Από την οικονομία θα κριθεί η Κυβέρνηση!

Βασίλης Ραούλης

Η ευκολία με την οποία το προηγούμενο διάστημα στοχοποιήθηκε, από μέρος του ΠΑΣΟΚ, η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Οικονομίας προκαλεί πραγματικά μεγάλη εντύπωση.

Όχι γιατί κανείς απαγόρευσε την δημόσια κριτική αλλά γιατί η προχειρότητα με την οποία αυτή έγινε, έδωσε σε κάποιους την εντύπωση ότι, ασχέτως πραγματικών προθέσεων, άλλους σκοπούς εξυπηρέτησε.

Με δεδομένη την οικτρή κατάσταση των δημοσιονομικών της χώρας, με δεδομένο το στενό pressing από την Ε.Ε., με δεδομένο μια πραγματικότητα πολύ χειρότερη από την χειρότερη πρόβλεψη που θα μπορούσε να κάνει κάποιος, πριν από δύο μήνες, θα περίμενε κανείς ότι σύσσωμη η κυβέρνηση θα «αγκάλιαζε» τους ανθρώπους που ανέλαβαν το βάρος της μεγάλης ανατροπής.

Γιατί η πραγματική ανατροπή βρίσκεται στους αριθμούς, στα δεδομένα και την καρδιά της οικονομίας.

Είναι εύκολο να εξαγγέλλεις και να υλοποιείς πολιτικές κοινά αποδεχτές. Να ρυθμίζεις ζητήματα ώριμα στην κοινωνία. Να μιλάς και να πιστεύεις σε αξιοκρατικές διαδικασίες. Να αλλάζεις κακώς κείμενα σε δημόσιους οργανισμούς. Να διορίζεις νέες διοικήσεις. Να εξαγγέλλεις διάφορα.

Αλλά είναι δύσκολο να αντιμετωπίζεις τα πραγματικά προβλήματα μιας οικονομίας βαριά άρρωστης, όταν γνωρίζεις ότι από την εξέλιξη αυτής της προσπάθειας θα εξαρτηθεί σε τεράστιο βαθμό η συνολική σου επιτυχία σαν κυβέρνηση.

Πως το έλεγε απλά ένας καλός μου φίλος;

Τα χρήματα δεν υπάρχουν! Αν υπήρχαν να δεις τι θα έκανα!

Και στην Κυβέρνηση μετά τις θλιβερές διαπιστώσεις για την πραγματική κατάσταση των δημόσιων οικονομικών, για το ύψος των χρωστούμενων, για το μέγεθος της μαύρης τρύπας των ταμείων, αυτό λένε: Χρήματα δεν υπάρχουν… Αν υπήρχαν!

Μήπως από αυτό δεν εξαρτώνται όλα;

Οι προσλήψεις στους αναγκαίους τομείς. Η διοικητική μεταρρύθμιση και η δημιουργία ισχυρών ( και οικονομικά) δήμων. Οι αλλαγές στην παιδεία. Το ασφαλιστικό και η μεταρρύθμισή του. Οι δημόσιες επενδύσεις. Η εισοδηματική πολιτική. Η πολιτική στο χώρο της υγείας. Η αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος. Οι πολιτικές στήριξης των αγροτών.

Το άλφα και το ωμέγα της όποιας προσπάθειας.

Και κυρίως η εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό.

Μια χώρα με «καταρρέουσα» οικονομία δεν μπορεί ούτε να δανειστεί με καλούς όρους, ούτε να διαπραγματευτεί πολιτικές, ούτε να προσελκύσει επενδύσεις απαραίτητες για την ανάπτυξη, άρα για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, άρα για τη μείωση της ανεργίας.

Θα περίμενε κανείς σε ένα μικρό διάστημα 50 ημερών, εκ των οποίων οι περισσότερες αφιερώθηκαν στην καταγραφή της πραγματικής κατάστασης, τουλάχιστον δημόσια, το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης να υπερασπίζεται από τα στελέχη της μέχρι τέλους και με φανατισμό.

Αντίθετα η στοχοποίηση του γύρισε σαν μπούμερανγκ στο σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής.

Γεγονός ανεξήγητο για έμπειρα πολιτικά στελέχη!
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"