11 καραγκιόζηδες «διανοούμενοι» του καθεστώτος στηρίζουν κατοχή της Ελλάδας και μνημόνιο!

ΣΧΕΤΙΚΟ: Η Επιστολή του "Ραγιά" από 11 Έλληνες Καθηγητές

από σίβυλλα

"...Ωστόσο εγω θα επιμένω να λέω

την ελεφθερία ελεφθερία

το φόνο φόνοτην ενοχη ενοχη

μ' ένα πείσμα τρελου που σκαλίζει

στον τοίχο τ' όνομά-του με τα νύχια"

"σχεδόν μηδίζοντες" λεύκιος ζαφειρίου - Κύπρος

Το αυγό του φιδιού και το χρήμα έχουν διαπεράσει για τα καλά τον ιστό της λεγόμενης διανόησης.

11 καθεστωτικοί «διανοούμενοι» διακήρυξαν τη στήριξή τους στο «Μεσοπρόθεσμο»!

Όλοι τους στελέχη της μεγάλης εκσυγχρονιστικής επιχείρησης του Σημίτη, της δεξιάς και του χρηματοδοτούμενου από την αμερικάνικη Cia ΕΛΙΑΜΕΠ!

Αξίζει να τους θυμούμαστε για να νιώθουμε ντροπή ως πολίτες για τα αυγά του φιδιού μέσα στο Πανεπιστήμιο, όπως και στη...

 βουλή.

Καθηγητής Θάνος Βερέμης, ιστορικός, πρώην πρόεδρος Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας

Καθηγητής Απόστολος Γεωργιάδης, αστικολόγος, πρόεδρος Ακαδημίας Αθηνών

Καθηγητής Θανάσης Διαμαντόπουλος, πολιτικός επιστήμων

Καθηγητής Θόδωρος Κουλουμπής, διεθνολόγος, πρώην πρόεδρος ΕΛΙΑΜΕΠ

Αναπληρωτής καθηγητής Νίκος Μαραντζίδης, πολιτικός επιστήμων

Αναπληρωτής καθηγητής Γιώργος Παγουλάτος, πολιτικός επιστήμων

Καθηγητής Χρήστος Ροζάκης, διεθνολόγος, αντιπρόεδρος ευρωπαϊκού δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Καθηγητής Μιχάλης Σταθόπουλος, αστικολόγος, πρώην πρύτανης Πανεπιστημίου Αθηνών

Επίκουρους καθηγητής Πλάτων Τήνιος, οικονομολόγος

Καθηγητής Γρηγόρης Τσάλτας, διεθνολόγος, εκλεγμένος πρύτανης Παντείου Πανεπιστημίου

Καθηγητής Λουκάς Τσούκαλης, πολιτικός επιστήμων

 "zougla"

ΣΧΕΤΙΚΟ:

Επιστολή υπογράφουν 11 Έλληνες! καθηγητές πανεπιστημίου όπου ζητούν από τους πολίτες να δουν με απλή λογική την οικονομική κρίση ως κατάσταση δυσχερώς αναστρέψιμη, και να προσπαθήσουμε σαν λαός να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη του ευατού μας και των ξένων, έχοντας χάσει τη μάχη της ανάπτυξης.

Βλέπουν τις κινήσεις του λαού ως “σπασμωδικές” θεωρούν τον δανεισμό μας ως χαμηλότοκο! Και μας προτρέπουν να μην αντιδράσουμε αφού ότι και να κάνουμε η κατάσταση ΔΕΝ θα βελτιωθεί.

Μας “κατηγορούν” για μεμψιμοιρία, ότι έχουμε κι εμείς ευθύνες, ότι εμείς ευθυνόμαστε που χάθηκαν τα “πλουσιοπάροχα κονδύλια” άρα λοιπόν πρέπει να δεχθούμε το μνημόνιο και την κατάσταση όπως συνεχίζεται και που στο μέλλον θα είναι πιο καταστροφική.

Είναι απίθανη η επιστολή αυτών των καθηγητών, που προσωπικά την θεωρώ κατάπτυστη, άνευ επιχειρηματολογίας, χωρίς κανένα ενδοιασμό ή ντροπή, χωρίς καμία ευθύνη των λόγων και των πράξεων της.

Καταρχήν το κείμενο (που παραθέτουμε αυτούσιο) μας θυμίζει εκείνο του αφορισμού της Ελληνικής επανάστασης που υπογράφηκε πάνω στην αγία τράπεζα από το Πατριαρχείο. Έχει ακριβώς την ίδια επιχειρηματολογία του “ραγιά” ή αυτή των κοτσμπάσηδων που με ευκολία τότε πουλούσαν τον όποιο αγώνα και την όποια ιδέα για την ελευθερία. Εκποίηση των καθηγητών; Ίσως.

Θα μπορούσα να γράφω επί μέρες απαντώντας με στοιχεία σε τούτο το κατάπτυστο και ανθελληνικό κείμενο των κυρίων καθηγητών που υπογράφουν. Θα το πράξω σε λίγες γραμμές ως εξής:

Κύριοι
 - Το γεγονός ότι η κατάσταση είναι κρίσιμη, καθώς και ότι δεν θέλετε να δείτε λύσεις, δεν σημαίνει ότι λύσεις δεν υπάρχουν. Υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις από ΕΛΛΗΝΕΣ ευτυχώς, που αντιδρούν στο ραγιαδισμό της σκέψης σας.
 - Όχι. Η κατάσταση μπορει να μην βελτιωθεί άμεσα ή ακόμη μπορεί και προσωρινά να χειροτερέψει, ΑΛΛΑ τουλάχιστον θα ξέρουμε ΠΟΥ βαδίζουμε με ΠΟΙΟΥΣ βαδίζουμε και ότι θα υπάρξει ΕΛΠΙΔΑ και προοπτική, γεγονός που μάλλον απο τη σκέψη σας έχετε εξωστρακίσει.

Το γεγονός ότι :
 -Η Ελλάδα με το μνημόνιο χάνει τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
 -Ξεπουλάμε όσο-όσο την περιουσία της χώρας μας
 -Δεκάδες φωνές επιστημόνων, διανοητών, οικονομολόγων, Ελλήνων και ξένων φωνάζουν ότι δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ προοπτική με το μνημόνιο και τον τρόπο που εφαρμόζεται
 -Έχει καταστρατηγηθεί το σύνταγμα και η έννοια της Δημοκρατίας
 -Η εφαρμογή μιας τόσο άδικης και εξοντωτικής πολιτικής προς τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα
 -Ο κοινωνικός και παραγωγικός ιστός της χώρας έχει καταρρεύσει...

...μάλλον  δεν σας προκαλούν καμία εντύπωση και δεν σας προσκαλούν να μπείτε στον κόπο να σκεφτείτε και να προτείνετε εσείς οι περισπούδαστοι, ικανές λύσεις.

Πέρα από την ολοκληρωτική παράδοση σας σε ένα ατελέσφορο, άδικο, εγκληματικό, ανέφικτο και εξοντωτικό μνημόνιο, σεις οι κυβερνητικά βολεμένοι, οι επιστημονικά διαπλεκόμενοι, δεν ακούσατε καμία φωνή Ελλήνων και διεθνών αναλυτών ότι ΕΤΣΙ μόνο θα πάμε στον πάτο;

Δεν βλέπετε ότι με αυτές τις πρακτικές, εξαθλιωνόμαστε, παραιτούμαστε από την Εθνική μας περιουσία και Κυριαρχία, διαλύουμε την Ελληνική οικογένεια και εργασία ΧΩΡΙΣ όμως να υπάρχει ΕΣΤΩ μια μικρή ελπίδα ότι θα επιτύχουμε κάποιο συγκεκριμένο στόχο;

Αντί να στείλετε ΕΠΙΣΤΟΛΗ στους κυβερνώντες ότι πρέπει να απαιτήσουν μια άλλη Ευρώπη με ίδια πολιτική για τα κράτη,

 -Με ίδια μέτρα και σταθμά για δανεισμό
 -Με κοινά ΣΥΝΟΡΑ, σκοπούς, πολιτικές και ΟΡΑΜΑΤΑ
 -Αντί να τους ζητήσετε να ΠΑΡΑΙΤΗΘΟΥΝ της βουλευτικής ασυλίας και των συντάξεων της οκταετίας,
 -Να τους ζητήσετε Εθνοσυνέλευση και ΝΕΟ σύνταγμα που θα υπάρχει ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ
 -Να τους ζητήσετε να κυβερνούν με ΑΠΛΗ αναλογική και όχι με το 25% του εκλογικού σώματος να σχηματίζεται κυβέρνηση
 -Να τους ζητήσετε Νέο σχέδιο δράσης εκπονημένο απο λαμπρούς Οικονομολόγους, Νομικούς, Συνταγματολόγους που ΟΛΑ τα κόμματα θα υπογράφουν...
...και δεκάδες ακόμη πράγματα, ΕΣΕΙΣ ζητάτε απο ΕΜΑΣ να σταματήσουμε και να σκύψουμε το κεφάλι για να μας το κόψουν οι αγάδες μας;

Τι νομίζετε ότι θέλουμε πρωτίστως; Να συνεχίσουμε όπως πριν και να ζούμε με δανεικά; Να συνεχίσουμε να ρουφιανεύουμε και να φιλάμε  κατουρημένες ποδιές για διορισμούς στον κάθε τυχάρπαστο βουλευτή; Ότι θέλουμε να συνεχίσουμε την ακολασία της σπατάλης, των Καγιέν και των Μπουζουκλερί;

ΟΧΙ κύριοι. Αυτά είναι λάθη που μπήκαμε στην αυτοκριτική και τα αποδεχτήκαμε, αλλά πρέπει να σταματήσουμε να αυτο-μαστιγωνόμαστε πλέον. Εμείς αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας και γι αυτό σηκώσαμε τους εαυτούς μας απο τον καναπέ της αδιαφορίας, του βολέματος, της αναισθησίας.

Σήμερα ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ συγκεκριμένα πράγματα και υπάρχουν προτάσεις για το πως θα επιτύχουμε.

Δεν γνωρίζω αν ήρθε το τέλος της σημερινής κυβερνητικής απραξίας. Των οικονομικών "μαθητευόμενων μάγων". Αυτό που γνωρίζω με βεβαιότητα είναι ότι οι ΕΠΟΜΕΝΟΙ που θα εκλεγούν, θα πρέπει να σκεφτούν πολύ καλά ΤΙ πάνε να κάνουν και τι θα υπογράψουν, γιατί θα τους περιμένει ένας λαός “ΑΦΥΠΝΙΣΜΕΝΟΣ”, σίγουρος για τις επιλογές του.

Και να είστε σίγουροι κύριοι εσείς και όσοι άλλοι προσυπογράψουν την δήλωση του ΡΑΓΙΑ που συντάξατε, ότι θα περάσετε στην ιστορία, με όχι και τα κολακευτικότερα λόγια.

Συράκης Μιχάλης. Πολίτης, χωρίς τίτλους.

Ακολουθεί αυτούσιο το κείμενο:

Κανείς δεν αγνοεί βέβαια πόσο επαχθής είναι η σημερινή πραγματικότητα για όλους σχεδόν τους Ελληνες. Και κανείς δεν αμφισβητεί ότι πολλοί συμπατριώτες μας βρίσκονται σε κατάσταση απελπισίας. Εύλογα δε. Κεκτημένα ανετράπησαν, αυτονόητα κατέρρευσαν, προσδοκίες διαψεύστηκαν, ειδικά δε για τους νέους, τουλάχιστον τους....

....μη προνομιούχους ή υπερπροικισμένους οι διαφαινόμενες προοπτικές προκαλούν δέος.

Εξίσου γνωστό είναι όμως, επίσης, ότι απελπισία και ορθολογισμός σπανίως συμβαδίζουν. Γιατί η απελπισία οδηγεί στον πανικό και αυτός σε κινήσεις σπασμωδικές ή χωρίς προσανατολισμό, οι οποίες όχι σπάνια αντιστρατεύονται τους στόχους και τα συμφέροντα εκείνων που τις αποπειρώνται.
Αν λοιπόν αποφασίσαμε να προσυπογράψουμε το παρόν δεν είναι επειδή, περιχαρακωμένοι στον ακαδημαϊκό μικρόκοσμό μας δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε _ και ακόμη περισσότερο να νιώσουμε _ την αγανάκτηση, την απόγνωση και την ανάγκη για αντίδραση της ελληνικής κοινωνίας. Αλλά επειδή θεωρούμε χρέος μας να θέσουμε, υπό μορφή ερωτημάτων, ενώπιόν της, κάποια δεδομένα καθώς και προβληματισμούς που εκτιμούμε ότι πηγάζουν από την απλή λογική.
Πρώτον: Με τη δαιμονοποίηση των ξένων κυβερνήσεων _ οι οποίες οφείλουν να φορολογούν τους πολίτες τους για να συνεχίζεται ο χαμηλότοκος δανεισμός μας, εις βάρος ίσως των άμεσων αναπτυξιακών προοπτικών των χωρών τους _ δεν εγκλωβιζόμαστε σε μια συμπεριφορά ομφαλοσκόπησης που αγνοεί τα δεδομένα της πραγματικότητας και τη συνθετότητα του σύγχρονου κόσμου; Πράγματι.
Οι πολιτικοί εντολοδόχοι των δανειστών μας δεν έχουν, και αυτοί, απέναντί τους κοινοβούλια, κοινές γνώμες, υποχρέωση λογοδοσίας σε επίσης αγανακτισμένους ανθρώπους που ενδεχομένως θεωρούν ότι η συνέχιση της χρηματοδότησης της χώρας μας _ εφόσον η ίδια δεν καταβάλλει ένα επώδυνο τίμημα για την ανόρθωσή της _ είναι ασύμφορη, παράλογη, άδικη, ακόμη και επισφαλής;
Δεύτερον: Εάν, κατά το διάχυτο λαϊκό αίτημα, φύγει η Τρόικα, καταγγελθεί το επαχθές και «απεχθές», μνημόνιο, κηρυχθεί χρεοστάσιο κλπ. η κατάσταση του μέσου έλληνα θα βελτιωθεί ή, κατά την κοινή λογική, θα επιδεινωθεί, δραματικά και ραγδαία;
Τρίτον: Το ότι πολλές αποφάσεις των πολιτικών μας ηγεσιών δεν είναι κοινωνικά δίκαιες ή οικονομικά αποτελεσματικές αναιρεί το γεγονός πως καμία εναλλακτική προοπτική δε διαφαίνεται σήμερα πιο «αναίμακτη» ή λιγότερο επώδυνη από τη συνέχιση της χρηματοδότησής μας, έστω και με τους, σκληρούς πράγματι, όρους του Μνημονίου;
Τέταρτον: Εμείς ως λαός δεν έχουμε καμία ευθύνη για την παρούσα δραματική κατάσταση; Δεν καθυστερήσαμε με μαζικές κινητοποιήσεις τον εξορθολογισμό του ασφαλιστικού μας συστήματος; Οι πολιτικές μας επιλογές, η επίμονη απαίτηση ευχάριστων προεκλογικών υποσχέσεων που οδηγούσε τα κόμματα σε πλειοδοσία «δεσμεύσεων» και εξοστράκιζε τις φωνές της πρόνοιας και της λογικής, ο ατομικός υπερδανεισμός και ο ακραίος υπερκαταναλωτισμός την περίοδο της φαινομενικής ευμάρειας δεν συνέβαλαν στη σημερινή κατάσταση; Και υπήρξαν ποτέ λαοί που δεν κατέβαλαν τίμημα για τα λάθη τους;
Μήπως, λοιπόν, αντί της διαρκούς μεμψιμοιρίας, της συνεχούς καταγγελίας των ξένων και των αέναων κλαυθμών, θα αποτελούσε πιο ορθολογική αντίδραση η αποδοχή της νέας πραγματικότητας ως κατάστασης δυσχερώς (και μόνο σε βάθος χρόνου) αναστρέψιμης, καθώς και ο πολλαπλασιασμός των ατομικών και συλλογικών μας προσπαθειών για την έξοδο από την κρίση; Οπως, δηλαδή, έκαναν μεταπολεμικά λαοί που είχαν χάσει τη μάχη στα στρατιωτικά πεδία, κέρδισαν όμως αυτήν της ειρήνης
Σε τελική ανάλυση εμείς, παρά τα κονδύλια που κατά τις τελευταίες δεκαετίες εισέρευσαν πλουσιοπάροχα στη χώρα μας, χάσαμε τη μάχη της ανάπτυξης και προϋπόθεση για να μη χάσουμε τον πόλεμο είναι να ανακτήσουμε την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη πρώτα του εαυτού μας, στη συνέχεια δε και των ξένων, ως λαός που διδάσκεται από τα λάθη του και αγωνίζεται για την αναίρεση ή έστω τον περιορισμό των συνεπειών τους.

• Καθηγητής Θάνος Βερέμης, ιστορικός, πρώην πρόεδρος Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας
• Καθηγητής Απόστολος Γεωργιάδης, αστικολόγος, πρόεδρος Ακαδημίας Αθηνών
• Καθηγητής Θανάσης Διαμαντόπουλος, πολιτικός επιστήμων
• Καθηγητής Θόδωρος Κουλουμπής, διεθνολόγος, πρώην πρόεδρος ΕΛΙΑΜΕΠ
• Αναπληρωτής καθηγητής Νίκος Μαραντζίδης, πολιτικός επιστήμων
• Kαθηγητής Γιώργος Παγουλάτος, πολιτικός επιστήμων
• Καθηγητής Χρήστος Ροζάκης, διεθνολόγος, αντιπρόεδρος ευρωπαϊκού δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων
• Καθηγητής Μιχάλης Σταθόπουλος, αστικολόγος, πρώην πρύτανης Πανεπιστημίου Αθηνών
• Επίκουρους καθηγητής Πλάτων Τήνιος, οικονομολόγος
• Καθηγητής Γρηγόρης Τσάλτας, διεθνολόγος, εκλεγμένος πρύτανης Παντείου Πανεπιστημίου
• Καθηγητής Λουκάς Τσούκαλης, πολιτικός επιστήμων

Το παρόν κείμενο είναι ανοικτό σε προσυπογραφές

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"