Έλληνες του Πνεύματος και της Τέχνης: Νίκος Καζαντζάκης - Η Ασκητική (Salvatores dei)

Ο Στέλιος Μάινας παρουσιάζει τη ζωή και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη. 

Ο γνωστός ηθοποιός, περιδιαβαίνει το άγριο κρητικό τοπίο. Περπατά στο λιμάνι και στα τείχη του Ηρακλείου, αλλά και στην Αίγινα και στην Αθήνα. 

Καλεί όλους να ακολουθήσουν τα βήματα του Καζαντζάκη στο γεωγραφικό και πνευματικό ταξίδι της ζωής του. Αυτή η πορεία, μαζί με το σπάνιο φωτογραφικό, και οπτικοακουστικό υλικό και τις μαρτυρίες και συνεντεύξεις ανθρώπων που τον γνώρισαν και μελέτησαν τη ζωή και το έργο του, σχηματίζει τη «βασανισμένη» και ελεύθερη μορφή ενός σύγχρονου Οδυσσέα. Ένας Οδυσσέας που ταξίδευε από τόπο σε τόπο και από ιδέα σε ιδέα χωρίς να στέκεται να ησυχάσει πουθενά. 

Για τον Νίκο Καζαντζάκη μιλούν: ο Γιώργος Γραμματικάκης, η ποιήτρια και βαφτισιμιά του Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, η συγγραφέας και καθηγήτρια βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης Αγγέλα Καστρινάκη

Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;" Πολέμα!

Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.

Να πεθαίνεις κάθε μέρα. Να γεννιέσαι κάθε μέρα. Ν' αρνιέσαι ό,τι έχεις κάθε μέρα.

Να 'σαι ανήσυχος, αφχαρίστητος, απροσάρμοστος πάντα. Όταν μια συνήθεια καταντήσει βολική, να τη συντρίβεις. Η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η ευχαρίστηση.

Νίκησε το στερνό, τον πιο μεγάλο πειρασμό, την ελπίδα. Τούτο είναι το τρίτο χρέος.

Πειθαρχία, να η ανώτατη αρετή.

-------------------------------------

Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν'αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου. Να πεθαίνεις και να λες: Θάνατος δεν υπάρχει!

Καζαντζάκης - "Ασκητική"

ΚΕΦΑΛΑΙΑ: ΠΡΟΛΟΓΟΣ 00:00:00 1ο ΧΡΕΟΣ 00:02:10 2ο ΧΡΕΟΣ 00:07:49 3ο ΧΡΕΟΣ 00:15:15 Η ΡΑΤΣΑ 00:32:33 Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ 00:41:35 ΤΟ ΟΡΑΜΑ 00:56:03 Η ΠΡΑΞΗ 01:08:29 ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ 01:22:46 ΑΝΘΡΩΠΟΣ & ΦΥΣΗ 01:38:30 Η ΣΙΓΗ 01:47:48

“Πού να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ;” – Νίκος Καζαντζάκης

Χαίρομαι που είμαι Έλληνας γιατί αυτά τα λόγια δεν μπορούν να μεταφραστούν σε κάποια γλώσσα χωρίς να χάσουν την ομορφιά τους.

 

Αυτό το απόφθεγμα εκφράζει μια βαθιά αίσθηση απομόνωσης αλλά και μια επιθυμία για κατανόηση και σύνδεση. Η λέξη σαρανταπληγιασμένη μιλάει για μία ψυχή που έχει περάσει πολλές δυσκολίες. Ότι και να έχει γίνει όμως, παραμένει απροσκύνητη, δηλαδή ασυμβίβαστη.

Όλοι οι άνθρωποι έχουμε την ανάγκη να επικοινωνήσουμε με άλλους ανθρώπους που κατανοούν τα όσα τους λέμε. Για να γίνει αυτό, πρέπει να μοιραζόμαστε κάποιες κοινές εμπειρίες και να έχουμε αναπτύξει μία παρόμοια στάση ζωής. Ο ομιλητής λοιπόν, θέλει να μοιραστεί πράγματα με ένα άτομο που μοιάζει με εκείνον. Δηλαδή ένα άτομο βαθιά πληγωμένο, που όμως ποτέ δεν σκύβει το κεφάλι.

Είναι τόσο απλό αλλά και τόσο δύσκολο…

Κάνε κλικ εδώ για να δεις περισσότερα αποφθέγματα του Νίκου Καζαντζάκη.

Αν θες να διαβάσεις περισσότερα για τη ζωή του σπουδαίου Έλληνα συγγραφέα, κάνε κλικ εδώ. 

.=====================

 "O σιωπών δοκεί συναινείν"