Κωνσταντοπούλου - Μεϊμαράκης : Την υποδέχθηκε με λουλούδια - Πολιτικός_πολιτισμός;

Με ένα μπουκέτο άσπρες και κόκκινες τουλίπες υποδέχθηκε ο απερχόμενος Πρόεδρος της Βουλής Ευάγγελος Μεϊμαράκης την Ζωή Κωνσταντοπούλου, την οποία προτείνει για τη θέση αυτή ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.

"Τα λουλούδια στην κυρία από μένα"

Η διάδοχός του προσήλθε στο προγραμματισμένο ραντεβού, το οποίο οργανώθηκε με πρωτοβουλία του κ. Μεϊμαράκη για να την ενημερώσει ατύπως- με μισή ώρα καθυστέρηση συνοδευόμενη από τον στενό συνεργάτη της Ανδ. Γκουγκουλή.

Η υποδοχή πάντως που της επιφύλαξε ο κ. Μεϊμαράκης ήταν ιδιαιτέρως θερμή αφού την περίμενε στην είσοδο του γραφείου του και ενώπιον των δημοσιογράφων της προσέφερε την εντυπωσιακή ανθοδέσμη και την φίλησε.

Ήταν μία καλή αρχή από το απερχόμενο προεδρείο και μας έδωσε μία ευχάριστη νότα από εκείνη του στενού περιβάλλοντος του ακροδεξιού περιβάλλοντος Σαμαρά  για μια νέα περίοδο ...
κοινοβουλευτικής θητείας ενός ατόμου που υπήρξε θεματοφύλακας του κανονισμού της βουλής με τις γνωστές κόντρες και επιμονές για τις γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Είναι λοιπόν το άτομο που θα λειτουργήσει και πάλι ως πρωθιέρεα  τον ναό της πληγωμένης δημοκρατίας και να ξεσκονίσει το αρχείο με φως;

Στη σημερινή πρώτη συνάντηση, που διήρκησε μία ώρα και σαράντα πέντε λεπτά και έγινε με πρωτοβουλία του κ. Μεϊμαράκη, συμμετείχαν κοινοβουλευτικοί υπηρεσιακοί παράγοντες.

Η κ. Κωνσταντοπούλου ενημερώθηκε για τα κοινοβουλευτικά ζητήματα που εκκρεμούν, και σύμφωνα με πληροφορίες, η ενημέρωση έγινε μέσα σε εγκάρδιο κλίμα, με τον κ. Μεϊμαράκη να διαβεβαιώνει ότι θα στηρίξει τις πρωτοβουλίες της κ. Κωνσταντοπούλου που θα είναι προς την κατεύθυνση ενίσχυσης και αναβάθμισης της κοινοβουλευτικής λειτουργίας.

Το πως θα λειτουργήσει η βουλή είναι το μεγάλο στοίχημα για την ικανοποίηση του λαϊκού αισθήματος για δικαιοσύνη, αξιοκρατία  και εφαρμογή των προεκλογικών δεσμεύσεων.

Νάσος
 

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου στη Βουλή: Η σωστή ανάγνωση

Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος

Στα είκοσι χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά έχω συναντήσει πολλές φορές την ίδια σοβαρή δυσκολία στην πολιτική επικοινωνία. Το να προσπαθεί δηλαδή να «διαβάσει» κανείς την εικόνα του καινούργιου με βάση τις προϋπάρχουσες παραστάσεις από το παρελθόν. Είναι ο λόγος που μπορεί να ξενίζει αρκετούς το γεγονός πως οι νέοι υπουργοί δεν φοράνε γραβάτα ή ότι κάποιος από αυτούς έφτασε στο Προεδρικό Μέγαρο μασώντας τσίχλα. Περισσότερο απ’ όλα όμως «ξένισε» το γεγονός πως ένα ηγετικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ αντί να ακολουθήσει το αναμενόμενο, δηλαδή την ανάληψη ενός υπουργικού χαρτοφυλακίου, πάει για Πρόεδρος της Βουλής. Πρόκειται για αξίωμα που έχει ταυτιστεί με μια «τιμητική αποστρατεία» και όχι για αξίωμα που αναλαμβάνει κανείς στο ζενίθ της πολιτικής καριέρας του, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Αν όμως αφήσουμε στην άκρη τους προϊδεασμούς από τις παραστάσεις του παρελθόντος, κάθε τι πρέπει να «διαβάζεται» σωστά μέσα στο πλαίσιο της συγκυρίας. Λίγοι ας πούμε γνωρίζουν τον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Βαγγέλης Μειμαράκης στη διασφάλιση των ισορροπιών για τον σχηματισμό της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ και γι αυτό σε καμία περίπτωση ο Μειμαράκης δεν θα μπορούσε να είναι… Σιούφας.
Έτσι και σήμερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια εξαιρετικά έξυπνη επιλογή, μέσα στο πλαίσιο μιας νέας συγκυρίας. Μια γυναίκα αναλαμβάνει το τρίτο κατά σειρά πολιτειακό αξίωμα μετά από αυτό του Προέδρου της Δημοκρατίας και του Πρωθυπουργού και πρόκειται ασφαλώς για τη νεώτερη Πρόεδρο στα κοινοβουλευτικά χρονικά της ελληνικής δημοκρατίας. Πιστεύω μάλιστα πως δεν θα δούμε την «εκρηκτική» αλλά τη θεσμική Ζωή Κωνσταντοπούλου, σε μια συγκυρία που το κοινοβούλιο έχει απαξιωθεί – και δικαίως – στη συνείδηση των πολιτών και χρειάζεται επειγόντως… update, σε τέσσερις τουλάχιστον βασικές κατευθύνσεις:

• Ο κοινοβουλευτικός έλεγχος μέχρι σήμερα δεν λειτουργούσε όπως θα έπρεπε. Το να υποχρεώνονται ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί να δίνουν απαντήσεις στους βουλευτές είναι μείζον ζήτημα δημοκρατίας.
• Το νομοθετικό έργο της Βουλής δεν μπορεί να συνεχίσει να έχει τη μορφή «βροχής» τροπολογιών. Αλλά ούτε και έτοιμα νομοσχέδια που κανείς δεν έχει διαβάσει και κανείς δεν έχει συζητήσει επί της ουσίας και γίνονται νόμοι με διαδικασίες «ψηφίστε – τελειώσαμε».
• Κρίσιμη είναι η λειτουργία των κοινοβουλευτικών επιτροπών, ειδικά αυτών που σχετίζονται με τη διαφάνεια και το πόθεν έσχες, τη στιγμή που η κοινωνία έχει αηδιάσει με το να γίνονται όλα προσχηματικά και στη λογική του «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει».
• Το αρχείο της Βουλής έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον καθότι εκεί βρίσκονται από τον φάκελο της Κύπρου μέχρι αυτόν της Siemens και η διαχείρισή του έχει κατ’ εξοχήν πολιτική διάσταση.

Το πεδίο λοιπόν για τη νέα Πρόεδρο της Βουλής είναι ευρύτατο και απόλυτα νευραλγικό για την αναβάθμιση της ποιότητας της δημοκρατίας στη χώρα. Μέχρι σήμερα η κ. Κωνσταντοπούλου έχει αποδείξει πως έχει mentalité μαχήτριας για τις θέσεις της και τις απόψεις της. Τώρα θα πρέπει αυτή τη mentalité να τη θέσει στην υπηρεσία του κοινοβουλευτισμού και της δημοκρατίας, εγγράφοντας ταυτόχρονα μια σοβαρή υποθήκη για το πολιτικό μέλλον της.
Όσο για το γεγονός πως η κ. Κωνσταντοπούλου πήγε στην ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης αν και η ίδια δεν ορκιζόταν, η εξήγηση κατά τη γνώμη μου είναι πάρα πολύ απλή. Το έκανε απλά για μοιραστεί τη χαρά με τους φίλους της καθώς αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως την ιστορία εξακολουθούν να την γράφουν οι παρέες.

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"