Οι λαοί της Ευρώπης επέλεξαν τη δεξιά! Τι συμβαίνει; Μήπως η πλειοδοσία της αριστεράς σε δεξιές πολιτικές δεν πείθει;

Η Ευρώπη ψήφισε για λύσεις και έδωσε την απάντηση στην κρίση, στην εξαθλίωση των εργαζομένων, στην ανυπαρξία αριστερής πολιτικής και προτάσεων: ΔΕΞΙΑ!
Όταν οι λαοί δεν έχουν να επιλέξουν μεταξύ δύο πολιτικών, αλλά καλύτερο διαχειριστή της ίδιας συντηρητικής πολιτικής, επιλέγουν σταθερά την “αξιόπιστη” δεξιά!
Όταν ο προεκλογικός αγώνας είναι η αναμέτρηση μεταξύ των καλοπληρωμένων διαφημιστών, των ειδικών συμβούλων διαχειριστών, των δήθεν ειδικών του πολιτικού μάρκετινγκ (επικοινωνιολόγων, πανεπιστημιακών, δημοσκόπων, εκλογολόγων και όλο αυτό το σκυλολόι που δεν γνωρίζει τη σημαίνει επιβίωση, λαϊκή αγορά, αθεώρητο βιβλιάριο ασθένειας, ανεργία, ενοικιαζόμενος εργαζόμενων, αγρότης…), τι αποτελέσματα έχουμε;
Οι μάζες περιθωριοποιούνται, τα κόμματα αντί να παράγουν θέσεις, ιδεολογία, προτάσεις, αναζητούν τη συνδρομή των “ειδικών” για να ανιχνεύσουν-παγιδεύσουν την κοινή γνώμη. Έχουμε την προσπάθεια χειραγώγησης των πολιτών από μια ελίτ με τεχνικές-διαφημιστικές πολιτικές, που βαπτίζονται “επιστημονικές μέθοδοι επικοινωνίας”.
Συνεπώς, όσο η αριστερά δεν θα αρθρώνει αριστερό λόγο, αριστερή πρόταση, αριστερό όραμα, πέρα και έξω από ψευδό-εκσυγχρονιστικές θεωρίες, που διατυπώνονται με τα λόγια «εμείς ως κυβέρνηση θα διαχειριστούμε καλύτερα και περισσότερα έντιμα τα κοινά», οι λαοί - είτε μας αρέσει, είτε όχι - θα ελκύονται από τη συνεπή νέο-δεξιά!
Ας δούμε συνοπτικά πως διαμορφώθηκε ο πολιτικός χάρτης της Ευρώπης.
► Γερμανία: η καγκελάριος Angela Merkel (Cdu/Csu 38%), επιβεβαιώνει την κυριαρχία της δεξιάς. Οι σοσιαλδημοκράτες του Spd, πληρώνουν τη δεξιά στροφή και παραμένουν καθηλωμένοι στο 20,8% και οι Πράσινοι 12%.
► Αγγλία: επιβεβαιώθηκε η ιστορική εκλογική συντριβή των εργατικών του Gordon Brown (16%). Η δεξιά κυριάρχησε, παρά την πολυδιάσπαση: Tories (27%), United Kingdom Independence Party (17%), Φιλελεύθεροι (14%). Και… η νέα πολιτική δύναμη: το ακροδεξιό British National Party, του Nick Griffin, μπαίνει στην Ευρωβουλή με 2 έδρες και 6%. (απόδειξη πως οι gay δεν ανήκουν σε συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους…).
► Γαλλία: πλήρης κυριαρχία και μεγάλη επιτυχία του Nicolas Sarkozy (Ump 27,70%), ενώ οι σοσιαλιστές της Martine Aubry, στο ιστορικό ναδίρ της ιστορίας του ένδοξου σοσιαλιστικού κινήματος (16,76%), ισοψηφώντας με το οικολογικό κόμμα του Daniel Conh-Bendit (16,2%). Το εφεύρημα των «επικοινωνιολόγων» και αυτοσκοπός των πάλαι ποτέ αριστερών, ο λεγόμενος κεντρώος χώρος εξαφανίστηκε!
► Ισπανία: η ήττα των σοσιαλιστών του José Luis Zapatero (38,51%) και η νίκη της δεξιάς με τον Mariano Rajoy Brey (42,23%). Μια εκλογική ήττα των σοσιαλιστών, που θα είχε μετατραπεί σε οριστική συντριβή, αν οι Ισπανοί σοσιαλιστές δεν παρέμεναν σε μια αριστερή κατεύθυνση και είχαν αποδεχτεί πλήρως την «εκσυγχρονιστική» στροφή της ευρωπαϊκής κεντροαριστεράς.
► Πορτογαλία: με 31,7%, η δεξιά εκτοπίζει τους σοσιαλιστές του πρωθυπουργού Socrates.
► Ολλανδία: με 17%, το ακροδεξιό κόμμα του Geert Wilders, διαδόχου του δολοφονημένου ακροδεξιού Pim Fotuyn (2002), τριπλασιάζει τις ψήφους του, παίρνει 7 έδρες στην Ευρωβουλή και εξαφανίζει ακόμη και τους Χριστιανοδημοκράτες του δεξιού πρωθυπουργού Balkenende. Ποια αριστερά ή κεντροαριστερά;
► Αυστρία: νίκη της δεξιάς (29,7%), που αφήνουν πίσω τους σοσιαλδημοκράτες του πρωθυπουργού Werner Feymann (23,9%). Και… το ακροδεξιό κόμμα του Heinz-Christian Strache, φτάνει το 13,1%.
► Ιρλανδία: νικητής ο δεξιός Fine Gael (29,1%), αφήνοντα στη δεύτερη θέση τον κυβερνητικό σχηματισμό του συντηρητικού Fianna Fail (24,1%). Η αριστερά; Σοσιαλιστές (13,9%), Sinn Feln (11,2%).
► Λουξεμβούργο: νίκη της δεξιάς με τους Χριστιανοκοινωνικούς (31,39%) και τους Δημοκρατικούς (19,27). Η αριστερά; Εργατικοί (19,01) και Πράσινοι (17,04).
► Ουγγαρία: συντριπτική νίκη της δεξιάς (56,37%). Οι σοσιαλιστές του πρωθυπουργού Gordon Bajnai (17,38%). Και… η ακροδεξιά του Jobbik (14,77%).
► Βουλγαρία: νίκη της δεξιάς (24,55%) και ακολουθεί το σοσιαλιστικό κόμμα του πρωθυπουργού Sergei Stanishev (18,44%). Και… η νεοφασιστική ακροδεξιά 11,72%.
► Σλοβενία: δεξιά (26,92%), οι σοσιαλδημοκράτες του πρωθυπουργού Borut Pahor (18,45%).
► Τσεχία: δεξιά 31,17%, σοσιαλδημοκράτες 22,58%.
► Πολωνία: ο δεξιός πρωθυπουργός Donald Tusk (45,2%) και η αντιπολίτευση Jaroslaw Kaczynski (29,5%).
► Βέλγιο: εκεί, μόνο και μόνο γιατί η χώρα «ζει» από τις «υπηρεσίες» της Ευρωβουλής, συνεπώς καλά κάνουν, η συμμετοχή έσπασε κάθε ρεκόρ (91%). Χριστιανοδημοκράτες (15,19%), Φιλελεύθεροι (12,97%). Ποια αριστερά;
► Ρουμανία: δεξιά 30,8%, σοσιαλδημοκράτες 30,5%. Το κόμμα της κόρης του ηγέτη της δεξιάς Traian Basescu, η Elena Basescu (3,5%). Και… η ακροδεξιά 7,2% και 2 ευρωβουλευτές.
► Σλοβακία: ο σοσιαλδημοκράτης πρωθυπουργός Robert Fico (32,02%), αλλά και το συμμαχικό κυβερνητικό κόμμα, το νεοφασιστικό Sns (5,56%) και έναν ευρωβουλευτή.
► Κύπρος: δεξιά ΔΗΣΥ (35,65%), ΑΚΕΛ (34,90%), ΔΗΚΟ (12,28%) και μια σημαντική επιτυχία της ιστορική ΕΔΕΚ του Βάσου Λυσσαρίδη, με 9,85% εκλέγει ευρωβουλευτή.
► Σουηδία: το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της αντιπολίτευσης (Sap), νικητής με 24,5%, ενώ η δεξιά 18,8%. Η ευρωπαϊκή «έκπληξη»: το κόμμα των λεγόμενων «Πειρατών», αυτών που αγωνίζονται για ελευθερία στο διαδίκτυο και εναντίον πνευματικών δικαιωμάτων στο web, εκλέγει ευρωβουλευτή με 7,1%. (Χμμμ… να ιδέες για τους ανά τον πλανήτη bloggers)
► Δανία: το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της αντιπολίτευσης με 21,2%, προηγήθηκε του δεξιού κυβερνητικού 20,2%. Ένας ευρωβουλευτής για το Folk, που αγωνίζεται εναντίον της Ευρώπης (7,1%)
► Μάλτα: νίκη του Εργατικού κόμματος με 55% και η δεξιά 40,49%.
► Ελλάδα: τα αποτελέσματα σ’ εμάς γνωστά…

Η Ευρώπη είναι δεξιά χάρη στην ανυπαρξία μιας αριστεράς (σίβυλλα)

Εμείς ως ιστοχώρος είμαστε σχετικά ικανοποιημένοι, μας λείπει το άλλο μισό των Ελλήνων ψηφοφόρων. Είναι αυτό που θα δώσει το νέο ξεκίνημα σε αυτό το χίλιο- ρημαγμένο τόπο. Είναι αυτοί μάλλον οι πολίτες που σιχάθηκαν τη πολιτική των πολιτικών και τις μεθοδεύσεις των διαπλεκόμενων και ισχυρών.

Ίσως . . . έως και πιθανόν το προφανές, να έχουν απόλυτα δίκαιο αυτοί, Ίδωμεν!!!

Διαβάζουμε τούτες τις ώρες, περισσότερο Καβάφη παρά πολιτικές αναλύσεις :

Ένα κερί αρκεί. Το φως του το αμυδρό
αρμόζει πιο καλά, θάναι πιο συμπαθές
σαν έρθουν της Aγάπης, σαν έρθουν η Σκιές.

Ένα κερί αρκεί. Η κάμαρη απόψι
να μη έχει φως πολύ. Μέσα στην ρέμβην όλως
και την υποβολή, και με το λίγο φως —
μέσα στην ρέμβην έτσι θα οραματισθώ
για νάρθουν της Aγάπης, για νάρθουν η Σκιές.

Το πρώτο πολιτικό συμπέρασμα, μετά από στοχασμό στη πολιτική, είναι ότι έχασε η πολιτική και κέρδισε η παραπολιτική.

Τα λαμόγια και οι υμέτεροι των "ημετέρων" κέρδισαν προς το παρόν στα σημεία.

Βέβαια η Νίκη του ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι δεδομένη, αλλά μας ανησυχεί η Μεγάλη Αποχή και η ΜΗ συμμετοχή των Ελλήνων πολιτών. Άρα φαντάζει μισή.

Από εδώ και πέρα, μέλημά μας θα πρέπει να είναι, η δυσαρεστημένη αντίδραση της φωνής, αυτών των πολιτών που επέλεξαν την απαξίωση με την αποχή.

Εκεί βρίσκεται πιθανόν η δυναμική αυτής της κοινωνίας.

Η επιλογή αυτή σηματοδότησε τη νέα αρχή της πολιτικής.

Από αύριο έρχονται τα νέα φορομπηχτικά μέτρα και επιστρέφουν οι διαμαρτυρόμενοι άρνησή-κύριοι αποχή-τιστές (κοινώς αρνησίκαλποι) !!!

Νάσος

==============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"