Επεισόδια και τραυματίες σε συμπλοκές Σύρων-Αφγανών στο λιμάνι του Πειραιά - Πρόσφυγες ή εισβολή;

Η κατάσταση στο λιμάνι του Πειραιά έχει ξεφύγει. Υπάρχουν συμπλοκές ανάμεσα σε Σύρους και Αφγανούς με το ρεπορτάζ της κρατικής τηλεόρασης να αναφέρει πως στο νοσοκομείο έχουν διακομιστεί, ήδη, τρία άτομα.
Όπως ανέφερε σε ρεπορτάζ της η ΕΡΤ1, η κατάσταση στο λιμάνι ξέφυγε με την αστυνομία, το λιμενικό και εθελοντές να προσπαθούν με κάθε τρόπο να ηρεμήσουν την κατάσταση, τη στιγμή που κατέφθαναν ασθενοφόρα για να παραλάβουν τρεις σοβαρά τραυματίες.

Σύμφωνα με τα όσα έχουν κυκλοφορήσει έως τώρα, όλα ξεκίνησαν όταν Αφγανός «πείραξε» γυναίκα πρόσφυγα από τη Συρία και του ζήτησαν τον λόγο ομοεθνείς της, κοντά στο κτίριο ΥΕΤΙΩΝ στο οποίο διαμένουν εκατοντάδες πρόσφυγες.

Η μικροσυμπλοκή που ακολούθησε, σε ελάχιστα λεπτά γενικεύτηκε. Ξεκίνησαν εκτεταμένα επεισόδια και πετροπόλεμος μεταξύ Αφγανών και Σύρων, με περαστικούς που βρίσκονται στο λιμάνι, να περιγράφουν ως ανεξέλεγκτη την κατάσταση.

Στο λιμάνι έχουν μεταβεί δυνάμεις των ΜΑΤ για να συνδράμουν τις προσπάθειες των ανδρών του λιμενικού να κατευνάσουν τα πνεύματα, ωστόσο, τα επεισόδια έχουν μεταφερθεί και σε άλλα σημεία του λιμανιού και ουδείς έχει πλήρη εικόνα της κατάστασης.



Δείτε το βίντεο από το δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ1:

«Παλιό, καινούργιο και η θέση των δημοσκόπων» - Άρθρο του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Τις εκλογές κερδισε λοιπόν το καινούργιο. Με το παλιο να μαζεύει τα συντρίμμια του γλυφοντας τις πληγές των τραυμάτων του. Γιατί όμως όλοι πέσανε στην παγίδα που είχε στήσει ο Σύριζα; Ένα σοφο εγγλεζικο γνωμικό επιμένει πως ποτε δεν πρεπει να παραπονιεσαι και να εξηγείς (never complain, never explain). Η ΝΔ στο μεγαλύτερο μέρος της προεκλογικής εκστρατείας αφοσιώθηκε να εξηγει γιατί δεν ήταν παλιά και πως η Αριστερά δεν ήταν κατι νέο. Πότε δεν καταπιάστηκε με την αποδομηση του δηθεν νεου, που από τα πράγματα συνιστουσε θανάσιμο κινδυνο γιά το μέλλον.

Το νέο είναι γεροντότερο από το χειρότερο παλιο! Η φωνή και τα συνθηματα του Ανδρεα Παπανδρέου συνιστούν αντήχηση από τον τάφο των ονείρων του παρελθόντος και οι πολιτικές της ρουσφετολογιας και των διορισμών παραπέμπει ευθεως στο χειροτερο χθες. Στην ουσία ο κόσμος νοσταλγεί το παρελθόν. Ειτε το έχει γνωρίσει, είτε του το έχουν αφηγηθεί. Ο δήθεν προοδευτικοί εκσυγχρονιστές πασχίζουν να νεκραναστήσουν ό,τι χειρότερο ακόμη κατατρέχει την σημερινή ελληνική πραγματικότητα. Καταδικάζουν το χθές φορτώνοντας το σήμερα με ελπίδες. Που υποτίθεται πως εκφράζουν το νέο. Σε τίποτα όμως αυτοί οι όποιοι οραματισμοί δεν περιγράφουν κάτι διαφορετικό από το χρεωκοπημένο παλιό. Το ξέθαμα του παρελθόντος, με χυδαίο λόγο και ανόητη πεζοδρομιακού επιπέδου επιχειρηματολογία, λογίζεται σαν προοπτική υλοποίησης του δήθεν καινούργιου.

Το καινούργιο δεν δέχεται πως τα ζητήματα είναι δύσκολα και περίπλοκα. Το νέο διαπραγματεύεται μοναχά με την προοπτική να τα πάρει όλα και να πετύχει απόλυτα όλους του τους στόχους. Όταν αποτυγχάνει, για όλα ευθύνονται οι σκοτεινές δυνάμεις, οι εκβιασμοί και οι απολογητές του παλιού. Δεν υπάρχει περίπτωση υπεύθυνη να είναι η ρηχή επιχειρηματολογία και η αφέλεια των θέσεων του νέου. Το νέο λοιπόν είναι εντελώς καινούργιο ακόμη κι όταν φαίνεται κι’ ακούγεται σαν δραματικά παλιό.

Όπως έγραψε με μεγάλη ακρίβεια ο Robert Shrimsley στους Financial Times για τον νέο ηγέτη των Εργατικών Jeremy Corbyn (17 Σεπτεμβίου 2015):