Η φωνή μας είναι η ενεργή δημοσιογραφία των πολιτών.
Στείλτε μας και τις δικές σας απόψεις - κριτικές.
Κάθε ιστολόγιο που κλείνει είναι ένα βαρύ κτύπημα στη δημοκρατία, κάθε νέο ιστολόγιο την ενισχύει και ελέγχει την εξουσία.
"Προδότης δεν είναι μόνο αυτός που φανερώνει τα μυστικά της πατρίδος στους εχθρούς, αλλά είναι και εκείνος που ενώ κατέχει δημόσιο αξίωμα, εν γνώση του δεν προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων πάνω στους οποίους άρχει..." - Θουκυδίδης (460-398 π.Χ.)
Η γνώση, η αλήθεια και οι αξίες είναι έννοιες σχετικές
Φίλτατε Επισκέπτη του ιστολογιού μας, πριν διαβάσεις τις επιλεκτικές αναρτήσεις μας πρέπει να γνωρίζεις την υποκειμενικότητα των θέσεών μας και εάν συναινείς τότε μπορείς να συνεχίσεις να μας επισκέπτεσαι (για δε τους ασφαλίτες, τους πληρωμένους κυβερνητικούς εγκάθετους, και για όσους έμμισθους συστημικούς "υπαλλήλους", παρόλο που δεν θα τους αφορά η παρούσα διευκρίνηση, έτσι και αλλιώς θα μπαινοβγαίνουν απρόσκλητοι και θα αποδελτιοποιούν και θα ενημερώνουν τα αφεντικά τους).
Ο παρών ιστοχώρος ανήκει ιδεολογικά στην θεωρία των δύο άκρων και στην πραγματική δημοκρατία με την εξής ερμηνεία που εμείς ως δημοσιογραφία των πολιτών την ορίζουμε και υποστηρίζουμε ότι:
1. Το ένα άκρο είναι οι πολιτικοί και το άλλο οι φορολογούμενοι πολίτες.
2. Η δημοκρατία είναι το πολίτευμα όπου η εξουσία πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και υπηρετεί τα συμφέροντα του λαού.
Κεντρικό χαρακτηριστικό της πραγματικής δημοκρατίας πρέπει να είναι η λήψη αποφάσεων με ψηφοφορία: των πολιτών, στην άμεση δημοκρατία, ή κάποιων αντιπροσώπων τους, στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία.
Κύριο και απαραίτητο γνώρισμα με Ιδιαίτερη σημασία στη σημερινή συγκυρία έχουν επίσης θέση δύο κομβικά σημεία της σκέψης του Καστοριάδη για τη δημοκρατία:
H ανακλητότητα των εκλεγμένων αντιπροσώπων και ο περιορισμός των εξουσιών (καθώς και η εναλλαγή) των (μη εκλεγμένων) κρατικών αξιωματούχων.
Τέλος... Εάν οι θέσεις και το σκεπτικό θεωρείς ότι δεν σε αφορά... μάλλον χάνεις πολύτιμο χρόνο να μας διαβάζεις.
"Δεν έχεις Όλυμπε θεούς, μηδέ λεβέντες Όσσα, ραγιάδες έχεις μάνα γη, σκυφτούς για το χαράτσι, κούφιοι και οκνοί καταφρονάν τη θεία τραχειά σου γλώσσα,των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι ... Και δημοκόποι Κλέωνες και λογοκόποι Ζωίλοι, και Μαμμωνάδες βάρβαροι,και χαύνοι λεβαντίνοι, λύκοι ώ κοπάδια οι πιστικοί και ψωριασμένοι οι σκύλοι κι οι χαροκόποι αδιάντροποι και πόρνη η Ρωμιοσύνη."Κωστής Παλαμάς
Σημείωση: * Τα ενυπόγραφα άρθρα απηχούν τις απόψεις του εκάστοτε συντάκτη και εκφράζει τις προσωπικές απόψεις του συγγραφέα τους
Δεν
φιλοξενούμε και Δεν υιοθετούμε παραπλανητικές ή υβριστικές δηλώσεις, μη τεκμηριωμένες απόψεις, μονόπλευρα επιχειρήματα για αμφιλεγόμενα ζητήματα, αυτές μπορεί να εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή και μόνον. Σχόλια που έχουν τα παραπάνω χαρακτηριστικά, θα διαγράφονται άμεσα και χωρίς άλλη προειδοποίηση
Οι Χρήστες μπορούν να εκφράζουν γνώμες - απόψεις κόσμια και σύμφωνα με τους νόμους της ελεύθερης διάδοσης των ιδεών τους, που επιτρέπονται από το ισχύον σύνταγμα μας και παράλληλα τηρούν τους όρους δεοντολογίας χρήσης του ιστοτόπου μας - ειδάλλως θα αποκλείονται.
του μουσουργού Μίκη Θεοδωράκη σε ποίηση Οδυσσέα Ελύτη.
Η παρούσα συναυλία έλαβε χώρα στις 24.10.2007 στην Αlte Oper Frankfurt (Παλιά Όπερα της Φρανκφούρτης), υπό την αιγίδα της Τράπεζας της Ελλάδας σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στο πλαίσιο της διοργάνωσης «Ημέρες Πολιτισμού» των Κεντρικών Τραπεζών των χωρών του Ευρωσυστήματος.
Πολλοί ηθοποιοί νεαροί και άσημοι τότε έγιναν σταρ. Ένας από αυτούς ήταν ο Ήθαν Χοκ. Στα 19 του, μόλις είχε αρχίσει να σπουδάζει θέατρο. Ο Χοκ διέκοψε τις σπουδές του όταν κέρδισε τον ρόλο του Todd στην ταινία. Δεν χρειάστηκε να προσπαθήσει πολύ για να πείσει πόσο καλός ηθοποιός ήταν από τότε. Η σκηνή που ο Todd κλαίει και φωνάζει έξω στο χιόνι, μετά την αυτοκτονία του φίλου του, επρόκειτο να γυριστεί σε εσωτερικό χώρο. Άρχισε να χιονίζει όμως και ο σκηνοθέτης σκέφτηκε ότι θα ήταν καλύτερα το γύρισμα να γίνει έξω. Ο Ήθαν Χοκ κατάφερε να παίξει την σκηνή με την πρώτη, πριν σταματήσει η χιονόπτωση, κι έτσι η λήψη έγινε μία φορά....
Στην τελευταία σκηνή του έργου οι μαθητές ξεπερνούν τους εαυτούς τους και κάνουν κάτι εντελώς παράτολμο, για τα δεδομένα του σχολείου, την ώρα του μαθήματος: ανεβαίνουν στα θρανία τους απαγγέλοντας Oh Captain! My Captain και έτσι αποχαιρετούν το καθηγητή τους που έχει απολυθεί.... English teacher John Keating inspires his students to look at poetry with a different perspective of authentic knowledge and feelings.
Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών (αγγλικά: Dead Poets Society) είναι αμερικανική δραματική ταινία, παραγωγής 1989, σε σκηνοθεσία Πίτερ Γουίαρ και σε σενάριο του Τομ Σούλμαν.
Η ταινία διαδραματίζεται στην αριστοκρατική και συντηρητική Ακαδημία Γουέλτον στο Βερμόντ το 1959 και αφηγείται την ιστορία ενός καθηγητή που εμπνέει τους μαθητές του διδάσκοντάς τους ποίηση. Πρωταγωνιστούν οι Ρόμπιν Γουίλιαμς, Ρόμπερτ Σον Λέοναρντ, Ίθαν Χοκ, Τζος Τσαρλς και Γκέιλ Χάνσεν. Η ταινία έλαβε πολύ καλές κριτικές, έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία και απέσπασε τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ, κερδίζοντας εκείνο του Πρωτότυπου Σεναρίου.
Πλοκή
Ο ντροπαλός Τοντ Άντερσον πηγαίνει στην Ακαδημία Γουέλτον, όπου ο μεγαλύτερός του αδερφός είχε αριστεύσει. Ο συγκάτοικός του, Νιλ, αν και πολύ έξυπνος και δημοφιλής, δέχεται μεγάλη πίεση από τον υπερπροστατευτικό πατέρα του. Οι δυο τους, μαζί με άλλους φίλους τους, γνωρίζουν τον καινούριο δάσκαλο αγγλικών, τον Καθηγητή Κίτινγκ. Ο Κίτινγκ, ο οποίος είχε φοιτήσει στην Ακαδημία Γουέλτον, τους συστήνει στην άτυπη μυστική λέσχη λογοτεχνίας «Ο Κύκλος των Χαμένων Ποιητών». Εκεί ο Κίτινγκ θα ενθαρρύνει τους μαθητές του να πάνε κόντρα στο σύστημα και να είναι σοφοί και όχι ηλίθιοι όταν θα διαμαρτύρονται εναντίον του. Ο καθένας από τα παιδιά θα το κάνει με τον δικό του τρόπο, και η ζωή τους θα αλλάξει για πάντα. Ηθοποιοί και Χαρακτήρες
Ρόμπιν Γουίλιαμς στον ρόλο του Τζον Κίτινγκ
Ρόμπερτ Σον Λέοναρντ στον ρόλο του Νιλ Πέρι
Ίθαν Χοκ στον ρόλο του Τοντ Άντερσον
Τζος Τσαρλς στον ρόλο του Νοξ Όβερστριτ
Γκέιλ Χάνσεν στον ρόλο του Τσάρλι Ντάλτον
Νόρμαν Λόιντ στον ρόλο του Διευθυντή Γκέιλ Νόλαν
Κέρτγουντ Σμιθ στον ρόλο του Κυρίου Πέρι
Ντίλαν Κούσμαν στον ρόλο του Ρίτσαρντ Κάμερον
Ο κύκλος των χαμένων ποιητών. Μια μυστική λέσχη νέων που μαζεύονται σε μια ινδιάνικη σπηλιά και απαγγέλλουν ποίηση, αναζητώντας την κρυμμένη μαγεία που κρύβεται πίσω από τις λέξεις, προσπαθώντας ουσιαστικά να ανακαλύψουν ένα νόημα για της ζωή τους.
Αυτός θα μπορούσε να είναι ένας ορισμός για την λέσχη του «Κύκλου των χαμένων ποιητών» λίγο πολύ παρόμοιος με τον ορισμό που δίνει ο ίδιος ο Jonh Keating (Robin Williams) στην ταινία. ...
Και τι που μεγαλώνεις; Και τι μ’ αυτό; Το να σου δίνεται η ευκαιρία να μεγαλώνεις είναι ευλογία, είναι ό,τι πιο όμορφο μπορεί να σου συμβεί. Πρέπει να χαίρεσαι γι’ αυτό. Πρέπει πάντα να θυμάσαι πως σε άλλους δεν δόθηκε ποτέ αυτή η ευκαιρία· η ευκαιρία να γεμίσουν το μυαλό και την ψυχή τους με όμορφες εμπειρίες και αναμνήσεις από όμορφες στιγμές και ακόμη πιο όμορφους ανθρώπους· η ευκαιρία να μεγαλώνουν παρέα με τα πιο αγαπημένα τους πρόσωπα· η ευκαιρία να κάνουν τον απολογισμό της ζωής τους και των πράξεών τους και να προσπαθούν να διορθώσουν πράγματα και καταστάσεις, για να ζήσουν μια πιο όμορφη και γεμάτη ζωή· η ευκαιρία να ζουν αληθινά και να γίνονται πιο σοφοί με το πέρασμα των χρόνων· η ευκαιρία να κάνουν ταξίδια με φίλους, να βλέπουν καινούρια μέρη, να γεμίζουν από εμπειρίες και στιγμές, από γνώσεις για άλλους πολιτισμούς, ιδέες και τρόπους σκέψης· η ευκαιρία να ονειρεύονται ένα καλύτερο αύριο, να μην εγκαταλείπουν τα όνειρα και τους στόχους τους και να τα βλέπουν να παίρνουν σάρκα και οστά.
Να μάθεις, λοιπόν, να ζεις και να απολαμβάνεις την κάθε στιγμή. Να μάθεις να ονειρεύεσαι, όπως έκανες όταν ήσουν παιδί· όμορφα όνειρα γεμάτα με αισιοδοξία και πίστη πως θα πραγματοποιηθούν. Να σκέφτεσαι πως το σώμα μπορεί να γεράσει, όμως η ψυχή δεν πρόκειται να γεράσει ποτέ· τα συναισθήματα, οι όμορφες σκέψεις, τα όνειρα δεν ,,,
Να μην φοβόμαστε να έρθουμε αντιμέτωποι στην ζωή μας με ορκισμένους εχθρούς, άλλα να φοβόμαστε τους ύπουλους »φίλους»,διότι είναι η χειρότερη πάστα ανθρώπων και είναι δύσκολο να τους καταλάβεις. Με αποτέλεσμα να έχουνε κερδίσει χρόνο στην ζωή μας με ότι αυτό συνεπάγεται.
Ο ύπουλος άνθρωπος είναι υποκριτής και κρυφός και λειτουργεί πάντα βάση σκοπιμότητας.»…
Έχει γλυκερή μορφή,ώστε να ξεγελά και να πλησιάζει τους άλλους και είναι εξαιρετικός κόλακας σε μια προσπάθεια να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους.Η ζήλια που νοιώθει για τους άλλους γίνεται ανομολόγητος φθόνος.
Αυτό τον οδηγεί στην βολική μέθοδο ώστε να μειώνει την αξία των άλλων με συκοφαντίες,διότι δεν μπορεί να αντέξει την ευθεία αναμέτρηση…» (Ι.kant).
Ο ύπουλος άνθρωπος δρα πάντα πισώπλατα και προσπαθεί να ενισχύσει την θέση του εξαπολύοντας ΔΙΑΒΑΛΜΑΤΑ εναντίον ανθρώπων που ζηλεύει αλλά και εναντίον εκείνων που τον καταλάβανε και τον απορρίψανε.
Ότι κάνει όμως το κάνει με πονηριά,με μαεστρία και μελετώντας την ψυχολογία του ανθρώπου που πλησιάζει,ώστε να τον κάνει να τα πιστέψει και να τον επηρεάσει.
Θα κινηθεί με μεθοδικότητα και τακτική.Αφού ψυχολογήσει το θύμα του, θα παρουσιάσει ένα προσωπείο ευχάριστο,γλυκό και καλοσυνάτο ώστε να κερδίσει έδαφος και εμπιστοσύνη. Έπειτα αφού εξασφαλίσει κάπως την »φιλία» θα αρχίσει την χειραγώγηση.
Θα προσπαθήσει να χειραγωγήσει και να επηρεάσει το θύμα του σε πολλά θέματα της ζωής του με κακότητα,ακόμα και να το απομονώσει από άτομα.Θα αρχίσει να θάβει τρίτα άτομα και να βάζει διαβάλματα εναντίον τους. ...
Η φωτογραφία αυτή, του γνωστού φωτορεπόρτερ Κέβιν Κάρτερ, γνωστή με τον τίτλο"Stricken child crawling towards a food camp" κέρδισε το 1994 το βραβείο Πούλιτζερ:Pulitzer Prize for Feature Photography .
Την άνοιξη του 1993 ο Κέβιν Κάρτερ, ταξίδεψε στο Νότιο Σουδάν, για να καλύψει την τοπική εξέγερση.
Συγκλονισμένος από τις εικόνες φτώχειας και εξαθλίωσης που αποθανάτισε με το φωτογραφικό του φακό, ετοίμαζε ένα ρεπορτάζ για τα θύματα της πείνας που καθημερινά έχαναν τη ζωή τους.
Στο χωριό Αγιόντ συνάντησε το μικρό κορίτσι εξαντλημένο από την πείνα λίγο πριν φτάσει στο σταθμό τροφοδοσίας του ΟΗΕ.
Ακολουθώντας τις γενικές οδηγίες της μη επαφής με τα θύματα ο Κάρτερ φωτογράφισε το μικρό κορίτσι, προσθέτοντας στο θέμα και το αρπαχτικό πουλί που προσγειώθηκε λίγο πίσω του περιμένοντας το θάνατο του.
«Έξω από ένα βρώμικο δωμάτιο είδα ένα παιδί, ένα κοριτσάκι γυμνό, να κείτεται στο έδαφος», όπως εξομολογείται ο ίδιος.
«Το φωτογράφιζα, όταν ξαφνικά είδα ένα όρνιο να στέκεται πίσω του και να περιμένει το θάνατο του.
Σταμάτησα για 20 λεπτά, αλλά το πουλί παρέμενε εκεί. ...
«Η Ελλάδα δεν μπορεί να ταΐσει τα παιδιά της». Το λένε οι γονείς στα τέκνα τους, οι εφημερίδες στους αναγνώστες τους, τα κανάλια στους τηλεθεατές τους. Το λένε οι νέοι στους εαυτούς τους εγκαταλείποντας την Ελλάδα, τον ήλιο, τις ατελείωτες νύχτες στα μπαράκια του κέντρου και το “βρώμικο” στη Μαβίλη. Πρόκειται για ένα νέο μαζικό κύμα μετανάστευσης. Αυτή τη φορά δεν φεύγουν εργάτες αγροτικής προέλευσης. Φεύγουν νέοι, φορτωμένοι με μάστερ και διδακτορικά. μια άνευ προηγουμένου διαρροή πολύτιμου ανθρώπινου δυναμικού.
Το δραματικό στοιχείο που έχει πάντα η μετανάστευση αγαπημένων διασκεδάζεται από την επικείμενη επιτυχία. Τουλάχιστον, αυτός είναι ο απόηχος που παρηγορεί όσους έμειναν πίσω, αλλά κι αυτούς που ετοιμάζονται να φύγουν. Ποιος δεν λατρεύει, άλλωστε, ένα success story, όπου ο νέος επιστήμονας βρίσκει επιτέλους επαγγελματική αναγνώριση και έναν παχυλό μισθό.
Περνάει τη γυάλινη πόρτα ενός εντυπωσιακού εταιρικού κτιρίου, μιλάει αγγλικά με ελληνική προφορά, δείχνει το φουσκωμένο με πτυχία βιογραφικό του και βρίσκει τη θέση που του αναλογεί σε μία καλοκουρδισμένη επιχειρηματική μηχανή. Ίσως πάλι κατάφερε με κάποιο κολλητό να φτιάξει τη δική του start up κάτω στην Καλιφόρνια ή μία καινοτόμα εταιρεία στο Λονδίνο.
Όποιος και αν είναι ο επίλογος, είναι νικητής. Οι κόποι του δικαιώνονται και αυτός ζει καλά και εμείς υποφερτά, ξέροντας ότι και για όσους έχουν μείνει στην Ελλάδα της κρίσης υπάρχει έξοδος διαφυγής. Στην πραγματικότητα, όμως, το έργο δεν έχει πάντα happy end. Το νόμισμα έχει και τη σκοτεινή όψη του. Σ’ αυτή τη σκοτεινή όψη αναφέρονται οι ιστορίες μου:
Με σημερινή του απόφαση το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι ο Maximilian Schrems μπορεί να ασκήσει ατομική αγωγή κατά της Facebook, όχι όμως συλλογική.
Ειδικότερα, το ΔΕΕ σημειώνει ότι ο Schrems μπορεί να ασκήσει ατομική αγωγή κατά της Facebook Ireland στην Αυστρία, ωστόσο, ως εκδοχέας απαιτήσεων άλλων καταναλωτών, δεν υπάγεται στις ευεργετικές διατάξεις της δωσιδικίας του καταναλωτή για την άσκηση συλλογικής αγωγής.
Ο Maximilian Schrems, κάτοικος Αυστρίας, ενήγαγε τη Facebook Ireland (Facebook) ενώπιον των αυστριακών δικαστηρίων. Προσάπτει στη Facebook ότι ευθύνεται για πολυάριθμες παραβιάσεις των διατάξεων περί της προστασίας των δεδομένων σε σχέση με τον ιδιωτικό του λογαριασμό Facebook [1] και τους λογαριασμούς επτά [2] άλλων χρηστών οι οποίοι του εκχώρησαν τις απαιτήσεις τους για την αγωγή αυτή. Οι λοιποί αυτοί χρήστες επίσης είναι καταναλωτές και κατοικούν στην Αυστρία, στη Γερμανία ή στην Ινδία.
Ο M. Schrems ζητεί μεταξύ άλλων από την αυστριακή δικαιοσύνη να ακυρώσει ορισμένες συμβατικές ρήτρες και να υποχρεώσει τη Facebook, αφενός, να παύσει τη χρήση για τους δικούς της σκοπούς των επίμαχων δεδομένων ή των δεδομένων τρίτων και, αφετέρου, να καταβάλει αποζημιώσεις. ...
Η Ομάδα Εργασίας του άρθρου 29 (WP29)* δημοσίευσε επικαιροποιημένες κατευθυντήριες γραμμές για την εφαρμογή των διατάξεων του νέου Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων (GDPR) αναφορικά με τη γνωστοποίηση παραβιάσεων δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (data breach).
Όπως έχει αναφερθεί, ο Γενικός Κανονισμός για την Προστασία Δεδομένων [Κανονισμός (ΕΕ) 2016/679] εισάγει, μεταξύ άλλων, την υποχρέωση γνωστοποίησης τυχόν παραβιάσεων προσωπικών δεδομένων (data breaches).
Η γνωστοποίηση απευθύνεται προς την αρμόδια εθνική εποπτική αρχή αμελλητί και, αν είναι δυνατό, εντός 72 ωρών (άρθρο 33) και σε ορισμένες περιπτώσεις, η παραβίαση πρέπει ανακοινώνεται και στα άτομα, των οποίων τα προσωπικά δεδομένα έχουν επηρεαστεί από αυτήν (άρθρο 34).
Η υποχρέωση γνωστοποίησης παραβιάσεων υφίσταται ήδη για ορισμένους οργανισμούς, όπως οι πάροχοι διαθέσιμων στο κοινό υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών (όπως ορίζονται στην Οδηγία 2009/136/ΕΚ και τον Κανονισμό 611/2013).
Οι επιθετικές κινήσεις είναι πολλές πλέον για να τις υποτιμήσει η Αθήνα. Χωρίς αφορμή, η Άγκυρα κλιμακώνει τις έμπρακτες προκλήσεις της στο Αιγαίο, φθάνοντας στο σημείο τουρκική ακταιωρός να εμβολίσει περιπολικό του Λιμενικού. Υπενθυμίζουμε ότι πριν μερικές ημέρες τουρκική ακταιωρός είχε πραγματοποιήσει επικίνδυνο ελιγμό, αγγίζοντας την κανονιοφόρο»Νικηφόρος».
Τις έμπρακτες αυτές προκλήσεις συνόδευσε μία εμπρηστική ρητορική εκ μέρους συνεργατών, αλλά και του ίδιου του Ερντογάν. Είναι προφανές ότι η κλιμάκωση συνδέεται με δύο γεγονότα:
Πρώτον, με την πειρατική πράξη του τουρκικού ναυτικού να εμποδίσει την πλατφόρμα της ιταλικής ΕΝΙ από το να μεταβεί στο σημείο όπου έχει προγραμματίσει να πραγματοποιήσει γεώτρηση.
Δεύτερον, με τη στρατιωτική εμπλοκή της Τουρκίας στη Συρία και ειδικότερα στο κουρδικό καντόνι του Αφρίν. Όπως αποδεικνύεται, αντί για «περίπατο» ο τουρκικός στρατός και οι ένοπλες ομάδες τζιχαντιστών που πολεμούν μαζί του αιμορραγούν, χωρίς να σημειώνουν αξιόλογη πρόοδο στην κατάληψη του κουρδικού θύλακου.
Όλα δείχνουν ότι η επιθετική τακτική της Άγκυρας έχει πρωτίστως αποτρεπτικό σκοπό. Κρίνοντας από τη δική της λογική, στέλνει ένα μήνυμα προς την Αθήνα ότι δεν θα γίνει ανεκτή οποιαδήποτε κίνηση εκ μέρους της που οι Τούρκοι θεωρούν ότι θίγει τα συμφέροντά τους, έτσι όπως αυτοί τα αντιλαμβάνεται. ...
«Ποία είναι η ωραιοτέρα λέξις της ελληνικής γλώσσης;»αναρωτιόταν ο Πέτρος Χάρης (Ιωάννης Μαρμαριάδης 1902-1998) πριν από περίπου 80 χρόνια και ξεκινούσε ένα όμορφο δημοσιογραφικό παιχνίδι, δημοσιεύοντας τις απόψεις των σπουδαιότερων λογοτεχνών, δημοσιογράφων αλλά και πολιτικών της εποχής· μιας εποχής κατά την οποία κυρίως ο κόσμος των Τεχνών και των Γραμμάτων ερωτοτροπούσε με τη γλώσσα μας, επηρεασμένος σαφώς από την εθνική πολιτική και τον αστικό εκσυγχρονισμό της σχολικής γνώσης που διαμόρφωνε τη νέα ελληνική γλώσσα.
Nομοσχέδια και γλωσσο-εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις από το 1913 και εντεύθεν, καθώς και το νεοφιλελληνικό γλωσσικό κίνημα που αναπτύχθηκε στο εξωτερικό –κυρίως στη Γαλλία με αιχμή την ίδρυση του Ινστιτούτου της Σορβόνης (1920) από τον Hubert Pernot (1870-1946)– έδιναν νέες διαστάσεις στην ευρεία κατανόηση και διάδοση του ελληνικού πνεύματος τόσο στο εσωτερικό όσο και στην Ευρώπη.
Στην Ελλάδα ο Π. Χάρης, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι στον τόπο μας ακόμη και η καθημερινή γλώσσα χώριζε τους ανθρώπους σε στρατόπεδα, καλούσε τους διανοούμενους να απαντήσουν.
Έτσι, ο Κωστής Παλαμάς απάντησε ότι η ωραιότερη λέξη είναι ο...
Λένε πώς τα χρόνια που πέρασαν δεν γυρίζουν πίσω, έλα όμως που γυρίζουν!
Γυρίζουν μέσα από τις φωτογραφίες που βγάζουμε από εκδρομές, από πάρτυ γενεθλίων, από εορταστικές γιορτές, από ορκωμοσίες.
Γυρίζουν μέσα από τις αναμνήσεις μας, που μένουν καλά χωμένες και τοποθετημένες στη σωστή θέση του μυαλού μας και τις ανασύρουμε κάθε φορά, όταν έχουμε ανάγκη να «γεμίσουμε» από το παρελθόν μας.
Τα χρόνια που πέρασαν και οι στιγμές που ζήσαμε ποτέ δεν χάνονται, τις κουβαλάμε πάντα μέσα στις ψυχές μας σαν κρυμμένους θησαυρούς.
Κάθε φορά, λοιπόν, που νιώθουμε νοσταλγία για τα περασμένα, μπορούμε απλά να ανοίξουμε ένα άλμπουμ φωτογραφιών, μια κασέτα, ένα βίντεο ή ένα cd. Διαφορετικά, μπορούμε απλά να ξεθάψουμε από τη γωνιά αυτή του μικρού μας νου τα γέλια μας, τις βόλτες μας, τα φιλιά μας, τα κοινά μας άγχη, τις κοινές μας προσδοκίες, τα όνειρά μας που μοιραστήκαμε με τους αγαπημένους μας. Τότε, ευθύς αμέσως, όλα θα είναι εκεί μπροστά μας και θα τα ζούμε όλα από την αρχή σαν ένα θέατρο σκιών στην αυλίτσα του σχολείου μας στο χωριό μας.
Ο χρόνος τρέχει, οι άνθρωποι φεύγουν, αλλάζουν σταυροδρόμια, αλλά ένα μένει πάντα σταθερό, οι αναμνήσεις μας, τα κοινά μας βιώματα, που θα συναντηθούμε μια βραδιά για να τα ξαναθυμηθούμε και να τα μοιραστούμε με πολύ κρασί σε μια όμορφη ταβερνούλα ή σε ένα ζεστό σπιτάκι. ...
Το καταλάβαμε ότι δεν γιορτάζεις στις 14 Φεβρουαρίου. Την πρώτη φορά που το είπες, όχι την επτακοσιοστή.
Ξέρεις, αυτοί που κράζουν όχι από άποψη αλλά γιατί ζηλεύουν τόσο παράφορα την ευτυχία των άλλων που δεν τολμούν καν να αδιαφορήσουν για την εορτή των ερωτευμένων και την ρίχνουν στην πυρά. Αν ανήκεις σε αυτή την ομάδα, μπορείς να ονομάσεις τον εαυτό σου hater και να διαβάσεις τα πέντε σημάδια που σε προδίδουν.
Τα 5 σημάδια του hater Αντιβαλεντίνου Μπαίνει στο γραφείο λέγοντας δυνατά “Χρόνια πολλά” σε όλους με γελάκι στο χείλος. Ανεβάζει το Like a rolling stone του Bob του Dylan πρωί πρωί πριν προλάβουν οι υπόλοιποι.
Κανονίζει τρελή βραδιά με όλους τους ελεύθερους φίλους του για να τα πιουν και να γκομενίσουν – κλείσιμο ματιού – με τις “πικραμένες / χωρισμένες / ελεύθερες” που κυκλοφορούν εκείνη τη βραδιά.
Μέχρι το μεσημέρι έχει κάνει 48 RT και fav σε αστειάκια του τύπου...
Χαρακτηρίζει την εορτή αυτή “πιο εμπορική κι από τα Χριστούγεννα”
Το άρθρο που ακολουθεί είναι αναδημοσίευση από το oneman.gr και μας θυμίζει λίγο πιο… εργένικα χρόνια αλλά σε κάθε περίπτωση έχει δόση χιούμορ που αντιστοιχεί στην ημέρα.
Οι 53 κανόνες του Αγίου Βαλεντίνου "Από το τι δώρο παίρνεις μέχρι το τι ταινία βλέπετε μαζί και πόση γκρίνια θα φας σε περίπτωση που είσαι απροετοίμαστος. Φροντίσαμε και γι’ αυτό
πάντως.
Γιατί η γκρίνια είναι το μόνο σίγουρο, γιατί οι σοκολάτες είναι must, γιατί δεν πρέπει να δείτε μαζί το “50 Shades of Grey”. Δε βάζουμε κανόνες, κοινωνικό έργο κάνουμε.
Σε περίπτωση που είμαστε άνω των 18, δεν παίρνουμε δώρο κουκλάκι. Κάνε λίγο εικόνα εσένα να της πασάρεις το λούτρινο: Πιο αστείος, είσαι συμμετέχων στο «Χρυσό Κουφέτο».
Μέχρι να σιγουρευτείς ότι όντως «πιστεύει» και δεν είναι αντιβαλεντινική, άσε τα πολλά πολλά. Είναι δεν είναι όμως, φρόντισε να μην είσαι ο πρώτος που θα πει: «χρόνια μας πολλά».
Μην της πάρεις δώρο εσώρουχο από καραμελίτσες. Είναι σαν να σου παίρνει πουκάμισο από λαδόκολλα για σουβλάκια.
Μην της πάρεις τριαντάφυλλο που έχει μέσα εσώρουχο. (Πάντα αναρωτιόμουν ποιος παίρνει αυτά τα δώρα) Μπορείς απλά να της πάρεις λουλούδια και εσώρουχα. Χωριστά.
Όσο και αν σου λέει να το κάνετε για πλάκα, προς Θεού μην δεχτείς να περάσετε το βράδυ του Αγίου Βαλεντίνου βλέποντας τις 50 Αποχρώσεις του Γκρι. Πόση φλωριά να αντέξει πια αυτή η γιορτή;
Οι αντιβαλεντίνοι δεν πρέπει να τη σπάνε στους βαλεντίνους. Κι αυτοί άνθρωποι είναι. Απλά να μην ψηφίζουν ...
Μια κουλτούρα που μας ήρθε από την Νέα Υόρκη εδώ και μερικά χρόνια είναι αυτή των λεγόμενων “Hipsters”. Σύμφωνα με το περιοδικό “TIMES” οι «Hipsters είναι αυτοί που σε ειρωνεύονται όταν τους λες ότι σου αρέσουν οι Coldplay.
Είναι οι άνθρωποι που φορούν T-shirts με εκτυπώσεις αποσπάσματα ταινιών που ούτε έχεις ξανακούσει, φορούν καουμπόικα καπέλα ή μπερέδες, μεγάλα γυαλιά και τα πάντα επάνω τους είναι φτιαγμένα με τέτοιο τρόπο που να δίνουν την αίσθηση ότι δεν ασχολούνται…».
Σε αυτό το άρθρο εμείς θα παρουσιάσουμε τις τοπ 10 ταινίες που σίγουρα ανήκουν στη συλλογή ταινιών τους.
Η φωτογραφία με παστέλ αποχρώσεις, πλάνα που δείχνουν cool αλλά και soundtracks που ακούν ρυθμούς rock-indie είναι μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν μια “χιπστεροταινία”.
"Στην αγάπη, μόνο οι αρχές έχουν γοητεία. Δεν με εκπλήσσει που κάποιος αρέσει να ξεκινάει συχνά. CJ de Ligne "
Δύο νέοι άνθρωποι συναντώνται για πρώτη φορά, ο καθένας με τη δική του ιστορία, τα δικά του, τις προσδοκίες του.
Η εύρεση της αληθινής αγάπης απαιτεί ένα μεγάλο ταξίδι και βαθιά συνειδητοποίηση
Η αγάπη μπορεί να γεννηθεί και να αναπτυχθεί στο βαθμό που αισθάνεται ελεύθερος να εκφράζεται στο σύνολό της, να εμπιστεύεται ο ένας τον άλλον, να λέει ο ένας στον άλλον και να ανοίγει τις ψυχές τους στο άγνωστο που έχουν μπροστά τους.
Αλλά αυτό δεν είναι αγάπη!
Όταν αγαπάμε, όλα παίρνουν ένα διαφορετικό χρώμα και γεύση, η αγάπη υπονοεί ότι υπάρχει μεγάλη σεβασμός μεταξύ των εταίρων, μια μεγάλη κατανόηση.
Συχνά συγχέουμε την αληθινή αγάπη με την επιθυμία να έχουμε το κόστος της κατοχής ενός ατόμου από την πλευρά μας. Ίσως είναι και η εμπειρία σας: οι "ιστορίες" σας μετά από ένα ξεκίνημα μετά από μια πολύ ελπιδοφόρα εκκίνηση όπου σκεφτήκατε (τελικά!) Συναντήσατε το σωστό άτομο, αποδείχθηκε ότι ήταν πολύ διαφορετικό από αυτό που ήθελε.
Μερικές φορές είναι ένα επαναλαμβανόμενο σενάριο: συναντάς μόνο ανθρώπους που με την πάροδο του χρόνου ανακαλύπτουν ότι είναι αναξιόπιστοι και αναξιόπιστοι, άλλες φορές είχαν πολύ διαφορετικές συναισθηματικές εμπειρίες, αλλά αποδείχτηκαν εξίσου μη ικανοποιητικές.
Η διαδικασία της αγάπης απαιτεί χρόνο και γνωρίζει το άλλο πρόσωπο σε βάθος
Μερικές φορές αισθανόμαστε μοναξιά, γίνουμε συνημμένοι σε ένα άτομο και πιστεύουμε ότι τον ερωτευόμαστε, αλλά δεν πρέπει να είναι έτσι.
Ο φόβος να είσαι μόνος είναι ένας άλλος παράγοντας που μπορεί να μας οδηγήσει να...
Στο ποίημα (1917) κυριαρχεί το "θυμήσου" του τίτλου, που ο αναγνώστης βρίσκει τρεις φορές στη σκέψη του ποιητή και αποτελεί μία συγκρατημένη προσπάθεια αναβίωσης παρελθοντικών συναισθημάτων. Ο ποιητής εδώ δεν επιθυμεί να ανακαλέσει στο μυαλό του ό,τι έζησε, όπως κάνει σε άλλα ποιήματα, αλλά ό,τι, μάταια, φαινόταν πως θα μπορούσε να είχε ζήσει: το ανεκπλήρωτο. Το ποίημα ανήκει στα αναγνωρισμένα και ερωτικά του.
Ο ποιητής είναι σε μία ηλικία, η οποία προσφέρεται για έντονες ερωτικές στιγμές μόνο όταν αναλογίζεται τα περασμένα. Αγαπήθηκε και έζησε τον έρωτα αλλά η αίσθηση του βιωμένου είναι γνώριμη και πάντα πολύ συγκεκριμένη. Δεν του δίνει το περιθώριο να εξαντλήσει το μέγιστο της απόλαυσης, όπως μπορεί να συμβεί στην άβυσσο του μυαλού. Γιατί αυτό που δεν έχει βιώσει, μπορεί να το πλάσει ο ίδιος όπως επιθυμεί.
Αναζητά εκείνες τις επιθυμίες που έκαναν τη φωνή να τρέμει και τα μάτια να γυαλίζουν από τον πόθο. Ό,τι και να ήταν αυτό που τις ματαίωσε, το σώμα ένιωσε το ερωτικό κάλεσμα - τόσο σφοδρό, ώστε να κρατήσει ακέραιες τις αναμνήσεις. ...
Έλα μικρό μου μαζί μου στο φως. Κράτα μου το χέρι... Έλα να σου δείξω την ομορφιά που βλέπω εγώ σ' έναν άλλον κόσμο, έναν κόσμο διαφορετικό. Αυτόν που δεν πειράζει τα παιδάκια, αυτόν που δεν τα βασανίζει...
Έλα να παίξουμε μαζί, να γελάσουμε, να τρέξουμε, να σου δείξω όσα αγαπώ, να στα μάθω να τα αγαπάς κι εσύ. Έλα στην αγκαλιά μου, έλα να σου διαβάσω παραμύθια, να γελάσουμε μαζί, να μ' αγκαλιάσεις και να μου πεις πως μ' αγαπάς. Κι εγώ σ' αγαπώ...
Μόνο να μιλούσες καρδιά μου, μόνο να μιλούσες... Τι έχεις στη ψυχή σου, μάτια μου... Τι πόνος... Πόσος πόνος, πόσος φόβος γέμισε την αθώα ψυχούλα σου. Κι εσύ τον κατάπιες, τον έκανε η αθώα ψυχή σου παραμύθι, σαν να μην υπάρχει, σαν να μην υπήρξε ποτέ...
"Αν χρειάζεται σήμερα, τώρα, κάτι η πατρίδα απ' όλους μας, μέχρι και από τον τελευταίο Έλληνα, αυτό είναι ένας σύγχρονος, αποφασιστικός, ανυποχώρητος, πατριωτισμός"
είπες πριν λίγες μέρες. Βέβαια στον προφορικό λόγο δεν μπαίνουν εισαγωγικά, γιατί πιστεύω αλλιώς θα τα έβαζες στις 3 τελευταίες λέξεις.
Σε καμαρώνω 3 χρόνια τώρα για την "αποφασιστικότητά" σου , αυτό που τόσο εύγλωττα είχες πεί με 4 μόνο λέξεις "go back κυρία Μέρκελ", για το πόσο "ανυποχώρητος" είσαι αλλά μόνο όταν έχεις απέναντί σου τον ελληνικό λαό στο σύνολό του και το πόσο "πατριώτης", όταν συζητάς σα να είναι αλεύρι για κάθε χρήση το όνομα της Μακεδονίας, με γεωγραφικό προσδιορισμό.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, οταν το στρατηγικό σχεδιασμό στο γραφείο σου τον εκπονεί ο άνθρωπος που είχε πεί οτι η καριέρα είναι σαν τη χολέρα. Δεν ξέρω αν είναι ο ίδιος που έγραψε το ανεκδιήγητο δελτίο τύπου , υπογράφοντας "Οι ένοικοι του υπογείου". Αν δεν το γνωρίζεις να στο πώ, οτι τέτοια δελτία ξεφτιλίζουν διεθνώς τη χώρα.
Πόσο σεβασμό μπορεί να έχει κάποιος για μια γειτονική χώρα που ο πρωθυπουργός της ...
Σύμφωνα με στοιχεία ειδικής έκθεσης του Ινστιτούτου Στατιστικής Istat, 8,8 εκατομμύρια Ιταλίδες έχουν υποστεί σεξουαλικές παρενοχλήσεις κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Από αυτές, 3.170.000 υπέστησαν τις παρενοχλήσεις αυτές στο διάστημα των τελευταίων τριών ετών. Κατά την ίδια χρονική περίοδο, 167.000 γυναίκες ήταν θύματα παρενοχλήσεων στον χώρο εργασίας τους.
Το 69,6% θεωρεί ότι η πίεση και ο εκβιασμός που υπέστη ήταν αρκετά ή και πολύ σοβαρός. Το 80,9% των θυμάτων δεν είχε μιλήσει με κανέναν για το συμβάν και σχεδόν καμία δεν το κατήγγειλε στην ιταλική αστυνομία ή στους καραμπινιέρους.
Επίσης, σύμφωνα με την έκθεση, 3.754.000 άνδρες ηλικίας 14 έως 65 ετών έχουν υποστεί τουλάχιστον μια φορά σεξουαλική παρενόχληση. Συνήθως υπεύθυνα για τις παρενοχλήσεις είναι πρόσωπα που τα θύματα γνωρίζουν πολύ λίγο και με τα οποία δεν έχουν καμία σχέση φιλίας ή άλλη γνωριμία. Τόσο σε ό,τι αφορά τις γυναίκες, όσο και τους άνδρες, οι υπεύθυνοι για τις παρενοχλήσεις (λεκτικές ή σωματικές) είναι στη μεγάλη πλειοψηφία τους άνδρες, σύμφωνα πάντα με την έρευνα του Istat.
Πέντε εταιρίες βιομηχανικής παραγωγής οπιοειδών, μεταξύ αυτών και η Purdue Pharma LP που παράγει την ουσία OxyContin, πλήρωσαν ποσά μεγαλύτερα των 10 εκατομμυρίων δολαρίων σε ομάδες ακτιβιστών, αλλά και γιατρούς που συνδέονται μαζί τους για την υποστήριξη ουσιών που αναστέλλουν τον πόνο, σύμφωνα με αναφορά της Γερουσίας.
Την αναφορά αυτή, δημοσιοποίησε η Γερουσιαστής των Δημοκρατικών Κλέιρ Μακάσκιλ, δηλώνοντας ότι οι ομάδες των ακτιβιστών που έλαβαν τις δωρεές, έθεσαν τους εαυτούς τους στην υποστήριξη των στόχων της βιομηχανίας, ενώ ενδέχεται να έπαιξαν ρόλο και στην έξαρση της χρήσης οπίου το 2016. Η έξαρση αυτή, είχε ως συνέπεια την καταγραφή 42.000 θανάτων από υπερβολική δόση οπιοειδών.
Η Μακάσκιλ έχει ηγετική θέση στην Επιτροπή Εσωτερικής Ασφάλειας και Κυβερνητικών Θεμάτων της Γερουσίας, δήλωσε ότι οι ομάδες των ακτιβιστών προωθούσαν οδηγίες για την χρήση των ουσιών αυτών κατά των χρόνιων πόνων, ενώ είχαν αναπτύξει δραστηριότητα κατά της νομοθεσίας που εφαρμόζεται για τον περιορισμό της χρήσης οπιοειδών. Οι οικονομικές αυτές σχέσεις ήταν ύποπτες, χωρίς διαφάνεια κι αποτελούν μία από τις αιτίες για την εξάπλωση μίας από τις πιο θανατηφόρες χρήσεις οπιοειδών στην ιστορία των ΗΠΑ, τόνισε σε ανακοίνωσή της, η Μακάσκιλ που εκλέγεται στο Μιζούρι.
Η εταιρία Purdue Pharma που ανακοίνωσε το Σάββατο ότι σταματάει την προώθηση οπιούχων ουσιών στους γιατρούς, ήταν ο μεγαλύτερος δωρητής, χορηγώντας 4,15 εκατομμύρια δολάρια σε 12 ομάδες υποστήριξης από το 2012 έως το 2017, σύμφωνα με τα στοιχεία της αναφοράς.
Στις ομάδες αυτές, περιλαμβάνονται οργανισμοί υποστήριξης των ασθενών, αλλά και ιατρικές κοινότητες επαγγελματιών στον χώρο της υγείας. Μεταξύ των οργανισμών που έλαβαν χρηματοδότηση ήταν και η ακαδημία (Academy of Integrative Pain Management -AIPM) η οποία συμμάχησε με μία άλλη ομάδα υποστήριξης, στοχοποιώντας τις νομοθεσίες που εφαρμόζονται για τα οπιοειδή και τον περιορισμό τις χρήσης του σε επίπεδο αμερικανικών πολιτειών. Η Purdue τόνισε ...
Όσο πιο πολύ μιλάει, τόσο εκτίθεται ο Άδωνης Γεωργιάδης. Και μετά την παραδοχή του… κατά λάθος πως η Novartis πήρε τα 65 εκατομμύρια ο νυν αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας παίρνει το μάθημά του από την δημοσιογράφο Γιάννα Παπαδάκου
Ο ίδιος βέβαια δεν διστάζει να κρύψει τη μισή αλήθεια ή να διαστρεβλώσει τα γεγονότα, αλλά και τα γραπτά κείμενα…
Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ κλήθηκε για μία φορά να απαντήσει - στην εκπομπή του Αιμίλιου Λιάτσου στο Kontra Channel - στα ερωτήματα αναφορικά με την εμπλοκή πολιτικών στο σκάνδαλο Novartis.
Επικαλέστηκε τότε την επιστολή παραίτησης της τέως εισαγγελέως Διαφθοράς Ελένης Ράικου, υποστηρίζοντας ότι η ίδια αν και έκανε αναφορά στο σκάνδαλο της Novartis, δεν μιλούσε για πολιτικά πρόσωπα παρά μόνο για κρατικούς αξιωματούχους.
Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ διάβασε το εξής απόσπασμα από την επιστολή της Ράικου:
Ο γιος του Δημήτρη Κουφοντίνα μιλάει για το βιβλίο του, για το τίμημα της έκθεσης και το καλοκαίρι του 2002.
Ο Εκτορας Κουφοντίνας βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής εδώ και 15 χρόνια. Από το καλοκαίρι του 2002, που σε ηλικία μόλις δώδεκα ετών καταδιώχτηκε ασφυκτικά από τα Μέσα και βίωσε την πρώτη του ανάκριση στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση, μέχρι και σήμερα που μετράει 27 Μάηδες, ό,τι κι αν πει και ό,τι κι αν γράψει αναπαράγεται και σχολιάζεται από όλα τα Μέσα…
Πληρώνει το τίμημα να είναι ο γιος του Δημήτρη Κουφοντίνα και της Αγγελικής Σωτηροπούλου. Αλλά, όπως τονίζει στο Documento, στο οποίο επέλεξε να δώσει την πρώτη του συνέντευξη: «Πρέπει να έχουν στο μυαλό τους ότι δεν είμαι μόνο ο γιος του Κουφοντίνα. Είμαι κι εγώ Κουφοντίνας».
Τον συνάντησα για πρώτη φορά τον Σεπτέμβρη του 2002, στο γραφείο της δικηγόρου Ιωάννας Κούρτοβικ. Ηταν λίγη ώρα μετά τη μεταγωγή του Δ. Κουφοντίνα από τη ΓΑΔΑ στο Εφετείο Αθηνών. Καθόταν σε μια γωνία σιωπηλός και σκιτσάριζε… Το τι ακριβώς είναι πολύ προσωπικό του και δεν αφορά κανέναν μας. Οταν γύρισε και με κοίταξε δεν είχα καμία αμφιβολία για το ποιος είναι ο πατέρας του.
Σήμερα, 15 χρόνια μετά, ο Εκτορας Κουφοντίνας, που –μεταξύ άλλων– συστήνεται ως αντιπολιτευτής, συγγραφέας, αρθρογράφος, καλλιτέχνης, ερασιτέχνης αστροφυσικός, κυκλοφορεί ήδη το πρώτο του βιβλίο, με τίτλο «Οταν κάψανε την Τροία μου» (*). Μέσα από τις σελίδες του εξιστορεί τα γεγονότα του 2002 όπως τα βίωσε ο ίδιος. Μας παραδίδει τη δική του πλευρά της ιστορίας.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί εξηγεί γιατί το έγραψε τώρα, μιλά για το τίμημα της έκθεσης, κάνει αναφορές σε εκείνο το καλοκαίρι που –όπως γράφει στο οπισθόφυλλο–«αποτέλεσε τομή για την ιστορία της χώρας, ανατρέποντας ισορροπίες και δημιουργώντας νέα δεδομένα και που μαζί του άλλαζε κι εμένα για πάντα». Μιλά όμως και για τις πρακτικές ένοπλης αμφισβήτησης, για την πρώτη άδεια του πατέρα του από τη φυλακή, ακόμη και για το σκάνδαλο της Novartis:
Η ασθένεια είναι μια σύγκρουση μεταξύ της προσωπικότητας και της ψυχής. "Bach". Μηνύματα από το σώμα
"Αν κάποιος επιθυμεί καλή υγεία, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να ρωτήσει τον εαυτό του, είναι αν νιώθει έτοιμος να απαλλαγεί από τις αιτίες της ασθένειάς του. Μόνο τότε είναι δυνατόν να βοηθηθεί.''
Ιπποκράτης
Η ασθένεια δείχνει την ανάγκη της αλλαγής στο σύστημα των πιστεύω μας και μας προειδοποιεί ότι έχουμε αγγίξει τα όρια των φυσικώνή ψυχολογικών μας ορίων. Η Κάρολαιν Μυς, στο βιβλίο της «Ανατομία του Πνεύματος» και ηΛουίζ Χέη στο ‘Μεταμορφώστε τη ζωή σας’συμπληρώνουν τον Ντάλκε ως προς τους κρυφούς ψυχικούς παράγοντες που πυροδοτούν τις διαταραχές της υγείας και που μοιάζουν σαν μικρά θεατρικά έργα ή τελετουργικά που έχουν πάρει τη θέση αυτών που πραγματικά χρειαζόμαστε. Ας δούμε μερικά από αυτά.
Κρυολόγημα: Εξωτερικές δυνάμεις σας επηρεάζουν πολύ εύκολα. είναι καιρός να μη δίνετε σημασία και να σταματήσετε να ανησυχείτε χωρίς λόγο για μικροπράγματα. Η ίδια η λέξη κρυολόγημα υποδηλώνει κάτι που σας έκανε «να κρυώσετε μέσα σας» και εκφράζει τη βαθύτερη ανάγκη σας για ζεστασιά και θαλπωρή. Το κουκούλωμα με ζεστά ρούχα και ο πυρετός είναι μεταμφιεσμένες εκδηλώσεις αυτής της ανάγκης, όπως οι εντριβές δεν είναι παρά υποκατάστατα του χαδιού και της επαφής που η ψυχή σας είχε ανάγκη.
Μύτη που τρέχει: Υπάρχει εσωτερικό κλάμα που ουσιαστικά ζητάει βοήθεια. ...
Ο ποιητής Ρουμί είχε γράψει ότι «απορροφημένος από αυτό τον κόσμο, τον έχεις κάνει βάρος σου. Ανυψώσου πάνω από τον κόσμο, γιατί υπάρχει ένας άλλος τρόπος για να τον δεις».
Καθώς όλα τα ανθρώπινα όντα βιώνουν συνεχώς κάποιο βαθμό διαισθητικής καθοδήγησης και πνευματικής ενέργειας, όλα τα ανθρώπινα όντα επίσης απορροφούν και εκπέμπουν αδιάκοπα ενεργητικές δονήσεις- που σημαίνει ότι όλοι έχουν μέσα τους ενσυναίσθηση και όλοι έχουν τη δυνατότητα να δράσουν ενσυναισθητικά. Κάποια από τα οφέλη της ενσυναίσθησης περιλαμβάνουν το να μπορούμε να διακρίνουμε αν κάποιος μιλά ή πράττει με ειλικρίνεια και να μπορούμε να αναγνωρίζουμε τα προσωπικά συναισθήματα με μεγαλύτερη ακρίβεια. Όμως, όπως σχεδόν τα πάντα στη ζωή, υπάρχει και η αρνητική πλευρά του να είναι κάποιος ενσυναισθητικός. Για παράδειγμα, τα ενσυναισθητικά άτομα νιώθουν άγχος και φόβο, όταν βρίσκονται ανάμεσα σε πολλούς ανθρώπους που βιώνουν αρνητικά συναισθήματα και είναι προφανές ότι σε μεγάλες ομάδες ανθρώπων, θα υπάρχουν σίγουρα αρκετά άτομα που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Εντούτοις, υπάρχουν τρόποι με τους οποίους οι ενσυναισθητικοί μπορούν να αποφύγουν να επηρεάζονται τόσο έντονα από τα αρνητικά συναισθήματα των άλλων ή τουλάχιστον, υπάρχουν τρόποι ελαχιστοποίησης της επίδρασής τους. Η Barbara Marciniak (συγγραφέας) υποστηρίζει ότι η αυτοπεποίθηση είναι παράγοντας ζωτικής σημασίας για να ξεπεράσει κανείς τα αρνητικά συναισθήματα:
Οταν συναντιούνται τυχαία δύο άγνωστοι στον δρόμο, έλεγε ο Ερβιν Γκόφμαν (αμερικανός κοινωνιολόγος των ηθών της καθημερινής ζωής), αυτό που ακούγεται συχνότερα να βγαίνει από το στόμα τους είναι «καλημέρα» και «συγγνώμη». Και συμπλήρωνε: Αυτά τα «καλημέρα» και τα «συγγνώμη» πρέπει να τα λάβουμε σοβαρά υπόψη και να τα μελετήσουμε, αν θέλουμε να κατανοήσουμε πώς λειτουργεί μια κοινωνία.
Αν ο Γκόφμαν μπορούσε να κάνει μια βόλτα σε ένα ελληνικό αστικό κέντρο τού σήμερα, ας πούμε στην πρωτεύουσα, θα παρατηρούσε ότι όταν συναντιούνται δύο άγνωστοι μπορούν να ακουστούν πολλά διαφορετικά πράγματα, εκ των οποίων σπανιότερα «καλημέρα» και «συγγνώμη». Ο εισαγωγικός χαιρετισμός συχνά απουσιάζει ή στην καλύτερη περίπτωση αντικαθίσταται από ένα, μάλλον επιθετικό, «να σας πω!». Η έκφραση δε του αιτήματος που πυροδοτεί την επικοινωνία είναι συχνά αδιαμεσολάβητη: «Θέλω αυτό» ή «Εχετε το τάδε;» ή «Το τσιγάρο σας έρχεται κατευθείαν πάνω μου!». Η απουσία της λεκτικής ευγένειας συνοδεύεται συχνά και από εκφράσεις αγένειας πέραν της φυσικής γλώσσας: η παντελής αδυναμία συγκρότησης ουράς σε ένα ταμείο και οι συνακόλουθοι αναστεναγμοί δυσαρέσκειας που βγαίνουν από το παρατοποθετημένο μπουλούκι των ανθρώπων, το σολιψιστικό μπλοκάρισμα του διαδρόμου ή της πόρτας στο βαγόνι του μετρό, η ευκολία με την οποία κάποιος «δεν σε βλέπει» και σε προσπερνά κλέβοντας τη σειρά σου, χωρίς να αντιλαμβάνεται καν το «δυνατό άγγιγμα» που προκύπτει από το «ασυναίσθητο» σκούντημα ή ποδοπάτημα, δεν είναι παρά μερικές από αυτές. Η αγένεια δεν είναι προφανώς ελληνικό προνόμιο. Σε όλες τις πόλεις, όπου η επικοινωνία δεν γίνεται με όρους γνωριμίας όπως συμβαίνει στις πιο μικρές κοινότητες, οι άνθρωποι συχνά απογοητεύονται από τη συμπεριφορά τρίτων απέναντί τους. ...
"Το 1913, στην Ινδία, ένας 25χρονος ιδιωτικός υπάλληλος με τρομακτική ευφυΐα, που όμως είχε αποτύχει στις σπουδές του εξαιτίας της εμμονικής μελέτης του πάνω στην επιστήμη των Μαθηματικών, αποφασίζει να εμπιστευτεί το πάθος του και να στείλει ένα γράμμα στον Τζ. Χ. Χάρντι, τον επιφανή καθηγητή μαθηματικών του Trinity College του πανεπιστημίου Κέιμπριτζ.
Το όνομά του ήταν Σρινιβάσα Ραμανουτζάν και έμελλε να γίνει ο αυτοδίδακτος «πρίγκιπας της μαθηματικής διαίσθησης», ο άνθρωπος που θα αναστάτωνε την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο."
Αναζητείστε δημοσιευμένα θέματα στο "ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ"
Ο Θουκυδίδης, η αθηναϊκή δημοκρατία, ο διάλογος Αθηναίων και Μηλίων για την Ισχύ και το Δίκαιο, καθώς η σχέση της τραγωδίας με την φιλοσοφία και την δημοκρατία απασχόλησαν τους τρείς Έλληνες στοχαστές, τον Κ. Καστοριάδη, τον Κ. Παπαϊωάννου και τον Π. Κονδύλη.
Αναρτήστε μας στα "αγαπημένα σας", είναι κάτι που το έχουμε απόλυτη ηθική ανάγκη.
Όσοι φίλοι ενοχλούνται, είμαστε πρόθυμοι για διάλογο και για τυχόν επεξηγήσεις. ΔΕΝ υποτιμούμε κανέναν - ΔΕΝ απαξιώνουμε κανέναν. Όλοι έχουμε το δικό μας δίκαιο δικαίωμα, στην ελεύθερη έκφραση των ιδεών και στον ανοιχτό δημόσιο διάλογο, για μια πιο ελεύθερη και ευνομούμενη δημοκρατία. -------------------------------------------- Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί και να μην συμπίπτουν πάντοτε με τα περιεχόμενα των άρθρων που φιλοξενούνται στα πλαίσια της γενικότερης ενημέρωσης των αναγνωστών μας ------------------------------------------------------------- Το παρόν ιστολόγιο ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει περί των φιλοξενούμενων άρθρων. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών, επικοινωνήστε με την κύρια πηγή ή μέσω της φόρμας επικοινωνίας με εμάς --------------------------------------------
Η γνώση, η αλήθεια και οι αξίες είναι έννοιες σχετικές
Σημείωση σε όσους μας αποστέλλουν εξώδικα: Κάθε πληροφορία που αναρτάται στο διαδίκτυο, κείμενα, εικόνες ή βίντεο (με σχετική σημείωση της πηγής - πολλές φορές δεν υπάρχει δυνατότητα της αρχικής, παρά μόνο με υπολογισμό της χρονικής ανάρτησης) θεωρούμε ότι είναι ελεύθερα και χωρίς κόστος για αναδημοσίευση.
Αν παρόλα αυτά υπάρχουν πνευματικά δικαιώματα που χρεώνονται (δεν μας αφορούν), παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα κατεβάσουμε, διότι εμείς δεν χρεώνουμε ούτε έχουμε έσοδα από άλλες πηγές, αφεντικά, διαφημίσεις κλπ.
Επίσης: Αναρτήσεις άλλων ή σχόλια που δημοσιεύονται σ'αυτό το ιστολόγιο, εκφράζουν αυτούς που τα υπογράφουν και όχι απαραίτητα το παρόν ιστολόγιο "Στοχασμός-Πολιτική".
Η φωνή μας είναι η ενεργή δημοσιογραφία των πολιτών.
Στείλτε μας και τις δικές σας απόψεις - κριτικές.
Δια δώστε την ιδέα της δημοσιογραφίας των πολιτών και ας παλέψουμε όλοι μαζί ενώνοντας την φωνή όλων μας, χωρίς παρωπίδες, κομματισμούς ή ιδιοτελείς σκοπούς.
Ενθαρρύνατε την ανάδειξη και άλλων φωνών με τη δημιουργία νέων ιστολογίων.
Κάθε ιστολόγιο που κλείνει είναι ένα βαρύ κτύπημα στη δημοκρατία, κάθε νέο ιστολόγιο την ενισχύει και ελέγχει την εξουσία.
Εάν θεωρείται τη φωνή μας έγκυρη, ελεύθερη και αξιόλογη αναρτήστε το σύνδεσμό μας και στο δικό σας ιστοχώρο.
Translate Στοχασμός - Πολιτική
Welcome to TinyURL!™
Εκπέμπoυμε ΕΛΛΗΝΙΚΑ 24ώρες
Ψυχαγωγία, ειδήσεις από την Ελλάδα, τον κόσμο, τον Απόδημο Ελληνισμό. Σχόλια, σάτιρα, διάλογος-συμμετοχή ακροατών, συνεντεύξεις κ.ά... Aναφορές στην ιστορία, πολιτισμό, παραδόσεις της Ελλάδας, στα γράμματα, τέχνες κ.ά.
Έγγραφη Δήλωση:
Επιθυμία καύσης
Blogs and Sites
Τα εν οίκω και εν δήμω
Καταθέτω, καταθέτεις, καταθέτουμε........... όχι χρήματα - πού να τα βρεις τέτοιους καιρούς - ούτε βέβαια τα όπλα.....μόνο δουλειά "εν τάξει" και "εν οίκω" για το "δήμο" των απανταχού εργατών φιλολόγων και όσων "φίλα προσκείμενων" μαθητών μας!!!!!
Παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια
Θα αφήσω γένια και μαλλιά για να με λένε γέρο
τον πόνο πουχω στην καρδιά μονάχος τον ξέρω.
Γλεντάτε νέοι τον ντουνιά γιατί καιρός διαβαίνει
Και όποιο μπει στη μαύρη γη ποτέ δεν ξαναβγαίνει
Effective immediately, you can now stream to unlimited concurrent viewers. In addition, your Livestream Free channel is now listed at livestream.com and is available via search or by browsing the Channel Guide. Plus, your channel is now eligible for promotion in throughout the Livestream Network.
Αμοιβή 100.000 ευρώ από το Wikileaks για το μεγαλύτερο μυστικό της Ευρώπης: Τα τρία μεγάλα Τ (Trade: ΤΤΙΡ ως το «το ΝΑΤΟ της οικονομίας») Εταιρική Σχέση του Ειρηνικού , τη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων και Υπηρεσιών [VIDEO: ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ και ΕΠΕΙΓΟΝ]
Το WikiLeaks προσπαθεί να συγκεντρώσει το ποσό των 100.000 ευρώ προκειμένου να το προσφέρει ως αμοιβή για αυτό που θα βοηθήσει να αποκαλυφθεί το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό μυστικό
Lucy: Ignorance brings chaos, not knowledge
---------------------------------------
Επίσης:«Ο άνθρωπος μόνο 10% του εγκεφάλου του. Φαντάζεστε πώς θα ήταν ο κόσμος αν το ποσοστό διπλασιαζόταν; Τριπλασιαζόταν;" .Paul Newman, Robert Redford, Robert Shaw:"Lucy (2014 film)".
------------------------------------------
The Sting (Το κεντρί 1973).Scarlett Johansson as Lucy Miller:"Lucy (2014 film)".