1850: «Υπόθεση Πατσίφικο» Ο ναυτικός αποκλεισμός της Ελλάδας από την Αγγλία για μια «οφειλή» 3.750 δραχμών!

Σχετικό: Η υπόθεση «Πατσίφικο», τα «Παρκερικά» και το πως ένας Ρότσιλντ μετακίνησε τoν Αγγλικό στόλο εναντίον της Ελλάδος!!

Η συμπεριφορά των «Μεγάλων Δυνάμεων», Αγγλίας, Γαλλίας και τσαρικής Ρωσίας, απέναντι στο νεότευκτο ελληνικό κράτος, μετά την επανάσταση του 1821, είναι χαρακτηριστική των σχέσεων υποτέλειας των ελληνικών κυβερνήσεων με τους «προστάτες». Ωστόσο, δεν έλειπαν οι ανταγωνισμοί μεταξύ των «προστάτιδων δυνάμεων» για το ποιος θα έχει τον έλεγχο σ΄ αυτό το προτεκτοράτο, όπως θεωρούσαν την Ελλάδα.

Ενα επεισόδιο που αποτυπώνει αυτό το πλέγμα των σχέσεων είναι η «υπόθεση Πατσίφικο», που εκτυλίχτηκε στην Αθήνα τη διετία 1849- 1850.

Το Πάσχα του 1849 η ελληνική κυβέρνηση απαγόρευσε ένα λαϊκό έθιμο, «το κάψιμο του Ιούδα», ή «το κάψιμο του Εβραίου», όπως το ονόμαζαν αρκετοί. Η απαγόρευση προκάλεσε δυσφορία και αγανάκτηση. Ετσι, τη Μεγάλη Παρασκευή στην Πλατεία Ασωμάτων όπου θα τελούνταν το έθιμο, η ανακοίνωση της απαγόρευσης από την αστυνομία προκάλεσε βίαιο ξέσπαμα του κόσμου. Εκεί, επί της Πλατείας, ήταν το σπίτι του Δαυίδ Πατσίφικου, εβραϊκής καταγωγής, που είχε διατελέσει πρόξενος της Πορτογαλίας, αλλά απολύθηκε για σειρά καταχρήσεων. Κάποιοι, λοιπόν, που πίστεψαν ότι ο Πατσίφικος ευθύνεται για την απαγόρευση του εθίμου επιτέθηκαν στο σπίτι του και ...

Η υπόθεση «Πατσίφικο», τα «Παρκερικά» και το πως ένας Ρότσιλντ μετακίνησε τoν Αγγλικό στόλο εναντίον της Ελλάδος!!

Tο «κάψιμο του Εβραίου» ή του «Ιούδα», πασχαλινό έθιμο μετά την εκφορά του επιταφίου, πρωτοαπαγορεύθηκε στην Αθήνα λόγω της έκτακτης τότε επίσημης επίσκεψης του Γερμανοεβραίου τραπεζίτη Τζέημς Μάγιερ Ρότσιλντ της γνωστής οικογενείας (αρ φώτο).

Η Υπόθεση Πατσίφικο ήταν μια διπλωματική και πολιτική κρίση μεταξύ Ελλάδας και Βρετανίας το 1847-1850 που ανέκυψε με αφορμή την επίθεση το 1849 του αθηναϊκού όχλου κατά της περιουσίας του βρετανικής υπηκοότητας Εβραίου Δον Πατσίφικο, πρώην προξένου της Πορτογαλίας.

Το να επικαλούνται την ασφάλεια των υπηκόων τους, ακόμα κι αν δεν συντρέχει επί της ουσίας πραγματικός κίνδυνος, είναι συνήθης πρακτική των «μεγάλων δυνάμεων» με στόχο την επέμβαση στα εσωτερικά μιας χώρας. Πρόκειται, ασφαλώς για μια πρακτική διόλου καινούργια ή πρωτότυπη.

Στη χώρα μας ένα χαρακτηριστικό παράδειγμά της εμφανίστηκε σχεδόν αμέσως μετά την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους. Ο λόγος για την υπόθεση Πατσίφικο και τα επακολουθήσαντα «Παρκερικά».
Οι παρεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων στην χώρας μας ξεκίνησαν αμέσως σχεδόν με την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, ποτε δεν ειμασταν ελεύθεροι..
Είχε φτάσει η Μεγάλη βδομάδα του 1847 (Απρίλιος) και ανάμεσα στους ξένους που βρίσκονταν την περίοδο εκείνη στην Αθήνα ήταν ο Βαρώνος Ρότσιλντ, γνωστός Τραπεζίτης του μεγάλου τραπεζικού οίκου που είχε μεσολαβήσει το 1832-1833 ώστε η Ελλάδα να λάβει το δάνειο που χρειάζονταν. Ο Κωλέτης, γνωστός γαλλόφιλος, τον είχε επίτιμο προσκεκλημένο. Όμως ο Ρότσιλντ εκτός από Γάλλος ήταν και Εβραίος. Και εδώ ήταν που τα πράγματα μπερδεύτηκαν, καθώς το έθιμο του καψίματος του Ιούδα (που σε πολλές περιοχές της χώρας μας υπάρχει μέχρι σήμερα) κυριαρχούσε τότε ακόμα και στο κέντρο της Αθήνας. Και όπως γίνονταν κάθε χρόνο έτσι και το 1847 ο Αθηναϊκός λαός ετοιμάζονταν για την τέλεση αυτού του εθίμου.
Στην εκκλησία των Αγίων Ασωμάτων στου Ψυρρή (Ψυρή), το κάψιμο θα γίνονταν την Κυριακή του Πάσχα, το απόγευμα που γίνεται ακόμα και σήμερα η δεύτερη ανάσταση. ...