Σαν σήμερα οι Μαρξ, Ένγκελς δημοσίευσαν το Κομμουνιστικό Μανιφέστο.

Σαν σήμερα οι Μαρξ, Ένγκελς δημοσίευσαν το Κομμουνιστικό Μανιφέστο. 

Εμείς διαλέξαμε ορισμένα αποσπάσματα που και σήμερα νομίζουμε ότι έχουν ιδιαίτερη αξία. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε μια παραίνεση του Μαρξ:

 «Να μας χειροκροτάτε λιγότερο και να μας διαβάζεται περισσότερο»

Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος
Κεφάλαιο 1: Αστοί και Προλετάριοι

Η ιστορία όλων των ως τώρα κοινωνιών είναι η ιστορία ταξικών αγώνων. Ελεύθερος και δούλος, πατρίκιος και πληβείος, βαρόνος και δουλοπάροικος, μάστορας και κάλφας, με μια λέξη, καταπιεστής και καταπιεζόμενος, βρίσκονταν σε ακατάπαυστη αντίθεση μεταξύ τους, έκαναν αδιάκοπο αγώνα, πότε καλυμμένο, πότε ανοιχτό, έναν αγώνα που τελείωνε κάθε φορά με έναν επαναστατικό μετασχηματισμό ολόκληρης της κοινωνίας ή με την από κοινού καταστροφή των τάξεων που αγωνίζονταν.

Στις προηγούμενες εποχές της ιστορίας βρίσκουμε σχεδόν παντού μια πλήρη διαίρεση της κοινωνίας σε διάφορες κλειστές τάξεις, μια πολύτροπη διαβάθμιση των κοινωνικών θέσεων. Στην αρχαία Ρώμη βρίσκουμε πατρίκιους, ιππείς, πληβείους, δούλους. Στο μεσαίωνα φεουδάρχες, υποτελείς, μαστόρους, καλφάδες, δουλοπάροικους κι επιπλέον σε καθεμιά απ' αυτές τις τάξεις βρίσκουμε ξανά ιδιαίτερες διαβαθμίσεις. 

Η σύγχρονη αστική κοινωνία που πρόβαλε από την καταστροφή της φεουδαρχικής κοινωνίας δεν κατάργησε τις ταξικές αντιθέσεις, έβαλε μονάχα στη θέση των παλιών νέες τάξεις, νέους όρους καταπίεσης, νέες μορφές πάλης. 

Ωστόσο, η εποχή μας, η εποχή της αστικής τάξης, χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι απλοποίησε τις ταξικές αντιθέσεις. Ολόκληρη η κοινωνία όλο και περισσότερο χωρίζεται σε δύο μεγάλα αντίπαλα στρατόπεδα, σε δύο μεγάλες τάξεις, που βρίσκονται άμεσα αντιμέτωπες η μια με την άλλη: στην αστική τάξη και το προλεταριάτο….

Κεφάλαιο 2: Προλετάριοι και Κομμουνιστές...

135 χρόνια από τον θάνατο του Καρλ Μαρξ: "Ο Μαρξ πέθανε – Ζήτω ο Μαρξ! " (του Νίκου Μπογιόπουλου)

«Αν ο Μαρξ και ο Λένιν ήταν σήµερα ζωντανοί, θα ήταν βασικοί διεκδικητές του βραβείου Νόµπελ για την οικονοµία. Ο Μαρξ προέβλεψε την προϊούσα εξαθλίωση των εργαζοµένων και ο Λένιν προείδε την υποταγή της υλικής παραγωγής στη συσσώρευση κερδών του χρηµατοπιστωτικού κεφαλαίου. Οι προβλέψεις τους είναι κατά πολύ ανώτερες από τα “οικονοµικά µοντέλα” που σήµερα βραβεύονται µε Νόµπελ και από τις προβλέψεις των κεντρικών τραπεζιτών, των υπουργών Οικονοµικών και των νοµπελιστών οικονοµολόγων…» (1).

   Αυτά δεν τα έγραψε κάποιος… τυφλωμένος από την «ιδεοληψία» του μαρξισμού. Και κυρίως δεν τα ισχυρίζεται κάποιος που πάσχει από μαρξιστικές και λενινιστικές «παρωπίδες». Ο ύμνος στον Μαρξ (και τον Λένιν) προέρχεται από έναν υπουργό Οικονομικών του… Ρήγκαν. Τον Πολ Κρεγκ Ρόµπερτς.

   Την τοποθέτηση του Ρόμπερτς (έγινε πριν από 8 χρόνια και ήταν η απάντηση του στις διάφορες αστείες θεωρίες που αναπτύσσονταν εκείνη την περίοδο για τον χαρακτήρα της παγκόσμιας κρίσης) την θυμηθήκαμε με αφορμή ότι σήμερα είναι η επέτειος του θανάτου του Καρλ Μαρξ, στις 14 Μάρτη 1883.

   Ο «παλιωμένος» Μαρξ ήταν αυτός που έγραφε:

«…κινέζικα μεροκάματα, αυτός είναι τώρα ο σκοπός που επιδιώκει το αγγλικό κεφάλαιο» (2)

   Και πρόσθετε:

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΞ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ - Πλευρές μιας θεωρητικής και πολιτικής ρήξης

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΞ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ Πλευρές μιας θεωρητικής και πολιτικής ρήξης by Zangogiannis Nasos on Scribd

Περιεχόμενα Πρόλογος 5

ΜΕΡΟΣ Ι: ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΜΑ 9 1. Εισαγωγή: Σχετικά με το αντικείμενο της «Κριτικής της Πολιτικής Οικονομίας» του Μαρξ 10 1. Τα ώριμα οικονομικά έργα του Μαρξ 2. Το θεωρητικό υπόβαθρο: Η Μαρξική θεωρία της Ιστορίας (Ταξική πάλη και τρόποι παραγωγής) 3. Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής ως έννοια-κλειδί για τη μελέτη της καπιταλιστικής οικονομίας και κοινωνίας 4. Το ζήτημα της θεωρίας της αξίας 5. Το αντικείμενο της Μαρξικής Κριτικής της Πολιτικής Οικονομίας: Προκαταρκτικές παρατηρήσεις
2. Ο Μαρξ απέναντι στον Ρικάρντο. (Η θεωρία της αξίας του Μαρξ)

20 1. Εισαγωγή 2. Η «κλασική» ανάγνωση του Μαρξ 3. Η αξία ως σχέση ανταλλαγής 4. Η δομή της επιχειρηματολογίας του Μαρξ 5. Η «αφηρημένη εργασία» 6. Παρέκβαση: «Ουσία» και μορφή ...

Δια χειρός Μάρξ:

«Το πιστωτικό σύστημα, με κέντρο τις δήθεν εθνικές τράπεζες και με γύρω τους μεγάλους δανειστές χρήματος και τοκογλύφους, αποτελεί μια τεράστια συγκεντροποίηση και δίνει σ' αυτή την τάξη των παρασίτων μια μυθική δύναμη, τη δύναμη όχι μόνο να αποδεκατίζει κατά περιόδους τους βιομήχανους κεφαλαιοκράτες, αλλά και να επεμβαίνει με τον πιο επικίνδυνο τρόπο στην πραγματική παραγωγή - και η συμμορία αυτή δεν έχει ιδέα από την παραγωγή και δεν έχει καμιά δουλειά μαζί της».

Καρλ Μαρξ

(«Το Κεφάλαιο», τ. 3, κεφ. 33)

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"