O πόλεμος της εικόνας
Η δύναμη της εικόνας γίνεται ιδιαίτερα αισθητή στις πολεμικές ανταποκρίσεις
Σεπτέμβριος 1973: Στα γραφεία των New York Times φτάνουν φωτογραφίες από τις τελευταίες ώρες του προέδρου της Χιλής Σαλβαδόρ Αλιέντε αμέσως μετά το πραξικόπημα του στρατηγού Πινοσέτ. Φορά στρατιωτικό κράνος και κρατά ημιαυτόματο τουφέκι.
Μάρτιος 1991: Στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου κυριαρχεί η φωτογραφία ενός πουλιού που φαίνεται να πνίγεται στο πετρέλαιο που έριξε στη θαλάσσια περιοχή του Περσικού Κόλπου ο Σαντάμ Χουσεΐν.
Η σημασία και των δυο φωτογραφιών για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης είναι τεράστια.
Η πρώτη ενισχύει τη θεωρία ότι ο πρόεδρος της Χιλής δεν αυτοκτόνησε αλλά δολοφονήθηκε. Η δεύτερη παρουσιάζει, με τρόπου που μπορεί να συγκινήσει τους πάντες, την τεράστια καταστροφή για την οποία κατηγορείται ο Σαντάμ Χουσεΐν.
Η πρώτη φωτογραφία ήταν αληθινή. Η δεύτερη απεικόνιζε ένα κορμοράνο της Βρετάνης, ένα πουλί που δεν θα μπορούσε να είχε βρεθεί στον Περσικό Κόλπο.
Η πρώτη κέρδισε το παγκόσμιο βραβείο δημοσιογραφικής φωτογραφίας αλλά δημοσιεύτηκε από ελάχιστες εφημερίδες αρκετά υποβαθμισμένη. Η δεύτερη αποτελεί σταθμό για την κατάχρηση εξουσίας από τα ΜΜΕ αλλά έγινε πρωτοσέλιδο σε ολόκληρο τον κόσμο.
Πόσο εύκολο είναι όμως για κάποιον να εντοπίσει πότε μια φωτογραφία λέει την αλήθεια ή μόνο μια πλευρά της αλήθειας;
«Είναι δύσκολο να δει κάποιος μια φωτογραφία και να καταλάβει ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα», μας είπε ο φωτορεπόρτερ του πρακτορείου Ρόιτερς, Γιάννης Μπεχράκης.
Η δύναμη της εικόνας είναι πλέον αδιαμφισβήτητη στις μέρες μας και αυτό γίνεται ιδιαίτερα αισθητό στις πολεμικές αναμετρήσεις - εκεί που λέγεται ότι πρώτη πεθαίνει η αλήθεια.
Βλέπε σχετικό:
Η ψεύτικη «προσφυγική κρίση»: "O πόλεμος της εικόνας" - Ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα, ποιος το ενορχηστρώνει και για ποιο σκοπό;
Από το 2012 κυκλοφορεί μια φωτογραφία ενός Σύριου πατέρα που δίνει το τελευταίο φιλί στο νεκρό γιο του.
Η έκρηξη από όλμο στην αγορά του Σαράγιεβο, ο Κορμοράνος βουτηγμένος στο πετρέλαιο στο ΙΡΑΚ, τα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν, και τώρα τα χημικά όπλα του Άσαντ στην Συρία.
Τελικά τι και αν αποδείχθηκαν έγκαιρα ότι όλες ήταν προχειροκατασκευασμένες προβοκάτσιες δεν εμπόδισαν τελικά τους Αμερικάνους να κάνουν τους πολέμους που είχαν προσχεδιάσει.
Σημείωση; Για ότι αφορά το πόλεμο στη Συρία διαβάστε σχετικά:
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Η δύναμη της εικόνας γίνεται ιδιαίτερα αισθητή στις πολεμικές ανταποκρίσεις
Σεπτέμβριος 1973: Στα γραφεία των New York Times φτάνουν φωτογραφίες από τις τελευταίες ώρες του προέδρου της Χιλής Σαλβαδόρ Αλιέντε αμέσως μετά το πραξικόπημα του στρατηγού Πινοσέτ. Φορά στρατιωτικό κράνος και κρατά ημιαυτόματο τουφέκι. Μάρτιος 1991: Στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς Τύπου κυριαρχεί η φωτογραφία ενός πουλιού που φαίνεται να πνίγεται στο πετρέλαιο που έριξε στη θαλάσσια περιοχή του Περσικού Κόλπου ο Σαντάμ Χουσεΐν.
Η σημασία και των δυο φωτογραφιών για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης είναι τεράστια.
Η πρώτη ενισχύει τη θεωρία ότι ο πρόεδρος της Χιλής δεν αυτοκτόνησε αλλά δολοφονήθηκε. Η δεύτερη παρουσιάζει, με τρόπου που μπορεί να συγκινήσει τους πάντες, την τεράστια καταστροφή για την οποία κατηγορείται ο Σαντάμ Χουσεΐν.
Η πρώτη φωτογραφία ήταν αληθινή. Η δεύτερη απεικόνιζε ένα κορμοράνο της Βρετάνης, ένα πουλί που δεν θα μπορούσε να είχε βρεθεί στον Περσικό Κόλπο.
Η πρώτη κέρδισε το παγκόσμιο βραβείο δημοσιογραφικής φωτογραφίας αλλά δημοσιεύτηκε από ελάχιστες εφημερίδες αρκετά υποβαθμισμένη. Η δεύτερη αποτελεί σταθμό για την κατάχρηση εξουσίας από τα ΜΜΕ αλλά έγινε πρωτοσέλιδο σε ολόκληρο τον κόσμο.
Πόσο εύκολο είναι όμως για κάποιον να εντοπίσει πότε μια φωτογραφία λέει την αλήθεια ή μόνο μια πλευρά της αλήθειας;
«Είναι δύσκολο να δει κάποιος μια φωτογραφία και να καταλάβει ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα», μας είπε ο φωτορεπόρτερ του πρακτορείου Ρόιτερς, Γιάννης Μπεχράκης.
Η δύναμη της εικόνας είναι πλέον αδιαμφισβήτητη στις μέρες μας και αυτό γίνεται ιδιαίτερα αισθητό στις πολεμικές αναμετρήσεις - εκεί που λέγεται ότι πρώτη πεθαίνει η αλήθεια.
Βλέπε σχετικό:
Η ψεύτικη «προσφυγική κρίση»: "O πόλεμος της εικόνας" - Ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα, ποιος το ενορχηστρώνει και για ποιο σκοπό;
Ας δούμε τα δημοσιεύματα.
2015
2014
2013
2012
Η φωτογραφία είναι πραγματική αλλά είναι του 2008 και δεν είναι στη Συρία. Το παιδάκι σκοτώθηκε σε βομβιστική επίθεση στη Βαγδάτη.
2008
Σίγουρα υπάρχουν εκατοντάδες παιδιά θύματα του πολέμου στη Συρία αλλά η συγκεκριμένη εικόνα δεν είναι από εκεί. Θα μου πείτε, τι σημασία έχει και θα έχετε δίκιο, αλλά μας αρέσει να είμαστε ακριβείς.
Κάποιος σκέφτηκε πως είναι εντυπωσιακή αυτή η εικόνα και θα κερδίσει πολλές κοινοποιήσεις και από εκεί και μετά άρχισε το copy-paste.
Η παρακάτω όμως, είναι από τη Συρία…
Η έκρηξη από όλμο στην αγορά του Σαράγιεβο, ο Κορμοράνος βουτηγμένος στο πετρέλαιο στο ΙΡΑΚ, τα όπλα μαζικής καταστροφής του Σαντάμ Χουσεΐν, και τώρα τα χημικά όπλα του Άσαντ στην Συρία.
Τελικά τι και αν αποδείχθηκαν έγκαιρα ότι όλες ήταν προχειροκατασκευασμένες προβοκάτσιες δεν εμπόδισαν τελικά τους Αμερικάνους να κάνουν τους πολέμους που είχαν προσχεδιάσει.
Σημείωση; Για ότι αφορά το πόλεμο στη Συρία διαβάστε σχετικά:
αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
επικοινωνία
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.