Δημήτρης Κρεμαστινός : «Να επαναδιαπραγματευθούμε τους όρους δανεισμού με την τρόικα»

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ IF MAGAZINE 
στη δημοσιογράφο ΡΕΝΑ ΔΙΑΚΙΔΗ - ΤΕΥΧΟΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010

Την ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης των όρων δανεισμού της Ελλάδας με την τρόικα προτείνει ο βουλευτής Δωδεκανήσου, καθηγητής κ. Δημήτρης Κρεμαστινός, μπροστά στην απειλή της ύφεσης, της αυξανόμενης ανεργίας και του καταποντισμού των δεικτών ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Με τη συνέντευξή του στο “IF Magazine” ο κ. Κρεμαστινός επιμένει ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει διαπραγματευτικά όπλα στα χέρια της, αν αντιληφθεί και η ίδια και κυρίως η τρόικα ότι,  μπορεί να υπάρχουν πιεστικές απαιτήσεις για τη λήψη σκληρών μέτρων, όμως οι δανειστές δεν θα πάρουν πίσω τα χρήματα τους από μια χώρα που έχει υποστεί οικονομική αφαίμαξη.
Παράλληλα ασκεί κριτική στην κυβέρνηση για την καθυστέρηση στη δρομολόγηση σοβαρών αναπτυξιακών πρωτοβουλιών που θα θέσουν την οικονομία σε τροχιά ανάκαμψης.
Χωρίς την παραμικρή διάθεση ωραιοποίησης των κυβερνητικών επιλογών, δηλώνει με έμφαση ότι έχει τη δική του πολιτική φιλοσοφία που του υπαγορεύσει να καταθέτει τις απόψεις του με ειλικρίνεια και ρεαλισμό, με τεκμηρίωση και επιχειρήματα, μακριά από τσιτάτα και λαϊκισμούς.
-  Οι επενδυτές δεν είναι φιλάνθρωποι, δεν είναι φιλέλληνες.  Γιατί να έλθουν στην Ελλάδα; Για τον Σωκράτη και τον Περικλή; Ας είμαστε λίγο σοβαροί.

 -  Είναι δυνατόν να μην υπήρχε ένας υπουργός Οικονομικών που να μην έβλεπε ότι αναπόφευκτα θα φτάναμε σ’  αυτό το σημείο, όταν οι Τράπεζες μοίραζαν αφειδώς δάνεια; Υπάρχουν ευθύνες για ό,τι έγινε. ...
 -   Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κάνει τη δουλειά του. Εσύ που το καλείς, ξέρεις τι θα κάνει. Δεν μπορεί να ακολουθήσει διαφορετική πολιτική.

-   Υπάρχουν ιδιαιτερότητες σε κάθε χώρα και αυτό πρέπει να το αντιληφτεί και  το Οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, διότι οι δανειστές μπορεί να απαιτούν, αλλά «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος».

-  Είμαι ακαδημαϊκά και αυστηρά τοποθετημένος απέναντι στην κυβέρνηση, αλλά δεν είμαι και διατεθειμένος να δεχτώ ότι αυτή η πολύ κακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα δημιουργήθηκε από τη σημερινή κυβέρνηση.

Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Συμπληρώνεται αυτές τις ημέρες ένας χρόνος από τότε που το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας. Αποτέλεσμα των δραματικών οικονομικών εξελίξεων στο διάστημα αυτό είναι σήμερα η ύφεση, η ανεργία, η ανύπαρκτη ανταγωνιστικότητα. Τα περιμένατε όλα αυτά, δεδομένης της προσπάθειας που καταβάλει η κυβέρνηση ;

Για τον πρώτο χρόνο, αναμφισβήτητα τα περίμενα. Εκείνο όμως που επιθυμώ – και δεν χρησιμοποιώ τη λέξη «περιμένω» - είναι ο επόμενος και ο μεθεπόμενος χρόνος, να μην είναι χειρότερος από τον πρώτο. Αυτό ελπίζω και εδώ βρίσκεται η ικανότητα της κυβέρνησης,  να χρησιμοποιήσει ένα πρόγραμμα που δεν θα χειροτερέψει τα πράγματα. Παράλληλα, να επιδιώξει μια σωστή ανάπτυξη, να δημιουργήσει ένα ευνοϊκό επενδυτικό περιβάλλον, χωρίς να γίνουμε Ναμίμπια ή Μποτσουάνα. Κι εδώ ακριβώς εστιάζονται οι προβληματισμοί όλων και φυσικά οι δικοί μου. Χρειάζονται περισσότερες πολιτικές κινήσεις. Ανάπτυξη σημαίνει παραγωγή, σημαίνει εξαγωγή, σημαίνει κέρδος. Εμείς σήμερα στην Ελλάδα τίποτα δεν παράγουμε και τίποτα δεν εξάγουμε. Ανάπτυξη, απλά και μόνο για να ενισχυθεί η απασχόληση, δεν συνιστά το σωστό φάρμακο για τη σημερινή κατάσταση της χώρας. Ο τουρισμός μπορεί να διπλασιαστεί; Αυτό είναι ανάπτυξη. Η ναυτιλία μπορεί να ενισχυθεί; Αυτό είναι ανάπτυξη.

Κινήσεις για τις οποίες παρατηρείται πολύ μεγάλη καθυστέρηση. Ένας χρόνος πέρασε χωρίς να δρομολογηθεί κάτι συγκεκριμένο προς αυτή την κατεύθυνση. Γιατί υπάρχει αυτή η καθυστέρηση;

Διότι επιδιώκουμε την ανάπτυξη  με τρόπο που δεν είναι ο ενδεδειγμένος. Δηλαδή καλούμε τους επενδυτές να έλθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα για να υπάρξει ανάπτυξη και ξεχνάμε ότι οι επενδυτές δεν είναι φιλάνθρωποι, δεν είναι φιλέλληνες.  Γιατί να έλθουν στην Ελλάδα; Για τον Σωκράτη και τον Περικλή; Ας είμαστε λίγο σοβαροί. Πρέπει να αναζητηθούν άλλοι τρόποι. Πρέπει να αναζητηθούν τρόποι και εντός ΕΕ.  Προσωπικά πιστεύω ότι δεν διεκδικήσαμε, ούτε οι προηγούμενες κυβερνήσεις ούτε η σημερινή, αυτό που διεκδικούσαμε παλιά. Θα σας δώσω μια διάσταση του προβλήματος που δεν συζητείται καθόλου σήμερα στην Ελλάδα, αλλά είναι σωστή. Η Ελλάδα, όπως έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου τω καιρώ εκείνω, όταν ζήτησε τα Ολοκληρωμένα Μεσογειακά Προγράμματα για να επιβιώσουν οι Μεσογειακές χώρες, έπρεπε να θέσει θέμα αναπτυξιακό, όταν μπήκαν οι Βαλκανικές χώρες στην ΕΕ - και θα μπουν κι άλλες. Αυτομάτως δημιουργήθηκαν ανταγωνιστικές αγορές και η Ελλάδα έχασε τη δική της ανάπτυξη.

Η σημερινή κυβέρνηση που σήμερα δανείζεται από την τρόικα έχει τη δυνατότητα να προχωρήσει σε τέτοιου είδους διεκδικήσεις;

Η σημερινή κυβέρνηση είναι κολλημένη στον τοίχο. Αυτό έπρεπε να το κάνει η κυβέρνηση της προηγούμενης εξαετίας, ενδεχομένως και ο Σημίτης, για να αποδίδουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Αλλά όταν έρχεται ένας πρωθυπουργός που δεν έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, θα του πει κανένας γιατί δεν έκανες ένα ωραίο, φαντασμαγορικό πρόγραμμα ανάπτυξης, για να φέρεις πίσω τα λεφτά που έχουν φύγει έξω; Και δεν είναι ο στόχος μου να δικαιολογήσω την κυβέρνηση. Με αυτά που λέω, ασφαλώς δεν κομίζω λυδία λίθο. Πρέπει όμως να αναγνωρίζουμε τα σφάλματά μας. Πώς φτάσαμε ως εδώ. Είναι δυνατόν να μην υπήρχε ένας υπουργός Οικονομικών που να μην έβλεπε ότι αναπόφευκτα θα φτάναμε σ’  αυτό το σημείο, όταν οι Τράπεζες μοίραζαν αφειδώς δάνεια; Υπάρχουν ευθύνες για ό,τι έγινε και δικαίως ο κόσμος ζητά σήμερα να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι.

Είναι φανερό ότι βόλευε τις κυβερνήσεις η επίπλαστη οικονομική ευμάρεια των πολιτών που στηριζόταν σε δανεικό χρήμα.

Ασφαλώς! Αν είναι δυνατόν να δεχτούμε ότι ένας υπουργός Οικονομικών δεν μπορούσε να αντιληφθεί αυτό που αντιλαμβάνεται ένας απλός άνθρωπος. Δεν φταίει σε τίποτα ο κόσμος σήμερα να ταλαιπωρείται.

Σήμερα που έχουμε δει τα πρώτα αποτελέσματα της εφαρμογής των όρων του Μνημονίου, τι λέτε; Ήταν μια σωστή επιλογή; Ήταν πράγματι μονόδρομος για την κυβέρνηση και τη χώρα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο;


Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κάνει τη δουλειά του. Εσύ που το καλείς, ξέρεις τι θα κάνει. Δεν μπορεί να ακολουθήσει διαφορετική πολιτική. Εγώ δεν μιλάω ούτε ως φανατικός κομματικός, ούτε σαν αντιπολίτευση προφανώς. Για να απαντήσω στο ερώτημα σας πρέπει να ξέρω ακριβώς ορισμένα δεδομένα, τα οποία δεν τα γνωρίζω. Τα γνωρίζει καλύτερα το Υπουργείο Οικονομικών και η Τράπεζα της Ελλάδος. Δεν μπορεί να απορρίπτει κανείς εύκολα το ΔΝΤ σαν μονόδρομο ή μη μονόδρομο. Ασφαλώς υπάρχει ένας προβληματισμός, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία επ’ αυτού, τον ακούτε  κάθε μέρα, αλλά μπορεί και να είναι ένας προβληματισμός που δεν έχει καμία βάση.

Αναφέρομαι κ. καθηγητά στις συνέπειες του Μνημονίου. Σήμερα, από τα μέτρα που έχει λάβει η κυβέρνηση και αυτά που φημολογούνται, ο κόσμος διερωτάται ποιο είναι τελικά το ζητούμενο. Να ξεπληρώσουμε τους δανειστές μας  στραγγαλίζοντας οικονομικά τους πολίτες της χώρας ή να μπορέσουμε να ισορροπήσουμε με πολιτικές που δεν θα επιτρέψουν την αφαίμαξή τους;

Αυτός είναι ένας πολύ μεγάλος προβληματισμός. Γι αυτό σας είπα ότι για να απαντήσω υπεύθυνα και  σοβαρά, χωρίς λαϊκισμούς και εύκολες κρίσεις, θα πρέπει να γνωρίζω δεδομένα στα οποία λίγοι έχουν πρόσβαση. Εκείνο που μπορώ να σας πω είναι ότι δεν μπορεί κανένας να πει εύκολα ότι μπορεί να κάνει μια πολιτική διαφορετική από αυτή που προτείνει το ΔΝΤ. Εύκολα μπορεί κανείς να αντιπολιτεύεται, αλλά δυστυχώς δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Επιπλέον πιστεύω ότι θα πρέπει να πιέσουμε το ΔΝΤ να αντιληφθεί αυτό το απλό που κι εσείς είπατε.  Ότι αν η ύφεση συνεχισθεί, τότε το αποτέλεσμα δεν θα είναι θετικό. Η «συνταγή» του ΔΝΤ είναι η ίδια για όλες τις χώρες. Δεν σημαίνει όμως ότι μπορεί να εφαρμοστεί παντού με τα ίδια αποτελέσματα. Υπάρχουν ιδιαιτερότητες σε κάθε χώρα και αυτό πρέπει να το αντιληφτεί και  το Οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, διότι οι δανειστές μπορεί να απαιτούν, αλλά «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», οπότε χάνουν τα χρήματά τους. Κατά συνέπεια, υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης και άσκησης πίεσης προς τη τρόικα από την Ελλάδα, διότι, πολύ απλά, οι δανειστές μας θέλουν να πάρουν πίσω τα χρήματα τους. Προκειμένου να τα χάσουν, θα αναζητήσουν άλλους τρόπους. Γι αυτό σας είπα ότι χρειάζονται πολιτικοί χειρισμοί και συνεχής διαπραγμάτευση.

Διαπιστώνω ότι δεν ωραιοποιείτε καταστάσεις και δεν διστάζετε να θίξετε τα κακώς κείμενα. Ποια είναι η δική σας πολιτική φιλοσοφία;

Ο κανόνας της δικής μου πολιτικής φιλοσοφίας  είναι νομίζω απλός.  Πολιτικός δεν σημαίνει να πει κανένας ψέματα. Ο πολιτικός θα πει να έχει μια επιτυχή σταδιοδρομία στην κοινωνία και να θέλει για ένα ορισμένο διάστημα να προσφέρει στην κοινωνία. Η πολιτική είναι προσφορά. Δεν είναι να έρχεσαι από το τίποτα για να γίνεις γνωστός δια της πολιτικής. Πολιτικός δεν είναι αυτός που θα χρησιμοποιήσει την ξύλινη γλώσσα, θα πει τα τσιτάτα του και θα φύγει. Αυτός είναι ο πολιτικός κατά τους «πολιτικούς».  Αυτή είναι η … ελληνική έκδοση της πολιτικής. Εγώ αυτή την πολιτική δεν την πιστεύω. Γι  αυτό λοιπόν  η συζήτηση η οποία κάνουμε, είναι και λίγο ακαδημαϊκή και μου αρέσει!  Η πραγματικότητα της χώρας είναι αυτή που σας περιέγραψα. Αυτό λέω και στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, αυτό λέω και στον πρωθυπουργό, κάνω αυτό που μου υπαγορεύει η συνείδησή μου απέναντι στον κόσμο που μου έδωσε το δικαίωμα να μιλώ σήμερα με αυτόν τον τρόπο.

Επειδή πάμε σε λίγο σε εκλογές στην αυτοδιοίκηση, μέσα στο κλίμα που ήδη περιγράψατε, πόσο πιστεύετε ότι θα επηρεάσει την εκλογική αναμέτρηση; Πόσο θα βαρύνει στην ψήφο των πολιτών;

 Κάθε εκλογική αναμέτρηση, αναπόφευκτα επηρεάζεται από το πολιτικό κλίμα της περιόδου που διεξάγεται. Το πόσο θα επηρεαστούν οι εκλογές του Νοεμβρίου, δεν μπορεί κανένας να το ξέρει, διότι εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, ούτε το κλίμα έχει διαμορφωθεί πλήρως, αφού βρισκόμαστε ακόμη σχεδόν στην αρχή της προεκλογικής περιόδου. Το ερώτημα είναι ποιόν θα επηρεάσει περισσότερο η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, τη σημερινή κυβέρνηση που κάνει ό,τι μπορεί για να αντιμετωπίσει τα προβλήματα ή αυτούς που έφεραν την κατάσταση εδώ που είναι σήμερα; Αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα και πιστεύω ό τι θα το αναδείξει η προεκλογική περίοδος. Εγώ είμαι ακαδημαϊκά και αυστηρά τοποθετημένος απέναντι στην κυβέρνηση, αλλά δεν είμαι και διατεθειμένος να δεχτώ ότι αυτή η πολύ κακή κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα δημιουργήθηκε από τη σημερινή κυβέρνηση.

Είναι γνωστές και πολυσυζητημένες οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν στο ΠΑΣΟΚ για την ανάδειξη του υποψηφίου δημάρχου Ρόδου. Τελικά πηγαίνουμε στις κάλπες με δύο υποψηφίους από  το χώρο του ΠΑΣΟΚ, τον κ. Στάθη Κουσουρνά με το επίσημο χρίσμα του κόμματος και τον κ. Γιάννη Παρασκευά που αυτονομήθηκε. Ποια είναι η πρόβλεψή σας;

Καλό θα ήταν να μην είχαν συμβεί όσα συνέβησαν, δεν είναι ευχάριστο να κατεβαίνουν από τον ίδιο κομματικό χώρο περισσότεροι του ενός υποψήφιοι. Θα έλεγα ότι μέχρι την τελευταία στιγμή υπάρχει ελπίδα να μην κατέβουν δύο υποψήφιοι. Προσωπικά θα ήθελα να ήταν ένας ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ που θα στηριζόταν από όλες τις τάσεις του κόμματος. Αν αυτό δεν γίνει, θα ευχόμουν οι δύο υποψήφιοι να συνεργαστούν στο δεύτερο γύρο των εκλογών, που είναι βέβαιο ότι θα προκύψει. ‘Έχω συναντηθεί και με τους δύο και τους έχω πει αυτά που λέω σήμερα και δημόσια. Ότι θα ήταν μεγάλο λάθος να οξυνθεί το μεταξύ τους κλίμα στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Είναι ευθύνη των ίδιων των υποψηφίων, επικεφαλής των παρατάξεων να ελέγξουν όσους βρίσκονται κάτω από αυτούς και να επιτύχουν ήπιο πολιτικό κλίμα.

 ‘Εχω την εντύπωση ότι σοβαρή ευθύνη γι αυτές τις εξελίξεις έχει και η Ιπποκράτους, με τον τρόπο που διαχειρίστηκε το θέμα

Δεν τίθεται καμία αμφιβολία ότι το κόμμα έχει αδυναμίες. Για το ότι θα μπορούσε να χειριστεί καλύτερα το θέμα, επίσης δεν υπάρχει αμφιβολία. Όμως, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί σήμερα τα πράγματα, η συζήτηση που κάνουμε είναι μια απολύτως ρεαλιστική συζήτηση.

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"