Η φωνή μας είναι η ενεργή δημοσιογραφία των πολιτών.
Στείλτε μας και τις δικές σας απόψεις - κριτικές.
Κάθε ιστολόγιο που κλείνει είναι ένα βαρύ κτύπημα στη δημοκρατία, κάθε νέο ιστολόγιο την ενισχύει και ελέγχει την εξουσία.
Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2023
ΙΣΟΒΙΤΕΣ (2008) Full Movie: Δείτε ολόκληρη την "κυνηγημένη" ταινία του Θόδωρου Μαραγκού
Στους νυχτερινούς ταξιδιάρηδες ανήκει ο Πάνος, ο οποίος οδηγεί το φορτηγό του σε μακρινούς δρόμους.
Αναζητώντας την ελευθερία του, απολαμβάνει τα δώρα που του προσφέρει η διαδρομή.
Στην κοινωνία, όμως, υπάρχει και κάποιος που ακούει στο όνομα «Λοχαγός», ο οποίος έχει αγανακτήσει για το χάλι της σημερινής ζωής.
Αποφασίζει να κλειστεί στη φυλακή ως εθελοντής ισοβίτης, γιατί πιστεύει ότι είναι καλύτερα μέσα παρά έξω.
Όταν οι δυο τους συναντιούνται στη φυλακή, επιχειρούν να λύσουν τις φιλοσοφικές τους διαφορές, και μετατρέπουν το κελί που μοιράζονται σε ρινγκ.
Δείτε το σχετικό video της ταινίας:
ΙΣΟΒΙΤΕΣ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΜΑΡΑΓΚΟΥ
H ΙΣΤΟΡΙΑ Δυο ισοβίτες, ο ένας εθελοντής και ο άλλος απεγνωσμένος για ελευθερία, συναντιούνται πίσω από της φυλακής τα σίδερα
Οι «Ισοβίτες», με ανεκδιήγητο και όχι ιδιαίτερα καλόγουστο σενάριο, συλλαμβάνουν δυο αξιόλογους Ελληνες καρατερίστες στη χειρότερη στιγμή της καριέρας τους.
Δεν είναι τυχαίο που η επίσημη αγγλική μετάφραση της ταινίας είναι «Βoobheads» («Βυζοκέφαλοι»).
Με εμφανείς αισθητικές αναφορές σε Σουγκλάκο και Τσάκωνα, ο Θόδωρος Μαραγκός επιστρέφει με αυτήν την ταινία στη μυθοπλασία, 18 χρόνια μετά τον «Δραπέτη Του Φεγγαριού» και ενώ τα τελευταία χρόνια είχε μάλλον ορθώς στραφεί στο ντοκιμαντέρ.
Δεν ξέρω τι είναι χειρότερο: ο Σπυριδάκης να τα σπάει σε σκυλάδικο ή ο Μουρίκης να πίνει κατσικίσιο γάλα κατευθείαν από τα χεράκια της βλαχαδερής μαμάς του;
Μάλλον το δεύτερο, γιατί ο Μαραγκός μοιάζει αποφασισμένος να μην αφήσει σταγόνα αυτοσεβασμού σ' έναν ηθοποιό που μέχρι πρότινος διέθετε μια από τις πιο εκλεκτικές φιλμογραφίες στο χώρο.
Οχι πια.
Στους «Ισοβίτες» υποδύεται έναν φυλακισμένο φορτηγατζή, που αποζητά απεγνωσμένα την ελευθερία του προκειμένου να «ανεβάσει» το γάιδαρό του στο youtube!
Ο συγκρατούμενος Σπυριδάκης το παίζει Κακαουνάκης, εκδίδοντας ρυπαρή φυλλάδα που τον φέρνει συνεχώς αντιμέτωπο με την εξουσία, μέχρι που η τράπεζα του παίρνει το σπίτι και καταφεύγει στη φυλακή.
Εκτός και αν ο σκηνοθέτης έπεσε θύμα πλεκτάνης που τον έπεισε να συμμετάσχει σε υποτιθέμενη αναβίωση του εμπορικού ελληνικού σινεμά του 80 που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, δεν μπορώ να φανταστώ για ποιο λόγο αποφάσισε να γυρίσει αυτή την ταινία.
Όπως δεν μπορώ να σκεφτώ ειλικρινά θετικό λόγο για να την προτείνω.
Υπάρχει κι ένας στην κοινωνία που ζούμε, ο οποίος, έχει αγανακτήσει για το χάλι της και δεν αντέχει άλλο. Αποφασίζει να κλειστεί στις φυλακές ως εθελοντής ισοβίτης για να αποδείξει ότι είναι καλλίτερα εκεί μέσα παρά έξω.
Υπάρχει όμως κι ένας άλλος, ο οποίος δεν μπορεί να μείνει ούτε ένα δευτερόλεπτο φυλακισμένος κι επιχειρεί να δραπετεύσει.
Αλλά για να μπορέσει να βγει έξω, πρέπει πρώτα να αποδείξει γιατί αξίζει η ελευθερία του.
Ο Θόδωρος Μαραγκός κάνει κάτι ελαφρώς ξεχωριστό: προσωπικές λαϊκές κωμωδίες με ιδιαίτερη προσέγγιση στους χαρακτήρες και στα θέματά του.
Ακουμπάει στο σουρεαλισμό μέσα από την κοινωνική πραγματικότητα και σατιρίζει, επιδιώκοντας το γέλιο.
Με τους Ισοβίτες πέφτει σε ένα μεγάλο κενό.
Ούτε πλάκα έχει η ταινία, ούτε σατιρίζει εύστοχα την εξουσία, τραβώντας ένα μονόχορδο αστείο ad nauseam.
Ο ένας ήρωας (ο Μουρίκης) νομίζει πως είναι ελεύθερος μέχρι που τρώει ισόβια και καταλαβαίνει ποια είναι η ουσία της ύπαρξής του στα σίδερα της φυλακής, και ο άλλος (ο Σπυριδάκης) είναι ένας ανορθόδοξος «ελεύθερος» που κάνει τα πάντα για να μπει φυλακή, γιατί δεν βρίσκει κανένα νόημα εκεί έξω.
Με πολλές φωνές, επαναλαμβανόμενα αστεία (που κάνουν τις τρέχουσες κωμωδίες να μοιάζουν πανέξυπνες μπροστά της) και προφανέστατες αλληγορίες περί ελευθερίας του ατόμου, επαναστατικότητας και εξευτελισμού των Αρχών σε μια εποχή που η καταπίεση στάζει από παντού, εκθέτει δυο πολύ καλούς ηθοποιούς σε κείμενα και καταστάσεις άβολες και άστοχες, που, προσωπικά, μου προκάλεσαν τεράστια, βουβή αμηχανία.
Καταπληκτικη σουρεαλιστικη ταινιαρα με εξαιρετικες ερμηνειες. Καμμια σχεση με τις τραγικες ελληνικες ταινιες που σερβιρονται σε τηλεοραση κ σινεμα. Λουι Μπουνιουελ και Τζιμ Τζαρμους ταυτοχρονα. Μπραβο στο σκηνοθετη.
ΤΕΛΕΙΑ ΤΑΙΝΙΑ!!! Κρίμα για την Κριτική του Αθηνόραμα. Φοβερά νοήματα!!
Η επιτομή της ελληνικής κοινωνίας και οικογένειας. Άριστη ταινία. Άριστος σκηνοθέτης. Ο Έλληνας Αλμοδοβαρ. Βλέπεις την ταινία και μεταναστευεις .
Αγαπητοί φίλοι και φίλες αυτή την εβδομάδα προβάλλεται η νέα μου ταινία «ΙΣΟΒΙΤΕΣ» στους κινηματογράφους ΕΛΛΗ-ΤΡΙΑΝΟΝ- ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟΣ-ΟΝΕΙΡΟ.
Η ταινία πρωτοπαίχθηκε στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης τον Νοέμβριο του 2008 και άρεσε πολύ στον κόσμο που την παρακολούθησε. Οι θεατές γέλασαν με την καρδιά τους και την καταχειροκρότησαν. Το ίδιο άρεσε και στην πρεμιέρα, που έγινε στον κινηματογράφο ΕΛΛΗ στις 3 Μαρτίου 2009.
Παρ΄ όλο τον ενθουσιασμό του κόσμου η ταινία δέχθηκε μεγάλη επίθεση απ΄αυτούς που θέλουν να ελέγχουν εξ ολοκλήρου τον χώρο του κινηματογράφου.
Τα μεγάλα γραφεία αρνήθηκαν να την προβάλλουν στα πολυκαταστήματα που διαθέτουν.
Κι όταν η ταινία βγήκε σε τέσσερις κινηματογράφους, που αυτή την σαιζόν είναι έξω απο τα μεγάλα κυκλώματα, άρχισαν να την βρίζουν και να της επιτίθενται λυσσασμένα μέσα απο τις στήλες της κριτικής, των περιοδικών και των εφημερίδων που διαθέτουν.
Όλος αυτός ο πόλεμος κατά της ταινίας γίνεται επειδή βεβαίως την έχει γράψει και την έχει σκηνοθετήσει ο Μαραγκός ο οποίος κάθε φορά που εμφανίζεται και προσφέρει γέλιο αυτοί παθαίνουν πανικό.
Γιατί δε μπορούν να γελάσουν επειδή στερούνται χιούμορ. Και αυτό, να μη ξεχνάμε, είναι το χαρακτηριστικό της εξουσίας.
Ο πόλεμος όμως γίνεται κυρίως για τις ιδέες που περιέχει η ταινία, τις οποίες αυτοί θέλουν να τις εξαφανίσουν.
Λυσσάνε που ο κόσμος χειροκροτεί αυτές τις ιδέες. Στην ουσία αυτή η επίθεση που δέχεται η ταινία, είναι μέρος της γενικότερης επίθεσης που δέχεται η Παιδεία κι ο Ελληνικός Πολιτισμός.
Η τύχη της ταινίας κρίνεται αν θα συνεχίσει να παίζεται σ΄αυτούς τους κινηματογράφους, μέχρι την Κυριακή το βράδυ.
Αν πάει κόσμος, θα συνεχίσει να παίζεται και την άλλη εβδομάδα.
---------------------------------------
Σχόλια για την ταινία από άλλα blogs:
Θόδωρος Μαραγκός
Γεννήθηκε στα Φιλιατρά Μεσσηνίας. Ξεκίνησε την καλλιτεχνική του δραστηριότητα με κινούμενα σχέδια και ασχολήθηκε με όλα τα είδη κινηματογράφου.
Έχει βραβευθεί ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος, διευθυντής φωτογραφίας και animator.
Οι ταινίες του, εκτός από τα βραβεία, έχουν κάνει ρεκόρ εισιτηρίων και συνδυάζουν την καλλιτεχνική με την εμπορική ποιότητα.
Ο 'Λοχαγός' (Τάκης Σπυριδάκης) είναι εκδότης ανεξάρτητης παρακμιακής εφημερίδας που θέλει να βγάλει 'όλα τα άπλυτα στη φόρα', από τα χρέη όμως προς την τράπεζα χάνει το σπίτι και τον κλείνουν φυλακή.
Ο Πάνος (Βαγγέλης Μουρίκης), είναι φορτηγατζής που ακούει non-stop το (θεϊκό άσμα) 'ο λεβιές' και μένει ακόμα στο πατρικό του αλλά για κακή του τύχη καταλήγει κι αυτός σιδηροδέσμιος.
Ο πρώτος, βαρέθηκε να πνίγεται από το άγχος της καθημερινότητας και την αδικία της κοινωνίας και έχει πεισθεί πως είναι καλύτερα να είσαι 'μέσα', συνεπώς είναι διατεθειμένος να παραμείνει ως έχει έστω κι ως εθελοντής ισοβίτης!
Ο δεύτερος πάλι, δεν αντέχει ούτε λεπτό φυλακισμένος.
Οι δυο τους καταλήγουν στο ίδιο κελί και η συμβίωση ξεκινά με τους χειρότερους οιωνούς.
Ευτυχώς όμως που τους ενώνει η λατρεία τους για τη Στέλλα (Ευαγγελία Μουμούρη), μία τραγουδίστρια σε μπουζουξίδικο της εθνικής οδού.
Η νέα ταινία του Θόδωρου Μαραγκού έχει την τύχη να πετυχαίνει τους Σπυριδάκη και Μουρίκη σε φοβερά κέφια.
Το πρωταγωνιστικό δίδυμο δίνει ρέστα σε δύο απολαυστικότατες ερμηνείες που από μόνες τους αποτελούν τα κυριότερα θεμελιώδη συστατικά των 'Ισοβιτών'.
Όντας πλήρως εναρμονισμένοι με το πνεύμα της ταινίας, συμβάλλουν τα μέγιστα ώστε να μεταδίδουν με κάθε δυνατό τρόπο την ευφάνταστη διακωμώδηση και την έντονα κριτική διάθεση απέναντι στα κακώς κείμενα της ελληνικής κοινωνίας, την υποκουλτούρα, την αδυσώπητη καθημερινότητα και προπαντός τη σχετικότητα που χαρακτηρίζει την ελευθερία ως έννοια.
Πέραν όμως των δύο κεντρικών ηρώων, ικανοποιητική προσοχή έχει δοθεί και στους περιφερειακούς χαρακτήρες όπου συναντάμε μερικές ακόμα δυνατές παρουσίες, όπως εκείνης του σκηνοθέτη Γιάννη Οικονομίδη στο ρόλο του σκληροτράχηλου ρατσιστή μπάτσου.
Οι «Ισοβίτες» του Μαραγκού διακρίνονται πρωτίστως για το χαλαρό και ειλικρινές τους ύφος και την οξυδέρκεια του χιούμορ μέσα από θανατηφόρες ατάκες και καυστικούς διαλόγους.
Μιλούν με χαρακτηριστική άνεση την αργκό, χωρίς να υποκρίνονται αλλά και χωρίς να αυτολογοκρίνονται, παρουσιάζοντας θαυμαστή ωριμότητα στη χρήση υβρεολόγιου που σε καμία περίπτωση δε θυμίζει συνηθισμένες ελληνικές κωμωδίες υστερικού τύπου.
Στον αντίποδα όμως, η χαλαρότητα στη σεναριακή δομή γυρίζει εν τέλει μπούμερανγκ, καθώς παρατηρείται μία εμφανής διστακτικότητα του Μαραγκού να βρει το σημείο ισορροπίας ανάμεσα στην καθαρή κωμωδία και την κοινωνική ταινία.
Η αμηχανία της προσέγγισης αυτού του σημείου καθίσταται εμφανής όταν επιχειρείται, κάπως απροσδιόριστα, μία περαιτέρω εμβάθυνση πάνω σε κοινωνικά και φιλοσοφικά σχόλια, φοβούμενη ταυτόχρονα μήπως βαρύνει επικίνδυνα το 'θέμα'.
Παρόλο που οι «Ισοβίτες» επιλέγουν τελικά να θίξουν ακροθιγώς μερικά ζουμερά κομμάτια της θεματικής τους, δεν παύουν να αποτελούν μία τίμια κινηματογραφική πρόταση που διαθέτει τις απαραίτητες αρετές ώστε να βρει το κοινό της.
Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 05-03-2009 | Διανομή: Filmcenter
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.