Η στρατιωτική πειθαρχία είναι βαριά, αλλά είναι το βάρος της ασπίδας και όχι του ζυγού*

Η διαδρομή μέχρι την απονομή της Πουλάδας και του Πτυχίου Αλεξιπτωτιστή. Σχολείο Βασικής Εκπαίδευσης Αλεξιπτωτιστών Νο.1

Θεωρία ΣΒΕΑ: Μέρος 1

By admin

Με αυτό το άρθρο ξεκινάμε μία νέα σειρά που θα περιλαμβάνει τις θεωρητικές γνώσεις του ΣΒΕΑ (Σχολείο Βασικής Εκπαίδευσης Αλεξιπτωτιστών). Ουσιαστικά θα δούμε ότι απαιτείται από θεωρητικές γνώσεις σε κάθε αλεξιπτωτιστή στατικού ιμάντα των Ενόπλων Δυνάμεων. Στο πρώτο μέρος θα περιγράψουμε τον εξοπλισμό του αλεξιπτωτιστή στατικού ιμάντα (ΣΙ).

Βασικές Αρχές Αλεξιπτώτου Στατικού Ιμάντα

Προτού προχωρήσουμε παρακάτω πρέπει να γνωρίζουμε πως λειτουγεί το αλεξίπτωτο στατικού ιμάντα σε εισαγωγικό θεωρητικό επίπεδο. Αυτό φαίνεται και στο επόμενο απόκομμα από στρατιωτικό περιοδικό των ΗΠΑ.

Τα βήματα που βλέπουμε είναι τα εξής:

1. Ο αλεξιπτωτιστής προσαρμόζει στο αεροσκάφος τον ιμάντα που συγκρατεί το αλεξίπτωτο στο σακίδιο πλάτης του.
2. Ο αλεξιπτωτιστής εξέρχεται από το αεροπλάνο αναγκάζοντας το ιμάντα από το πρώτο βήμα να αρχίσει να ξετυλίγεται.
3. Όταν ο ιμάντας μήκους περίπου 4.5 μέτρων λυθεί, ελευθερώνει το αλεξίπτωτο από το σακίδιο πλάτης.
4. Το αλεξίπτωτο αναπτύσσεται και ο αλεξιπτωτιστής μπορεί να ολοκληρώσει το άλμα του με ασφάλεια.

Φυσικά όπως θα δούμε στη συνέχεια υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες που δεν αναφέραμε σε αυτό το σημείο αλλά είναι πολύ σημαντικό να έχουμε μία γενική ιδέα επί του θέματος προτού ξεκινήσουμε την ανάλυση μας.

Αλεξίπτωτο Τ-10

Το αλεξίπτωτο Τ-10 σχεδιάστηκε τα τέλη της δεκαετίας του 1950 από το Στρατό των ΗΠΑ για εναέριες αποστολές μεγάλων ομάδων αλεξιπτωτιστών. Από τότε έχουν σχεδιαστεί τρία νέα μοντέλα με μικρές αλλά ουσιαστικές αναβαθμίσεις. Το αλεξίπτωτο αυτό είναι εύκολα αναγνωρίσιμο από το παραβολικό του σχήμα που έχει διάμετρο περίπου 11 μέτρα. Το μέγιστο βάρος που μπορεί να μεταφέρει είναι 160 κιλά και ανάλογα με αυτό το βάρος η ταχύτητα πτώσης του είναι από 6.7 έως 7.3 μέτρα/δευτερόλεπτο. Τέλος, το βάρος του είναι 14 κιλά και μπορεί να αναπτυχθεί με ανέμους ταχύτητας μέχρι και 24 χιλιόμετρων ανά ώρα (13 κόμβοι). Στο επόμενο σχεδιάγραμμα βλέπουμε τα βασικά μέρη του.

Παρότι το αλεξίπτωτο αυτό δε το συναντάμε τόσο συχνά πλέον αξίζει να αναφέρουμε τους τρεις διαφορετικούς τύπους του.

• T-10B
  Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1976 με μόνη διαφορά την προσθήκη από το δίχτυ στο θόλο καθώς υπήρχαν πολλά ατυχήματα από πρόβληματα στην ανάπτυξη του αλεξιπτώτου.
• T-10C
  Το 1986 δύο σημαντικές βελτιώσεις προστέθηκαν, αυτές ήταν πρώτον καλύτερος σχεδιασμός για τη ρίψη υλικών, και δεύτερον μετατροπή στο θόλο του ώστε να έχει πιο αργή ταχύτητα πτώσης.
• T-10D
  Αυτό είναι το τελευταίο μοντέλο που κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 2000 και έχει στατικό ιμάντα με αφαιρούμενο σάκο για μεγαλύτερη αξιοπιστία.

Τέλος, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε ότι δεν μπορεί να γίνει άλμα με αλεξίπτωτο τύπου Τ-10 με ταχύτητα αεροσκάφους μεγαλύτερη των 278 χιλιομέτρων/ώρα (150 κόμβοι).

Αλεξίπτωτο MC1-1

Αυτός είναι ο τύπος που χρησιμοποιείται τόσο στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις όσο και στην πλειοψηφία των ξένων Ενόπλων Δυνάμεων σήμερα. Είναι επίσης εύκολα αναγνωρίσιμο από τα κενά στο θόλο του που φαίνονται και στην επόμενη φωτογραφία αν και είναι βασισμένο στο σχεδιασμό του Τ-10.

Είναι κατά πολύ πιο αξιόπιστο από αυτά της σειράς T-10 με πολύ καλύτερες δυνατότητες πλοήγησης. Έχει 10.7 μέτρα διάμετρο ενώ εσωτερικά έχει δίχτυ για την καλύτερη ανάπτυξη του και 10% πιο μακριά περίμετρο. Παρότι τεχνικά θυμίζει αρκετά το Τ-10 οι τρύπες στο θόλο του επιτρέπουν το χειρισμό του στον αέρα, κάτι που είναι αδύνατο με τα Τ-10. Εδώ βλέπουμε πως είναι ο θόλος του MC1-1.

Και σήμερα υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί τύποι του MC1-1 που είναι:

• MC1-1B
  Αυτός είναι ο πρώτος τύπος που διαφέρει στο μήκος από τις αρτάνες που είναι 7.8 μέτρα.
• MC1-1C
  Το επόμενο μοντέλο έχει κοντύτερες αρτάνες (6.7 μέτρα) αλλά και νέο μη-πορώδες νάϊλον στο υπάρχον υλικό του θόλου. Συγκεκριμένα το νέο υλικό είναι 0.5-5.0 CFM και συμβατό με το πρότυπο MIL-C-44378 Type I/PIA-C-44378.
• MC1-1D
  Η τέταρτη κατηγορία είναι παρόμοια με τη MC1-1C με μόνη διαφορά ότι έχει νέου τύπου στατικό ιμάντα που είναι συμβατός με όλους τους τύπους στρατιωτικής χρήσης αλεξιπτώτων.
• MC1-1E
  Ο τελευταίος τύπος έχει 7.8 μέτρα αρτάνες, νέο υλικό θόλου MIL-C-7020 Type I και χρησιμοποιεί στατικό ιμάντα νέου τύπου.

Τέλος αξίζει να αναφέρουμε ότι όλα τα MC1-1 αλεξίπτωτα είναι σχεδιασμένα για μέγιστο φορτίο 163 κιλών με τη μέγιστη ταχύτητα εξόδου από αεροσκάφος να είναι στους 150 κόμβους (278 χιλιόμετρα/ώρα), βάρος αλεξιπτώτου 13 κιλά, μέγιστη ταχύτητα ανέμου 13 κόμβοι (24 χιλιόμετρα/ώρα), ταχύτητα πτώσης 6.1-7.3 μέτρα/δευτερόλεπτο (ανάλογα το βάρος), χρόνος περιστροφής 360 μοιρών περίπου 8-9 δευτερόλεπτα και τέλος χρόνος ζωής 16.5 χρόνια με επιχειρισιακή χρήση έως 12 χρόνια.

Εξάρτηση Αλεξιπτώτου T-10C

Και οι δύο τύποι αλεξιπτώτου (T-10 και MC1-1) χρησιμοποιούν την ίδια εξάρτηση που είναι γνωστή με το όνομα T-10C. Στο επόμενο σχέδιο βλέπουμε την εξάρτηση και εν συνεχεία θα περιγράψουμε τα αριθμημένα τμήματα της.

1. Διαγώνιοι ιμάντες ράχης
2. Μηχανισμός ταχείας απελευθέρωσης του αλεξιπτώτου. Υπάρχει και στις δύο πλευρές της εξάρτησης.
3. Κρίκος αλεξιπτώτου/εξάρτησης. Είναι η συνέχεια από τους ιμάντες που δένουν στο σημέιο 2.
4. Σύρμα ασφαλείας που κρατάει τον κρίκο κλειστό.
5. Κλιπ ασφαλείας.
6. Μαξιλαράκια κάτω από τους κρίκους (δεξιά και αριστερά) ελευθέρωσης του θόλου.
7. Κλιπ ρύθμισης για τους διαγώνιοι ιμάντες ράχης διαθέσιμοι στους δύο ιμάντες που είδαμε στο σημείο 1.
8. Ανθεκτικά σημεία ραφής (αντοχή 3250 κιλά).
9. Μαξιλαράκια για τους κρίκους πρόσδεσης της εξάρτησης.
10. Κρίκος πρόσδεσης τύπου V-Ring.
11. Ιμάντας στήθους.
12. Τρεις κρίκοι ασφάλισης. Ένας (πάνω) για το στήθος και δύο (κάτω, δεξιά και αριστερά) για τα πόδια. Κάθε κρίκος έχει αντοχή 1250 κιλών.
13. Λάστιχα συγκράτησης για τους ιμάντες.
14. Κρίκος τύπου D-Ring για την προσάρτηση του εφεδρικού αλεξιπτώτου με αντοχή 1250 κιλών.
15. Οριζόντιος ιμάντας πλάτης.
16. Ιμάντες-κάθισμα.
17. Ιμάντες ποδιών.
18. Αυτό είναι το σημείο ενεργοποίησης των κρίκων ασφάλισης.
19. Ανοιχτή πλευρά του κρίκου ασφάλισης.
20. Σύστημα με ελατήρια για την ασφαλή λειτουργία του κρίκου.
21. Ιμάντας επέκτασης.
22. Σημείο προσάρτησης ιμάντα επέκτασης.
23. Σύνδεσμος τύπου L-bar για την προσάρτηση του ιμάντα επέκτασης.
24. Κρίκος προσάρτησης εξοπλισμού στον ιμάντα επέκτασης.
25. Τρίγωνος κρίκος προσάρτησης εξοπλισμού.
26. Τσέπη στον ιμάντα αλεξιπτώτου.

Η εξάρτηση είναι κατασκευασμένη από νάϊλον τύπου Type-XIII και έχει πέντε σημεία ρύθμισης, αυτά είναι: ένα στο στήθος, δύο στα πόδια και δύο στη πλάτη. Τέλος, οι δύο ιμάντες προσάρτησης του αλεξιπτώτου είναι από το ίδιο υλικό με μήκος 76.2 εκατοστά και αντοχή 3250 κιλών.

Στατικός Ιμάντας

Ο στατικός ιμάντας είναι ενωμένος με ένα μικρό σακίδιο που τραβάει το αλεξίπτωτο έξω από το σακίδιο πλάτης. Το σακίδιο στο οποίο είναι ενσωματωμένος ο στατικός ιμάντας είναι γνωστό ως D-Bag από τις Αγγλικές λέξεις «Deployment Bag» (Σάκος Ανοίγματος) και είναι κατασκευασμένος από σατέν βαμβακερό ύφασμα 8.8 γραμμαρίων. Ο στατικός ιμάντας ωστόσο είναι από νάϊλον κίτρινου χρώματος τύπου Type-VIII, έχει μήκος 4.6 μέτρα και αντοχή 1800 κιλών. Παρακάτω βλέπουμε σε σχεδιάγραμμα τα βασικά μέρη του D-Bag με τον στατικό ιμάντα.

Όπου βλέπουμε τα ακόλουθα:

1. Κάλυμμα στατικού ιμάντα
2. Άνοιγμα καλύμματος στατικού ιμάντα
3. Στατικός ιμάντας
4. Άνοιγμα κρίκου προσάρτησης στατικού ιμάντα
5. Κρίκος προσάρτησης στατικού ιμάντα
6. Πείρος ασφαλείας κρίκου στατικού ιμάντα
7. Κουμπί ασφάλισης

Παρακάτω βλέπουμε το σάκο αυτό εξωτερικά (αριστερά) και εσωτερικά (δεξιά).

Ενώ εδώ φαίνεται και το αντίστοιχο σχεδιάγραμμα για το εσωτερικό του D-Bag.

Καθώς αυτός προσαρμόζεται στο αεροσκάφος οι αρχηγοί ρίψεως είναι υπέυθυνοι για τη συλλογή των D-Bag έπειτα από τα άλματα των αλεξιπτωτιστών. Αυτό το βλέπουμε στην πράξη στην επόμενη φωτογραφία από άλματα στατικού ιμάντα στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών (ΣΧΑΛ).

Σάκος Αλεξιπτώτου

Ο σάκος περιέχει τόσο το D-Bag όσο και το αλεξίπτωτο και προσαρμόζεται πάνω στην εξάρτηση Τ-10C. Είναι από νάϊλον 205.5 γραμμαρίων με διαστάσεις:

– 51 εκατοστά ύψος

– 35.6 εκατοστά πλάτος

– 12.7 εκατοστά πάχος

Στο επόμενο σχεδιάγραμμα βλέπουμε τόσο την εμπρός όσο και την πίσω πλευρά του αλεξιπτώτου.

1. Κάλυμμα σακιδίου
2. Λάστιχο προσάρτησης στατικού ιμάντα
3. Εξωτερικό λάστιχο προσάρτησης στατικού ιμάντα
4. Εσωτερικό λάστιχο προσάρτησης στατικού ιμάντα
5. Θηλιές ασφάλισης αλεξιπτώτου
6. Θηλιά ελευθέρωσης αλεξιπτώτου
7. Κόμπος κλεισίματος αλεξιπτώτου
8. Ιμάντες συγκράτησης πλάτης
9. Τρούκ ασφάλισης
10. Ενισχυμένη ραφή συγκράτησης
11. Οριζόντιοι ιμάντες συγκράτησης
12. Οριζόντια ενισχυμένη ραφή συγκράτησης
13. Ζώνη μέσης
14. Ρύθμιση ζώνης μέσης
15. Μεταλλική πόρπη ζώνης μέσης
16. Στατικός Ιμάντας

Τα παραπάνω μπορούμε να τα διακρίνουμε και στην επόμενη φωτογραφία από τη Σχολή Αλεξιπτωτιστών (ΣΧΑΛ).

Εδώ βλέπουμε ξεκάθαρα και πως οι ιμάντες προσάρτησης του αλεξιπτώτου βγαίνουν μέσα από το σακίδιο και πηγαίνουν στο μπροστινό μέρος της εξάρτησης που έχουν δεθεί (δεν είναι ορατό) στο σημείο υπ’ αριθμό 2 κατά το σχεδιάγραμμα της παραγράφου «Εξάρτηση Αλεξιπτώτου T-10C».

Εφεδρικό Αλεξίπτωτο

Σε άλματα στατικού ιμάντα με T-10 ή MC1-1 χρησιμοποιείται το εφεδρικό αλεξίπτωτο που προσαρμόζεται κάτω από το στήθος όπως περιγράψαμε στη παράγραφο «Εξάρτηση Αλεξιπτώτου T-10C». Έχει βάρος 6 κιλά με αντίστοιχο χρόνο ζωής με τα αλεξίπτωτα που έχουμε ήδη περιγράψει. Ωστόσο σε αντίθεση με τα αλεξίπτωτα T-10 και MC1-1 που πρέπει να επανασυσκευάζονται κάθε 120 μέρες, στο εφεδρικό αλεξίπτωτο αυτό είναι 365 μέρες. Αποτελείται από τρία τμήματα τα οποία είναι:

• Αλεξίπτωτο Οδηγός/πιλότος
  Αυτό είναι ένα μικρό αλεξίπτωτο διαμέτρου 102 εκατοστών που ενεργοποιείται όταν τραβήξουμε τη λαβή ελευθέρωσης του εφεδρικού αλεξιπτώτου με τη χρήση ελατηρίων. Ο σκοπός του είναι να τραβήξει με μεγάλη ταχύτητα το δεύτερο, βασικό αλεξίπτωτο, μέσα από το σακίδιο.
• Αλεξίπτωτο
  Το αλεξίπτωτο είναι παραβολικό διαμέτρου 7.3 μέτρων με ταχύτητα πτώσης από 4.6 έως 6.7 μέτρα το δευτερόλεπτο.
• Σακίδιο εφεδρικού αλεξιπτώτου

Εν συνεχεία βλέπουμε το εμπρός μέρος του και από κάτω το εσωτερικό της λαβής ενεργοποίησης του.

Και αντίστοιχα με την αρίθμιση τα σημεία είναι:

1. Κάλυμμα αλεξιπτώτου
2. Λαβή ενεργοποίησης
3. Τσέπη λαβής ενεργοποίησης
4. Χειρολαβή μεταφοράς (πάνω)
5. Χειρολαβή μεταφοράς (αρισερά)
6. Ελατήρια ανοίγματος σακιδίου
7. Προστατευτικό κάλυμμα λαβής ενεργοποίησης
8. Πάνω μέρος του σακιδίου
9. Κάτω μέρος του σακιδίου
10. Λαβή ενεργοποίησης (μηχανισμός)
11. Μικρές οπές
12. Σχοινί συγκράτησης λαβής
13. Μεταλλική σφαίρα συγκράτησης του σχοινιού
14. Κρίκος συγκράτησης αλεξιπτώτου
15. Ταινία καλύμματος λαβής (κάλυμμα)
16. Πείρος ασφαλείας αλεξιπτώτου
17. Ταινία καλύμματος λαβής (σακίδιο)
18. Ροδέλα (κοντίνο του κρίκου στα σημεία 14 – δεξιά και αριστερά)
19. Κρίκος ελευθέρωσης αλεξιπτώτου (κοντίνο του κρίκου στα σημεία 14 – δεξιά και αριστερά)
20. Ιμάντες προσάρτησης
21. Θήκη/τσέπη
22. Κίτρινη ταινία/ένδειξη (μόνο στα νέα μοντέλα MIRPS)
23. Κίτρινη ταινία/ένδειξη (μόνο στα νέα μοντέλα MIRPS)

Αντίστοιχα η πίσω πλευρά του είναι:

Με τα σημεία να δείχνουν:

1. Σημεία προσάρτησης ζώνης
2. Σημεία προσάρτησης στην εξάρτηση
3. Ενισχυμένες ραφές
4. Χειρολαβή μεταφοράς (πάνω)
5. Σχοινί και πείρος ασφαλείας
6. Χειρολαβή μεταφοράς (αριστερά)
7. Κίτρινη ταινία/ένδειξη (μόνο στα νέα μοντέλα MIRPS)
8. Χρήση αρτάνης αντί για ραφή (μόνο στα νέα μοντέλα MIRPS)
9. Ροδέλα (μόνο στα νέα μοντέλα MIRPS)

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι μέσα στο σακίδιο, στα σημεία με αριθμό δύο στο τελευταίο σχεδιάγραμμα υπάρχει μεταλλική ράβδος μήκους 25.4 εκατοστών. Αυτό σύμβαινει για περιπτώσεις που έχει βγει από την εξάρτηση ένας από τους δύο κρίκους D-ring. Αν δεν υπήρχε η μπάρα αυτή το αλεξίπτωτο δε θα ήταν εφικτό να ανοίξει σωστά καθώς θα είχε αντίσταση μόνο από τη μία πλευρά.

Εδώ βλέπουμε δύο άντρες της Διοίκησης Υποβρυχίων Καταστροφών (ΔΥΚ) κατά την επιβίβαση τους σε ελικόπτερο για άλμα στατικού ιμάντα με το εφεδρικό αλεξίπτωτο που περιγράψαμε σε αυτή την παράγραφο.

Θεωρία ΣΒΕΑ: Μέρος 2

By admin

Εφόσον ολοκληρώσαμε τον εξοπλισμό στο πρώτο μέρος (μπορείτε να το διαβάσετε εδώ) θα συνεχίσουμε με πιο πρακτικές γνώσεις από το ΣΒΕΑ (Σχολείο Βασικής Εκπαιδεύσεως Αλεξιπτωτιστού).

Σε αυτό, το δεύτερο μέρος θα δούμε τα παρακάτω θέματα.

• Τοποθέτηση και Ρύθμιση Εξάρτησης
• Συλλογή Αλεξιπτώτου Μετά το Άλμα
• Καθαρισμός Αλεξιπτώτου

Τοποθέτηση και Ρύθμιση Εξάρτησης
Οι αρχηγοί ρίψης κάνουν έλεγχο σε κάθε αλεξιπτωτιστή όπως ορίζει το εγχειρίδιο εκστρατείας, ωστόσο για τη μείωση των καθυστερήσεων αλλά και την ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης του κάθε αλεξιπτωτιστή προτείνεται από όλα τα σχετικά εγχειρίδια εκστρατείας η ρύθμιση και αρχικός έλεγχος της εξάρτησης και από έναν άλλο αλεξιπτωτιστή. Εδώ βλέπουμε τα βήματα για αυτό.

• Ο αλεξιπτωτιστής τοποθετεί την εξάρτηση στο έδαφος με το αλεξίπτωτο προς τα κάτω.
• Ελευθερώνει τη ζώνη και ανοιγεί όλους τους ιμάντες πρόσδεσης, δηλαδή τον ιμάντα στήθους και τους ιμάντες μηρών.
• Ελέγχει αν το μέγεθος είναι κατάλληλο. Αν όχι σηκώνει τους ιμάντες αλεξιπτώτου για να ελευθερώσει τους κρίκους ρύθμισης από τους διαγώνιους ιμάντες ράχης. Κάθε εξάρτηση μπορεί να ρυθμιστεί ως S, 1, 2, 3, 4 και L. Τέλος, μαζεύει τους ιμάντες και ξανακλείνει τους μηχανισμούς ταχείας απελευθέρωσης.
• Αφήνει λίγο χώρο στους ιμάντες πλάτης, μηρών και στήθους και τεντώνει τους ιμάντες στήθους και μοιρών.

Σε αυτό το σημείο με τη βοήθεια ενός δεύτερου αλεξιπτωτιστή εκτελεί τα επόμενα βήματα.

• Ο πρώτος αλεξιπτωτιστής σκύβει ελαφρώς ενώ ο δεύτερος σηκώνει το αλεξίπτωτο και το τοποθετεί στην πλάτη του πρώτου.
• Ο πρώτος παραμένει σκυμμένος καθώς ο δεύτερος κάνει τις τελευταίες ρυθμίσεις. Στη συνέχεια ο πρώτος ασφαλίζει τον ιμάντα στήθους.
• Ο δεύτερος ξεκινάει από το αριστερό πόδι του πρώτου και πιάνει τον ιμάντα μηρού από την πλευρά της σέλας. Με τον δείκτη και τον αντίχειρα ισιώνει τον ιμάντα και τον δίνει στον αλεξιπτωτιστή. Ο πρώτος περνάει τον ιμάντα μέσα από τη χειρολαβή του σακιδίου συλλογής και τον ασφαλίζει. Το ίδιο ισχύει και για το δεξιό ιμάντα μηρού με τη διαφορά ότι απλώς πιέζει το σακίδιο συλλογής στο σώμα του αλεξιπτωτιστή.
• Ο πρώτος αλεξιπτωτιστής ελέγχει ότι οι ιμάντες στήθους και μηρών είναι ασφαλισμένοι και μετά ότι οι μηχανισμοί ταχείας απελευθέρωσης είναι στο σωστό ύψος.
• Ο πρώτος ισιώνει την οριζόντια ζώνη μέσης του αλεξιπτώτου και με τη βοήθεια του δεύτερου την περνάει μέσα από τις δύο θηλιές στο πίσω μέρος από το εφεδρικό αλεξίπτωτο.
• Ο πρώτος ασφαλίζει το εφεδρικό αλεξίπτωτο στους δύο κρίκους τύπου D της εξάρτησης. Σε κάθε κρίκο τοποθετεί και το σύρμα ασφάλισης.
• Ο δεύτερος ρυθμίζει την οριζόντια ζώνη μέσης του αλεξιπτώτου σύμφωνα με τις οδηγίες του πρώτου. Καθώς αυτό είναι το βασικό σημείο ρύθμισης πρέπει να είναι σφιχτό αλλά τόσο ώστε να επιτρέπει την άνετη κίνηση του αλεξιπτωτιστή.
• Όλες οι άκρες από τους ιμάντες πρέπει να διπλωθούν για την αποφυγή ατυχημάτων ή/και τραυματισμών.
• Οι δύο αλεξιπτωτιστές αντιστρέφουν τους ρόλους τους και επανεκτελούν τα παραπάνω βήματα.

Το αποτέλεσμα, εμπρός, στο πλάϊ και πίσω πρέπει να είναι αντίστοιχο με αυτό που φαίνεται στο σχέδιο που βλέπετε εδώ.




Συλλογή Αλεξιπτώτου Μετά το Άλμα
Η σωστή συλλογή του αλεξιπτώτου κάνει τη μεταφορά, συντήρηση και συσκευασία του πολύ πιο εύκολη. Όταν ο αλεξιπτωτιστής έχει φορέσει την εξάρτηση μαζί με το βασικό αλεξίπτωτο αλλά χωρίς το εφεδρικό αλεξίπτωτο, τοποθετεί ανάμεσα από τους ιμάντες μηρών το σακίδιο συλλογής. Αυτό φαίνεται καλύτερα με κόκκινο περίγραμμα στην επόμενη φωτογραφία από το ΣΒΕΑ 343 που έλαβε χώρα το έτος 2013.



Ακριβώς από πάνω του προσαρμόζεται το εφεδρικό αλεξίπτωτο (στους κρίκους τύπου D). Κατά την εκπαίδευση οι υποψήφιοι αλεξιπτωτιστές μαθαίνουν πως να διπλώνουν το αλεξίπτωτο αλλά και να χωρίζουν σε δύο ομάδες τις αρτάνες του όπως αυτές καταλήγουν στους ιμάντες πρόσδεσης του. Σχετικές φωτογραφίες παρακάτω, αριστερά κατά την εκπαίδευση και δεξιά έπειτα από άλμα.



Αυτό είναι ένα από τα πρώτα βήματα στη συλλογή του αλεξιπτώτου μετά το άλμα. Παρακάτω είναι όλα τα βήματα για τη σωστή συλλογή του αλεξιπτώτου στο σακίδιο συλλογής.

1. Μετά την προσγείωση, ο αλεξιπτωτιστής αφαιρεί το αλεξίπτωτο με το μηχανισμό ταχείας απελευθέρωσης. Είναι σημαντικό να γίνει προτού σηκωθεί.
   
2. Αφαιρεί το εφεδρικό αλεξίπτωτο και στη συνέχεια βγάζει την εξάρτηση και την τοποθετεί μέσα στο σακίδιο συλλογής. Η εξάρτηση πρέπει να τοποθετηθεί με τη μαλακή πλευρά προς τα πάνω, τη ζώνη μέσης έξω από το σακίδιο και τον ιμάντα που ελευθερώθηκε κάτω από την εξάρτηση.
3. Από την κορυφή του αλεξιπτώτου, κρατώντας το κέντρο του θόλου τεντώνουμε το αλεξίπτωτο με τις αρτάνες του αφαιρώντας τυχόν ξένα σώματα ή βρωμιές από πάνω του.
4. Διπλώνουμε το αλεξίπτωτο όπως είδαμε στις παραπάνω φωτογραφίες. Στη συνέχεια από την πλευρά της εξάρτησης χωρίζουμε τις αρτάνες σε δύο ομάδες σύμφωνα με τον ιμάντα στον οποίο καταλήγουν.
5. Κάνοντας οχτάρια όπως φαίνεται στην επόμενη φωτογραφία διπλώνουμε το αλεξίπτωτο με τα δύο μας χέρια. Προσοχή να μην δημιουργείται μεγάλη τριβή γιατί σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει μέχρι και ανάφλεξη στο νάϊλον του αλεξιπτώτου.
   
6. Τοποθετούμε το διπλωμένο αλεξίπτωτο πάνω από την εξάρτηση μέσα στο σακίδιο συλλογής με την κορυφή του προς τα πάνω. Η ζώνη της εξάρτησης τυλίγεται γύρω από το αλεξίπτωτο και κλείνουμε το σακίδιο χωρίς να κλείσουμε το φερμουάρ καθώς μπορεί να σκίσει το αλεξίπτωτο.
7. Ασφαλίζουμε από ένα κρίκο ανάρτησης του εφεδρικού αλεξιπτώτου σε κάθε μία από τις δύο χειρολαβές του σακιδίου. Εν συνεχεία το φοράμε σαν σακίδιο με το εφεδρικό αλεξίπτωτο εμπρός και το σακίδιο με την εξάρτηση και το αλεξίπτωτο πίσω. Σε περίπτωση που έχουμε σακίδιο εκστρατείας (μπέργκιν) το φοράμε ανάποδα, δηλαδή εμπρός το σακίδιο συλλογής και πίσω το εφεδρικό αλεξίπτωτο. Εδώ φαίνεται σχετική φωτογραφία από αλεξιπτωτιστή που το αφαιρεί.
   

Και το σχετικό σχεδιάγραμμα από τα παραπάνω βήματα είναι το ακόλουθο.



Σε αυτό το σημείο ολοκληρώσαμε τη θεωρία για τη συλλογή του αλεξιπτώτου μετά το άλμα.

Καθαρισμός Αλεξιπτώτου
Παραπάνω είδαμε πως συλλέγουμε το αλεξίπτωτο μετά το άλμα. Σε αυτή την παράγραφο θα δούμε πως το αφαιρούμε και το καθαρίζουμε μέσα από το σακίδιο συλλογής έπειτα από ένα άλμα. Τα βήματα για αυτό είναι τα παρακάτω και είναι τα ίδια τόσο για το βασικό όσο και για το εφεδρικό αλεξίπτωτο (εφόσον έχει χρησιμοποιηθεί). Η διαδικασία αυτή απαιτεί δύο άτομα.

1. Το πρώτο άτομο πιάνει την κορυφή του θόλου του αλεξιπτώτου και το δεύτερο άτομο περνάει ένα σχοινί από μέσα της. Το βλέπουμε σε αναπαράσταση εδώ.
   
2. Το δεύτερο άτομο ανεβάζει με τη βοήθεια του σχοινιού το αλεξίπτωτο σε ύψος τέτοιο ώστε η άκρη του να είναι περίπου 1/2 μέτρο ψηλότερα από το κεφάλι του πρώτου ατόμου.
3. Το δεύτερο άτομο κρατάει το σχοινί την ίδια στιγμή που το πρώτο άτομο τινάζει το αλεξίπτωτο. Σε αυτό το στάδιο τόσο οι αρτάνες όσο και η εξάρτηση παραμένουν μέσα στο σακίδιο συλλογής.
4. Το πρώτο άτομο επιλέγει δύο αρτάνες που είναι σε σειρά στο ένα χέρι και εν συνεχεία τινάζει απότομα την κάθετη τομή που δημιουργούν οι δύο αυτές αρτάνες έτσι ώστε να ξεπλεχτεί το δίχτυ του αλεξιπτώτου αλλά και να φύγουν ξένα σώματα όπως χώμα, έντομα, κτλ.
   
5. Το πρώτο άτομο μεταφέρει τις δύο αρτάνες από το προηγούμενο βήμα στο άλλο του χέρι (αριστερό κατά κανόνα) και προχωράει στις επόμενες δύο με τον αντίστοιχο κάθετο τομέα του αλεξιπτώτου. Ακολουθεί τα δύο αυτά βήματα δεξιόστροφα μέχρι να ολοκληρώσει όλους τους κάθετους τομείς του αλεξιπτώτου με ιδιαίτερη προσοχή στο δίχτυ καθώς είναι ο μηχανισμός που προστατεύει από βλάβες κατά το άνοιγμα του αλεξιπτώτου.
6. Το δεύτερο άτομο υψώνει περισσότερο το αλεξίπτωτο ενώ το πρώτο άτομο τινάζει τις αρτάνες, τις ξεμπλέκει και τις καθαρίζει από ξένα σώματα.
   
7. Το πρώτο άτομο βγάζει από το σακίδιο συλλογής την εξάρτηση, την καθαρίζει αφαιρώντας ξένα σώματα και γυρνάει ανάποδα (μέσα/έξω) το σακίδιο.

Σε αυτό το σημείο κατά περίπτωση μπορεί το αλεξίπτωτο είτε να επανατοποθετηθεί στο σακίδιο συλλογής είτε να μείνει εκτός. Στην πρώτη περίπτωση (τοποθέτηση στο σακίδιο συλλογής) τα βήματα είναι.

1. Το πρώτο άτομο τοποθετεί την εξάρτηση μέσα στο σακίδιο συλλογής.
2. Το δεύτερο άτομο κατεβάζει αργά το αλεξίπτωτο καθώς το πρώτο άτομο το τοποθετεί στο σακίδιο σε σχήμα S τις αρτάνες και σαν ακορντεόν το αλεξίπτωτο.
   

Στη δεύτερη περίπτωση (αποθήκευση εκτός σακιδίου συλλογής) ακολουθούμε τα παρακάτω βήματα.

1. Το πρώτο άτομο τοποθετεί το σακίδιο του αλεξιπτώτου στο έδαφος και από πάνω του την εξάρτηση με τους μηχανισμούς ταχείας απελευθέρωσης προς τα πάνω. Εν συνεχεία διπλώνει την εξάρτηση πάνω στο σακίδιο του αλεξιπτώτου.
2. Το δεύτερο άτομο χαμηλώνει αργά το αλεξίπτωτο ενώ το πρώτο άτομο διπλώνει πάνω στο σακίδιο του αλεξιπτώτου τις αρτάνες σε σχήμα S και στη συνέχεια το αλεξίπτωτο σαν ακορντεόν. Τέλος, τα ασφαλίζει με τη ζώνη από το σακίδιο του αλεξιπτώτου.

Τα παραπάνω δεν ισχύουν εφόσον το αλεξίπτωτο είναι βρεγμένο. Σε τέτοια περίπτωση δεν ξαναδιπλώνουμε το αλεξίπτωτο αλλά το αφήνουμε κρεμασμένο να στεγνώσει σε χώρο που δεν υπάρχει πολύ υγρασία.

Αυτό είναι το τέλος του δεύτερου μέρους της θεωρητικής εκπαίδευσης του Σχολείου Βασικής Εκπαιδεύσεως Αλεξιπτωτιστού (ΣΒΕΑ).

Θεωρία ΣΒΕΑ: Μέρος 3

By admin

Σε αυτό το άρθρο συνεχίζουμε την ανάλυση της εκπαίδευσης που λαμβάνουν οι υποψήφιοι αλεξιπτωτιστές στο Σχολείο Βασικής Εκπαιδεύσεως Αλεξιπτωτιστού (ΣΒΕΑ) της Σχολής Αλεξιπτωτιστών (ΣΧΑΛ).



Μπορείτε να διαβάσετε τα παρακάτω στις προηγούμενες δημοσιεύσεις.

• Μέρος Πρώτο
  • Ανάλυση του εξοπλισμού αλεξιπτωτιστού
• Μέρος Δεύτερο
  • Τοποθέτηση και Ρύθμιση Εξάρτησης
  • Συλλογή Αλεξιπτώτου Μετά το Άλμα
  • Καθαρισμός Αλεξιπτώτου

Σε αυτό, το τρίτο μέρος της σειράς θα ασχοληθούμε με πιο σημαντικά θέματα της εκπαιδεύσεως. Συγκεκριμένα σε αυτό το άρθρο θα αναφερθούμε στα παρακάτω.

• Έξοδος/Άλμα
• Έλεγχος Αλεξιπτώτου
• Πλοήγηση Αλεξιπτώτου
• Προετοιμασία για Προσγείωση
• Προσγείωση

Τα παραπάνω είναι γνωστά ως τα πέντε βασικά βήματα του άλματος στατικού ιμάντα και περιλαμβάνουν ολόκληρη τη διαδικασία από την έξοδο από το αεροσκάφος έως και τη προσγείωση.


Έξοδος/Άλμα
Η σωστή έξοδος/άλμα παίζει σημαντικό ρόλο τόσο στο άνοιγμα του αλεξιπτώτου όσο και στη προσωπική ασφάλεια του αλεξιπτωτιστή. Ο αλεξιπτωτιστής κατά την έξοδο του πρέπει να ακολουθεί τα παρακάτω.

• Κλειστά πόδια. Αν δεν είναι κλειστά θα επηρέασουν την πορεία του από τα ρεύματα αέρα. Γι’αυτό πρέπει να είναι ενωμένα, τεντωμένα και οι μύτες να κοιτούν προς το έδαφος.
• Κεφάλι με το πηγούνι στο στήθος. Όπως θα σηκωθούν οι ιμάντες από τους ώμους του αλεξιπτωτιστή μπορούν να προκαλέσουν σοβαρό ατύχημα αν χτυπήσουν στο κεφάλι του. Για την αποφυγή τέτοιων ατυχημάτων πρέπει το κεφάλι να είναι ελαφρώς σκυμμένο με το πηγούνι να ακουμπά γερά στο στήθος. Τα μάτια πρέπει να κοιτάνε πάντα το εφεδρικό αλεξίπτωτο.
• Χέρια στο εφεδρικό. Αυτό αποσκοπεί πρώτον στο να είναι σε ετοιμότητα σε περίπτωση εμπλοκής και δεύτερον σε ότι και τα κλειστά πόδια, προστασία της πορείας από τα ρεύματα αέρα. Τα χέρια πρέπει να έχουν ανοιχτά τα δάχτυλα με το δεξί χέρι πάνω από τη λαβή ενεργοποίησης του εφεδρικού αλεξιπτώτου και οι αγκώνες να βρίσκονται σφιχτά στο σώμα.
• Σώμα λυγισμένο. Η μέση πρέπει να είναι ελαφρώς λυγισμένη.

Τα παραπάνω τα βλέπουμε στην πράξη στη φωτογραφία της συνεκπαίδευσης του 4ου ΤΕΑΣ (Tάγμα Ελικοπτέρων Αεροπορίας Στρατού) και προσωπικού Ειδικών Δυνάμεων που διεξήχθει το Φεβρουάριο του 2013.



Το δεύτερο που πρέπει να κάνει ο αλεξιπτωτιστής κατά την έξοδο του είναι να μετρήσει αργά και σταθερά 101, 102, 103 και 104. Αυτό απαιτεί περίπου 4 δευτερόλεπτα από το μέσο άνθρωπο και είναι ίδιο με το χρόνο που χρειάζεται ο στατικός ιμάντας για να ανοίξει το αλεξίπτωτο με ταχύτητα εξόδου 130 κόμβων.

Αν ο αλεξιπτωτιστής δε νοιώσει (προσοχή, ποτέ δε μετακινεί το κεφάλι από το στήθος αν δεν ανοίξει πλήρως το αλεξίπτωτο) το αλεξίπτωτο μετά την εκφώνηση του 104 σημαίνει ότι υπάρχει εμπλοκή και πρέπει να ενεργοποιήσει αμέσως το εφεδρικό αλεξίπτωτο.

Έλεγχος Αλεξιπτώτου
Μετά το άνοιγμα του αλεξιπτώτου περνάμε στο δεύτερο στάδιο, αυτό του ελέγχου του. Μετά την εκφώνηση του 101, 102, 103, 104 ο αλεξιπτωτιστής νοιώθει το τράνταγμα από το αλεξίπτωτο που ανοίγει. Όταν το τράνταγμα σταματήσει πρέπει να κάνει τα ακόλουθα ανάλογα με τον τύπο του αλεξιπτώτου.

• T-10C
  Αυτό είναι το παλαιό μοντέλο που δεν έχει ιμάντες πλοήγησης. Εδώ ο αλεξιπτωτιστής πιάνει τους ιμάντες με τους αντίχειρες προς τα πάνω, τους τραβάει/ανοίγει όσο είναι εφικτό ενώ γυρνάει προς τα πάνω το κεφάλι του για να παρατηρήσει τυχόν προβλήματα στο θόλο.
• MC1-1B/C
  Στα νεώτερου τύπου αλεξίπτωτα πρώτα στρέφει το κεφάλι του προς τα πάνω για να παρατηρήσει τυχόν προβλήματα στο θόλο του αλεξιπτώτου και ταυτόχρονα πιάνει τις αρτάνες κατεύθυνσης με τους αγκώνες προς τα πίσω.

Αν όλα είναι σωστά θεωρείται ότι ο αλεξιπτωτιστής έχει τον έλεγχο του αλεξιπτώτου.



Σε αυτό το σημείο ο αλεξιπτωτιστής μπορεί όμως να παρατηρήσει ότι οι ιμάντες, οι αρτάνες ή και τα δύο έχουν μπερδευτεί. Τρεις είναι οι πιο συνηθισμένοι λόγοι που προκαλούν τέτοια προβλήματα και τους βλέπουμε εδώ.

• Το σακίδιο στατικού ιμάντα (d-bag) περιστρέφεται κατά τη διάρκεια που ανοίγει το αλεξίπτωτο.
• Το αλεξίπτωτο περιστρέφεται πρωτού αρχίσει να αναπτύσσεται/ανοίγει.
• Ο αλεξιπτωτιστής δεν έκανε σωστή έξοδο και περιστρέφεται κατά το άνοιγμα του αλεξιπτώτου.

Σε περιπτώσεις που έχει συμβεί κάτι τέτοιο (κατάστασεις μερικής εμπλοκής) ο αλεξιπτωτιστής ίσως να μην μπορεί να γυρίσει το κεφάλι του για να παρατηρήσει αν υπάρχουν προβλήματα στο θόλο του αλεξιπτώτου ή να μην είναι άμεσα ορατά. Έτσι η μόνη μέθοδος στην οποία εκπαιδεύεται είναι με σύγκριση της ταχύτητας καθόδου του σε σχέση με τους άλλους αλεξιπτωτιστές γύρω του.

1. Αν κινείται με την ίδια ταχύτητα τότε ξεμπερδεύει τις αρτάνες που έχουν μπλεχτεί. Το κάνει χωρίς να βλέπει, με το χέρι του να πιάνει ανά δύο τις αρτάνες πίσω από το λαιμό του με τον αντίχειρα προς τα κάτω και τις άρθρωσεις των δάκτυλων προς τα έξω. Τις τραβάει προς τα πάνω την ίδια στιγμή που με τα πόδια του κάνει κίνηση ποδηλασίας. Όταν όλα είναι στη θέση τους ελέγχει το θόλο του αλεξιπτώτου.
2. Αν η πτώση είναι πιο γρήγορη από τους άλλους αλεξιπτωτιστές ξεκινάει τη διαδικασία απεμπλοκής από μερική εμπλοκή (θα τη δούμε στο μέλλον) ανοίγωντας το εφεδρικό αλεξίπτωτο.
3. Τέλος, αν δεν υπάρχει άλλος αλεξιπτωτιστής για να γίνει σύγκριση θεωρεί δεδομένο το χειρότερο δυνατό σενάριο και πρέπει να ανοίξει το εφεδρικό αλεξίπτωτο (εκτέλεση της διαδικασίας απεμπλοκής).

Πλοήγηση Αλεξιπτώτου
Και φτάνουμε στο τρίτο βήμα. Εφόσον ο αλεξιπτωτιστής έκανε επιτυχές άλμα και έχει τον έλεγχο του αλεξιπτώτου το επόμενο βήμα είναι η πλοήγηση του για την προσγείωση στη ζώνη ρίψης που έχει οριστεί. Η πρώτη προτεραιότητα είναι να υπάρχει απόσταση ασφαλείας ανάμεσα στους αλεξιπτωτιστές και η δεύτερη είναι η αποφυγή εμποδίων κοντά στη ζώνη ρίψης.

Βλέπουμε παρακάτω φωτογραφία λίγο πρίν την προσγείωση των αλεξιπτωτιστών από την Τακτική Άσκηση Μετά Στρατευμάτων (ΤΑΜΣ) «ΒΕΛΟΣ» που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014 στο αεροδρόμιο του Τυμπακίου από την 1η Μοίρα Αλεξιπτωτιστών (ΜΑΛ) και το 865 Τάγμα Εναερίου Εφοδιασμού (ΤΕΝΕΦ).



Φυσικά η πλοήγηση διαφέρει ανάλογα με τον τύπο του αλεξιπτώτου. Παρακάτω θα δούμε τις τεχνικές εκτέλεσης στροφών με κάθε τύπο από τους δύο που χρησιμοποιούνται τόσο στις Ελληνικές όσο και στις περισσότερες δυνάμεις του ΝΑΤΟ.

• T-10C
  Το αλεξίπτωτο αυτό είναι παλαιού τύπου και δε φέρει ιμάντες κατεύθυνσης. Ωστόσο στροφές μπορούν να πραγματοποιηθούν με τους ιμάντες του αλεξιπτώτου και κατάλληλο χειρισμό τους. Η γενική αρχή είναι ότι ο αλεξιπτωτιστής κοιτάει προς το μέρος που θέλει να στρίψει και εν συνεχεία τραβάει απότομα το έναν ή και τους δύο ιμάντες για να αφαιρέσει τον αέρα από εκείνο το σημείο του θόλου. Προσοχή, μετά πρέπει να επαναφέρει τον ιμάντα στην αρχική του θέση αργά για την αποφυγή περιστροφής από την απότομη εισαγωγή αέρα στο θόλο. Οι δύο περιπτώσεις περιγράφοται καλύτερα εδώ:
  • Εαν πρέπει να τραβήξει και τους δύο ιμάντες, τους πιάνει με κλειδωμένους τους αγκώνες και τους τραβάει προς το στήθος κατά την κατεύθυνση που θέλει να στρίψει.
  • Αν θέλει να εκτελέσει τη στροφή με τη χρήση ενός ιμάντα. Πιάνει τον ιμάντα από την κατεύθυνση που θέλει να πάει και τον κρατάει με το ένα χέρι πάνω από το άλλο. Στη συνέχεια τον τραβάει προς τα κάτω με προσοχή στην επαναφορά του όπως ήδη αναφέραμε.
• MC1-B/C
  Η πλοήγηση με αλεξίπτωτα τύπου MC1-B/C είναι αρκετά ευκολότερη και ασφαλέστερη. Ο αλεξιπτωτιστής έχει δύο ιμάντες κατεύθυνσης, ένα σε κάθε χέρι που ελέγχει τις αντίστοιχες πλευρές του αλεξιπτώτου. Επίσης, στο πίσω μέρος του θόλου υπάρχουν τρύπες (οπές εξαερισμού) που επιτρέπουν τον έλεγχο της πορείας του σε συνδυασμό με τους ιμάντες κατεύθυνσης και την κατεύθυνση του ανέμου.
  
  Το αλεξίπτωτο αυτό προσφέρει πολλές δυνατότητες πλοήγησης. Βεβαίως, πρίν από κάθε αλλαγή πορείας ο αλεξιπτωτιστής πρέπει να ελέγχει γύρω του για αποφυγή σύγκρουσης ανεξάρτητα από τον τύπο του αλεξιπτώτου.
  • Τεχνική συγκράτησης – Κόντρα στον άνεμο. Όταν το άνοιγμα του θόλου (οπές εξαερισμού) βρίσκεται αντίθετα από τον άνεμο η ταχύτητα του άερα που βγαίνει από τις οπές θα είναι ενάντια (κόντρα) στον άνεμο. Έτσι η ταχύτητα του αέρα μέσα στο θόλο μειώνεται και η πλευρική μετακίνηση γίνεται πιο δύσκολη. Αυτό κάνει την πορεία πιο σταθερή και αργή.
  • Τρέξιμο – Μέτωπο στον άνεμο. Σε αυτή την περίπτωση ο άνεμος έχει την ίδια κατεύθυνση με τις οπές εξαερισμού του θόλου. Έτσι ο αέρας περνάει από μέσα του πιο γρήγορα και η ταχύτητα μεγαλώνει.
  • Άρπαγμα – Υπό γωνία. Όταν οι οπές εξαερισμού του θόλου είναι υπό γωνία σε σχέση με την κατεύθυνση του ανέμου ο αέρας που περνάει από μέσα τους δεν είναι ίσος σε όλη την επιφάνεια τους και το αναγκάζει σε κλίση ανάλογα με την κατεύθυνση του αέρα.
  Πέρα από αυτές τις τεχνικές, τα αλεξίπτωτα τύπου MC1-B/C προσφέρουν και μεγάλη ευκολία στις στροφές. Τραβώντας την αντίστοιχη αρτάνη κατεύθυνσης ο αλεξιπτωτιστής μπορεί να στρίψει δεξιά (τραβώντας τη δεξιά αρτάνη) και αντίστοιχα αριστερά με την αριστερή. Όσο πιο απότομο είναι το τράβηγμα τόσο πιο γρήγορη θα είναι η στροφή.
  
  
  
  Το MC1-B/C έχει δυνατότητα ακόμα και για έλεγχο της ταχύτητας καθώς τραβώντας και τις δύο αρτάνες κατεύθυνσης η ταχύτητα προς τα εμπρός μειώνεται αλλά καθώς η επιφάνεια του αλεξιπτώτου μικραίνει χάνει πιο γρήγορα ύψος (πέφτει κάθετα δηλαδή). Αυτή η τεχνική συχνά ονομάζεται φρενάρισμα.
  
  Αν έχει σπάσει ή κολλήσει μία από τις δύο ή ακόμα και οι δύο αρτάνες κατεύθυνσης ο αλεξιπτωτιστής μπορεί να κάνει τις ίδιες κινήσεις τραβώντας τον ιμάντα της κάθε πλευράς από όσο πιο ψηλά φτάνει. Η εκτέλεση θα είναι πιο αργή αλλά έχει παρόμοιο αποτέλεσμα.
  
  Τέλος, αν το αλεξίπτωτο έχει γυρίσει προς τα μέσα στη μία πλευρά κατά το άνοιγμα του ο αλεξιπτωτιστής χρησιμοποιεί αντίθετη φορά για να στρίψει. Με τη δεξιά αρτάνη κατεύθυνσης στρίβει αριστερά και με την αριστερή στρίβει δεξιά.

Όσον αφορά τις συγκρούσεις. Έχουμε δύο τύπους από επαφές που μπορούν να συμβούν από λάθος χειρισμό σε ένα άλμα αλεξιπτώτου στατικού ιμάντα.

1. Σύγκρουση
   Ο αλεξιπτωτιστής που οδηγείται σε σύγκρουση με άλλον αλεξιπτωτιστή στον αέρα πρέπει να φωνάξει όσο πιο έγκαιρια γίνεται ή να τον προειδοποιήσει με όλα τα δυνατά μέσα. Αν η επαφή δε μπορεί να αποφευχθεί τότε πρέπει να ανοίξει όσο περισσότερο γίνεται τα χέρια και τα πόδια του και να προσπαθήσει να αναπηδήσει πάνω στο θόλο ή τις αρτάνες του άλλου αλεξιπτωτιστή.
2. Εμπλοκή με αλεξίπτωτο
   Αυτό συμβαίνει όταν ένας αλεξιπτωτιστής μπλεχτεί στις αρτάνες ενός άλλου. Τα βήματα για το χειρισμό αυτής της κατάστασης είναι διαφορετικά άναλογα με τον τύπου του αλεξιπτώτου.
1. T-10C
   Το πλεονέκτημα του αλεξιπτώτου T-10C είναι ότι μπορεί να μεταφέρει δύο αλεξιπτωτιστές χωρίς προβλήματα. Η διαδικασία περιγράφεται εδώ.
   • Ο αλεξιπτωτιστής που βρίσκεται ψηλότερα πιάνει με το ένα χέρι πάνω από το άλλο τις αρτάνες του δεύτερου και κατεβαίνει έως το σημείο που μπορεί να τις κρατήσει πάνω από τους ιμάντες του αλεξιπτώτου. Παραμένουν σε αυτό το σημείο έως την προσγείωση αλλά απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή διότι αν κατέβει πολύ χαμηλά μπορεί να πατήσει τους μηχανισμούς ταχείας απελευθέρωσης. Αν κανένα από τα δύο αλεξίπτωτα δεν έχει φουσκωμένο θόλο τραβούν και οι δύο μαζί προς τα κάτω. Όταν φτάσουν στο έδαφος πρέπει να αφήσουν τους ιμάντες και να προσγειωθούν με αντίθετη κατεύθυνση.
   • Εαν και τα δύο αλεξίπτωτα δε λειτουργούν πρέπει και οι δύο να προχωρήσουν στην απεμπλοκή με άνοιγμα του εφεδρικού αλεξιπτώτου.
2. MC1-1B/C
   Και οι δύο αλεξιπτωτιστές ενεργοποιούν αμέσως τα εφεδρικά αλεξίπτωτα.

Ένα επίσης πολύ σημαντικό αντικείμενο σε άλματα με πολλούς αλεξιπτωτιστές είναι η έννοια της «κλοπής του αέρα». Ακριβώς κάτω από το θόλο του αλεξιπτώτου υπάρχει μεγαλύτερη πίεση του αέρα ενώ από πάνω του δημιουργείται ένα κενό με χαμηλότερη πίεση και στροβιλισμό του αέρα. Και στους δύο τύπους αλεξιπτώτου αυτή η χαμηλότερη πίεση πάνω από το θόλο φτάνει έως και τα 25 μέτρα πάνω από αυτό. Κατ’ επέκταση δεν πρέπει ποτέ να πλησιάζει ένας αλεξιπτωτιστής τον άλλο σε απόσταση μικρότερη των 30 μέτρων.

Αν παρ’ ελπίδα συμβεί κάτι τέτοιο το αλεξίπτωτο του πάνω αλεξιπτωτιστή δε θα έχει αρκετό άερα για να γεμίσει το θόλο και ο θόλος θα αρχίσει να καταρρέει, από αυτή την περίπτωση παίρνει το όνομα της η φράση «κλοπή του αέρα». Η επαναφορά από μία τέτοια κατάσταση έχει να κάνει πάλι με τον τύπο του αλεξιπτώτου.

1. T-10C
   Ο πάνω αλεξιπτωτιστής στρίβει όσο πιο γρήγορα γίνεται για να έχει πλευρική απόσταση τουλάχιστον 15 μέτρων.
2. MC1-1B/C
   Ο πάνω αλεξιπτωτιστής στρίβει προς την αντίθετη κατεύθυνση με χρησιμοποιώντας τις αρτάνες κατεύθυνσης. Έαν δύο αλεξιπτωτιστές είναι πρόσωπο με πρόσωπο τότε στρίβουν πάντα και οι δύο δεξιά.

Προετοιμασία για Προσγείωση
Και εφόσον έχουν περάσει τα τρία πρώτα στάδια ο αλεξιπτωτιστής προετοιμάζεται για την προσγείωση. Αυτό είναι ένα στάδιο με μεγάλη επικινδυνότητα και ρίσκο διότι είναι το σημείο στο οποίο ο αλεξιπτωτιστής θα πάρει την απόφαση της τακτικής που πρόκειται να ακολουθήσει κατά την προσγείωση.



Η παραπάνω φωτογραφία είναι από την εκτέλεση αλμάτων στατικού ιμάντα στη ζώνη ρίψεως Πάχης Μεγάρων τη Δευτέρα 12 Αυγούστου 2013 από 77 εθελοντές Ευέλπιδες της IVης Τάξεως της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων (ΣΣΕ).

Σε περίπτωση που ο αλεξιπτωτιστής φέρει φορτίο (εξοπλισμό) πρέπει να το ελευθερώσει 50-100 μέτρα από το έδαφος και έπειτα η στάση του σώματος του πρέπει να είναι παρόμοια με αυτή που βλέπετε στην επόμενη εικόνα.

• T-10C
  Με τα αλεξίπτωτα παλαιού τύπο όταν ο αλεξιπτωτιστής είναι περίπου 50 μέτρα από το έδαφος παρατηρεί την πορεία του ανέμου και οδηγεί το αλεξίπτωτο μέσα στο ρεύμα του ανέμου (μέτωπο στον άνεμο). Αυτό το κάνει τραβώντας τους δύο ιμάντες προς το στήθος του με τους αγκώνες του γερά στο σώμα του. Το κεφάλι και ο κορμός πρέπει να είναι ευθεία ενώ τα πόδια είναι σφιγμένα (αρκετά για να αποροφήσουν τον κραδασμό της πτώσης, αλλά όχι παραπάνω) με ελαφρώς λυγισμένα γόνατα και τις φτέρνες στραμμένες προς το έδαφος.
• MC1-1B/C
  Σε ύψος περίπου 50 μέτρων από το έδαφος χρησιμοποιώντας τις αρτάνες κατεύθυνσης ο αλεξιπτωτιστής οδηγεί το αλεξίπτωτο μέσα στο ρεύμα αέρα. Έχει τα χέρια του κοντά στον κορμό του και εκτελεί τα βήματα προσγείωσης όταν φτάσει κοντά στο έδαφος.

Σε αυτό το σημείο του άλματος ο μεγαλύτερος κίνδυνος προέρχεται από εμπόδια όπως ηλεκτροφόρα καλώδια, δέντρα, κτλ. Αν δεν είναι δυνατή η αποφυγή ενός τέτοιου εμπόδιου τότε υπάρχουν κάποιοι κανόνες προφύλαξης. Αρχικά θα δούμε ποιοί είναι αυτοί για δέντρα ή παρόμοια εμπόδια.

• T-10C
  Ο αλεξιπτωτιστής προσπαθεί να αποφύγει με στροφές τα εμπόδια ακολουθώντας τα βήματα που περιγράψαμε παραπάνω. Αν αυτό δεν είναι εφικτό παίρνει στάση φύλαξης και προετοιμάζεται για επαφή με το εμπόδιο. Η στάση φύλαξης είναι οι αγκώνες μπροστά από το στήθος με τις γροθιές να προστατεύουν το πρόσωπο ενώ δεν αφήνει τους ιμάντες από τα χέρια του, ελαφρώς σκυμμένο κεφάλι και κλειστά λυγισμένα πόδια. Αν είχε κατεβάσει τον εξοπλισμό του πρίν τη σύγκρουση παρατηρεί αν υπάρχει κίνδυνος στο έδαφος και απαγκιστρώνει τον ιμάντα συγκράτησης του εξοπλισμού. Τη στάση φύλαξης τη βλέπουμε παρακάτω.
  
• MC1-1B/C
  Όπως και πρίν πρώτα ο αλεξιπτωτιστής προσπαθεί να αποφύγει κάθε εμπόδιο. Αν δεν είναι εφικτό και έχει ήδη κατεβάσει τον εξοπλισμό του ελέγχει αν μπορεί να τον ελευθερώσει χωρίς κίνδυνο. Συνεχίζει σε στάση φύλαξης με τους αγκώνες πάνω στο εφεδρικό αλεξίπτωτο και πρίν τη σύγκρουση προστατεύει το πρόσωπο του όπως περιγράψαμε παραπάνω.

Σε κάθε περίπτωση πρέπει να αποφύγει την προσπάθεια να ελευθερωθεί χωρίς τη βοήθεια της ομάδας διάσωσης. Παρ’ όλα αυτά αν είναι ο μόνος αλεξιπτωτιστής και πρέπει να ελευθερωθεί μόνος του θα πρέπει να εκτελέσει τα ακόλουθα βήματα.

• Πιάνει ψηλά τους δύο ιμάντες του αλεξιπτώτου και τραβάει 3-4 φορές για να δει αν κρατίεται γερά. Αν πέσει πρέπει να είναι έτοιμος για προσγείωση.
• Αν βρίσκεται σε δέντρο προσπαθεί να πιάσει κάποιο γερό κλαδί ή τον κορμό για να κατέβει με ασφάλεια.
• Αν το παραπάνω δεν είναι εφικτό, τραβάει τη σέλα (κάθισμα) της εξάρτησης κάτω από τους γλουτούς για να καθίσει επάνω της.
• Βρίσκει τον κρίκο τύπου D που συγκρατεί τον εξοπλισμό του και αν δεν υπάρχει κίνδυνος ή αν δεν το έχει κάνει ήδη απαγκιστρώνει τον εξοπλισμό του.
• Ελευθερώνει την εξάρτηση από τον ιμάντα στήθους.
• Ελευθερώνει την εξάρτηση από τον ιμάντα μέσης.
• Αφαιρεί το αριστερό άγκιστρο από το εφεδρικό αλεξίπτωτο και το οδηγεί πίσω από το δεξί του χέρι.
• Ενεργοποιεί το εφεδρικό αλεξίπτωτο με το δεξί του χέρι και τραβάει όλο το αλεξίπτωτο έξω μαζί με τις αρτάνες. Αν το αλεξίπτωτο που μόλις άνοιξε δεν φτάνει κοντά στο έδαφος τότε η απόπειρα ελευθέρωσης ή τα επόμενα βήματα είναι πολύ επικίνδυνα και προτείνεται να βρεθεί άλλος τρόπος ελευθέρωσης.
• Με το ένα χέρι πιάνει τον έναν ιμάντα από το βασικό αλεξίπτωτο.
• Με το άλλο χέρι ελευθερώνει τους ιμάντες σκελών.
• Τυλίγει τα πόδια του γύρω από τις αρτάνες του εφεδρικού αλεξιπτώτου.
• Βγαίνει αργά από την εξάρτηση και κρατίεται από το εφεδρικό αλεξίπτωτο.
• Κάνει καταρρίχηση πάνω στο εφεδρικό αλεξίπτωτο με τον θόλο του να βρίσκεται προς τα έξω.

Στην επόμενη φωτογραφία βλέπουμε έναν αλεξιπτωτιστή που έχει ελευθερώσει τον εξοπλισμό του και προετοιμάζεται για προσγείωση.



Αν πρόκειται για προσγείωση σε νερό τότε τα βήματα αλλάζουν. Αρχικά όταν ο αλεξιπτωτιστής αντιληφθεί κατευθύνεται σε νερό κάνει τα παρακάτω.

• Προσπαθεί να οδηγήσει το αλεξίπτωτο μακριά από το νερό.
• Κοιτάει κάτω και αν δεν υπάρχει κίνδυνος αφαιρεί και πετάει το κράνος του.
• Λύνει όλους τους ιμάντες που συγκρατούν τον εξοπλισμό πάνω του.
• Αν δεν υπάρχει κίδυνος ρίχνει τον εξοπλισμό του.
• Αφαιρεί τον ιμάντα μέσης.
• Λύνει το αριστερό άγκιστρο του εφεδρικού αλεξιπτώτου και το οδηγεί πίσω από το δεξί του χέρι.
• Τραβάει τη σέλα της εξάρτησης κάτω από τους γλουτούς.
• Ελευθερώνει τον ιμάντα στήθους.
• Αφαιρεί όποιον περεταίρω εξοπλισμό είναι δυνατό (οπλισμό, αντικείμενα, θήκες, κτλ.).
• Λίγο πρίν κάνει επαφή με το νερό ελευθερώνει τους ιμάντες σκελών.
• Αν το νερό έχει βάθος μικρότερο του ενός μέτρου ακολουθεί τα βήματα της κανονικής προσγείωσης.

Εδώ βλέπουμε στο σχεδιάγραμμα πως ελευθερώνεται ο αλεξιπτωτιστής από την εξάρτηση.



Και στη συνέχεια μία πραγματική τέτοια περίπτωση από τη Σχολή Αλεξιπτωτιστών (ΣΧΑΛ).



Υπάρχει και η δυνατότητα άλματος με σωσίβιο αλεξιπτωτιστή τύπου B7. Αυτή η μέθοδος είναι λιγότερο διαδεδομένη καθώς χρησιμοποιείται περισσότερο το αλεξίπτωτο τύπου B5 που ανοίγει μετά την πτώση του αλεξιπτωτιστή στο νερό. Παρ’ όλα αυτά, τα βήματα για πτώση σε νερό με σωσίβιο τύπου B7 είναι τα παρακάτω.

• Ο αλεξιπτωτιστής ελέγχει το αλεξίπτωτο και εν συνεχεία ενεργοποιεί το σωσίβιο. Αν δεν φουσκώσει αυτόματα το φουσκώνει ο ίδιος. Σε αυτό το σημείο πρέπει να κάνει σήμα στο σκάφος περισυλλογής ότι όλα είναι υπό έλεγχο (σε περίπτωση ασκήσεως ή εκπαιδεύσεως).
• Χρησιμοποιεί τους δύο μηχανισμούς ταχείας απελευθέρωσης για να ελευθερώσει το αλεξίπτωτο χωρίς να βγάλει την εξάρτηση.
• Δεν αφαιρεί τίποτα από τον εξοπλισμό εκτός αν ξεπερνάει το συνολικό βάρος των 250 κιλών που είναι το όριο του σωσιβίου B7.

Βλέπουμε μία αναπαράσταση του σωσιβίου B7 στη συνέχεια.



Τέλος, θα δούμε τα βήματα για την περίπτωση που ο αλεξιπτωτιστής έχει εμπλακεί με ηλεκτροφόρα καλώδια ή αντίστοιχα σύρματα.

• Προσπαθεί να απομακρυνθεί από τα καλώδια.
• Έχει τα πόδια του ενωμένα με λυγισμένα ελαφρώς γόνατα και και τις μύτες να κοιτούν προς τα κάτω.
• Κοιτάει κάτω αν υπάρχουν άλλοι αλεξιπτωτιστές.
• Ελευθερώνει τον εξοπλισμό του.
• Τοποθετεί τα χέρια του ψηλά στη μέσα πλευρά από τους ιμάντες με τις παλάμες προς τα έξω και τους αντίχειρες πίσω από τους ιμάντες. Οι αγκώνες πίσω και τα δάχτυλα ανοιχτά αλλά ενωμένα.
• Έχει το κεφάλι του σκυμμένο ελαφρώς με το πηγούνι να ακουμπά στο στήθος, ίσιο κορμό με τα γόνατα σε μικρή γωνία.
• Προετοιμάζεται για προσγείωση

Αν τελικά εμπλακεί με ηλεκτροφόρα καλώδια και δε μπορέσει να προσγειωθεί πρέπει να κάνει μία κίνηση κούνιας τραβώντας τους ιμάντες και κλωτσώντας προς τα πίσω με τα πόδια για να αποφύγει την επαφή με τα καλώδια. Σε καμία περίπτωση δεν έρχεται σε επαφή με κάτι που θα μπορούσε να κλείσει το κύκλωμα όπως πυλώνες, αντικείμενα που αγκίζουν το έδαφος, κτλ. Η πρώτη προτεραιότητα είναι η αναμονή για την ομάδα διάσωσης σε τέτοια περίπτωση.



Προσγείωση
Αυτό είναι το τελευταίο βήμα ενός άλματος αλλά και αυτό στο οποίο συμβαίνουν τα περισσότερα ατυχήματα. Για να μειωθεί η ένταση της πτώσης οι αλεξιπτωτιστές εκπαιδεύονται σε πτώση πέντε σημείων που μεταφέρει την πίεση από την πτώση σε πέντε σημεία του σώματος έτσι ώστε να αποφύγουμε τραυματισμούς από υπερβολική πίεση σε ένα σημείο.



Μία γενική εικόνα από αυτό βλέπουμε στο επόμενο σχέδιο.



Η επαφή γίνεται με τα ακόλουθα μέρη του σώματος και με αυτή τη σειρά:

1. Μύτες
2. Κνήμη
3. Μηρός
4. Πίσω κοιλιακός
5. Αντίθετη ωμοπλάτη

Ανάλογα με την κατεύθυνση του ανέμου αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε στο πλάι, είτε εμπρός αλλά είτε και πίσω. Τα βήματα για αυτή την κίνηση (γνωστή ως PLF στο διεθνή χώρο) είναι:

• Πόδια κολλημένα μαζί, ελαφρώς λυγισμένα με τις μύτες να είναι στραμμένες ελαφρώς προς το έδαφος και χέρια με τους αγκώνες μέσα στο σώμα και τις γροθιές προς τα έξω στο ύψος του προσώπου.
• Μόλις οι μύτες ακουμπήσουν το έδαφος τα λυγισμένα γόνατα και το σώμα πέφτουν προς την κατεύθυνση του ανέμου (δεξιά, αριστερά, εμπρός ή πίσω).
• Με τα πόδια στην ίδια στάση ακουμπάει πρώτα η κνήμη από το πόδι που βρίσκεται στο κάτω μέρος.
• Συνεχίζοντας με την ίδια στάση σώματος ακουμπάει ο μηρός που είναι πιο κοντά στο έδαφος.
• Ο αλεξιπτωτιστής χαμηλώνει αργά τον κορμό του ακουμπώντας τους πισω κοιλιακούς και την αντίθετη ωμοπλάτη. Προσοχή, ποτέ το κεφάλι στο έδαφος κατά την προσγείωση.
• Με τα χέρια και τα πόδια στην ίδια θέση κάνει μία περιστροφή πάνω από τον ώμο του για να απορροφήσει τη δύναμη της πτώσης.

Τα παραπάνω είναι γνωστά σε άτομα που ασχολούνται με πολεμικές τέχνες ή τα τελευταία χρόνια με parkour καθώς είναι οι ίδιες ακριβώς αρχές για την ελεγχόμενη πτώση. Ακόμα και με σημαντικές βλάβες στο αλεξίπτωτο μία τέτοια πτώση μπορεί να αποτρέψει σοβαρούς τραυματισμούς.

Θεωρία ΣΒΕΑ: Μέρος 4

By admin

Το παρόν είναι το τέταρτο μέρος της σειράς δημοσιεύσεων για την εκπαίδευση αλεξιπτωτιστού στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών (ΣΧΑΛ) και πιο συγκεκριμένα στο Σχολείο Βασικής Εκπαιδεύσεως Αλεξιπτωτιστού (ΣΒΕΑ) που λειτουργεί εκεί.

Η παρακάτω φωτογραφία είναι από τη συνεκπαίδευση της 31ης Μοίρας Επιχειρήσεων Έρευνας Διάσωσης (ΜΕΕΔ) της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ) με την 37th Airlift Squadron (AS) της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ που πραγματοποιήθηκε από το Σάββατο 1 έως και την Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014 με αεροσκάφη τύπου C-130J.



Σε αυτό, το τέταρτο, μέρος θα δούμε θέματα επίγειας εκπαδεύσεως των πρώτων εβδομάδων του σχολείου. Μπορείτε να δείτε τα προηγούμενα μέρη από τους παρακάτω συνδέσμους.

• Μέρος Πρώτο
  • Ανάλυση του εξοπλισμού αλεξιπτωτιστού
• Μέρος Δεύτερο
  • Τοποθέτηση και Ρύθμιση Εξάρτησης
  • Συλλογή Αλεξιπτώτου Μετά το Άλμα
  • Καθαρισμός Αλεξιπτώτου
• Μέρος Τρίτο
  • Έξοδος/Άλμα
  • Έλεγχος Αλεξιπτώτου
  • Πλοήγηση Αλεξιπτώτου
  • Προετοιμασία για Προσγείωση
  • Προσγείωση

Συγκεκριμένα τα αντικείμενα αυτού του άρθρου είναι τα ακόλουθα.

• Ροή Πέντε Σημείων
• Πύργος Εκπαιδεύσεως

Ροή Πέντε Σημείων
Στο τρίτο μέρος κάναμε μία σύντομη αναφορά στην προσγείωση με επαφή/ροή πέντε σημείων και τη σπουδαιότητα της στην ασφάλεια του αλεξιπτωτιστή. Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τρόποι επίγειας εκπαιδεύσεως για αυτή την τεχνική. Η πρώτη είναι άλμα από ύψος σε ειδικά διαμορφωμένες δοκούς διαφορετικού ύψους σε μαλακό έδαφος. Σχεδιάγραμμα από τη σωστή εκτέλεση αυτής της άσκησης βλέπετε στη συνέχεια.


Όπως είχαμε ήδη αναφέρει η ροή πρέπει να γίνεται με τα ακόλουθα σημεία.

1. Μύτες
2. Κνήμη
3. Μηρός
4. Πίσω κοιλιακός
5. Αντίθετη ωμοπλάτη

Αλλά παρ’ όλα αυτά υπάρχουν κάποια πολύ συνηθισμένα λάθη. Τόσο συνηθισμένα που ο Αμερικάνικος Στρατός στο αντίστοιχο σχολείο έχει ένα πίνακα που τα περιγράφει. Για την ακρίβεια, είναι έξι και τα βλέπουμε στον παρακάτω πίνακα.



Στην επόμενη φωτογραφία από 342 ΣΒΕΑ της Σχολής Αλεξιπτωτιστών (ΣΧΑΛ) βλέπετε την εκπαίδευση από το υψηλότερο σημείο πάντα υπό την επίβλεψη των εκπαιδευτών.



Ενώ παρακάτω είναι το χαμηλότερο σημείο που είναι και από τα πρώτα στάδια αυτής της εκπαιδεύσεως για την αποφυγή τραυματισμών.



Οι εκπαιδευτές της ΣΧΑΛ τοποθετούν τους υποψήφιους αλεξιπτωτιστές με τέτοιο τρόπο ώστε να παρατηρούν και οι ίδιοι τα λάθη των συναδέλφων τους για την καλύτερη κατανόηση τους.




Αυτό ήταν το πρώτο μέσο εκπαιδεύσεως αυτής της τεχνικής. Το δεύτερο προσθέτει ένα ακόμα επίπεδο δυσκολίας καθώς γίνεται με ταχύτητα που δεν την ελέγχει πλέον ο εκπαιδευόμενος. Τα βήματα γι αυτή τη μέθοδο τα βλέπετε στο επόμενο σχέδιο.



Σε αυτή τη μέθοδο εκπαιδεύσεως, ο εκπαιδευτής κάθεται εμπρός από το σημείο που θα γίνει η προσγείωση για να έχει καλύτερη οπτική γωνία και αυτός διατάζει τον υποψήφιο αλεξιπτωτιστή πότε να ξεκινήσει τη διαδικασία προσγείωσης με ροή πέντε σημείων. Παρακάτω είναι σχετική φωτογραφία από τη ΣΧΑΛ κατά την εκπαίδευση του ΣΒΕΑ.



Η τελευταία μέθοδος εκπαιδεύσεως είναι παρόμοια με τη διαφορά ότι ο υποψήφιος αλεξιπτωτιστής φοράει την εξάρτηση αλεξιπτώτου και κάνει πτώση από ένα πύργο ύψους 12 ποδών (3.7 μέτρα). Η κάθοδος έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με αυτά μιας πραγματικής προσγείωσης. Ο εκπαιδευτής κρατάει δύο ιμάντες με τους οποίους από το έδαφος ελέγχει την ταχύτητα καθόδου καθώς και την απελευθέρωση του υποψηφίου.



Η τεχνική αυτή προσομοιάζει στο μέγιστο βαθμό μία πραγματική προσγείωση. Παρακάτω βλέπετε σχετική φωτογραφία από τη ΣΧΑΛ.




Πύργος Εκπαιδεύσεως
Ο πύργος εκπαιδεύσως ή πιο συχνά πύργος 34 ποδών (11 μέτρα) είναι η κύρια μέθοδος εκπαίδευσης των υποψήφιων αλεξιπτωτιστών για τη σωστή έξοδο από το αεροσκάφος ή ελικόπτερο. Ο πύργος διαθέτει ένα ομοίωμα αεροπλάνου που έχει δεξιά και αριστερά του συρματόσχοινα στα οποία προσαρμόζονται ιμάντες αντίστοιχοι με αυτούς του αλεξιπτώτου ώστε να επιτρέπει εκπαίδευση σε δύο ομάδες ταυτόχρονα. Με αυτό τον τρόπο οι υποψήφιοι έχουν την πρώτη επαφή τους με άλμα στο κενό με δυνατότητα εξόδου από πόρτα αρχηγού (δεξιά) αλλά και πόρτα βοηθού (αριστερά).



Ο πύργος λειτουργεί επίσης ως μέσο ενίσχυσης της αυτοπεποίθησης των υποψηφίων αλλά και της αντιμετώπισης ή ανακάλυψης τυχόν φοβίας για τα ύψη. Μία από τις τρεις πιο συνηθισμένες στατιστικά φοβίες σήμερα, η υψοφοβία. Σύμφωνα με έρευνες που είχε πραγματοποιήσει ο στρατός των ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αυτό είναι το όριο στο οποίο άτομα με υψοφοβία θα έχουν συμπτώματα ιλίγγου, ζάλης και αυξημένου άγχους. Χάρη σε αυτό, η ΣΧΑΛ μπορεί γρήγορα και με ασφάλεια να εντοπίσει υποψήφιους που δεν είναι ικανοί να γίνουν αλεξιπτωτιστές.



Κατά τα άλματα από τον πύργο οι εκπαιδευτές παρατηρούν τόσο από το έδαφος όσο και από τον πύργο (αρχηγός ρίψης) και μπορούν να κάνουν άμεσες διορθώσεις ή να διατάξουν τον υποψήφιο αλεξιπτωτιστή να εκτελέσει βήματα μερικής ή/και ολικής εμπλοκής. Στο τέλος υπάρχει ένα μεγάλο δίχτυ στο οποίο πιάνονται οι υποψήφιοι αλεξιπτωτιστές.



Τα πιο συνηθισμένα λάθη στον πύργο 34 ποδών είναι:

• Οι υποψήφιοι δεν πέφτουν με το σωστό ρυθμό (είτε πιο αργά είτε πιο γρήγορα)
• Λάθος στάση σώματος από βιασύνη ή άγχος
• Λάθος έξοδος
• Πέσιμο χωρίς να γίνει καμία έξοδος
• Δεν αριθμεί σωστά (101, 102, 103, 104) δυνατά και σταθερά

Από το αντίστοιχο εγχειρίδιο των ΗΠΑ βλέπουμε τις θέσεις όλων των συμμετεχόντων κατά την εκπαίδευση στον πύργο 34 ποδών.



Αν αναφερθούμε στο προηγούμενο μέρος αυτής της σειράς δημοσιεύσεων θα παρατηρήσουμε ότι ο πύργος είναι ένα από τα βασικότερα μέσα εκπαιδεύσεως καθώς καλύπτει τρία από τα πέντε βασικά βήματα ενός άλματος στατικού ιμάντα. Είναι πολύ ρεαλιστική προσομοίωση της εξόδου (πρώτο βήμα), του ελέγχου (δεύτερο βήμα) καθώς και της προετοιμασίας για προσγείωση (τέταρτο βήμα). Επίσης, είναι το πιο εύχρηστο μέσο για εκπαίδευση στα βήματα απεμπλοκής με ασφάλεια.



Σε αυτό το σημείο ολοκληρώσαμε και αυτό το μέρος. Στα επερχόμενα άρθρα θα ασχοληθούμε με περισσότερα μέσα εκπαιδεύσεως αλλά και περεταίρω εκπαίδευση του ΣΒΕΑ όπως βήματα απεμπλοκής, καθήκοντα αρχηγού ρίψεως, άλματα με φόρτο μάχης, άλματα σε νερό, κτλ.

Θεωρία ΣΒΕΑ: Μέρος 5

By admin

Και προχωρούμε στο πέμπτο μέρος της σειράς από την εκπαίδευση που λαμβάνουν οι υποψήφιοι αλεξιπτωτιστές της Σχολής Αλεξιπτωτιστών (ΣΧΑΛ) κατά το ΣΒΕΑ (Σχολείο Βασικής Εκπαιδεύσεως Αλεξιπτωτιστού). Το θέμα αυτής της ενότητας θα είναι οι τεχνικές απεμπλοκής.



Η παραπάνω πινακίδα στην είσοδο της ΣΧΑΛ έχει μία σύντομη φράση από τον φιλόσοφο και ποιητή Σόλων που περικλείει την αρετή της ανθρώπινης αξίας. Η φράση είναι: «Η αξία αποδεικνύεται όχι από το υποχρεωτικό έργο αλλά από το εθελοντικόν τοιούτον». Μία αξία που κάθε υποψήφιος αλεξιπτωτιστής αποδεικνύει με την εθελοντική είσοδο του στη ΣΧΑΛ.

Τα προηγούμενα μέρη της θεωρίας ΣΒΕΑ μπορείτε να τα διαβάσετε από τους ακόλουθους συνδέσμους με τα περιεχόμενα κάθε μέρους.

• Μέρος Πρώτο
  • Ανάλυση του εξοπλισμού αλεξιπτωτιστού
• Μέρος Δεύτερο
  • Τοποθέτηση και Ρύθμιση Εξάρτησης
  • Συλλογή Αλεξιπτώτου Μετά το Άλμα
  • Καθαρισμός Αλεξιπτώτου
• Μέρος Τρίτο
  • Έξοδος/Άλμα
  • Έλεγχος Αλεξιπτώτου
  • Πλοήγηση Αλεξιπτώτου
  • Προετοιμασία για Προσγείωση
  • Προσγείωση
• Μέρος Τέταρτο
  • Ροή Πέντε Σημείων
  • Πύργος Εκπαιδεύσεως

Οι ενότητες αυτού του μέρους είναι οι εξής:

• Μερική Εμπλοκή
• Ολική Εμπλοκή
• Απεμπλοκή: Τραβάμε και ριχνουμε
• Απεμπλοκή: Κάτω και μακριά

Μερική Εμπλοκή
Υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί τύποι μερικής εμπλοκή και όλες απαιτούν τη χρήση της τεχνικής απεμπλοκής «κάτω και μακριά» που θα δούμε στη συνέχεια. Σε αυτό το σημείο θα αναλύσουμε την κάθε μία από τις τέσσερις εμπλοκές αυτής της κατηγορίας.


Η παραπάνω φωτογραφία είναι από συνεκπαίδευση του 4ου ΤΕΑΣ και προσωπικού Ειδικών Δυνάμεων που πραγματοποιήθηκε το Φεβρουάριο του 2013 και συμπεριελάμβανε άλματα στατικού ιμάντα.

1. Πλήρης Αναστροφή Θόλου
   Αυτή η εμπλοκή είναι όταν μέρος του θόλου γυρίσει προς τα μέσα και έχει μπλεχτεί με αρτάνες δημιουργώντας ένα δεύτερο μικρότερο θόλο αέρα στο αλεξίπτωτο. Σε αυτή την εμπλοκή ο αλεξιπτωστιής προσπαθεί να τραβήξει τους μπροστά ή πίσω ιμάντες ανάλογα με το σημείο που υπάρχει η εμπλοκή στο θόλο. Αν η ταχύτητα καθόδου δεν είναι μεγάλη είναι ασφαλές να προσγειωθεί με αυτό το θόλο. Ωστόσο, αν είναι μεγαλή πρέπει να ακολουθήσει τα βήματα απεμπλοκής «κάτω και μακριά».
2. Μερική Αναστροφή Θόλου
   Αυτή η εμπλοκή συμβαίνει αν ο δεύτερος θόλος σταματήσει προτού γυρίσει ανάποδα το ύφασμα του αλεξιπτώτου. Σε αυτή την εμπλοκή ο αλεξιπτωτιστής πρέπει άμεσα να εκτελέσει τα βήματα απεμπλοκής «κάτω και μακριά» καθώς η κάθοδος του αλεξιπτώτου θα είναι πιο γρήγορη και η τριβή μπορεί να «κάψει» το ύφασμα και να την κάνει ακόμα πιο απότομη.
3. Τρύπα στο Θόλο
   Αυτό μπορεί να συμβεί από προβληματικό αλεξίπτωτο ή πολύ δυνατό άνεμο που κατά το άνοιγμα οδηγεί στο σκίσιμο μέρους του αλεξιπτώτου. Ο αλεξιπτωτιστής πρέπει να παρατηρήσει αν η ταχύτητα καθόδου του είναι παρόμοια με τους γύρω αλεξιπτωτιστές, αν κάτι τέτοιο δεν ισχύει πρέπει άμεσα να ακολουθήσει τα βήματα απεμπλοκής «κάτω και μακριά» που θα δούμε στη συνέχεια.
4. Σπασμένες Αρτάνες
   Αν είναι μόνο οι αρτάνες διέυθυνσης (για τα μοντέλα MC-1B/C) το αλεξίπτωτο μπορεί να οδηγηθεί με τους ιμάντες του αλεξιπτώτου. Αν ο αλεξιπτωτιστής βλέπει πάνω από δύο αρτάνες σπασμένες πρέπει να προχωρήσει σε βήματα απεμπλοκής «κάτω και μακριά».

Ολική Εμπλοκή
Αντίστοιχα έχουμε τρεις περιπτώσεις που θεωρούμε ολική εμπλοκή. Ως ολική εμπλοκή ορίζεται οποιαδήποτε βλάβη έχει ως αποτέλεσμα να μην ανοίξει το αλεξίπτωτο ή να μην αναπτυχθεί σωστά 4-5 δευτερόλεπτα μετά την έξοδο του αλεξιπτωτιστή από το αεροσκάφος.



Οι τρεις τύποι ολικής εμπλοκής είναι:

1. Μπλεγμένο Αλεξίπτωτο
   Αυτό θεωρητικά δεν ανήκει στην κατηγορία αυτή καθώς το αλεξίπτωτο έχει ανοίξει. Ωστόσο, περιλαμβάνεται εδώ διότι σημαίνει ότι το αλεξίπτωτο μπλέχτηκε κατά το άνοιγμα και έχει ανοίξει σε μακρόστενο κουβάρι (στα Αγγλικά η εμπλοκή αυτή αποκαλείται «cigarette roll» – στριφτό τσιγάρο). Άμεσα ο αλεξιπτωτιστής πρέπει να ακολουθήσει βήματα απεμπλοκής «τραβάμε και ρίχνουμε».
2. Αλεξίπτωτο που Δεν Άνοιξε
   Αν μετά τα πρώτα 4-5 δευτερόλεπτα από την έξοδο δεν έχει ανοίξει και αναπτυχθεί πλήρως το αλεξίπτωτο τότε ο αλεξιπτωτιστής εκτελέι τα βήματα απεμπλοκής «τραβάμε και ρίχνουμε».
3. Συρόμενος Αλεξιπτωτιστής
   Αν ο αλεξιπτωτιστής μετά τα 4-5 δευτερόλεπτα από την έξοδο του βρίσκεται συρόμενος από το αεροσκάφος από τον στατικό ιμάντα του αλεξιπτώτου πρέπει να πάρει στάση φύλαξης και να προσέξει να προστατεύει τη λαβή ενεργοποίησης του εφεδρικού αλεξιπτώτου. Οι πιθανότητες να μπορούν οι αρχηγοί ρίψεως να τον τραβήξουν μέσα στο αεροσκάφος είναι πολύ λίγες, ωστόσο, αν γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να έχει τη στάση φύλαξης μέχρι να είναι πάλι μέσα στο αεροσκάφος. Η πιο συνηθισμένη τακτική σε αυτή την εμπλοκή είναι εφόσον ο αρχηγός ρίψης βεβαιωθεί ότι ο αλεξιπτωτιστής έχει τις αισθήσεις του και ενημερώσει τον πιλότο να κόψει τον στατικό ιμάντα. Στη συνέχεια ο αλεξιπτωτιστής πρέπει να εκτελέσει τα βήματα απεμπλοκής «τραβάμε και ρίχνουμε».

Απεμπλοκή: Τραβάμε και ριχνουμε
Αυτή είναι η πρώτη από τις δύο τεχνικές απεμπλοκής που θα δούμε σε αυτό το άρθρο. Τα βήματα είναι αρκετά εύκολα ώστε να μπορούν να εκτελεστούν κάτω από πίεση και είναι τα παρακάτω.

1. Ο αλεξιπτωτιστής παίρνει σφιγμένη στάση σώματος
2. Γόνατα και πόδια πρέπει να είναι κολλημένα
3. Πιάνει γερά τη χειρολαβή μεταφοράς του εφεδρικού αλεξιπτώτου με το αριστερό του χέρι
4. Στρέφει το κεφάλι του αριστερά ή δεξιά
5. Τραβάει τη λαβή ενεργοποίησης του εφεδρικού αλεξιπτώτου με το δεξί του χέρι και την πετάει στο έδαφος

Βλέπετε τη λαβή ενεργοποίησης του εφεδρικού αλεξιπτώτου καλύτερα στην επόμενη φωτογραφία μέσα στο κόκκινο πλαίσιο.



Απεμπλοκή: Κάτω και μακριά
Αυτή η τεχνική απεμπλοκής χρησιμεύει όταν ο κύριος θόλος έχει ανοίξει (έστω και με σοβαρή εμπλοκή). Αν ένας αλεξιπτωτιστής εκτελέσει τα βήματα απεμπλοκής «τραβάμε και ρίχνουμε» με έναν ανοιχτό, έστω και εν μέρει, θόλο τότε υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να μπλεχτεί το εφεδρικό με το ήδη προβληματικό κύριο αλεξίπτωτο. Έτσι ένας αλεξιπτωτιστής σε τέτοια κατάσταση πρέπει να ακολουθήσει τα παρακάτω βήματα.

1. Παίρνει στάση φύλαξης με τα γόνατα και τα πόδια κολλημένα
2. Τοποθετεί το αριστερό του χέρι πάνω από το κεντρικό τμήμα του εφεδρικού αλεξιπτώτου και πιέζει γερά. Εκεί βρίσκεται το αλεξίπτωτο πιλότος που είναι πιεσμένο με ελατήριο και όταν αφαιρεθεί η λαβή θα εκτιναχθεί για να ανοίξει το αλεξίπτωτο. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί και για αυτό το λόγο ασκείται πίεση σε αυτό το σημείο
3. Με το δεξί χέρι τραβάει τη λαβή ενεργοποίησης του εφεδρικού αλεξιπτώτου και την ρίχνει στο έδαφος
4. Χωρίς να ελευθερώσει το αριστερό χέρι βάζει όσο πιο βαθιά μέσα στο σακίδιο του εφεδρικού αλεξιπτώτου γίνεται το δεξί του χέρι και πιάνει ένα μέρος του αλεξιπτώτου (όσο μεγαλύτερο γίνεται)
5. Με το δεξί χέρι κρατάει τον πιλότο και μέρος του αλεξιπτώτου γερά και το ρίχνει περίπου 45 μοίρες κάτω και δεξιά ή αριστερά ανάλογα με το που βρίσκεται η εμπλοκή του κύριου αλεξιπτώτου. Αν περιστρέφεται το ρίχνει με τη φορά της περιστροφής ώστε να μην περιστραφεί και μπλεχτεί και το εφεδρικό. Αν δεν βγεί όλο μέσα από το σακίδιο του εφεδρικού το βγάζει ο ίδιος
6. Με τους αντίχειρες βγάζει όλες τις αρτάνες από το σακίδιο του εφεδρικού αλεξιπτώτου εφόσον δεν έχουν βγει

Θεωρία ΣΒΕΑ: Μέρος 6

By admin

Στο παρόν άρθρο από θα δούμε το θεωρητικό κομμάτι της εκπαιδεύσεσως του Σχολείου Βασικής Εκπαιδεύσεως Αλεξιπτωτιστκού (ΣΒΕΑ) που πραγματοποιείται στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών για τα στάδια της κίνησης μέσα στο αεροσκάφος αμέσως πρίν την έξοδο.



Τα προηγούμενα μέρη της θεωρίας ΣΒΕΑ μπορείτε να τα διαβάσετε από τους ακόλουθους συνδέσμους με τα περιεχόμενα κάθε μέρους.

• Μέρος Πρώτο
  • Ανάλυση του εξοπλισμού αλεξιπτωτιστού


• Μέρος Δεύτερο
  • Τοποθέτηση και Ρύθμιση Εξάρτησης
  • Συλλογή Αλεξιπτώτου Μετά το Άλμα
  • Καθαρισμός Αλεξιπτώτου


• Μέρος Τρίτο
  • Έξοδος/Άλμα
  • Έλεγχος Αλεξιπτώτου
  • Πλοήγηση Αλεξιπτώτου
  • Προετοιμασία για Προσγείωση
  • Προσγείωση


• Μέρος Τέταρτο
  • Ροή Πέντε Σημείων
  • Πύργος Εκπαιδεύσεως


• Μέρος Πέμπτο
  • Μερική Εμπλοκή
  • Ολική Εμπλοκή
  • Απεμπλοκή: Τραβάμε και ριχνουμε
  • Απεμπλοκή: Κάτω και μακριά

Η διαδικασία εξόδου αποτελείται από μία σειρά εννέα βημάτων για τα οποία είναι υπεύθυνος ο αρχηγός ρίψεως. Οι διαταγές που θα δούμε αφορούν τόσο τον τρόπο που τις παραδίδει ο αρχηγός ρίψης όσο και τη σωστή εκτέλεση τους από τον κάθε αλεξιπτωτιστή. Στόχος τους είναι η ασφαλής έξοδος των αλεξιπτωτιστών την κατάλληλη στιγμή.

1 – Επικοινωνία
Αρκετές φορές ο θόρυβος εντός του αεροσκάφους δεν επιτρέπει την εκτέλεση φωνητικών εντολών, για αυτό το λόγω υπάρχουν αρκετά διαφορετικά σήματα με τα χέρια ώστε ο αρχηγός ρίψης να γνωστοποιήσει την κατάσταση στους αλεξιπτωτιστές. Για παράδειγμα, ο αρχηγός ρίψης είναι υπεύθυνος να ενημερώσει τους αλεξιπτωτιστές φωνάζοντας αλλά δείχνωντας και με τα δάχτυλα του τον χρόνο που απομένει έως τη στιγμή της εξόδου. Αυτό γίνεται στα 20 και 10 λεπτά πρίν την έξοδο από το αεροσκάφος. Επίσης, πρέπει είτε να είναι αγκιστρωμένος με ιμάντα όπως φαίνεται στην επόμενη φωτογραφία.



Είτε να φέρει ο ίδιος αλεξίπτωτο ελεύθερης πτώσης εφόσον έχει ολοκληρώσει τη σχετική εκπαίδευση. Αυτό πρέπει να γίνει προτού επιτραπεί η μετακίνηση οποιουδήποτε αλεξιπτωτιστή μέσα στο αεροσκάφος για λόγους ασφαλείας. Στη συνέχεια βλέπετε έναν αρχηγό ρίψης που φέρει εξοπλισμό και αλεξιπτώτο ελεύθερης πτώσης αλλά και έναν άλλο αρχηγό ρίψης δεμένο με ιμάντα.




2 – Διαταγή «Έτοιμοι»
Αυτή η διαταγή εκτελείται από τον αρχηγό ρίψης όταν θέλει να έχει την απολύτη προσοχή των αλεξιπτωτιστών που κάθονται εντός του αεροσκάφους. Το σήμα εκτελείται σε δύο στάδια, αρχικά σηκώνει τα χέρια με κλειστές τις παλάμες στο ύψος των ώμων όπως και εν συνεχεία τεντώνει τα χέρια του (με κλειστές παλάμες) και αναφωνεί «έτοιμοι». Σχηματική αναπαράσταση από το συκγκεκριμένο σήμα βλέπετε παρακάτω.



Οι αλεξιπτωτιστές που ακούνε/βλέπουν αυτή τη διαταγή ανάλογα με τη θέση τους πρέπει να εκτελέσουν τα ακόλουθα. Αρχικά ελέγχουν ότι το άγκιστρο του στατικού ιμάντα είναι περασμένο πάνω από τον αριστερό τους ώμο και πιασμένο στη χειρολαβή του εφεδρικού αλεξιπτώτου (ωστόσο, ποτέ δεν το βγάζουν). Όσοι είναι όρθιοι, έτοιμοι για άλμα, πέρνουν τη στάση εξόδου με ελαφρώς λυγισμένο προς τα κάτω κορμό, τα χέρια στο εφεδρικό και το δεξί πόδι να πατάει στο σκαλάκι εκτός του αεροπλάνου με το αριστερό πόδι ελαφρώς πιο πίσω.

3α – Διαταγή «Όρθιοι» (εξωτερική σειρά)
Σε αυτή τη μορφή η διαταγή αυτή αφορά τους αλεξιπτωτιστές που είναι στην σειρά που είναι πιο κοντά στην πόρτα εξόδου. Αρχικά ο αρχηγός ρίψης με μόνο το δείκτη και τον μέσο σηκωμένους ως το ύψος των ματιών δίνει τη διαταγή στην εξωτερική σειρά και ταυτόχρονα κατεβάζει τα χέρια του με κλίση 45 μοιρών μέχρι να κλειδώσουν οι αγκώνες. Αυτό γίνεται όπως το βλέπετε εδώ.



Εφόσον έχει επιλέξει τη σειρά (γνωστό και ως stick) που θα σηκωθεί, ο αρχηγός ρίψης προχωρά στο δεύτερο μέρος της διαταγής. Σηκώνει τα χέρια του με ίσιες παλάμες όπως φαίνεται στα επόμενα σχέδια και ταυτόχρονα δίνει το παράγγελμα «όρθιοι». Ανάλογα το αεροσκάφος οι αλεξιπτωτιστές ίσως να χρειαστεί να αναδιπλώσουν τα πτυσσόμενα καθίσματα αλλά η τελική τους θέση πρέπει να είναι σε όρθιοι με μέτωπο προς την πόρτα εξόδου και σε σειρά.




3β – Διαταγή «Όρθιοι» (εσωτερική σειρά)
Ανάλογα τον τύπο αεροσκάφους μπορεί να υπάρχουν αρκετές σειρές στο κεντρικό του μέρος. Ο αρχηγός ρίψης κάνει την παρακάτω κίνηση δείχνοντας τη σειρά στην οποία απευθύνεται.



Κατά τη συνέχεια της διαταγής εκφωνεί τη διαταγή «όρθιοι» ταυτόχρονα με την εκτέλεση του σήματος δύο χρόνων που βλέπετε παρακάτω.



Οι αλεξιπτωτιστές πρέπει να ακολουθήσουν τα ίδια βήματα όπως και στην εξωτερική σειρά. Δηλαδή να σηκωθούν (όπως αρμόζει στον τύπο αεροσκάφους που βρίσκονται) και να μπουν σε σειρά με μέτωπο την πόρτα εξόδου.

4 – Διαταγή Αγκίστρωσης
Μετά την αγκίστρωση κανένας αλεξιπτωτιστής δε μπορεί να αλλάξει γνώμη και γι’αυτό είναι σημαντικό όποιος έχει αμφιβολίες να μην εκτελέσει αυτή τη διαταγή. Ο αρχηγός ρίψης δίνει τη διαταγή «αγκιστρωθείτε» και ταυτόχρονα εκτελεί την παρακάτω κίνηση.



Κάνει τα δάχτυλα του σε σχήμα άγκιστρου και τα μετακινεί πάνω και κάτω τουλάχιστον τρεις φορές όπως φαίνεται στην παραπάνω εικόνα. Με αυτό το σήμα ο κάθε αλεξιπτωτιστής του stick πρέπει να απαγκιστρώσει το στατικό ιμάντα από τη χειρολαβή του εφεδρικού αλεξιπτώτου, να τον αγκιστρώσει στο κατάλληλο συρματόσχοινο (ανάλογα με την πόρτα εξόδου) με προσοχή ώστε το άνοιγμα του άγκιστρου να κοιτάει προς το εξωτερικό μέρος του αεροσκάφος όπως φαίνεται στην επόμενη φωτογραφία.



Αυτό γίνεται ώστε το αδύναμο μέρος του κρίκου (ανοιχτό μέρος) να μη δεχτεί ισχυρή πίεση κατά την έξοδο και να δημιουργηθεί πιθανότητα απαγκίστρωσης. Στη συνέχεια ο αλεξιπτωτιστής τοποθετεί την περόνη (σύρμα ασφάλισης) στο άγκιστρο και το λυγίζει προς τα κάτω. Για αποφυγή ατυχημάτων (κυρίως στα μάτια) πρέπει να τοποθετήσει την περόνη με τη μύτη της προς το πίσω μέρος του αεροσκάφους, δηλαδή με τη βάση της περόνης προς το πρόσωπο του.




Τέλος, αν η έξοδος γίνεται από αριστερά (δηλαδή η δεξιά πόρτα του αεροπλάνου – γνωστή ως πόρτα αρχηγού) πρέπει ο στατικός ιμάντας να είναι πάνω από τον αριστερό ώμο του αλεξιπτωτιστή (δηλαδή πίσω του κατά την έξοδο) και αντίστροφα για την άλλη πλευρά του αεροσκάφους.




5 – Έλεγχος Στατικού Ιμάντα
Όταν ο αρχηγός ρίψης δει ότι όλοι έχουν εκτελέσει την προηγούμενη διαταγή θα προχωρήσει σε αυτή που συνήθως γίνεται από πολλούς αρχηγούς ρίψης και πρέπει να δίδεται σε κάθε αλεξιπτωτιστή ξεχωριστά. Κοιτώντας τον ο αρχηγός ρίψης κάνει το παρακάτω σήμα και το επαναλαμβάνει τουλάχιστον τρεις φορές για να βεβαιωθεί ότι ο αλεξιπτωτιστής το αντιλήφθηκε.



Ο κάθε αλεξιπτωτιστής πρέπει να ελέγξει το στατικό ιμάντα του μπροστινού του. Συγκεκριμένα με οπτική παρατήρηση και αφή, χωρίς να μετακινεί κάτι ελέγχει το άγκιστρο στο συρματόσχοινο, να μην είναι μπλεγμένος ο στατικός ιμάντας στην πλάτη του αλεξιπτωτιστή, να μην είναι λυμένος από το σάκο του αλεξιπτώτου, ότι οδηγεί στο σάκο του αλεξιπτώτου όπως πρέπει και ότι δεν υπάρχει φθορά. Εφόσον όλα αυτά ισχύουν τον ενημερώνει ότι όλα είναι εντάξει με ένα απότομο ελαφρύ χτύπημα. Τον τελευταίο αλεξιπτωτιστή του stick τον ελέγχει ο τελευταίος του αμέσως επόμενου.

6 – Έλεγχος Εξοπλισμού
Όταν ο αρχηγός ρίψης βεβαιωθεί ότι ο προηγούμενος έλεγχος ολοκληρωθηκε δίνει το επόμενο σήμα και κινείται ώστε να το δουν όλοι οι αλεξιπτωτιστές του stick που ετοιμάζεται για έξοδο. Η κίνηση πρέπει να επαναλαμβάνεται τουλάχιστον τρεις φορές.



Με αυτό το σήμα ο κάθε αλεξιπτωτιστής πρέπει να ελέγξει τον εξοπλισμό του με ένα χέρι καθώς δεν πρέπει να αφήσει τον στατικό ιμάντα που κρατάει με το άλλο. Συγκεκριμένα πρέπει να ελέγξει: το κράνος του, τους ιμάντες της εξάρτησης και τους ιμάντες ανάρτησης φόρτου εφόσον φέρει φόρτο μάχης.

7 – Τέλος Ελέγχου
Όταν ο αρχηγός ρίψης ενημερωθεί από τον κυβερνήτη ότι πλησιάζει στη ζώνη ρίψεως δίνει αυτό το σήμα φωνάζοντας ταυτόχρονα «τέλος ελέγχου».



Τότε ο τελευταίος αλεξιπτωτιστής του stick βγαίνει λίγο εκτός της σειράς και φωνάζει «Καλώς» και ταυτόχρονα δίνει ένα απότομο ελαφρύ χτύπημα στο μηρό του μπροστινού αλεξιπτωτιστή που κάνει το ίδιο έως ότου φτάσουν στον πρώτο ενώ μπορούν να κάνουν και τη χειρονομία ΟΚ (κύκλος με τον αντίχειρα και το δείκτη και με τεντωμένα τα υπόλοιπα δάχτυλα). Όταν ο αρχηγός ρίψης ακούσει από τον πρώτο αλεξιπτωτιστή ότι όλα είναι καλά προχωράει στο επόμενο στάδιο.

8 – Έτοιμοι
Περίπου 10 δευτερόλεπτα προτού το αεροσκάφος πλησιάσει τη ζώνη ρίψης ο αρχηγός ρίψεως κάνει το παρακάτω σήμα μαζί με τη αναφώνηση «έτοιμοι».



Ο πρώτος αλεξιπτωτιστής προχωράει στην πόρτα εξόδου, δίνει το στατικό ιμάντα στον αρχηγό ρίψης και παίρνει στάση εξόδου αναμένωντας τη διαταγή να φύγει. Οι υπόλοιποι αλεξιπτωτιστές παραμένουν κοντά ο ένας στον άλλο και έτοιμοι να προχωρήσουν στα βήματα εξόδου. Παράδειγμα της κίνησης βλέπετε στο επόμενο σχέδιο.




9 – Φύγε
Όταν ανάψει το πράσινο φως ο αρχηγός ρίψης γνωρίζει ότι το αεροσκάφος είναι στην κατάλληλη θέση για τη ζώνη ρίψεως (ΖΡ). Τότε κάνει ένα γρήγορο έλεγχο της ζώνης ρίψεως (εφόσον είναι εφικτό) και δίνει τη διαταγή «φύγε» ή «έφυγες» στον αλεξιπτωτιστή μαζί με ένα ήπιο σπρώξιμο και ακολουθούν και οι υπόλοιποι αλεξιπτωτιστές μέχρι να τους σταματήσει. Το βήμα αυτό και το κόκκινο/πράσινο φως (μέσα στο κόκκινο πλαίσιο) τα βλέπετε παρακάτω.



Το βήμα αυτό είναι ακριβώς το ίδιο με την εκτέλεση εκπαιδευτικών αλμάτων από τον πύργο 34 ποδών που περιγράψαμε σε προηγούμενο μέρος. Από αυτό το σημείο και έπειτα ο έλεγχος περνάει στον κάθε αλεξιπτωτιστή για την ασφαλή προσγείωση του με τις τεχνικές που έχουμε αναφέρει στα υπόλοιπα μέρη αλλά και αυτές που θα δούμε στα επόμενα.

Απονομή Πτερύγων Στατικού Ιμάντα και Πτερύγων Ελευθέρας Πτώσεως (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)

Την Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014, πραγματοποιήθηκε η απονομή Πτερύγων Στατικού Ιμάντα και Πτερύγων Ελευθέρας Πτώσεως στους αποφοιτήσαντες, από τον Υποδιευθυντή ΓΕΣ/ΔΕΔ Ταξίαρχο κ. Βασίλειο Μπαλντούμη.

Το Σχολείο Βασικής Εκπαίδευσης Αλεξιπτωτιστού (ΣΒΕΑ 2014Β' ΕΣΣΟ) λειτούργησε στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών (ΣΧΑΛ) από 30 Ιουνίου έως 25 Ιουλίου 2014, με 102 εκπαιδευόμενους.

Το Σχολείο Ελευθέρας Πτώσεως λειτούργησε από 30 Ιουνίου έως 25 Ιουλίου 2014, με 12 εκπαιδευόμενους

(*)Antoine Rivarol, 1753-1801, Γάλλος Γνωμικογράφος

==========================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"