Το... ψυχογράφημα δύο θριαμβευτών! (ESPRESSO)
Ο ένας είναι αιρετικός και με rock στιλάκι, ενώ ο άλλος σοβαρός και μετρημένος.
Η «Espresso» παρουσιάζει το προφίλ του Γιάννη Μπουτάρη και του Γιώργου Καμίνη, των ανθρώπων που έσπασαν τα κομματικά κατεστημένα δεκαετιών και κατάφεραν να γυρίσουν σελίδα σε πρωτεύουσα και συμπρωτεύουσα.
Ο Γιάννης Μπουτάρης είναι αυτό που λέμε αιρετικός. Κοινώς, δεν μπαίνει σε καλούπια, είναι αυθόρμητος, λειτουργεί με το θυμικό και αρκετές φορές υπερβαίνει τα εσκαμμένα αν και γνωρίζει πολύ καλά το πολιτικό παιχνίδι. Στη ζωή του έχει κάνει σχεδόν τα πάντα και στις απαντήσεις που δίνει είναι πολλές φορές αφοπλιστικός. Οι ατάκες του έχουν μείνει στην ιστορία και πολλές φορές του έχουν στοιχίσει. Χαρακτηριστική είναι η εκτίμηση στην οποία προέβη στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου -την οποία δεν του συγχώρεσαν στο ΠΑΣΟΚ- όταν είπε δημόσια «Τα ίδια σκατά είναι όλοι τους!» ...
Κατά τον ίδιο τρόπο δεν δίστασε να παραδεχθεί δημόσια το πρόβλημα αλκοολισμού που τον ταλαιπώρησε επί σειρά ετών. Οπως έχει δηλώσει σε συνέντευξή του οι δύο μεγάλες αγάπες της ζωής του ήταν η γυναίκα του Αθηνά, με την οποία απέκτησε τρία παιδιά, και το κρασί. Η μεν πρώτη ήταν η βάση για τη ζωή του, το δε κρασί ήταν η βάση για τη δουλειά του. Και με τις δύο αγάπες του έζησε καλές και κακές στιγμές και τις χόρτασε μέχρι την υπερβολή.
Εζησε τη ζωή μέχρι το μεδούλι και εκεί που γέμιζε την καρδάρα με το γάλα, ξαφνικά έδινε μια κλοτσιά και το ‘ριχνε όλο κάτω. Με τη γυναίκα του χώρισε και ξανάσμιξε ύστερα από χρόνια, ενώ μεγάλη ήταν και η περιπέτεια που βίωσε όταν πέθανε η σύζυγός του και θέλησε να πραγματοποιήσει την τελευταία της επιθυμία, που ήταν η αποτέφρωση της σορρού της. Τότε, μετά την άρνηση της εκκλησίας να τελέσει την εξόδιο ακολουθία, τη μετέφερε στη Βουλγαρία.
Κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα κατέβαινε στις γειτονιές της Θεσσαλονίκης χωρίς ποτέ να επαιτεί για την ψήφο των συμπολιτών του δίνοντας υποσχέσεις. Εμπαινε χωρίς περιστολές straight to the point στο ψητό: «Θα με ψηφίσετε;» Ομως η Θεσσαλονίκη τον ξέρει καλά, γιατί την έχει περπατήσει. «Αν δεν λασπώσεις παπούτσι, δεν ξέρεις τη Θεσσαλονίκη» λέει πολλές φορές ο ίδιος. Ο Γιάννης Μπουτάρης φοράει σκουλαρίκι, έχει τατουάζ, είναι μπερμπάντης, δεν στήνεται καλά στην τηλεόραση, δεν έχει την ευφράδεια ρήτορα και το πολικό του προφίλ δεν ταιριάζει ενδεχομένως με αυτό που λέμε ο «καλός νοικοκύρης», ένα προφίλ που χαρακτηρίζει εδώ και χρόνια το status quo και την κοινωνική αισθητική των τοπικών αρχόντων της βόρειας Ελλάδας.
Παρ’ όλα αυτά ο Σαλονικιός κατάφερε να σπάσει τα ηθικοπλαστικά κατεστημένα και να οδηγήσει μια μεγάλη μερίδα της Θεσσαλονίκης να βροντοφωνάξει μπροστά στις κάμερες: «Η πόλη γουστάρει για δήμαρχο Μπουτάρη».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΜΙΝΗΣ: ΕΝΑΣ ΓΝΗΣΙΟΣ «ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ»
Σοβαρός και μετρημένος, με το κλασικό ύφος του ακαδημαϊκού, ο Γιώργος Καμίνης είναι αυτό που λέμε ήρεμη δύναμη. Χωρίς εξάρσεις και βαρύγδουπες δηλώσεις προτιμά να στέκεται στην ορθολογιστική επιχειρηματολογία. Γεννημένος στη Νέα Υόρκη και μεγαλωμένος στην Οσάκα της Ιαπωνίας ο κ. καθηγητής δεν ήταν ποτέ άνθρωπος των άκρων. Δεν διέθετε ποτέ τα κομματικά προσόντα ενός γνήσιου μπαλκονάτου πολιτικού, ενώ ποτέ δεν υπηρέτησε κανέναν πολιτικό φορέα εκτός από ένα μικρό πέρασμα από την οργάνωση «Ρήγας Φεραίος».
Δεν έχει κάνει ποτέ αφισοκολλήσεις, δεν έχει σηκώσει πλαστικά κομματικά σημαιάκια, δεν έχει ζήσει τη ζωή του στην κόψη του ξυραφιού. Δεν κυνήγησε ποτέ τα φώτα της δημοσιότητας, ούτε τις δημόσιες σχέσεις για την προσωπική του ανέλιξη. Αντιθέτως, παρά την πανεπιστημιακή του καριέρα παρέμεινε ένας απλός, καθημερινός άνθρωπος. Ευγενής και προσεκτικός, έχει μάθει να ακούει τους συνομιλητές του, αφού επί σειρά ετών διατέλεσε συνήγορος του πολίτη και χειρίστηκε χιλιάδες υποθέσεις πολιτών που είχαν διενέξεις με το Δημόσιο.
Ζει ακόμη με Johnny Cash και τις μουσικές του Rat Pack από Frank Sinatra και Dean Martin ως ένας γνήσιος «Ελληνοαμερικανός αριστερός» όπως συνηθίζει να λέει για τον εαυτό του χαριτολογώντας. Η πρώτη μεγάλη ανατροπή στη ζωή του ήρθε στην Α’ Γυμνασίου όταν έμεινε μεταξεταστέος στην ίδια τάξη και λίγα χρόνια αργότερα όταν εντελώς ξαφνικά πάνω στην εφηβεία έχασε τον πατέρα του.
Γιος καπετάνιου και αυτός, όπως και ο Νικήτας Κακλαμάνης, ξεκίνησε ως outsider χωρίς πολλές ελπίδες και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα κατάφερε να ανατρέψει το σε βάρος του επικοινωνιακό disadvantage κινούμενος πάντα στο πλαίσιο του πολιτικού fairplay. Σε αυτή την εκλογική διαδικασία ο Γιώργος Καμίνης αναγκάστηκε να σηκώσει τα μανίκια και να κατέβει στις γειτονιές της πρωτεύουσας για να διαπιστώσει ιδιοίς όμμασοι τα προβλήματα που επί σειρά ετών κατέγραφε σε θεωρητικό επίπεδο στις εκθέσεις και στα πορίσματα του Συνηγόρου του Πολίτη. Πορεύθηκε με ειλικρίνεια και κέρδισε την εμπιστοσύνη των Αθηναίων κινούμενος στο δόγμα: «Ενας μπορεί να κοροϊδεύει πολλούς για λίγο, αλλά δεν μπορεί να τους κοροϊδεύει όλους για πάντα».
ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΤΟΥΝΑΣ
=========================="O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.