του Σωτήρη Γλυκοφρύδη
Ένα από τα χαρακτηριστικά του ανθρώπινου είδους είναι η προσπάθειά του για δύναμη και εξουσία. Η προσπάθεια αυτή που γίνεται υποσυνείδητα έχει δυο κύριες εκφάνσεις:
α) την πολιτική, και
β) τη θρησκεία.
Η θρησκεία πρώτα και μετά η πολιτική μπορούν να ιδωθούν και ως πράξεις επιβίωσης που δείχνει κάποιος στους άλλους τι πιστεύει ώστε να τον εμπιστευτούν και αυτός να κάνει το αντίθετο για να επικρατήσει. Έχουμε δηλαδή ένα δαρβινικό χαμελαιοντισμό που παρέχει ασφάλεια, αποσόβηση του πόνου και ελπίδα, αλλά και για τους οργανωτές τη δυνατότητα να γίνουν άρχουσα τάξη στον επιβιωτικό ορυμαγδό του ανθρωπίνου είδους. Επιβίωση εξάλλου σημαίνει ζωή πάνω στη ζωή, και στη ζωή πάνω στην οποία ζεις, τη φροντίζεις, δεν την καταστρέφεις.
Ένας από τους πιο παλιούς που διαπιστώσανε, ίσως έμμεσα, την ανθρώπινη αυτή δραστηριότητα - τέχνασμα είναι ο Ηράκλειτος, σαφώς όμως το ανέδειξε ο Νίτσε.
Ο Νίτσε στο έργο του περί αφέντη και δούλου (¨Η Γενεαλογία της Ηθικής¨) αναφέρει ότι μεταξύ των δυο αυτών ομάδων, εξουσιαζόντων και εξουσιαζομένων, υπάρχει ένας ακήρυκτος πόλεμος όπου οι μεν εξουσιαστές προάγουν την ηθική των κυρίων – κυρίαρχων με στοιχεία την υπερηφάνεια και την αρχοντιά, και οι εξουσιασμένοι τα ¨καπάκια τους¨ που είναι η ταπεινότητα και η ευγένεια.
Στους αφεντάδες αναγνωρίζει την ηθική, την αξιοκρατία, στους εξουσιασμένους την πονηριά, την...
υποκρισία.
Πέραν από την έννοια του Θεού και την βαθιά πολιτική, αν υπάρχει, πώς υπάρχει, είναι Θεός η Φύση ή η ανθρώπινη θέση, πρέπει να καταστεί σαφές:
Η θρησκεία και η πολιτική είναι μια προβιά με την οποία καλύπτονται οι ανθρώπινες ομάδες. Οι μεν κατέχοντες φορούν αυτή του λύκου αλλά είναι πρόβατα, οι δε υποτακτικοί αυτή του προβάτου αλλά έχουν μέσα τους το λύκο. Λύκο κουτσό, αφυδατωμένο, με ροζιασμένα χέρια, αλλά φίλε αναγνώστη μην ξεχνάς πως δεν υπάρχει κάτι πιο επικίνδυνο από το να οδηγεί το συνονθύλευμα φορώντας προβιά προβάτου ένας λύκος. Από τον λύκο ξέρεις τι να περιμένεις, από το πρόβατο όμως που έχει μέσα του τον καταπιεσμένο λύκο, δεν ξέρεις τι να περιμένεις. Είσαι αναλώσιμος, ειδικά για αυτόν, ο οποίος μπορεί να ιδωθεί από εξουσία χρόνια πεινασμένος.
Ο άνθρωπος είναι το μόνο είδος που κινδυνεύει από πλήθος εχθρών, ακόμα και από το ίδιο του το είδος. Αυτή είναι η τραγωδία του, ειδικά από τον υπερπληθυσμό του.
=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.