Η παρέα Geoffrey, μέσα από μια συνωμοτική επικοινωνιακή "χάβρα", μας αποκρύβει την αλήθεια: Ποιά ελληνική ΑΟΖ αναγνώρισε το Ισραήλ;

του Εμμανουήλ Σαρίδη

Οι ειδήσεις είχαν έναν διθυραμβικό χαρακτήρα: "Το Ισραήλ αναγνώρισε την ελληνική ΑΟΖ πριν καν την ανακηρύξει η Ελλάδα!" έγραφαν την περασμένη εβδομάδα τα Μαζικά Μέσα Ενημερώσεως (ΜΜΕ), ιδιαίτερα τα ηλεκτρονικά (1). Και όχι μόνο αυτό. Το Ισραήλ, έγραφαν, σχεδιάζει να κατασκευάσει και έναν υποθαλάσσιο αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου πρός την δυτική Ευρώπη, που θα περνά απο την Ελλάδα. Έδωσε δε στην δημοσιότητα και έναν χάρτη, ο οποίος δείχνει, ότι η ισραηλινή ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) άπτεται της ΑΟΖ της Κύπρου και μέσω αυτής και της ΑΟΖ της Ελλάδος.

Ο ενθουσιασμός είναι πρόωρος, η είδηση είναι καθαρά υποθετική. Διότι δεν λαμβάνει υπ’ όψιν, ότι κάτι τέτοιο προυποθέτει την  επίλυση των διαφορών μας με την Τουρκία, ιδιαίτερα σε ότι αφορά το Καστελόριζο. Και τον καθορισμό μιας ελληνικής ΑΟΖ. Για ποιά ελληνική ΑΟΖ λοιπόν μιλάμε, όταν αυτή δεν υπάρχει επίσημα και όταν, όπως μας λέει ο πρωθυπουργός Geoffrey Παπανδρέου και ο υπουργός εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας, ο καθορισμός της ανήκει στις προθέσεις της κυβερνήσεως, άρα πρόκειται απλά για κάποιες «μη δεσμευτικές δηλώσεις». Και επίσης. Για ποιά ισραηλινή ΑΟΖ κάνει λόγο το Τελ Αβιβ;

Θα τα εξηγήσω αμέσως παρακάτω. Πρώτα όμως να πω, ότι τέτοια δημοσιεύματα αποτελούν καθαρές εικοτολογίες και στην πραγματικότητα έχουν άλλους, τελείως διαφορετικούς σκοπούς.

Ο κύριος σκοπός τους είναι ο αποπροσανατολισμός του Έλληνα. Θέλουν να του αποσπάσουν την προσοχή απο τα φλέγοντα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζει και να πάρουν τον Geoffrey απο το στοχαστρο της γενικής κατακραυγής και των αυξανόμενων αντιδράσεων των πολιτών για το μάντρωμα της χώρας στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Γιατί πολλοί άρχισαν να αντιλαμβάνονται, ότι δεν θα βγούμε εύκολα απ' το μαντρί που μας έβαλλε και αν κάποτε βγούμε, θα έχουμε προηγουμένως πληρώσει τα τεράστια χρηματικά ποσά που χρωστάμε για τα ήδη συναφθέντα δάνεια, για κείνα που θα χρειασθεί να συναφθούν ακόμη και βέβαια για τα επιτόκια όλων, ενώ πολύ πιθανά θα έχουμε απωλέσει και το μεγαλύτερο μέρος του υπογείου και υποθαλάσσιου πλούτου της χώρας μας, ο οποίος ελλείψει χρημάτων για αποπληρωμές θα περιέλθει στα χέρια των πιστωτών μας. Οι ενθουσιασμοί λοιπόν για μια δήθεν αναγνώριση της ΑΟΖ όχι μόνο δεν είναι δικαιολογημένοι, αλλά θα έπρεπε μάλλον να μας προβληματίσουν, και μάλιστα έντονα.

  

Ποιός είναι όμως αυτός ο Geoffrey Παπανδρέου, που κατόρθωσε στο άψε σβύσε να στείλει την Ελλάδα στα Τάρταρα των διεθνών τοκογλύφων της Wall Street και της City of London; Προφανώς όχι εκείνο το ανόητο ανθρωπάκι, ο ολίγηστος, όπως τον αποκαλούν ακόμη και σχολιαστές του Συστήματος. Ή μάλλον ναι, γιατί ακριβώς γι' αυτά τα "προσόντα" του είναι για τους Άρχοντες της Νέας Τάξης Πραγμάτων το ενδεδειγμένο πρόσωπο, που μπορεί να προωθήσει τα σχέδια Παγκοσμιοποίησης που επιδιώκουν. Ο ολίγηστος αυτός λοιπόν

• Εκχώρησε στο ΔΝΤ και στους με αυτό συνεργαζόμενους διεθνείς τοκογλύφους την εξουσία επι της Ελλάδος, δηλαδή και τα δικαιώματα εκμεταλλεύσεως του υπόγειου και υποθαλάσσιου πλούτου της χώρας. Πέστε μου ποιός άλλος έλληνας πολιτικός θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο.
• Κεφαλοκλείδωσε, με την βοήθεια «ειδικών» απο την Ευρωπαική Ένωση, την Γερμανία, αναγκάζοντας την να δεχθεί την προσφυγή της Ελλάδος στο ΔΝΤ και άνοιγοντας έτσι διάπλατα την Κερκόπορτα της Ευρωζώνης στους (σιωνιστές) τοκογλύφους, οι οποίοι και πρίν την ήλεγχαν μέσω της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας – ΕΚΤ, τώρα όμως βρίσκονται εντός των τειχών. Πέστε μου ποιός άλλος πολιτικός θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο.
• Βραχυκύκλωσε με τις ζειμπεκιές και τα καραγκιοζηλίκια του τον επιρρεπή σε πράσινους και άλλους σοσιαλισμούς τούρκο πρωθυπουργο Recep Tayyip Erdoğan και "βοήθησε" έτσι την αποκαθήλωση των Στρατιωτικών, που με σιδηρά πυγμή δημιούργησαν μια ισχυρή Τουρκία, που αρχισε να διεκδικεί έναν μεγαλύτερο ρόλο στην παγκόσμια γεωστρατηγική σκακιέρα. Η αποδυνάμωση της Τουρκίας του Erdoğan είναι για το USRAEL κομβικής – στρατηγικής και οικονομικής - σημασίας λόγω της γειτνιάσεως της με τις πετρελαιοπαραγωγικές χώρες του Κόλπου, με τον Καύκασο και με την Κεντρική Ασία Πέστε μου ποιός άλλος πολιτικός θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο.
• Σαν Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής διεθνούς επηρρεάζει με τα κηρύγματά του για  Σοσιαλισμούς και πράσινα άλογα τους ηγέτες των αραβικών χωρών, των χωρών της Λατινικής Αμερικής και του λοιπού Τρίτου Κόσμου και σπέρνει ζιζάνια στην νεολαία τους (παράδειγμα η «επανάσταση» στην Τυνησία). Πέστε μου ποιός άλλος πολιτικός μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο.

Ένα για το USRAEL τόσο πολύτιμο πρόσωπο χρειάζεται υποστήριξη. Την οποία είχε πλουσιοπάροχα για να εκλεγεί με το κόμμα του στις τελευταίες εκλογές και έχει ακόμη με την στήριξη που του δίνειο σχεδόν το σύνολο των ελληνικών και ξένων ΜΜΕ (τα οποία το USRAEL ελέγχει). Η αγανάκτιση όμως του ελληνικού λαού εφθασε σε οριακό σημείο και τα σκάνδαλα, η τρομοκρατία και οι εξεταστικές επιτροπές δεν αρκούν πλέον, χρειαζόμαστε κάτι αλλο, πιο δραστικό, κάτι που έχει σχέση με την δεινοπαθούσα ελληνική οικονομία. Το ΑΟΖ.

Ας δούμε πρώτα και τελείως επιγραμματικά, πώς έχει το θέμα μιας Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Σύμφωνα με το άρθρο 55 των Ηνωμένων Εθνών για την Σύμβαση περι του δικαίου των θαλασσών, σαν μια ΑΟΖ θεωρείται η περιοχή που επεκτείνεται μέχρι και 200 ναυτικά μίλια απο τίς ακτές ενός κράτους. Τα κυριαρχικά δικαιώματα ενός κράτους στην Ζώνη αυτή περιλαμβάνουν την εξερεύνηση και εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των οργανικών (έμβιων) και ανόργανων (μη έμβιων) φυσικών πόρων των υδάτων πάνω από το βυθό, (π.χ. αλιεία) και του θαλάσσιου πυθμένα καθώς και του υπέδαφος του. Το παράκτιο κράτος έχει επίσης το δικαίωμα να εγκαθιστά εξέδρες άντλησης πετρελαίου και να κάνει επιστημονικές έρευνες στη θάλασσα (2).

Υπάρχει όμως μια επίσημα καθορισμένη και διεθνώς αναγνωρισμένη ελληνική ΑΟΖ; Μέχρι σήμερα οχι και όσο η κυβέρνηση λέει, ότι αυτό "ανήκει στις προθέσεις της", ούτε και στο προσεχές μέλλον. Όμως και ποιά ΑΟΖ δηλώνει ότι έχει το Ισραήλ, σε ποιόν ανήκουν τα πεδία φυσικού αερίου που θέλει να εκμεταλλευθεί; Κατα την γνώμη του Michel Chossudovsky, που διδάσκει Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Ottawa, τα πεδία στα οποία ανακαλύφθηκε αέριο, ανήκουν δικαιωματικά στην Παλαιστίνη, ένα δε μέρος τους βρίσκεται στις ακτές της Γάζας. Όμως μετα τον θάνατο του Γιασέρ Αραφάτ, την εκλογή της κυβέρνησης Χαμάς και το τέλος της Παλαιστινιακής Αρχής στην Λωρίδα της Γάζας, το Ισραήλ έθεσε de facto τα παράκτια αποθέματα φυσικού αερίου της Γάζας υπο τον έλεγχο του. Πώς; Κλείνοντας με την British Gas (μια εταιρία των σιωνιστών Rothschilds), μια συμφωνία, η οποία σε ότι αφορά την έρευνα, εκετάλλευση και τα δικαιώματα του φυσικού αερίου αγνοεί την κυβέρνηση της Χαμάς. Μετά δε την εκλογή του πρωθυπουργού Αριέλ Σαρόν το 2001, το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ αμφισβήτησε την κυριαρχία της Παλαιστίνης επί των παρακτίων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και ο Σαρόν δήλωσε, ότι «το Ισραήλ δεν θα αγοράσει ποτέ αέριο από την Παλαιστίνη», αφήνοντας να εννοηθεί, ότι τα παράκτια κοιτάσματα φυσικού αερίου της Γάζας ανήκουν στο Ισραήλ (3). Απο τότε, ιδιαίτερα όμως μετα την εισβολή στρατιωτικών δυνάμεων, η Γάζα τελεί υπο ισραηλινή κατοχή.

  

Στο μεταξύ το Ισραήλ έχει ήδη εκχωρήσει άδειες εκμεταλλεύσεως του αερίου σε ιδιωτικές εταιρίες, όλες τους εβραικών συμφερόντων. Η μεγαλύτερη περιοχή παραχωρήθηκε στην Noble  Energy με έδρα το Τέξας. Συμμετέχουν οι εταιρείες Delek Group, Avner Oil Exploration και Ratio Oil Exploration με 22,7 τοις εκατό και 15 τοις εκατό. Μέχρι στιγμής η κοινοπραξία αυτή είχε επιτυχίες στην αναζήτηση κοιτασμάτων φυσικού αερίου στα πεδία "Tamar"και "Leviathan". Το κοίτασμα "Leviathan" ανακαλύφθηκε 135 χιλιόμετρα δυτικά της Χάιφα και σε μια θαλάσσια ζώνη, την οποία το Ισραήλ θεωρεί σαν ισραηλινή ΑΟΖ, παρά το ότι συνορεύει με τον Λίβανο.

Σύμφωνα με τις εταιρείες που συμμετέχουν στην εκμετάλλευση, το πεδίο "Leviathan" βρίσκεται σε βάθος 5100 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και έχει έναν όγκο περίπου 450 δισ. κυβικών μέτρων, είναι δε δύο φορές μεγαλύτερο από το "Tamar" που ανακαλύφθηκε πέρισυ. Και τα δύο είναι μέρος γιγαντιαίων κοιτασμάτων φυσικού αερίου, που βρίσκονται στην λεγόμενη Λεκάνη του Λεβάντε («Levant Basin Province»), με την οποία συνορεύουν η Κύπρος, η Συρία, ο Λίβανος και το Ισραήλ. Το μέγεθος των αποθεμάτων της Λεκάνης υπολογίζεται από το Γεωλογικό Ινστιτούτο των ΗΠΑ σε 3,5 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα εκμεταλλεύσιμου φυσικού αερίου, μια ποσότητα που ισοδυναμεί με 20 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου. Με την ποσότητα αυτή το Ισραήλ θα μπορούσε οχι μόνο να καλύψει τις ανάγκες του σε αέριο, αλλά να γίνει και ενας σημαντικός εξαγωγέας. Σύμφωνα με το περιοδικό The Economist της 16.11.2010, η εκμετάλλευση και εξαγωγή αερίου απο τα δύο πεδία θα μπορούσε να αποφέρει στο Ισραήλ 4 δισεκατομμύρια δολλάρια, ενώ η συνολική αξία των αποθεμάτων της Λεκάνης εκτιμάται απο τους Los Angeles Times της 26.12.2010 στα 300 δισεκατομμύρια δολλάρια (4).

Τα προβλήματα όμως με τους γειτονες, άρα και με την ισραηλινή ΑΟΖ, παραμένουν άλυτα. Η Χάιφα βρίσκεται σε απόσταση 148 μιλίων (275 χιλιομέτρων) από την Κύπρο, άρα η ΑΟΖ του Ισραήλ είναι το μισό αυτής της απόστασης, περίπου 140 μίλια, εκεί που βρίσκεται και ο «Λεβιάθαν». Με την Κύπρο το Ισραήλ έχει κλείσει μια συμφωνία για την διανομή της θαλάσσιας αυτής περιοχής. Προβληματική είναι η κατάσταση με την Αίγυπτο, η οποία θεωρεί, ότι παραβιάζονται δικαιώματά της. Το ίδιο και με την Τουρκία, η οποία αντιτίθεται στα σχέδια αυτά, γιατί ισχυρίζεται, ότι δεν λαμβάνουν υπ' όψιν τα "δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων". Ο δε Λίβανος αρνείται απευθείας διαπραγματεύσεις με το Ισραήλ (5). Παρα τις διαμαρτυρίες αυτές το Ισραήλ έχει μαρκάρει την περιοχή που διεκδικεί με σημαδούρες και έχει δώσει εντολή στο πολεμικό ναυτικό του να την προστατέψει κάνοντας χρήση των όπλων. Όπως ξέρουμε, το USRAEL δεν σταματά σε κάποια σύνορα, όταν αποφασίσει να καταλάβει χώρες με ενεργειακές πηγές, παραδείγματα το Ιράκ, το Αφγανιστάν και προσεχώς μάλλον και το Ιραν. 

Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν βλέπουμε, ότι ο χάρτης που έδωσε στην δημοσιότητα το Ισραήλ και ο οποίος αναγνωρίζει κάποια επίσημα ακόμη ανύπαρκτη ελληνική ΑΟΖ, καθώς και τα σχέδια διανομής των κοιτασμάτων, που συμπεριλαμβάνουν και την Ελλάδα, έχουν άλλους σκοπούς, απο αυτούς που έσπευσαν να ανακοινώσουν τα πεινασμένα για ειδήσεις ελληνικά ΜΜΕ: Ο πρώτος είναι, όπως ανέφερα πιο πάνω, η υποστήριξη του Geoffrey, ο οποίος κάτω απο την γενική κατακραυγή για το Μνημόνιο έχει περιέλθει σε δύσκολη θέση. Ο δεύτερος έχει σαν αποδέκτη την Τουρκία, εναντίον της οποίας η δήθεν σύσφιξη των σχέσεων Ισραήλ-Ελλάδος, η συμφωνία συνεκμετάλλευσης του αερίου με την Κύπρο, οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, κάποιες εμπορικές συμφωνίες και τα σούρτα-φέρτα πολιτικών δημιουργούν ένα τεχνητό μέτωπο απειλής. Η οποία, απο την άλλη μεριά είναι μία σκέτη μπλόφα, διότι το USRAEL σε καμμια περίπτωση δεν θα παραιτηθεί απο μια συνεργασία με την Τουρκία, λογω της γειτνιάσεως της με τις μεγάλες πετρελαιοπαραγωγικές χώρες του Κόλπου, τον Καυκασο και την Κεντρική Ασια.

Τελειώνοντας λοιπόν, θα ήθελα να παρακαλέσω τους συναδέλφους, ιδιαίτερα εκείνους των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, να είναι πιο προσεκτικοί με τέτοιες «ειδήσεις», που κάποιοι πονηροί τους πασάρουν σαν αποκλειστικές, και να μήν σπευδουν να τις δημοσιευσουν, πολλοί με αλαλαγμούς χαράς, παραπλανώντας στην ουσία τον κόσμο που θέλουν να διαφωτίσουν. Αν σήμερα έμεινε κάτι στην Ελλάδα, που μπορεί να παίξει εναν σημαντικό ρόλο στην αφύπνιση του κόσμου, αυτό είναι τα ηλεκτρονικά μέσα. Στα οποία όμως σήμερα επικρατεί, δυστυχώς, μια εβραίικη Χάβρα (Χάβρα: η εβραική συναγωγή, όμως και μια θορυβώδης συγκέντρωση ή οχλοβοή): Πρίν, τα σκάνδαλα τα δημιουργούσαν τα Think Tanks πίσω απο τον Geoffrey για να ρίξουν τον Καραμανλή. Σήμερα βλέπουμε σε πολλές ιστοσελίδες πάλι σκάνδαλα, της κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ. Με σκάνδαλα όμως δεν αλλάζει το σύστημα. Η χώρα μας βρίσκεται σε μια πολύ κρίσιμη καμπή της κρατικής και κοινωνικής της υπόστασης και ειδήσεις σαν την αναγνώριση μιας ακόμη ανύπαρκτης ελληνικής ΑΟΖ είναι εκ του πονηρού. Γιατί αποσκοπούν στο να κρατήσουν εν ζωή έναν τελείως διεφθαρμένο πρωθυπουργό, το επίσης διεφθαρμένο κόμμα του και γενικά την κομματοκρατία, που τόσα δεινά εξακολουθει να συσωρεύει ακόμη στην Ελλάδα.

Υποσημειώσεις

1. Παραδείγματος χάριν το defencenet.gr http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=16837&Itemid=139
της 14.01.2011

2. Βλέπε στην http://de.wikipedia.org/wiki/Ausschließliche_Wirtschaftszone 3. http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=11784 

4. Βλέπε και http://www.jungewelt.de/2011/01-06/050.php

5. http://www.jungewelt.de/2011/01-06/050.php

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"