Ο Θανάσης Βέγγος ο αγαπημένος ηθοποιός του κινηματογράφου και του θεάτρου δεν είναι πια κοντά μας

 «Ο Βέγγος έχει καταφέρει εν ζωή να είναι ένας μύθος. Είναι παρών, είναι αναλλοίωτος, δεν έχει προχωρήσει στο ελάχιστο τη μανιέρα του, είναι μοναδικός. Ο Βέγγος δε χρειάζεται σκηνοθέτη, τον έχει καταργήσει και, σε ένα σημείο, έχει μισοκαταργήσει τον σεναριογράφο. Και επιβάλλει αυτό που είναι. Έχει γίνει εθνικό σύμβολο». Νίκος Κούνδουρος

Ο Θανάσης Βέγγος δεν σπούδασε ηθοποιός. Ηταν όμως συγκλονιστικός στις ερμηνείες του, αφοπλιστικά απλός και συνάμα γεμάτος πλούσιες εικόνες και σήματα ψυχής που είχε την δυνατότητα να μεταδίδει στον θεατή του.

Το μπλογκ μας τιμώντας την μνήμη του «καλού μας άνθρωπου» παραθέτει βίντεο με αποσπάσματα από την δεύτερη ιστορία της ταινίας «Όλα Είναι Δρόμος» του Παντελή Βούλγαρη με τίτλο «Η Τελευταία Νανόχηνα με πρωταγωνιστή τον μοναδικό Θανάση Βέγγο που για άλλη μια φορά δίνει ρεσιτάλ ηθοποιίας και καθηλώνει. ...H τελευταία νανόχηνα: μια ομάδα ορνιθολόγων πηγαίνει στο Δέλτα του Έβρου για να βρει, με τη βοήθεια ενός ηλικιωμένου θηροφύλακα, την τελευταία νανόχηνα που κατοικεί στο βιότοπο. Η σύγκρουση του θηροφύλακα (Θανάσης Βέγγος) με τον ασυνείδητο κυνηγό θα είναι δραματική. Είναι ίσως η πιο συμβολική και συνάμα ρεαλιστική απεικόνιση μιας βαθιάς σύγκρουσης ανάμεσα σε δυο τύπους ανθρώπων, ανάμεσα σε δυο τύπους ηθικής, με φόντο ένα περιβάλλον υποβλητικό και ταυτόχρονα θανάσιμο. Στο επεισόδιο αυτό ο Βούλγαρης θέτει επίσης το θεμελιώδες ερώτημα πάνω στην αξία της ζωής: της ζωής του ανθρώπου και της ζωής του ζώου, τελευταίου μάρτυρα του είδους του.

Παραθέτουμε το βιογραφικό του Θανάση Βέγγου από την Βικιπαίδεια:

Ο Θ. Βέγγος  γεννήθηκε στον Πειραιά, στο Νέο Φάληρο, στις 29 Μαΐου του 1927 από το Βασίλη και την Ευδοκία Βέγγου, των οποίων ήταν και το μοναδικό παιδί. Ο πατέρας του ήταν δημόσιος υπάλληλος, συγκεκριμένα εργαζόταν στην Εταιρεία Ηλεκτρισμού, και ήρωας της αντίστασης. Μετά τον πόλεμο, εκδιώχθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων. Η απόλυση του πατέρα του προκάλεσε, όπως ήταν αναμενόμενο, σοβαρό οικονομικό πρόβλημα στην οικογένεια του Θανάση, κάτι που τον αναγκάζει να ριχτεί στον αγώνα για το μεροκάματο. Κυριότερη μεταξύ των επαγγελμάτων με τα οποία ασχολήθηκε ήταν η απασχόληση σε επεξεργασίες δερμάτων. Παράλληλα έκανε διάφορα μικροθελήματα στη γειτονιά του.

Τα χρόνια 1948-1950 εξορίστηκε στη Μακρόνησο, όπου γνωρίστηκε με τον μετέπειτα γνωστό σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο. Αυτή η γνωριμία οδήγησε στην πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, το 1954 στην ταινία Μαγική Πόλις του Κούνδουρου. Για τα επόμενα πέντε χρόνια έπαιξε σε μικρούς ρόλους, εργαζόμενος παράλληλα και ως φροντιστής στα πλατό. Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε σε μερικές από τις πιο ιστορικές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, όπως "Ο δράκος", "Διακοπές στην Αίγινα", "Μανταλένα", "Συννεφιασμένη Κυριακή", "Ο Ηλίας του 16ου", "Ποτέ την Κυριακή".

Ο πρώτος του μεγάλος ρόλος είναι μαζί με το Νίκο Σταυρίδη στην ταινία Οι δοσατζήδες του 1960. Τον ίδιο καιρό, το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού όχι από Σχολή αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή. Η πρώτη του θεατρική παράσταση ήταν στην επιθεώρηση «Ομόνοια πλατς πλουτς», δίπλα στους Νίκο Ρίζο και Γιάννη Γκιωνάκη, επίσης το 1959.

Τα επόμενα χρόνια, συνεργαζόμενος κυρίως με τον σκηνοθέτη Πάνο Γλυκοφρύδη, αναπτύσσει τον τύπο του νευρικού, αεικίνητου τύπου, που τον καθιέρωσε και αρχίζει να γίνεται δημοφιλής. Με ταινίες όπως Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ, Μην είδατε τον Παναή, Ζήτω η τρέλα, Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης καθιερώνεται στη συνείδηση του κοινού. Το 1964, σε αναζήτηση καλλιτεχνικής ελευθερίας, ίδρυσε τη δική του εταιρία παραγωγής ΘΒ - Ταινίες Γέλιου. Την περίοδο 1965-1969, συνεργαζόμενος με τον Πάνο Γλυκοφρύδη και τον Ερρίκο Θαλασσινό, αλλά και σκηνοθετώντας ο ίδιος κάποιες φορές, γύρισε τις καλύτερες κατά γενική ομολογία ταινίες του, όπως τις "Φανερός πράκτωρ 000", "Τρελός, παλαβός και Βέγγος", "Ποιος Θανάσης;", που τις χαρακτηρίζουν το σουρεαλιστικό χιούμορ, ο αυτοσχεδιασμός και η πηγαία ερμηνεία. Παρά την εμπορική και καλλιτεχνική τους επιτυχία, οι ταινίες αυτές οδηγούν την εταιρία του Βέγγου σε κλείσιμο και τον ίδιο σε οικονομική καταστροφή, από την οποία θα συνέλθει μόνο μετά από πολλά χρόνια.

Η καριέρα του συνεχίζεται με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη, ενώ η δημοτικότητά του παραμένει σταθερή κι οδηγεί στην αποθέωσή του από τον κόσμο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1971, όπου η ταινία Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση; αποσπά τα βραβεία κριτικών και κοινού. Άλλη σημαντική ταινία αυτής της περιόδου είναι Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας του 1976. Η θεματολογία των ταινιών του μετατοπίζεται προς την κοινωνική κριτική, ενώ το 1983 σταματά για λίγα χρόνια να κάνει κινηματογράφο. Τη δεκαετία του '80 ασχολείται με το γύρισμα έξι βιντεοταινιών και της τηλεοπτικής σειράς Βεγγαλικά που, μετά από προσπάθειες πολλών ετών, προβλήθηκε τελικά στην τηλεόραση το 1988. Το 1990 εμφανίστηκε στη σειρά του ΑΝΤ1 Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης.

Η επιστροφή του στον κινηματογράφο γίνεται με την ταινία Ήσυχες μέρες του Αυγούστου του Παντελή Βούλγαρη. Η ερμηνεία του έχει πια διαφοροποιηθεί, είναι χαμηλών τόνων αλλά μεγάλης εκφραστικότητας, με κορυφαία στιγμή το ρόλο του στην ταινία "Όλα είναι δρόμος" του 1998.
Την περίοδο αυτή εμφανίστηκε επίσης στην Επίδαυρο, το 1997 στο ρόλο του Δικαιόπολι στους Αχαρνής και το 2001 στην Ειρήνη του Αριστοφάνη με μεγάλη επιτυχία.

Το 2002, σχεδόν πενήντα χρόνια μετά την πρώτη του κινηματογραφική εμφάνιση, ο Θανάσης Βέγγος κράτησε έναν από τους βασικούς ρόλους στην τηλεοπτική σειρά Περί ανέμων και υδάτων. Συνεχίζει μέχρι σήμερα να είναι από τους πιο αγαπημένους και δημοφιλείς κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου.

Ο Θανάσης Βέγγος ήταν μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και του Σωματείου Παραγωγών. Ήταν μόνιμος κάτοικος της Αθήνας. Την εποχή που γυριζόταν Ο δράκος παντρεύτηκε την Ασημίνα Βέγγου, με την οποία ήταν μαζί μέχρι το τέλος της ζωής του, και είχαν δύο γιους.

Απεβίωσε στις 3 Μαΐου 2011 στις 7:10 το πρωί, ενώ νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός  

 giorgis

Ο μεγάλος ηθοποιός είχε συμμετάσχει σε 126 ταινίες, στις 52 είχε πρωταγωνιστικούς ρόλους, ενώ είχε σκηνοθετήσει (πρωταγωνιστώντας ταυτόχρονα) ακόμη επτά ταινίες.

Στο θέατρο ο Θανάσης Βέγγος υποδύθηκε πολλούς και διάφορους ρόλους, ενώ συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού καλλιτεχνικού στερεώματος.
Βραβεία

Το 2002 ο Δήμος Κορυδαλλού τίμησε τον καταξιωμένο ηθοποιό δίνοντας το όνομά του στο 1.900 θέσεων, δημοτικό αμφιθέατρο της περιοχής.
Τον Οκτώβριο του 2008 ο Δήμος Πειραιά μετονομάζει, ύστερα από απόφαση του Δ.Σ., την πλατεία Ευαγγελισμού στο Νέο Φάληρο, γενέτειρα του ηθοποιού, σε πλατεία Θανάση Βέγγου.

Φιλμογραφία
Μαγική πόλις (1954)
Καταδικασμένη κι απ' το παιδί της (1955)
Ο δράκος (1956)
Κυριακάτικοι ήρωες (1956)
Το κορίτσι με τα μαύρα (1956)
Το κορίτσι με τα παραμύθια (1956)
Το κορίτσι της αμαρτίας (1957)
Έχει θείο το κορίτσι (1957)
Μαρία Πενταγιώτισσα
Τσαρούχι, πιστόλι, παπιγιόν
Της τύχης τα γραμμένα (1957)
Για το ψωμί και τον έρωτα, ή Συννεφιασμένη Κυριακή (1957)
Ο Μιμίκος και η Μαίρη (1958)
Κάθε εμπόδιο για καλό (1958)
Χαρούμενοι αλήτες
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση
Διακοπές στην Αίγινα (1958)
Το εισπρακτοράκι
Ο θείος από τον Καναδά (1959)
Δοσατζήδες (1959)
Η μουσίτσα(1959)
Γαμήλιες περιπέτειες (1959)
Καραγκιόζης, ο αδικημένος της ζωής
Ανθισμένη αμυγδαλιά (1959)
Το αγοροκόριτσο
Ο Ηλίας του 16ου (1959)
Περιπλανώμενοι Ιουδαίοι
Τα ντερβισόπαιδα (1960)
Τυφλός άγγελος (1960)
Το ραντεβού της Κυριακής (1960)
Μήτρος και Μητρούσης στην Αθήνα (1960)
Το κλοτσοσκούφι (1960)
Ποτέ την Κυριακή (1960)
Η αυγή του θριάμβου (1960)
Ερωτικά παιχνίδια (1960)
Για σένα την αγάπη μου (1960)
Οι 900 της Μαρίνας (1960)
Μια του κλέφτη
Μανταλένα (1960)
Ζητείται ψεύτης (1961)
Χαμένα όνειρα (1961)
Ποια είναι η Μαργαρίτα (1961)
Οικογένεια Παπαδοπούλου (1961)
Λάθος στον έρωτα (1961)
Η Λίζα και η άλλη
Η κατάρα της μάνας (1961)
Δούλεψε για να φας (1961)
Ευτυχώς τρελάθηκα
Το πιθάρι (1962)
Ψηλά τα χέρια Χίτλερ (1962)
Το πιθάρι (1962)
Ζήτω η τρέλα
Ο βασιλιάς της γκάφας (1962)
Αστροναύτες για δέσιμο
Μην είδατε τον Παναή (1962)
Γαμπρός για κλάματα
Η νύφη το 'σκασε (1962)
Δουλειές του ποδαριού (1962)
Ο ατσίδας (1962)
Ο Ιππόλυτος και το βιολί του (1963)
Τύφλα να 'χει ο Μάρλον Μπράντο (1963)
Πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης (1963)
Ο τρελάρας (1963)
Το τυχερό πανταλόνι(1963)
Σχολή για σωφερίνες (1964)
Οι φτωχοδιάβολοι (1964)
Ο καταφερτζής (1964)
Ο πολύτεκνος
Θα σε κάνω βασίλισσα (1964)
Έξω φτώχεια και καλή καρδιά (1964)
Ευτυχώς τρελάθηκα (1966)
Τα δίδυμα
Είναι ένας τρελός, τρελός, τρελός Βέγγος (1965)
Ο παπατρέχας (1966)
Φανερός πράκτωρ 000 (1967)
Πάρε κόσμε (1967)
Τρελός, παλαβός και Βέγγος
Δόκτωρ Ζι-Βέγγος (1968)
Ποιός Θανάσης (1968)
Ένα ασύλληπτο κορόιδο (1969)
Θου-Βου: φαλακρός πράκτωρ, επιχείρησις Γης Μαδιάμ (1969)
Ένας Βέγγος για όλες τις δουλειές (1970)
Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα (1970)
Διακοπές στο Βιετνάμ (1971)
Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση; (1971)
Ξένοιαστος παλαβιάρης
Θανάση, πάρε τ' όπλο σου (1972)
Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ (1973)
Δικτάτωρ καλεί Θανάση
Ο τσαρλατάνος
Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας (1976)
Από πού πάνε για τη χαβούζα; (1978)
Βέγγος ο υπέροχος
Ο παλαβός κόσμος του Θανάση (1979)
Ο φαλακρός μαθητής (1979)
Θανάση, σφίξε κι άλλο το ζωνάρι (1980)
Βέγγος, ο τρελός καμικάζι (1980)
Το μεγάλο κανόνι (1981)
Ο Θανάσης και το καταραμένο φίδι (1982)
Τρελός και πάσης Ελλάδος (1983)
Ο Θανάσης στη χώρα του «Θα» (1988, βίντεο)
Made in Greece (1988)
Τρελοκομείον η Ελλάς (βίντεο)
Θανάσης ο αισιόδοξος (1989, βίντεο)
Το δίδυμο της συμφοράς (βίντεο)
Κρεβάτι για πέντε (βίντεο)
Ο πρωταθλητής (βίντεο)
Θανάσης ο βομβιστής (1990, βίντεο)
Ήσυχες μέρες του Αυγούστου (1991)
Ζωή χαρισάμενη (1993)
Το βλέμμα του Οδυσσέα (1995)
Βήματα (1996, τηλεταινία)
Όλα είναι δρόμος (1998)
Το αίνιγμα (1998)
Η ιστορία της Λίλυ (2002)
Ψυχή Βαθειά (2009)
The Flight of the Swan (2010)
Τηλεόραση
Αστυνόμος Θανάσης Παπαθανάσης (ΑΝΤ1, 1990)
Έρωτας, όπως έρημος (ΝΕΤ, 2003)
Περί ανέμων και υδάτων (Mega, 2002)
Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου (ΑΝΤ1, 2006)
Βεγγαλικά (ΕΡΤ)
Η Θεσσαλονίκη της νοσταλγίας μας (ΕΤ3,2009)

  newstoday

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"