Ο Λιαντίνης, η εξίσωσή του Σρέντιγκερ και η επιστημολογική προσέγγιση του θανάτου

“Φιλοσοφία εστί μελέτη θανάτου”, έλεγε ο Πλάτωνας. Πράγματι, τον άνθρωπο τον κατέχει μια εγγενή περιέργεια να απαντήσει στα θεμελιώδη ερωτήματα της ζωής εκ των οποίον το κυρίαρχο είναι: ‘Τι σημαίνει ζωή, τι σημαίνει θάνατος’.

Ας διαβάσουμε τι έχει να πει, περί του ερωτήματος αυτού, ο Δημήτρης Λιαντίνης…

Περί του προβλήματος του θανάτου

“Θέλω να κάνω δύο δηλώσεις προεξαγγελτικές που τις θεωρώ και αναγκαίες, για μια σωστή προσέγγιση, επιστημονική, ενός θέματος.

Η μία είναι ότι η μέθοδος που θα χρησιμοποιήσουμε για να επεξεργαστούμε το πρόβλημά μας, έρχεται καθαρά από τις μεθόδους των θετικών επιστημών. Απευθύνομαι σε γιατρούς, και ξέρετε τι σημαίνει μέθοδος θετικών επιστημών: Λαμπορατόριο! Εδώ δεν έχει παίξε γέλασε και έτσι και αλλιώς. Διότι αν το φάρμακο, δεν είναι φάρμακο, θα ‘ναι φαρμάκι.
Θα είμαστε, δηλαδή, τόσο ακριβολόγοι σχετικά με τη μέθοδο, γιατί το θεωρώ πρώτης σπουδαιότητας, όχι μόνο για μια συζήτηση, για μια διάλεξη, για μια ομιλία, για μια διδασκαλία, αλλά και στις καθημερινές μας σχέσεις, τη μέθοδο που χρησιμοποιούμε για να ‘ρχόμαστε σε επικοινωνία με τους άλλους, είναι το πρωτεύον. Η μέθοδος! Κι αν έχουμε μια τέτοια διαφωνία κι ένα τέτοιο αλαλούμ, στις καθημερινές μας σχέσεις είναι ακριβώς γιατί δεν έχουμε μέθοδο. Το πιο δύσκολο πράγμα, έχουν να λένε οι ειδικοί, είναι ο διάλογος. Να κάνεις ένα διάλογο, είναι τρομερά δύσκολο πράγμα. Συνήθως όταν κάνουμε διάλογο, ακούμε ο καθένας τη δική του φωνή, δεν ακούμε τον άλλο, κάνουμε δηλαδή δύο παράλληλους μονολόγους.

Το ένα λοιπόν είναι αυτή η μέθοδος, η οποία θα λάβει στην ακραία μορφή και τον πειραματικό χαρακτήρα. Δηλαδή, έχω πίσω εδώ από την έδρα φέρει τα σύνεργα, τα υλικά μου, για να σας κάνω ένα πείραμα. Το οποίο θα κάνουμε στο τέλος και αν μας μείνει χρόνος. Παρακαλώ, αν μου διαφύγει, γιατί μπορεί να με πάρει ο ειρμός και ο συρμός και να το ξεχάσω, να μου το θυμίσετε. Θα αποδείξουμε με το πείραμα αυτό ότι: Εμένα που με βλέπετε αυτή τη στιγμή ζωντανό, όπως όλοι είμαστε ζωντανοί, ταυτοχρόνως είμαι και πεθαμένος. Είμαι νεκρός. Θεωρητικά μπορείς να το λες. Στην πράξη να το δεις! Είναι το πιο συγκλονιστικό πείραμα που έγινε στις φυσικές επιστήμες.
Το περίφημο πείραμα του Σρέντιγκερ, που απέδειξε την αρχή της απροσδιοριστίας. Έχουμε τα υλικά και θα το κάνουμε. Τονίζω λοιπόν ότι θα είμαστε πολύ εμπράγματοι, πολύ ρεαλιστές και δε θα φύγουμε σε νεφελοκοκκυγίες, πραγματευόμενοι το πρόβλημα.

Το δεύτερο, που θέλω να τονίσω προτού μπούμε στο θέμα μας, είναι ο σκοπός. Για ποιο σκοπό θα ερευνήσουμε αυτό το πρόβλημα. Θέλω να πω από την αρχή, ότι δεν ήρθαμε εδώ για να ψυχοπλακωθούμε, να φορέσουμε πλερέζες, και τελειώνοντας αυτό το συμπόσιο, θα το πω πλατωνικά, να έχουμε την αίσθηση ότι βγαίνουμε από ένα νεκροταφείο. Όχι! Ένα μήνυμα κατάφασης και δύναμης και αισιοδοξίας θέλουμε να βγάλουμε, ερευνώντας αυτό το πρόβλημα. Κι αυτό, παρακαλώ, να το ‘χουμε υπόψη.”

1998, Λιαντίνης  https://www.greekgeek.gr/liantinis-srediger-thanatos/

 

Η γάτα του Σρέντινγκερ είναι ένα νοητικό πείραμα, που χαρακτηρίζεται και ως παράδοξο, επινοήθηκε από τον Αυστριακό φυσικό Έρβιν Σρέντινγκερ (Erwin Schrödinger) το 1935. Αναπαριστά αυτό που είδε ως το πρόβλημα στην ερμηνεία της Κοπεγχάγης για την κβαντομηχανική στην εφαρμογή της σε καθημερινά αντικείμενα. Το σενάριο παρουσιάζει μια γάτα, η οποία μπορεί να είναι ταυτόχρονα ζωντανή και νεκρή, με την κατάστασή της να συνδέεται με προηγούμενο τυχαίο γεγονός. Το νοητικό πείραμα συναντάται συνήθως σε θεωρητικές συζητήσεις για τις ερμηνείες της κβαντομηχανικής. Κατά την ανάπτυξη αυτού του πειράματος ο Σρέντινγκερ επινόησε τον όρο κβαντική διεμπλοκή.

Το νοητικό πείραμα. ...

Πάρις Τακόπουλος: «Ο Ulysses του James Joyce και ο Οδυσσέας του Ελευθερίου Ανευλαβή» - Πώς πέρασες τη μέρα σου: του Μαραμπού

Ο Οδυσσέας του Τζέημς Τζους ξεκινάει θεαματικά με μία εξαιρετική διακωμώδηση της Θείας Λειτουργίας, φανερώνοντας από την αρχή την συγκρουσιακή σχέση με την Καθολική Εκκλησία, την οποία και θα εντείνει στην συνέχεια. Μια στιγμή. Ένα μικρό προβληματάκι με αυτά τα λευκά αιμοσφαίρια. Αυτά τα εμπνευσμένα λόγια χρησιμοποιεί ο Μπακ Μάλλιγκαν, φοιτητής της ιατρικής, για να διακωμωδήσει την δυσκολία μετουσίωσης του άρτου και οίνου σε σώμα και αίμα του Χριστού κατά την τέλεση της Θείας Ευχαριστίας!

Ο Μπακ Μάλλιγκαν είναι υπαρκτό πρόσωπο, πρόκειται για τον Όλιβερ Γκόγκαρτι, άσπονδο φίλο του Τζόυς, έναν πνευματώδη και φιλόδοξο νέο με τον οποίο ο Τζόυς διατηρούσε φιλικές σχέσεις αν και δεν τον εκτιμούσε καλλιτεχνικά. Αυτό το παρασκήνιο είναι πολύ σημαντικό για να κατανοήσει καλύτερα ο αναγνώστης τι συμβαίνει στο πρώτο κεφάλαιο του Οδυσσέα – ένα κεφάλαιο φαινομενικά απλό που όμως κρύβει κάποιες ασάφειες. Το πρώτο σάστισμα που αντιμετωπίζει ο αναγνώστης είναι όταν διαβάζει για έναν πύργο που ζει ο Μπακ Μάλλιγκαν και ο Στέφανος Δαίδαλος, καθώς και ένας παράξενος Άγγλος με ιρλανδικές τάσεις, ο Χέινς. Ο πύργος Μαρτέλλο ονομάζεται έτσι από το ακρωτήρι Μαρτέλλο στην Κορσική, όπου οι Άγγλοι συνάντησαν μεγάλη δυσκολία να καταλάβουν έναν παρόμοιο πύργο. Τέτοιοι πύργοι χτίστηκαν σε σημεία-κλειδιά της ιρλανδικής ακτής για άμυνα στην περίπτωση που υπήρχε γαλλική εισβολή κατά τους Ναπολεόντειους πολέμους, μας πληροφορεί ο μεταφραστής αλλά και πάλι δεν μπορούμε να συλλάβουμε την σημασία που είχε αυτός ο πύργος για τον Τζόυς. Ο Τζόυς πράγματι έζησε για ένα διάστημα μέσα σ' αυτόν τον πύργο, παρέα με τον Γκόγκαρτι και τον Τρεντς (Χέινς). Ένα αναπάντεχο συμβάν όμως, που περιγράφεται μέσες άκρες και στον Οδυσσέα, τον αναγκάζει να φύγει.

 [...] Τη νύχτα της 14ης Σεπτεμβρίου ο Τρεντς άρχισε να φωνάζει στον ύπνο του νομίζοντας πως ένας μαύρος πάνθηρας ήταν έτοιμος να πηδήσει πάνω του. Χωρίς να έχει καλοξυπνήσει άρπαξε το περίστροφό του και πυροβόλησε κατά το τζάκι. Δίπλα στο τζάκι κοιμόταν ο Τζόυς. Αφού ξεμπέρδεψε με το θήραμά του, ο Τρεντς έπεσε ξανά να κοιμηθεί. Τον Τζόυς τον έπιασε ακατάσχετη τρεμούλα. Ο Γκόγκαρτι πήρε στα χέρια του το όπλο. Σε λίγο ο Τρεντς είδε καινούριο εφιάλτη και έκανε πάλι να πιάσει το όπλο του. «Άσ' το σε μένα», φώναξε ο Γκόγκαρτι και πυροβόλησε όχι βέβαια τον πάνθηρα αλλά κάτι τηγάνια που κρέμονταν πάνω από το κρεβάτι του Τζόυς και που γκρεμίστηκαν πάνω στον ξαπλωμένο ποιητή. Τρομοκρατημένος ο Τζόυς θεώρησε πως όλο αυτό το τουφεκίδι σήμαινε την αποπομπή του από τον πύργο. Χωρίς να πει λέξη ντύθηκε κι έφυγε μέσα στη μαύρη νύχτα, και έκανε όλο τον δρόμο μέχρι το Δουβλίνο με τα πόδια.  ...

Πώς ο Οδυσσέας (Ulysses) του James Joyces άλλαξε τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον χρόνο.

Υπάρχουν μέρες που ο χρόνος δεν φαίνεται ποτέ να περνά και μέρες που το χέρι του ρολογιού γυρίζει τόσο γρήγορα που δεν μπορεί να ακολουθηθεί. 

Ο χρόνος είναι σχετικός είναι καλά εδραιωμένος, αλλά δεν ήταν πάντα έτσι ...

Υπάρχουν μέρες που ο χρόνος δεν φαίνεται ποτέ να περνά και μέρες που, από την άλλη πλευρά, το χέρι του ρολογιού γυρίζει τόσο γρήγορα που δεν μπορεί να ακολουθηθεί. 

Ο χρόνος είναι σχετικός είναι πλέον μια καθιερωμένη έννοια, αλλά δεν ήταν πάντα έτσι . Εάν διαβάσουμε ένα σύνολο βιβλίων τον 19ο αιώνα, θα δούμε πώς η διάσταση του χρόνου αντιπροσωπεύεται με αντικειμενικό και γραμμικό τρόπο. 

Μια εντελώς διαφορετική χρονική εμπειρία μας περιμένει να πάρουμε ένα βιβλίο του James Joyce στα χέρια μας. 

Μετά την επανάσταση που πυροδότησε ο Σίγκμουντ Φρόιντ (και η ανακάλυψη του ασυνείδητου),  ο Οδυσσέας του Τζόις στην πραγματικότητα προοριζόταν , από την ημέρα της έκδοσής του, στις 2 Φεβρουαρίου 1922, να αλλάξει την τύχη της σύγχρονης λογοτεχνίας για πάντα . Ας δούμε γιατί!

Επειδή η αντίληψή μας για το χρόνο έχει αλλάξει

Ο εικοστός αιώνας γεννήθηκε κάτω από το σημάδι της ταχύτητας και της επιτάχυνσης, που κάνουν τα αποτελέσματά τους να γίνουν αισθητά ακόμη και στην τέχνη και τη λογοτεχνία. Οι μεγάλοι συγγραφείς των αρχών του εικοστού αιώνα, όπως ο Marcel Proust , η Virginia Woolf και ο James Joyce , επιστρέφουν τον κατακερματισμό και την αναταραχή του παρόντος μέσω νέων μεθόδων γραφής, οι οποίες φτάνουν στην εκφραστική τους κορυφή στην τεχνική του « ρεύματος της συνείδησης ». 

Ο χρόνος αλλάζει ανάλογα με το τι βιώνουμε ...

Ο «Οδυσσέας» («Ulysses»), του Τζέημς Τζόυς (James Joyce). Μια Πανοραμική Θέαση

Ο Τζέιμς Τζόυς και ο «Οδυσσέας» του γεννήθηκαν μια μέρα σαν κι αυτή Μικρός οδηγός ανάγνωσης του ανευλαβούς Ιρλανδού που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1882 και μέχρι τις 2 Φλεβάρη του 1922 βρισκόταν ήδη μεταξύ των μεγάλων της λογοτεχνίας 

Ελευθέριος Ανευλαβής

Βρώμικο, βλάσφημο, άσεμνο και τελικά αδιάβαστο έχει χαρακτηρισθεί το βιβλίο του Τζόυς Ulysses (Οδυσσέας)[1] από πολλούς κριτικούς και αναγνώστες. Ορισμένοι θεωρούν τον Οδυσσέα εγχειρίδιο τεχνικής ή δοκίμιο (αντί)φιλοσοφικό  ή (αντί)πατριωτικό ή (αντί)εκκλησιαστικό. «Εάν ο Οδυσσέας δεν αξίζει να διαβαστεί τότε η ζωή δεν αξίζει να την ζει κανείς» απαντά ο Τζόυς, για το νεωτερικό  δημιούργημά του.

«Είναι ένα βιβλίο στο οποίο όλοι μας χρωστάμε και από το οποίο κανείς μας δεν μπορεί να ξεφύγει»[2] γράφει ο Τόμας Έλιοτ.  Ένα βιβλίο που έφερε επανάσταση στη λογοτεχνία. Ένα έργο, όπου ο λυρισμός και η χυδαιότητα φθάνουν στα άκρα, συνθέτοντας ένα Απολλώνιο και Διονυσιακό αμάλγαμα.

Ο Οδυσσέας του Τζόυς,  έχει τα χαρακτηριστικά ενός νεωτερικού μυθιστορήματος στο οποίο, σύμφωνα με την Βιρτζίνια Γούλφ,[3] «καμία μέθοδος γραψίματος κανένας λογοτεχνικός πειραματισμός δεν απαγορεύεται. Το μόνο που απαγορεύεται είναι η δολιότητα και η υποκρισία.  Σε ένα τέτοιο έργο οτιδήποτε είναι κατάλληλο υλικό. Κάθε αίσθημα, κάθε σκέψη, εφόσον έχει πνεύμα και ζωή μέσα της. Μια συνηθισμένη σκέψη σε μια συνηθισμένη μέρα της ζωής μας.»

Ο Τζόυς, στον Οδυσσέα, καταγράφει τις σκέψεις και τις πράξεις πραγματικών ανθρώπων, ακόμη και τις πιο αισχρές και άσεμνες. Η σεξουαλικότητα της Τζοϋσικής Πηνελόπης, της Μόλλυ Μπλουμ, στο τελευταίο κεφάλαιο και οι σαδομαζοχιστικές «παραισθήσεις» του Μπλουμ στο κεφάλαιο της Κίρκης, καθώς και ο αυνανισμός του στο κεφάλαιο της Ναυσικάς είναι μερικά παραδείγματα, αλλά όχι τα μόνα.

Στον Οδυσσέα, ο Τζόυς επιστρέφει στο ομηρικό έπος της Οδύσσειας και αποδομεί τον Έλληνα ήρωα, τον πολύτροπο Οδυσσέα, σε μια παρωδία «περιπλανώμενου Ιουδαίου». Στη θέση του ελληνικού στωικισμού και της ρώμης του ομηρικού Οδυσσέα, ο Τζόυς τοποθετεί έναν μοντέρνο «ήρωα», τον Τζοϋσικό Οδυσσέα-Μπλουμ, που τον χαρακτηρίζουν ταπεινές ανθρώπινες δραστηριότητες και βίτσια: λαιμαργία, αφόδευση, ούρηση,  αυνανισμός, μπανιστήρι,  σαδομαζοχισμός, κοπροφιλία.

Αν και ο Μπλουμ είναι ο μείζων πρωταγωνιστής του έργου, σημαντικό μέρος στον Οδυσσέα αφιερώνεται στο Στέφανο Δαίδαλο. Μέσω του Στέφανου, πρωταγωνιστή των δύο προηγουμένων έργων του Τζόυς: Stephen Hero (Στήβεν ο Ήρωας)[4] και Portrait of the Artist as a Young Man (Το Πορτραίτο του καλλιτέχνη σε νεαρά ηλικία),[5] ο Τζόυς συζητά και αναλύει τα αμφιλεγόμενα θρησκευτικά και πολιτικά θέματα που κυριαρχούν στο έργο του και στην Ιρλανδία της εποχής του.

Περιγράφει το Δουβλίνο και τους Δουβλινέζους ως το μισό-συνένοχα θύματα της Βρετανικής επιθετικότητας και της καταπίεσης της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. ...

Οδυσσέας του James Joyce's (Τζέιμς Τζόις) - (πρωτότυπος τίτλος: Ulysses)

Ο Οδυσσέας (πρωτότυπος τίτλος: Ulysses) είναι μοντερνιστικό^(D/R) μυθιστόρημα του Ιρλανδού συγγραφέα Τζέιμς Τζόις. Αρχικά εκδόθηκε κατά μέρη ως σειρά στο αμερικανικό περιοδικό The Little Review από τον Μάρτιο του 1918 έως τον Δεκέμβριο του 1920, και στη συνέχεια δημοσιεύτηκε στο σύνολό του από τη Σίλβια Μπιτς^(D/R) στις 2 Φεβρουαρίου του 1922 στο Παρίσι, τα 40ά γενέθλια του Τζόις. Θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά έργα του λογοτεχνικού μοντερνισμού^[2] και έχει χαρακτηριστεί ως «επίδειξη και ανακεφαλαίωση ολόκληρου του κινήματος».^[3] 

Σύμφωνα με τον Ντίκλαν Κίμπερτ, «πριν από τον Τζόις κανένας μυθιστοριογράφος δεν είχε τόσο στο προσκήνιο την διαδικασία της σκέψης».^[4] Ο Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ ταύτισε αυτό το μυθιστόρημα με "Πετρούπολη" Ανδρέα Μπέλιι.^[5]

Ο Οδυσσέας αφηγείται τις περιπλανητικές συναντήσεις του Λέοπολντ Μπλουμ^(D/R) στο Δουβλίνο κατά τη διάρκεια μιας συνηθισμένης ημέρας, της 16ης Ιουνίου 1904.^[6][7] Ο πρωτότυπος τίτλος Ulysses αποτελεί εκλατινισμό του ονόματος του Οδυσσέα, του ήρωα της Οδύσσειας, του επικού ποιήματος του Ομήρου, και το μυθιστόρημα θέτει μια σειρά από παραλληλισμούς ανάμεσα στο ποίημα και το μυθιστόρημα, με δομικές αντιστοιχίες μεταξύ των χαρακτήρων και των εμπειριών του Λέοπολντ Μπλουμ και του Οδυσσέα, της Μόλι Μπλουμ^(D/R) και της Πηνελόπης, και του Στίβεν Δαίδαλου και του Τηλέμαχου αντίστοιχα. Επιπρόσθετα, χρησιμοποιεί γεγονότα και θεματολογία του μοντερνισμού, του Δουβλίνου και της σχέση της Ιρλανδίας με την Βρετανία στις αρχές του 20ού αιώνα. Το μυθιστόρημα μιμείται γραφές αιώνων της αγγλικής λογοτεχνίας και κάνει, έντονα, νύξεις σε άλλα έργα.

Έχει μήκος περίπου 265.000 λέξεων^[8] και διαιρείται σε δεκαοχτώ επεισόδια. Από τη δημοσίευσή του, το βιβλίο έχει τοποθετηθεί στο μικροσκόπιο ακαδημαϊκών και άλλων κύκλων και έχει αποτελέσει αιτία αντιπαραθέσεων, που κυμαίνονται από δίκες για την αισχρότητά του μέχρι παρατεταμένες διαμάχες ως προς το ...

Διαβάστε OnLine τα βιβλία της Μαρίας Σεφέρου - Η Αλήθεια υπάρχει, το ψέμα πρέπει να εφευρεθεί.

Το διάβασμα είναι για το μυαλό ό,τι είναι η γυμναστική για το σώμα. (Joseph Addison)  Το να διαβάζεις χωρίς να στοχάζεσαι είναι σαν να τρως χωρίς να χωνεύεις. (Edmund Burke)  Το διάβασμα είναι όπως η τροφή και το νερό. Το πνεύμα που δεν διαβάζει χάνει βάρος. (Βίκτωρ Ουγκώ)  

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

Δεν υπάρχει πρόοδος χωρίς σύγκρουση. Συνειδητά ή ασυνείδητα, άτομα και έθνη εμπλέκονται στον αέναο πνευματικό αγώνα της Συμπαντικής Εξέλιξης, έναν αγώνα για την επικράτηση της Αλήθειας κατά του ψέματος, της Δικαιοσύνης κατά της αδικίας, της Αγάπης κατά του μίσους - αγώνα που αντανακλάται στο υλικό πεδίο προκαλώντας, δυστυχώς, πολύ ανθρώπινο πόνο… Θέτοντας κανείς τον εαυτό του στην υπηρεσία της Αλήθειας υπηρετεί το ύψιστο συλλογικό συμφέρον.

**Η Αλήθεια υπάρχει, το ψέμα πρέπει να εφευρεθεί.

**"Θα γνωρίσετε την Αλήθεια και η Αλήθεια θα σας ελευθερώσει" Βίβλος

**"Η μεγαλύτερη απώλεια στον κόσμο είναι η διαφορά μεταξύ αυτού που είμαστε κι αυτού που θα μπορούσαμε να γίνουμε."

**"Όταν οι φιλόσοφοι βασιλέψουν και οι βασιλιάδες φιλοσοφήσουν, μόνο τότε θα ευτυχήσουν οι λαοί." Πλάτων

**"Η αξία του ανθρώπου καθορίζεται από το σκαλοπάτι της κλίμακας της αγάπης πάνω στο οποίο στέκεται." Τορκόμ Σαραϊνταριάν

Τα βιβλία είναι οι μέλισσες που μεταφέρουν τη γύρη της γονιμοποίησης από το ένα μυαλό στο άλλο. (J. R. Lowell)

Διαβάστε OnLine τα βιβλία της Μαρίας Σεφέρου: 

https://seferou-ebooks.blogspot.com/#!/tcmbck

=====================

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Καθηγητής Βαθιώτης: Δεν σπούδασα νομικά, δεν αφιερώθηκα στο Ποινικό Δίκαιο με όλη μου την δύναμη για να με εξευτελίζει ο κύριος Μητσοτάκης...

Κωνσταντίνος Βαθιώτης, Καθηγητής ποινικού Δικαίου Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης:  «Δεν έγινα νομικός για να με εξευτελίζει ο Μητσοτάκης με τα SMS»

Δεν σπούδασα νομικά, δεν αφιερώθηκα στο Ποινικό Δίκαιο με όλη μου την δύναμη για να με εξευτελίζει ο κύριος Μητσοτάκης φυλακίζοντάς με και υποχρεώνοντάς με να κυκλοφορώ στέλνοντας SMS.

-Καθόλου συμφιλιωμένος με το lockdown και τον τρόπο που είναι αναγκασμένος να κινείται ο νομικός Κωνσταντίνος Βαθιώτης, όπως και όλοι οι Έλληνες πολίτες. 

Με μία μακροσκελή δήλωσή του, ο Κωνσταντίνος Βαθιώτης, καθηγητής ποινικού Δικαίου Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης τονίζει πως «ο κύριος Μητσοτάκης τον εξευτελίζει, φυλακίζοντάς τον και υποχρεώνοντάς τον να κυκλοφορεί στέλνοντας SMS». 

 Αναλυτικά η δήλωσή του:-

Έχουμε ελληνική και παγκόσμια δικτατορία για τους εξής λόγους:

1. Όλα τα δρακόντεια φασιστικά μέτρα, όλη η επιχειρηματολογία, όλη η ορολογία σε όλο τον κόσμο είναι καρμπόν.

2. Όσοι υλοποιούν και εφαρμόζουν τα δρακόντεια φασιστικά μέτρα νίπτουν τα.... χείρας τους λέγοντας την φράση που ενδημεί στα ολοκληρωτικά καθεστώτα: «εγώ εντολές εκτελούσα» (βλ. και Άιχμαν).

3. Δεν επιτρέπεται ο διάλογος, φιμώνεται και λοιδορείται η...αντίθετη άποψη.

4. Ο τεκμηριωμένος αντίλογος στιγματίζεται ως τμήμα συνωμοσιολογικής θεωρίας.

5. Οι αντιφρονούντες είτε απαξιώνονται ως εγκληματικοί αρνητές είτε “δολοφονούνται διά της σιωπής” (totschweigen).

6. Δεν λειτουργεί η Δικαιοσύνη: οι πολίτες, ανάμεσα στους οποίους και ιερείς, καταδικάζονται επειδή ασκούν το νόμιμο δικαίωμά τους: να μην συμμορφώνονται σε προδήλως παράνομα και αντισυνταγματικά μέτρα που προσβάλλουν την ανθρώπινη αξία και θίγουν τον πυρήνα των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους.

7. Τα δρακόντεια φασιστικά μέτρα αποφασίζονται και εφαρμόζονται χωρίς τεκμηρίωση.

8. Οι βραχίονες του καθεστώτος συμπεριφέρονται έναντι των πολιτών με αδιανόητη σκληρότητα και αναλγησία.

9. Ο πολίτης αντιμετωπίζεται ως τρομοκράτης.

10. Τηλεόραση και ραδιόφωνο υλοποιούν προπαγάνδα.

11. Το καθεστώς αιφνιδιάζει τον πολίτη θέτοντας προσχηματικά χρονικά πλαίσια εφαρμογής των δρακόντειων φασιστικών μέτρων τα οποία ανατρέπει άνευ προειδοποιήσεως και άνευ αποχρώντος λόγου.

12. Απαγορεύονται οι συναθροίσεις, απαγορεύεται η κυκλοφορία.

13. Το καθεστώς φοβάται την συσπείρωση των πολιτών.

14. Δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Άφαντοι όλοι οι φωστήρες μεγαλοεγκέφαλοι που κυβέρνησαν υποτίθεται με διαφορετικό τρόπο την βασανισμένη Ελλάδα.

15. Η ιεραρχία της Εκκλησίας τα έχει κάνει πλακάκια με την κυβέρνηση.

16. Υλοποιείται διωγμός Χριστιανών.

17. Βιάζεται η κοινή λογική, διαστρέφονται οι έννοιες, εισάγεται νέο λεξιλόγιο.

18. Για την αναγκαιότητα λήψης των εκάστοτε νέων δρακόντειων φασιστικών μέτρων ενοχοποιείται ο πολίτης, ο οποίος υποτίθεται ότι δεν συμμορφώθηκε.

19. Παρακολουθούνται οι διαδικτυακές αναρτήσεις και διαγράφονται όταν είναι αντίθετες προς το καθεστώς.

20. Η αλήθεια εποπτεύεται αυστηρά από τα μέλη των “HOAXES”, τα οποία εμφανίζονται ως μόνοι πιστοποιημένοι ελεγκτές της.

Σχετικό: Lockdown: Κλεισμένοι μέσα και μετά τις 7 Δεκεμβρίου!

=====================

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Κωνσταντίνος Βαθιώτης ~ Πανδημία, πρόληψη, εμβόλια, μέτρα εγκλεισμού

Ο επίκουρος καθηγητής Ποινικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, σχετικά με τα όσα ζούμε και τους πιθανούς τρόπους αντιμετώπισης της όλης κατάστασης.

   

Ο επίκουρος  καθηγητής Ποινικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, ομιλεί σχετικά με τα όσα ζούμε και τους πιθανούς τρόπους αντιμετώπισης της όλης κατάστασης. - https://youtu.be/58vY21Iy8Zs

=====================

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Υψηλοί τόνοι στις «Αντιθέσεις» για τα ελληνοτουρκικά - Τι προκάλεσε μεγαλύτερη αίσθηση - Αίσθηση προκάλεσε η τοποθέτηση του καθηγητή

Υψηλοί τόνοι με φόντο τη γεωπολιτική δυναμική που αναπτύσσεται και σχετίζεται με την Τουρκία και τις απαιτήσεις της, αναπτύχθηκαν το βράδυ της Παρασκευής στις «Αντιθέσεις».

Ανέβηκαν οι τόνοι χθες το βράδυ στην εκπομπή της ΚΡΗΤΗ TV, «Αντιθέσεις» του Γιώργου Σαχίνη με φόντο το ενδεχόμενο προσφυγής στη Χάγη, την αιγιαλίτιδα ζώνη, τα όρια της και πως υπολογίζεται και τι μπορεί να σημαίνει αυτό, στο πως η χώρα εισέρχεται σε ένα διάλογο για τα θαλάσσια και ενάερια σύνορά της.

Αίσθηση προκάλεσε η θέση του Ομότιμου Καθηγητή Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αλέξη Ηρακλείδη, που τόνισε ότι όχι μόνο δεν πρέπει να επεκταθεί πέραν των 6 μιλίων η αιγιαλίτιδα ζώνη, αλλά να περιοριστεί από τα 10 ναυτικά μίλια στα έξι και ο εθνικός εναέριος χώρος.

Την ίδια ώρα προβληματισμό προκάλεσαν όσα είπε σε συνέντευξή του στα ΝΕΑ ο Προέδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ ότι όσοι υποστηρίζουν στην Ελλάδα την επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια,  επιδιώκουν πόλεμο με την Τουρκία, άποψη από την οποία επιστήμονες και αναλυτές διεθνών σχέσεων που ήταν προσκεκλημένοι στην εκπομπή, κράτησαν αποστάσεις.  

Υψηλοί τόνοι στις ¨Αντιθέσεις¨ για τα Ελληνοτουρκικά  

 =====================

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δύο παγκόσμιοι πόλεμοι έναν οικονομικό και τρία φέσια η συνεισφορά του μεγαλύτερου Μπαταχτσή της Ευρώπης..

Μέσα  στο εικοστό αιώνα η Γερμανία φέσωσε τον κόσμο τρεις φορές προφασιζόμενη την ανάγκη επιβίωσης του Γερμανικού λαού.

Και αν υπάρχει Γερμανία σήμερα, αυτό οφείλεται αφενός στη διορατικότητα των ΗΠΑ, οι οποίες θυσίασαν τεράστια ποσά ύστερα από δυο παγκόσμιους πολέμους, κι αφετέρου στην καλή θέληση των ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίες παρόλο το βαρύτατο οικονομικό τίμημα που υπέστησαν από τη βιαιότητα των ναζί, έβαλαν στην άκρη τις όποιες απαιτήσεις για αποζημίωση. 

Η παραπάνω διαπίστωση δεν ανήκει σε κάποιον λαϊκιστή αντι-γερμανό, αλλά στον εξέχοντα Γερμανό οικονομολόγο-ιστορικό και νυν καθηγητή στο London School of Economics, Άλμπρεχτ Ριτσλ.

Βέβαια όλα αυτά τα έχουν ξεχάσει σήμερα οι Γερμανοί και ειδικά η κυρία Μέρκελ και οι συν αυτοί Σόιμπλε και λοιποί, έχοντας επιβάλλει μία εξοντωτική λιτότητα στον αδύνατο κρίκο τον Ευρωπαϊκό νότο και ειδικά στην Ελλάδα που έγινε  το πειραματόζωο της Ευρώπης. Οι Γερμανοί συμπεριφέρονται σήμερα μ' έναν τιμωρητικό τρόπο, που τους
κάνει μισητούς και στη Ελλάδα και στους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης. Αλλά και  αναλογικά η Ελλάδα έχει υποστεί τις μεγαλύτερες απώλειες στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο,όχι μόνο σε θανάτους εξαιτίας της θηριωδίας των Ναζί,αλλά και σε υποδομές,αφού υπέστη τεράστιες καταστροφές,αλλά και σε οικονομικό επίπεδο με τα αναγκαστικά δάνεια τα οποία ακόμη και σήμερα αρνείται πεισματικά να επιστρέψει με την ευλογία δυστυχώς κάποιων Ελλήνων πολιτικών. 

Ξεχνώντας την μεγαλοψυχία του πολιτισμένου κόσμου,στον οποίο μάλλον δεν ανήκει έχει την  απάνθρωπη άποψη -ένα είδος σύγχρονου ναζισμού- δηλαδή ότι οι λαοί που συσσωρεύουν χρέη πρέπει να τιμωρούνται.

Και είναι τόσο ανιστόρητοι ή μάλλον τους κάνουν γιατί έτσι τους βολεύει που ούτε τις απόψεις του δικού τους Ιστορικού της Οικονομίας καθηγητή της Οικονομίας στο London School of Economics Άλμπρεχτ Ριτσλ δεν λαμβάνουν υπόψιν. 

Ο τελευταίος τόνισε σε συνέντευξη που έδωσε πρόσφατα στην ιστοσελίδα του Spiegel ότι η Γερμανία ήταν ο μεγαλύτερος μπαταχτσής του 20ού αιώνα.

«Η Γερμανία ήταν ο βασιλιάς, όταν μιλάμε για χρεοκοπίες χωρών», ανέφερε, προσθέτοντας ότι το πρόβλημα πληρωμών που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελλάδα είναι ασήμαντο αναλογικά με αυτά που προκάλεσε η Γερμανία. Σύμφωνα με τον ιστορικό της οικονομίας, η Γερμανία χρεοκόπησε -ανοιχτά ή συγκαλυμμένα- τρεις φορές τα τελευταία εκατό χρόνια.

Η πρώτη φορά ήταν το 1931 όταν το Βερολίνο κήρυξε στάση πληρωμών στα δάνεια που είχε λάβει από αμερικανικές τράπεζες μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο το πρώτο αιματοκύλισμα που προκάλεσε. ...

Πώς η Γερμανία «υπέταξε» την Ευρώπη

Γράφει ο Σωτήρης Χατζηγάκης*

Πώς η Γερμανία «υπέταξε» την Ευρώπη

Είναι γεγονός πως πάντοτε τα ευρωπαϊκά κράτη είχαν δισταγμούς και επιφυλάξεις -όχι παράλογες και αδικαιολόγητες- απέναντι στη Γερμανία.

Γιατί δεν μπορούσαν να παραβλέψουν ένα θεμελιώδες ιστορικό γεγονός: την κατακτητική διάθεση της Γερμανίας, η οποία εκδηλώθηκε -κατά τους τρεις τελευταίους αιώνες- είτε ως ιστορική νοοτροπία, είτε ως αρρωστημένη ιδεοληψία. Μεταπολεμικά, τα κατακτητικά βιώματα της Γερμανίας προβλήθηκαν μέσα στην ενωμένη Ευρώπη, οδηγώντας στην «υποταγή» της.

Το 1978, η Ευρώπη, έπειτα από πρόταση του Δυτικογερμανού καγκελάριου Χ. Σμιτ, προχώρησε στη σύσταση του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος με την καθιέρωση του ECU και με την εγγύηση της Bundesbank. Αυτό σήμαινε για την Ευρώπη αντικατάσταση του δολαρίου από το γερμανικό μάρκο. Ηταν μια πρώτη (οικονομική) νίκη των Γερμανών επί των άλλων κρατών της Ευρώπης μετά τις ήττες τους στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους.

Επακολούθησε η επανένωση το 1990, με τη συναίνεση των Ευρωπαίων, παρ᾽ όλο που κατά βάθος ανησυχούσαν ιδιαίτερα. Ο Φρανσουά Μιτεράν, ωστόσο, με φιλάρεσκη βεβαιότητα και πλάνη οικτρή, διακήρυσσε τον Νοέμβριο του 1989: «Δεν είμαι υποχρεωμένος να κάνω οτιδήποτε για να εμποδίσω την επανένωση. Οι Σοβιετικοί θα το κάνουν για μένα. Δεν θα επιτρέψουν ποτέ τη μεγάλη Γερμανία ακριβώς απέναντί τους».

Ο Κολ, λοιπόν, «χρυσώνοντας το χάπι» στους Γάλλους με κάποιες οικονομικές παροχές (ιδιαίτερα στον αγροτικό τομέα), προχώρησε στην επανένωση της Γερμανίας. Ετσι, μια ενωμένη και ισχυρή Γερμανία, με τις γνωστές της ιδεοληψίες, ζωντάνεψε ξανά στο κέντρο της Ευρώπης.

Η τρίτη νίκη της Γερμανίας επί της Ευρώπης ήταν η Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992), όπως εν συνεχεία αναμορφώθηκε από τη Συνθήκη του Αμστερνταμ, πέντε χρόνια αργότερα. Στη Συνθήκη του Μάαστριχτ καταργήθηκε η ρήτρα αλληλεγγύης, με το πρόσχημα να μην επιβραβεύονται οι αποτυχημένοι.

Συγχρόνως άρχισε η οικοδόμηση του ευρώ ως ακριβούς αντίγραφου του γερμανικού μάρκου. Παράλληλα οι Γερμανοί επέβαλαν δραστικά μέτρα για τη συμμετοχή των νότιων κρατών στο νέο νόμισμα, εξουσιοδοτώντας την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να επιβάλλει πρόστιμα στις απείθαρχες κυβερνήσεις.

Παραβάτες όμως των αρχών αυτών δεν ήταν μόνον οι «απείθαρχοι» Νότιοι, αλλά και οι Γερμανοί και οι Γάλλοι. Ετσι, το 2004, ο επίτροπος για την Ενιαία Αγορά, Ολλανδός Φριτς Μπόλκεσταϊν, διαπίστωνε προστατευτικές πολιτικές (ενισχύσεις και επιδοτήσεις) από τις νότιες χώρες προς ορισμένες εθνικές τους εταιρείες.

Την ίδια περίπου εποχή διαπιστώνεται πως Γερμανία και Γαλλία έχουν παραβεί τους όρους του Μάαστριχτ και η μεν Γαλλία εμφανίζει έλλειμμα 4,1%, η δε Γερμανία 3,9% του ΑΕΠ. Βέβαια, κανένα μέτρο κύρωσης δεν τέθηκε σε κίνηση. Γιατί η «προτεσταντική ηθική» εφαρμοζόταν πάντοτε μόνον στους  «διεφθαρμένους» Νότιους!

Κατά τα τρία χρόνια που ακολούθησαν την επανένωση της Γερμανίας, τα συνολικά ποσά τα οποία μεταβιβάστηκαν ώς το τέλος του 2003 από τη Δυτική στην ...

COVID: Εάν δεν υπάρχει ιός, τότε γιατί πεθαίνουν άνθρωποι; (Covid: If There Is No Virus, Why Are People Dying? Jon Rappoport)

COVID: If There Is No Virus, Why Are People Dying? 

By Jon Rappoport 

Jon Rappoport’s blog 

January 30, 2021

Από την αρχή αυτής της ψευδούς πανδημίας, προσφέρω συνεχώς αδιάσειστα στοιχεία ότι κανείς δεν έχει αποδείξει ότι υπάρχει ο SARS-CoV-2.

Τότε πολλοί ρωτούν, "Γιατί λοιπόν όλοι αυτοί οι άνθρωποι πεθαίνουν;" 

Το εξήγησα αυτό πολλές φορές και σε τούτο το άρθρο θα το εξηγήσω ξανά. 

Πρώτα απ' όλα, ολόκληρη η ιδέα ότι ο COVID-19 είναι μία συγκεκριμένη κατάσταση υγείας είναι ένα ψέμα. Ο "COVID" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ.

Αυτό είναι τόσο το δυσκολότερο όσο και το απλούστερο σημείο για ν' αποδεχτείτε και να κατανοήσετε. 

Μην απορρίψετε την ύπαρξη του ιού και, στη συνέχεια, να λέτε: "Ποια είναι λοιπόν η αιτία του θανάτου των ανθρώπων;" 

Δεν υπάρχει μόνο μία αιτία. Δεν υπάρχει μόνο μία ασθένεια. Δεν υπάρχει «αυτό».

Με μεγάλη διαφορά, οι μεγαλύτερες πηγές ασθένειας που αντιμετωπίζουμε είναι οι πνευμονικές παθήσεις: διάφορα είδη πνευμονίας, γρίπη και ασθένειες που μοιάζουν με γρίπη, φυματίωση και άλλα άγνωστα πνευμονικά/αναπνευστικά προβλήματα.

ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΤΕΙ «COVID». Είναι μια σκευωρία επανασυσκευασίας. Οι άνθρωποι πεθαίνουν γι' αυτούς τους παραδοσιακούς λόγους και οι θάνατοι τους ονομάζονται «ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ».

Έτσι, το παλιό το έχουν κάνει τεχνητά νέο.  Ωστόσο είναι παλιό ακόμη.

Σε αυτήν την ευρεία ομάδα ανθρώπων που έχουν παραδοσιακές πνευμονικές παθήσεις, μακράν το μεγαλύτερο ποσοστό είναι οι ηλικιωμένοι και οι αδύναμοι.

Πεθαίνουν σε γηροκομεία, σε νοσοκομεία, στα σπίτια και τα διαμερίσματά τους. Εκτός από τα πνευμονικά τους προβλήματα, υπέφεραν από μεγάλο πλήθος άλλων παθήσεων για μεγάλο χρονικό διάστημα και έχουν υποβληθεί σε θεραπεία με τοξικά φάρμακα.

Είναι τρομαγμένοι ότι μπορεί να διαγνωστούν με «κορωνοϊό» και στη συνέχεια τους παρέχεται αυτή η διάγνωση. Τότε απομονώνονται, αποκόβονται από φίλους και οικογένεια, παραιτούνται και πεθαίνουν.

Αυτό είναι εξαναγκασμένος πρόωρος θάνατος.

Μερικοί από αυτούς τους ηλικιωμένους και αδύναμους ανθρώπους τους ...

Από αυτό το καλοκαίρι 1.000 φορητές συσκευές της ΕΛΑΣ θα σκανάρουν τα πρόσωπα των πολιτών σε περιπολίες

Μετά από απόφαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ λίγο πριν τις εκλογές του 2019, η Ελλάδα πρόκειται σύντομα να γίνει μία από τις πρώτες χώρες στην Ευρώπη που θα εφαρμόσει την τεχνολογία αναγνώρισης προσώπου κατά τη διάρκεια αστυνομικών ελέγχων ρουτίνας.

28 Ιανουαρίου 2021

Κορίνα Πετρίδη

Open Data Commons Public Domain Dedication and License, via Megapixels

Σε συνεργασία με το Algorithm Watch. Για την αγγλική εκδοχή του ρεπορτάζ κάντε κλικ εδώ.

Το Algorithm Watch είναι οργάνωση με έδρα το Βερολίνο η οποία ασχολείται με το θέμα της λογοδοσίας αλγορίθμων (algorithms accountability). Αυτό είναι το δεύτερο ρεπορτάζ του Reporters United στο πλαίσιο της συνεργασίας του με το AlgorithmWatch και τη HomoDigitalis, ελληνική οργάνωση για τα ψηφιακά δικαιώματα.

Στις 27 Ιανουαρίου 2021, μία ημέρα πριν τη δημοσίευση αυτού του ρεπορτάζ, η Διεθνής Αμνηστία ξεκίνησε τη νέα της παγκόσμια εκστρατεία «για την απαγόρευση της χρήσης συστημάτων αναγνώρισης προσώπου». Κατά την οργάνωση πρόκειται για «μορφή μαζικής παρακολούθησης που ενισχύει τη ρατσιστική αστυνόμευση και απειλεί το δικαίωμα στη διαμαρτυρία».

Στριπ από την καμπάνια της Διεθνούς Αμνηστίας «Ban the Scan».

Η εκστρατεία Ban the Scan μπορεί να ξεκίνησε στη Νέα Υόρκη αλλά πολύ σύντομα πρόκειται να βρει πεδίο εφαρμογής όχι στις ΗΠΑ ή τη Βρετανία, την Κίνα ή τη Ρωσία αλλά στους δρόμους των ελληνικών πόλεων.

Σύμφωνα με αξιωματούχο της ΕΛΑΣ που μίλησε στο Reporters United, μέχρι το καλοκαίρι του 2021 εκτιμάται πως η ελληνική αστυνομία θα έχει παραλάβει «χιλιάδες φορητές συσκευές» που θα μοιάζουν με smartphones και θα επιτρέπουν την ταυτοποίηση πολιτών με τη χρήση λογισμικού αναγνώρισης προσώπου και λήψης δακτυλικού αποτυπώματος.

«Σκοπός είναι η εξακρίβωση προσώπων, οχημάτων και αντικειμένων σε πραγματικό χρόνο. Έτσι θα βελτιωθεί η ασφάλεια των αστυνομικών, θα μειωθεί η άσκοπη ταλαιπωρία των πολιτών, θα εξοικονομήσουμε ανθρώπινους και υλικούς πόρους και χρόνο εργασίας», αναφέρει αξιωματούχος της ΕΛ.ΑΣ.

Τα ύστερα του ΣΥΡΙΖΑ

Το έργο ανατέθηκε μετά από διεθνή διαγωνισμό στην Intracom Telecom τον Μάρτιο του 2019. Η Intracom Telecom αποτέλεσε για δεκαετίες τον τηλεπικοινωνιακό βραχίονα του ομίλου Intracom, συμφερόντων Σωκράτη Κόκκαλη. Το 2006 σημαντικό μερίδιό της πωλήθηκε στη ρωσικών συμφερόντων Sistema. Το 2014 οι δύο βασικοί μέτοχοι Intracom και Sistema πούλησαν ολόκληρα τα μερίδιά τους σε μη κατονομαζόμενους «επενδυτές από το Ντουμπάι». Σήμερα η εταιρεία ελέγχεται σε ποσοστό 100% από την Intracom Middle East FZ-LLC.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η διαδικασία της ανάθεσης, από την αρχική σύλληψη της ιδέας (2017) μέχρι και την υπογραφή της τελικής σύμβασης το 2019, υλοποιήθηκε εξ’ολοκλήρου από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Την ύπαρξη του έργου όμως δεν την πληροφορηθήκαμε ούτε από την κυβέρνηση ούτε από την ΕΛΑΣ. Στις 2 Ιουλίου 2019, δηλαδή πέντε ημέρες πριν τις εκλογές του 2019, η εταιρεία Intracom Telecom με δελτίο τύπου «ανακοίνωσε την υπογραφή συμφωνίας με το Αρχηγείο Ελληνικής Αστυνομίας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη» για το έργο “Έξυπνης Αστυνόμευσης”. Θα χρειαστεί να φτάσουμε στα τέλη του 2019 ώστε η ΕΛΑΣ να προβεί στην «Ανακοίνωση Σύναψης Σύμβασης» για το έργο.

Το συνολικό κόστος του προγράμματος υπερβαίνει τα 4 εκατομμύρια ευρώ. Το 75% του κόστους του έργου καλύφθηκε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Εσωτερικής Ασφάλειας, γεγονός που καταδεικνύει μια συνολική στροφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης για την πρόληψη της εγκληματικότητας.

H Intracom Telecom σιγεί, μιλάει το τεύχος τεχνικών προδιαγραφών...