Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2025

Θόδωρος Αγγελόπουλος (A tribute to filmography Theo Angelopoulos) - Ο_Κινηματογράφος και οι εικόνες, του σκηνοθέτη της σιωπής

Το 1970 είναι η χρονιά που οι Έλληνες  θα ακούσουν για πρώτη φορά το όνομα Θόδωρος Αγγελόπουλος. Ο σκηνοθέτης θα συστηθεί στο κοινό με την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους, την «Αναπαράσταση» που βραβεύτηκε τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό.



Η υπόθεση εκτυλίσσεται σε ένα ορεινό χωριό της Ηπείρου και αφορά την αστυνομική και δημοσιογραφική διερεύνηση του θανάτου ενός μετανάστη, που λίγες ημέρες μετά την επιστροφή του από τη Γερμανία, δολοφονείται από τη γυναίκα του και τον εραστή της. 
Έτσι, ο σκηνοθέτης παρουσιάζει τα προβλήματα και τις συνθήκες διαβίωσης της ελληνικής επαρχίας με μια οπτική ρεαλιστική και πρωτοποριακή. Πλάνα αργά, χαρακτήρες που σιωπούν, τοπία πνιγμένα στην ομίχλη και Ιστορία.

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος σκέπτεται με την Ιστορία, από την Ιστορία και για την Ιστορία. Δεν μπορεί να ζήσει έξω απ’ την ροή των γεγονότων.

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος σε συνέντευξή του θα πει: “«Το παρελθόν υπάρχει στο παρόν και το οριοθετεί”. 
Κι αυτό ακριβώς ήταν που αποτύπωσε στις ταινίες του. 
Το παρελθόν στο έργο του εμφανίζεται, όχι με την προσκόλληση σε αυτό, αλλά με την μνεία, την αναφορά. Ο Αγγελόπουλος δεν ήταν συντηρητικός και εμμονικός με το παρελθόν. Σε κάθε ταινία του μετέφερε μπροστά μας τη συλλογική μνήμη. Δεν τον ενδιέφερε το παρελθόν, μονάχα η σημασία του.

Οι ταινίες του Αγγελόπουλου δομούν το θρυμματισμένο κομμάτι της μνήμης μας. 

Ενα κινηματογραφικό ταξίδι μέσα από το φακό του Θ. Αγγελόπουλου.

Συνέντευξη Θ. Αγγελόπουλου στην Στάθη Ειρήνη. "Κάθε ταινία είναι μια σημαντική ανθρώπινη περιπέτεια... Η σημασία έγκειται στο αν από εξωτερική περιπέτεια μπορεί να μεταμορφωθεί σε εσωτερική..." "Το ταξίδι, τα σύνορα, η εξορία.Η ανθρώπινη μοίρα.Η αιώνια επιστροφή.
Κι όχι μόνο. . . .Όλες μου οι εμμονές μπαίνουν και βγαίνουν στις ταινίες μου, όπως μπαίνουν και βγαίνουν, όπως σωπαίνουν για να ξαναεμφανιστούν αργότερα, τα όργανα μιας ορχήστρας." "O Όμηρος και οι αρχαίοι τραγικοί, εδώ, στην Ελλάδα, αποτελούσαν στην εποχή μου μέρος της σχολικής μας παιδείας. Oι αρχαίοι μύθοι μάς κατοικούν και τους κατοικούμε. Ζούμε σ' έναν τόπο γεμάτο μνήμες, αρχαίες πέτρες και σπασμένα αγάλματα. Όλη η νεότερη ελληνική τέχνη φέρει τα σημάδια αυτής της συμβίωσης. Η διαδρομή μου, η πορεία μου, η σκέψη μου, θα ήταν αδύνατον να μην έχουν ποτιστεί από όλα αυτά. Όπως λέει ο ποιητής, «έβγαιναν απ' το όνειρο, καθώς έμπαινα στο όνειρο. Έτσι ενώθηκε η ζωή μας και θα 'ναι δύσκολο πολύ να ξαναχωρίσει». Η σχέση μου με τη λογοτεχνία και την ποίηση μ' έφεραν πολύ νωρίς κοντά σ' όλες τις αναζητήσεις -γλωσσικές ή αισθητικές- του μοντερνισμού." Είπαν για τον θεόδωρο Αγγελόπουλο (Grodent Michel) :

"..Πάντα υπάρχουν στον Αγγελόπουλο ένα σωρό νοήματα που παραμένουν ανεξερεύνητα· μια ποίηση που δεν μπορεί να εκπέσει σε μια υπερ-κωδικοποιημένη αισθητική. Παραδείγματα: η σκηνή στον Μεγαλέξαντρο όπου ο Δάσκαλος απαγγέλλει στον μικρό Αλέξανδρο κάποιους στίχους του Σεφέρη («Αν σου μιλάω με παραβολές, είναι γιατί τ' ακούς γλυκότερα. / Η φρίκη δεν κουβεντιάζεται / γιατί 'ναι ζωντανή...»)· Τα παραπάνω αποσπασματα χρησιμοποιήθηκαν από την επίσημη ιστοσελίδα http://www.theoangelopoulos.gr Στο βίντεο εδώ παρουσιάζονται ( δεν περιλαμβάνεται εδώ η Αναπαράσταση και οι Μέρες 36) με χρονολογική σειρά ( εξαιρείται ο Μονόλογος του Θανάση Βέγγου καθώς και το τέλος του βίντεο με τον Χάρβευ Κειτέλ που ανήκουν στο Βλέμμα του Οδυσσέα) οι ταινίες 1975 Θίασος ( The Travelling Players) 1977 Οι Κυνηγοί (The Hunters) 1980 Μεγαλέξανδρος ( Alexander the Great ) 1984 Ταξίδι στα Κύθηρα ( Voyage to Cythera ) 1986 Ο Μελισσοκόμος ( The Beekeeper ) 1988 Τοπίο στην ομίχλη ( Landscape in the Mist ) 1991 Το Μετέωρο βήμα του πελαργού ( The Suspended Step of the Stork ) 1995 Το βλέμμα του Οδυσσέα ( Ulysses' Gaze ) 1998 Μια αιωνιότητα και μια μέρα ( Eternity and a Day ) 2004 Το Λιβάδι που δακρύζει ( Weeping Meadow ) 2008 Η σκόνη του χρόνου ( Dust of Time ) Για τις ανάγκες Χρησιμοποιήθηκε η μουσική της Ελενης Καραίνδρου

Δείτε και ακούστε: 1 / 41
Από το the weeping meadow έως την Συναυλία
Και ποιό συγκεκριμένα κατά σειρά : Το Κονσέρτο (από την ταινία Ταξίδι στα Κύθηρα) Το βαλς του γάμου ( απο την ταινία Μελισσοκόμος) The weeping Meadow ( απο την ταινία Το λιβάδι που δακρύζει)

Μουσικής Εγκώμιον !!



=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"
στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.