Η έκφρασης της ΜΗ συμμετοχής, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μάλλον έδειξε, ότι προφανώς είναι συνειδητή πολιτική πράξη.

Η έκφρασης της ΜΗ συμμετοχής, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μάλλον έδειξε, ότι προφανώς είναι συνειδητή πολιτική πράξη. Αυτό αποτυπώθηκε παρακάτω:



Το ερώτημα είναι: κέρδισε ή έχασε η δημοκρατία;

Είναι ένα καίριο ερώτημα το οποίο έχει πολλές απαντητικές εκδοχές.

Η αντιπροσωπευτική δημοκρατία ως θεσμός κέρδισε, οι πολιτικοί έχασαν τη δεδηλωμένη τους, με την απαξίωση των πολιτικών κομμάτων τους, τα οποία βρέθηκαν να είναι μειοψηφία του συνόλου των ψηφοφόρων.

Αυτό έχει να κάνει με απαξίωση και αποδοκιμασία του αντιπροσωπευτικού συστήματος χειραγώγησης της ψήφου των σκεπτόμενων πολιτών.

Εάν η δημοκρατία μας ήταν άμεση, τότε και η ψήφος του κάθε πολίτη θα είχε αντικειμενική αξία και η κάθε αποχή θα βάρυνε τον απέχοντα να εκφραστεί προσωπικά.

Η δια αντιπροσώπου δημοκρατία, έπρεπε να λάβει αυτό το μήνυμα, για να συνετιστούν οι επίορκοι και οι διαπλεκόμενοι πολιτικοί.

Το μήνυμα το έλαβαν όλα τα κόμματα, τα οποία δυστυχώς και πάλι άρχισαν να ωραιοποιούν ή να δίνουν τις δικές τους παραπειστικές εξηγήσεις και δικαιολογίες.

Η κίνηση αυτή, αν από αυτό το μεγάλο ποσοστό των απεχόντων ήταν οργανωμένη και συνειδητή, ίσως τότε να είχε και μεγαλύτερη επιρροή στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας. (μάλλον απέτυχε πολιτικά)

Από ότι φαίνεται, πιθανόν να έγινε κατόπιν σχεδίου των ΜΜΕ και άλλων συμφερόντων, με κύριο σκοπό να αποδυναμώσουν τα κόμματα εξουσίας και να μικρύνουν την διαφορά τους, για να μπορέσουν να τα ελέγξουν καλύτερα, μέσω ασφαλώς των υφιστάμενων και πιθανόν των διαπλεκόμενων συμφερόντων τους. (έχουν γραφτεί πολλά πάνω σε αυτό από τα ίδια τα ΜΜΕ το καθένα για τους δικούς του λόγους που τα εξυπηρετεί)

Άρα εδώ χρειάζεται προσοχή από τον κάθε έναν που επέλεξε αυτό το τρόπο έκφρασης - αντίδρασης, διότι την επόμενη φορά μπορεί να βρεθεί πιθανόν σε άλλου είδους δυσάρεστες εξελίξεις.

Τι μπορεί να υπάρξει ως πρόταση;

ΟΧΙ στην αποχή, αλλά στην ενεργή συμμετοχή των πολιτών μέσω των κομμάτων που έχουν πολιτική πρόταση. Η πίεση και η επιλογή των καλύτερων αντιπροσώπων είναι η λύσις στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία.

Η επιλογή που γίνεται από τους πολίτες ΟΧΙ των αρίστων της κοινωνικής και πολιτικής ζωής της χώρας μας, αλλά αυτών που έχουν περισσότερη αναγνωρισιμότητα από τα ΜΜΕ ή είναι οικογενειακή επιλογή κάποιου κομματάρχη (προφανώς για κάποια εξυπηρέτηση - ρουσφέτι) είναι η παγίδα που συχνά πέφτει ο ανυποψίαστος πολίτης ψηφοφόρος, και αναδεικνύει στην "Εκκλησία του Δήμου" πρόσωπα τα οποία είναι γνωστά αλλά κατά τεκμήριο ακατάλληλα για να τον αντιπροσωπεύσουν σε ένα αξιοκρατικό κοινοβούλιο.

Πολλά μπορούν να γραφτούν αλλά οι υποψιασμένοι πολίτες με πολιτικό αισθητήριο και σωστή παιδεία το αντιλαμβάνονται και αντιδρούν ανάλογα.

Νάσος
==============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"