Γιώργος Σαρρής
Eκείνο το βράδυ 8 του Δεκέμβρη 1980 η δουλειά στο στούντιο είχε τελειώσει κανονικά.Το Double Fantasy είχε ήδη εκδοθεί, κι εκείνες τις μέρες ο John δούλευε με την Υοκο το δικο της album "Walking on thin ice".Γύρω στις 10 το βράδυ η λιμουζίνα τους άφησε μπροστά στο Dakota building στους 72 δρόμους δυτικά απο το πάρκο, λιγα μέτρα πρίν το Metropolitan Museum. H Υοκο κατέβηκε πρώτη και περπάτησε πρός την είσοδο.Θα ανέβαιναν για λίγο στο διαμέρισμα και θα έφευγαν ξανά.Πέρασε μπροστά απο τον Chapman χωρίς να δώσει σημασία,ενω πίσω της ερχόταν ο Lennon.O John τον είδε και σίγουρα θα αναρωτήθηκε τι θέλει πάλι εκεί αυτός ο τρελός.Του είχε δώσει το αυτόγραφο που ζητούσε το απόγευμα.Τον προσπέρασε,"Μr Lennon...",έκανε λίγα βήματα κι άκουσε τους πυροβολισμούς! Έπεσε μπροστά στην πόρτα,"Με πυροβόλησαν ..." πρόλαβε να πεί έκπληκτος βλέποντας το αίμα. Η Υοκο έτρεξε πάνω του κι άρχισε τις φωνές.Σε λίγο στο νοσοκομείο Ρούσβελτ στις 10.45 το βράδυ, 8 Δεκέμβρη του 1980 ο John Lennon, ο καλύτερος των Beatles,άφησε τα τραγούδια του μόνα να μιλάνε γι αυτόν στα 40 του χρόνια.Οι γιατροί είδαν το όνομά του στην ταυτότητα που βρήκαν ψάχνοντας το σακκάκι του, λίγο μετά το θάνατό του.Ο συνθέτης του Ιmagine και τόσων μα τόσων άλλων είχε φύγει κι η μουσική θα συνέχιζε το δρόμο της χωρίς έναν απο τούς καλύτερούς της.Χωρίς αυτόν που πιο πολύ από οποιονδήποτε άλλον τραγουδοποιό, ονειρεύτηκε με ένα τραγούδι έναν κόσμο καλύτερο,χωρίς παράδεισο και κόλαση, χωρίς ιδιοκτησία,χωρίς κάτι για να σκοτώσεις η να σκοτωθείς.
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.