Απεύχομαι να ξαναγίνουμε θεατές στο ίδιο έργο. Θα’χουμε άλλη μια χαμένη ευκαιρία.

Είχα γράψει κάποτε ότι ο Γιώργος θα είναι ο καλύτερος πρωθυπουργός της χώρας με αναφορά στη νεότερη ιστορία μας. Εξακολουθώ να το πιστεύω. Εξέφρασα μόνο το φόβο ότι κάποιοι κύκλοι θα προσπαθήσουν να εμποδίσουν το έργο του. Είναι γνωστή η τακτική τους.

Ο πολιτικός «οίκος» Παπανδρέου αγαπήθηκε και λατρεύτηκε από ένα μεγάλο κομμάτι του Ελληνικού λαού αλλά παράλληλα βλήθηκε με πάθος και μίσος από συγκεκριμένη μερίδα και συμφέροντα.

Να θυμηθούμε το ιστορικό της αποστασίας και τις ραδιουργίες του Παλατιού, το βρώμικο ’89 αλλά και πολλές άλλες μεμονωμένες στιγμές, όπου οι συγκρούσεις με το παρακράτος ήταν σφοδρές.

Ποτέ το κατεστημένο δεν συγχώρησε στους Παπανδρέου το εγχείρημα εκδημοκρατισμού της χώρας ούτε την ανέλιξη των ασθενέστερων κοινωνικών στρωμάτων.

Η προσπάθεια σπίλωσης, συκοφάντησης και απαξίωσης του Γεωργίου και Ανδρέα Παπανδρέου ήταν τα όπλα του συντηρητισμού σ’ένα διαρκή, ανοιχτό πόλεμο. Χρειάστηκαν να περάσουν αρκετά χρόνια για να αναγνωρισθεί το πολιτικό μέγεθος τους και η συμβολή τους στη Δημοκρατία.

Σήμερα ένας άλλος Παπανδρέου πήρε τη σκυτάλη. Οι αφορισμοί περί οικογενειοκρατίας είναι βέβαια εκ του πονηρού και η αντίδραση μεθοδεύτηκε με τη γνωστή πεπαλαιωμένη τακτική τους.

Σε μια κυβέρνηση μόλις 60 ημερών γίνονται βιαστικές επιθέσεις άλλοτε με αναίτια πολιτική κριτική άλλοτε με διαδηλώσεις άλλοτε με παράλογες διεκδικήσεις.

Μια κυβέρνηση με ζωή λίγων ημερών μπήκε στο στόχο λες και είναι υπόλογη για τα συσσωρευμένα δεινά, λες και επί 5,5 χρόνια κυβερνούσε αυτή.

Έχω την εντύπωση ότι η αντίδραση θα κλιμακωθεί με φραστικές κορώνες, μικροεξεγέρσεις, κινητοποιήσεις, γενικευμένες αντιδράσεις. Θα βγουν στους δρόμους συνδικαλιστές, αγρότες και ίσως και νοικοκυρές του Κολωνακίου με τις γνωστές κατσαρόλες.

Κάποιοι δεν θέλουν τη φορολογική μεταρρύθμιση, κάποιοι βολεύονται με τη φοροδιαφυγή και τη φοροκλοπή. Κάποιοι δεν θέλουν το φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας, κάποιοι δεν θέλουν αξιοκρατία και ΑΣΕΠ.

Δεν ισχυρίζομαι ότι οι διεκδικήσεις θα πρέπει να παγώσουν, πιστεύω όμως ότι πρέπει να δοθεί ο πολιτικός χρόνος, η ανοχή αν θέλετε του πρώτου εξαμήνου για να δούμε τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης.

Η εκτίμησή μου είναι ότι κάποιοι δεν θέλουν νοικοκύρεμα του τόπου ούτε κράτος δικαίου ούτε ισονομία ούτε ισοπολιτεία. Έμαθαν να βιώνουν από τα παράθυρα με τα καλά και συμφέροντα. Και είναι οι γνωστοί-άγνωστοι που κατά περίπτωση πολέμησαν τους Παπανδρέου και μας έστειλαν στην οπισθοδρόμηση άλλοτε με τους Απριλιανούς άλλοτε με το Μητσοτάκη. Απεύχομαι να ξαναγίνουμε θεατές στο ίδιο έργο. Θα’χουμε άλλη μια χαμένη ευκαιρία.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"