Η κακή λύση θα είναι αυτοκτονία

Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας χαρακτήρισε βάλσαμο την επίσκεψη του πρωθυπουργού της Ελλάδας Γιώργου Παπανδρέου στη Λευκωσία.

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου (ΗΜΕΡΗΣΙΑ onLINE)

Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας χαρακτήρισε βάλσαμο την επίσκεψη του πρωθυπουργού της Ελλάδας Γιώργου Παπανδρέου στη Λευκωσία. Θα έλεγα πως έχει απόλυτο δίκιο, και οι λόγοι είναι πολλοί.

Τον τελευταίο χρόνο, η προηγούμενη κυβέρνηση είχε διαγράψει το πρόβλημα της Κύπρου από την ατζέντα της. Οι αξιωματούχοι της δεν ζητούσαν καν ενημέρωση. Προς τιμή του, ο κ. Χριστόφιας δεν παραπονέθηκε ποτέ προς τον Κώστα Καραμανλή ή την Ντόρα Μπακογιάννη.

Από την δική της πλευρά, η κυβέρνηση της Τουρκίας ασχολείται μέρα-νύχτα με το Κυπριακό, παρεμβαίνει σε ξένες πρωτεύουσες και διεθνείς οργανισμούς, ενώ προστατεύει στρατιωτικά το κατοχικό καθεστώς.

Η ελληνική παρουσία, όχι μόνο σε συμβουλευτικό επίπεδο, είναι απαραίτητη. Φτάνει να μην «παραβιάζεται» η ανεξαρτησία της κυπριακής κυβέρνησης και να μην υποκαθίσταται, όπως συνέβηκε πολλές φορές το 2003 και το πρώτο τρίμηνο του 2004, όταν η Λευκωσία ανακάλυπτε πισωγυρίσματα, αλλά και υποσχέσεις χωρίς προηγούμενη συνεννόηση μαζί της.

Στη διάρκεια της πρωθυπουργικής επίσκεψης την περασμένη Δευτέρα και Τρίτη, μερικοί -κυρίως πολιτικοί και αναλυτές- ένιωσαν να υπάρχει μία διαφωνία για τον λεγόμενο «οδικό χάρτη», που στην ουσία είναι ανύπαρκτος.

Με τα σημερινά δεδομένα, ο Δεκέμβριος δεν επιφυλάσσει καμία έκπληξη. Ομως, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας χαρακτήρισε ορόσημο τη σύνοδο της Ε.Ε. για την σχέση της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ενωση και μίλησε για «καρότο και μαστίγιο».

Ερώτημα: Είναι σε θέση η Λευκωσία και η Αθήνα να βρεθούν ένα βήμα μπροστά από την επιθετική πολιτική του Ταγίπ Ερτογάν, που δυστυχώς υποστηρίζεται από τους μεγαλόσχημους των Βρυξελλών και σημαντικούς παράγοντες της Ουάσιγκτον; Η απάντηση στο ερώτημα δεν είναι αρνητική, αν και οι δυσκολίες και τα εμπόδια είναι άπειρα.

Ο πρόεδρος Χριστόφιας πιστεύει στη λύση, αλλά όχι σε οποιαδήποτε λύση και τη θέση αυτή την εξήγησε στην έδρα του ΟΗΕ και σε σημαντικές πρωτεύουσες. Με λίγα λόγια, είναι δύσκολο να κατηγορηθεί ακόμα και αν οι διαπραγματεύσεις οδηγηθούν σε αδιέξοδο.

Από την πλευρά του, ο κ. Παπανδρέου στάθηκε στο πλευρό των ξένων όταν έφτασε η μεγάλη στιγμή του «ναι» ή του «όχι». Αρα, του χρωστούν αυτοί, δεν τους χρωστά. Αν οι ξένοι νομίζουν πως είναι «δεδομένος», πρέπει να τους ξεκαθαρίσει από τώρα, πως τα γεγονότα του 2004 είναι «κακό παρελθόν», και πως στο επόμενο δημοψήφισμα το «ναι» θα το πουλήσει πολύ ακριβά και όχι εις βάρος της Κύπρου.

Είναι παρήγορο το γεγονός ότι ξένοι διπλωμάτες στην Αθήνα περιμένουν «δείγματα της πολιτικής» του νέου πρωθυπουργού για να τον κρίνουν στο Σκοπιανό, στις ελληνοτουρκικές διαφορές και το Κυπριακό. Μήπως αυτό σημαίνει πως άλλα περίμεναν και άλλα άκουσαν; Ο πρόεδρος Χριστόφιας και ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας είχαν την πρώτη πρόσωπο με πρόσωπο συνάντηση και την πρώτη συνεργασία τους. Δεν ήταν εύκολη η συζήτηση, αλλά απέχουν από την πραγματικότητα ισχυρισμοί ότι «δεν τα βρήκαν».

Σίγουρα, δεν ταυτίζονται απόλυτα οι θέσεις τους. Ομως, έχουν πολλά κοινά και γνωρίζουν πως εάν η κυοφορούμενη συμφωνία δεν καλύπτει τις βασικές ανησυχίες των Ελληνοκυπρίων, το «όχι» θα ξεπεράσει το 80%, ό,τι και να πράξουν. Ετσι, πρέπει να συνεχιστεί η προσπάθεια του κ. Χριστόφια - και να ενισχυθεί από την Αθήνα - για να επικρατήσουν πλήρως και απόλυτα τα ανθρώπινα δικαιώματα, να αποχωρήσουν τα κατοχικά στρατεύματα και να εξαφανιστούν μία διά παντός οι τουρκικές εγγυήσεις. Η μη λύση δεν είναι θάνατος. Η κακή λύση, όπως ήταν το αντιδημοκρατικό σχέδιο Ανάν, θα είναι αυτοκτονία...

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"