H ώσμωση μεταξύ δημοσιογράφων και ΚΥΠ δεν "απασχολεί" τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης;

Με αφορμή την επίθεση στο blog «troktiko», χωρίς «συμπάθεια» ή «αντιπάθεια» για το στυλ και τις αναρτήσεις του, θέλουμε να επισημάνουμε πως η ώσμωση μεταξύ δημοσιογράφων και ΚΥΠ είναι παλιά “κολόνια” της ανασύνταξης του κράτους της δεξιάς
Τα πολιτικά κόμματα (εξαιρουμένου του ΚΚΕ), πέραν από τις όποιες διακηρύξεις τους έχουν πλέον εναποθέσει τις “τύχες” της διάδοσης των θέσεων τους, δηλαδή σ’ αυτό που οι τσαρλατάνοι ακριβοπληρωμένοι από τα πολιτικά κόμματα «διαφημιστές» ονομάζουν «επικοινωνιακή πολιτική».
Η δεξιά, αμέσως μετά την κατάληψη της κυβερνητικής εξουσίας, επιδόθηκε με σπουδή και οργάνωση και στην κατάληψη-προσεταιρισμό των ΜΜΕ. Βασικός στόχος οι δημοσιογράφοι!
Ελέγχοντας τον επαγγελματικό κλάδο της δημοσιογραφίας, κερδίζει πολλά στο κομμάτι της λεγόμενης επικοινωνιακής πολιτικής…
Αυτό δεν σημαίνει σε καμιά περίπτωση πως όλοι οι δημοσιογράφοι είναι «πουλημένοι», όμως όταν έχεις «κρατική» και οικονομική εξάρτηση, σίγουρα δεν μπορείς να λειτουργείς σύμφωνα με τη λεγόμενη δημοσιογραφική δεοντολογία.
Δεν είμαστε δημοσιογράφοι και δεν μας ενδιαφέρει να μιλήσουμε για την όποια δεοντολογία θα έπρεπε να έχουν θεσμοθετήσει στα συλλογικά τους όργανα (ΕΣΗΕΑ), μήπως όμως, λέμε ΜΗΠΩΣ, η δεξιά «δούλεψε» πολύ καλά -δηλαδή με τη δοκιμασμένη παρακρατική συνταγή- σ’ αυτόν τον τομέα;
Πως βγαίνει σήμερα στην επιφάνεια αυτό το σχέδιο (αν είναι σχέδιο κι όχι μια επιχείρηση της ΚΥΠ);
Όταν τα blogs ουδετεροποιούν, αν όχι με τη λαϊκή έκφραση “ξεφτιλίζουν” τα ΜΜΕ και τους λεγόμενους δημοσιογράφους. Δηλαδή, όταν η εξουσία που έχει «επενδύσει» στον τομέα αυτό βλέπει ότι χάνει τον έλεγχο από τα καταραμένα blogs…

Κι έτσι, μιλώντας για καθωσπρεπισμό, κανόνες δεοντολογίας, υπεράσπιση της προσωπικής τιμής (λες και ο λαός, οι πολίτες δεν έχουν προσωπική τιμή, παρά μόνον οι κρατικοί λειτουργοί και οι κρατικοδίαιτοι δημοσιογράφοι), δείχνουν τη θέληση τους να επιβάλουν κανόνες… και μάλιστα για το «καλό της δημοκρατίας»!
Ίσως δεν διαβάσουν πολλοί και σίγουρα όχι οι πολιτικοί αυτές τις σκέψεις… Όμως, εμείς τις καταθέτουμε…
Η ώσμωση μεταξύ δημοσιογράφων και ΚΥΠ έχει απασχολήσει αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια έγκριτες εφημερίδες, αλλά ποτέ δεν δόθηκε η πρέπουσα σημασία, ή σωστότερα κανένα πολιτικό κόμμα δεν θέλησε ν’ αγγίξει αυτό το «ευαίσθητο» νεύρο του συστήματος.
Θυμίζουμε:
► Η παρουσία των δημοσιογράφων στην ημερίδα της ΕΥΠ, Πληροφόρηση «υπό την αιγίδα της ΕΥΠ»… (Ελευθεροτυπία, 28/6/2008)
► Στενοχωρήθηκε ο ….. (διαβάστε οι ίδιοι το όνομα στο πρωτότυπο δημοσίευμα, μιας και οι καιροί…) του «Έθνους» που αναφέραμε στις σελίδες αυτές το περασμένο Σάββατο ως παράδοξο το γεγονός ότι δυο δημοσιογράφοι (κι ανάμεσά τους ο ίδιος) προήδρευαν σε ημερίδα της ΕΥΠ… (ΙΟΣ, Ελευθεροτυπία, 12/07/08)
► Επικίνδυνους δρόμους για το δημοκρατικό πολίτευμα ανοίγει το νέο θεσμικό πλαίσιο της ΕΥΠ , Εικονική «διαφάνεια» και αδιαφανής «διείσδυση», … Το κυριότερο αποτέλεσμα αυτής της εικονικής «διαφάνειας» της ΕΥΠ είναι ιδεολογικό: το «ξέπλυμα» της μυστικής υπηρεσίας στη συνείδηση ενός τμήματος της επιστημονικής και δημοσιογραφικής κοινότητας με τη μετάθεση του ενδιαφέροντος των ερευνητών από την πραγματική (και πολλαπλά αμαρτωλή) δραστηριότητά της στις ανώδυνες στρατηγικές «αναλύσεις» κάποιων υπαλλήλων της. Δεν πρόκειται, άλλωστε, για ελληνική πρωτοτυπία. Με παρόμοιο τρόπο έχει επιχειρηθεί π.χ. το «ξέπλυμα» της CIA, όπως διαπιστώνουμε με μια απλή επίσκεψη στην επίσημη ιστοσελίδα της τελευταίας… (Ελευθεροτυπία, 2/2/2008)
Και μην σκεφτούν κάποιο να ξεκινήσουν τώρα αγωγές εναντίον της «Ελευθεροτυπία», θα ήταν ότι πιο γελοίο!
Σχεδόν μετά από έναν χρόνο (Απρίλης 2009), έγινε και ερώτηση στην ελληνική βουλή, να και προσλήψεις με προκήρυξη από τη «δημοσιογραφική οικογένεια» και κρατικούς λειτουργούς… (Βλ. Καρφί και Ποντίκι)
Ακριβώς ένα χρόνο μετά (Ιούλης 2009) και μάλιστα χωρίς «προκήρυξη διαγωνισμού» σύζυγοι, αδέλφια, συγγενείς δημοσιογράφων στην ΚΥΠ, χωρίς σχέση εργασίας, ανασφάλιστοι… Δηλαδή η ΚΥΠ, ο υπουργός Εσωτερικών και μάλιστα καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, το ίδιο το κράτος ΠΑΡΑΝΟΜΕΙ!
Είναι «εθνικό μυστικό» η πληρωμή με μισθό (σε τι ύψος άραγε;) ανασφάλιστων συγγενών δημοσιογράφων, ή απειλή της δημοκρατίας και των θεσμών;
Μιλούν για οικονομική κρίση, μέτρα καταστολής για τη δήθεν αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, Βατοπέδι, Siemens, εργολάβοι τεράστιων δημοσίων έργων σε εγκληματικές οργανώσεις, λειτουργούν ΟΛΟΙ οι τηλεοπτικοί σταθμοί χωρίς νόμιμη άδεια… και τι φταίει σ’ αυτόν τον τόπο;
Τα blogs!
Ακόμη κι αν γραφτεί μια ανακρίβεια, ή μια κακοήθεια σε ένα blog, αποτελεί σήμερα πρόβλημα δημοκρατίας;
Τίποτα από τα καθημερινά σκάνδαλα δεν αποτελούν κίνδυνο και πρέπει να κλείσουν τα blogs;
Τέλος -για την ώρα-, στις παρακάτω εικόνες βλέπουμε πως ξεκινάει το «ξέπλυμα» της ΚΥΠ…
Διαπράττουμε κατασκοπία όταν δίνουμε μια πληροφορία, δηλαδή μια επίσημη πρόσκληση;
Κι όταν μας συλλάβουν ως εγκληματίες (!), ή μας ασκηθεί δίωξη για να μας κατασχέσουν με το νόμο του Ε. Βενιζέλου την όποια περιουσία μας, θα έχει επιτευχθεί η προστασία της «δημοκρατίας»;
Μήπως προστατεύουμε τη δημοκρατία;
Μήπως θα έπρεπε να ζητήσουν συγνώμη οι δημοσιογράφοι που έχουν οι ίδιοι, ή συγγενικά τους πρόσωπα, «εργασιακή» σχέση με την ΚΥΠ και να παραιτηθούν δημόσια;
Έστω, ας τους βολέψουν-τακτοποιήσουν, όμως ως μόνιμους, σε κάποια άλλη δημόσια υπηρεσία. Γιατί πρέπει σώνει και καλά στην ΚΥΠ; Προσδίδει κύρος στην οικογενειακή κοσμική ζωή;
Τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης δεν έχουν να πουν κάτι σχετικά με τις διώξεις των blogs; Τι συμβαίνει; Μήπως βρίσκονται σε διακοπές, ή ακόμη χειρότερο προτιμούν να πάρει το «κόστος» η δεξιά με τη δική τους ένοχη σιωπή; (σίβυλλα)

Σχόλιο: Τι να προσθέσουμε εμείς; (βλ. σχόλια εδώ)
Το θέμα έχει πολύ μεγάλη ουρά και άγνωστο, σε εμάς, περιεχόμενο.

Αυτό που θα προσθέσουμε είναι από το "iospress" :

«Κ' υπάρχουν πάλι εκείνοι που
νομίζουν πως είναι αρετή
το να λένε: "Η αρετή είναι αναγκαία".
Αλλ' αυτό που πιστεύουν στο βάθος
τους είναι πως μόνο η αστυνομία
είναι αναγκαία».

Φρίντριχ Νίτσε - «Ετσι μίλησε ο Ζαρατούστρα»
(μετ. Αρη Δικταίου, εκδ. Δωδώνη, 1983)

Νάσος

==============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"