Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009

Η ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ & Η ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΕΝΟΣ ΑΝΕΡΓΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ


Είναι απορίας άξιον . . . σήμερα με τόσα ΜΜΕ (έντυπα και ηλεκτρονικά) να υπάρχουν άνεργοι δημοσιογράφοι . . . Βέβαια θα μου πει κάποιος από τους γνωστούς δημοσιολόγους :


" η προσφορά και η ζήτηση αγαπητέ σε μια ελεύθερη οικονομία με το αρέσω ΔΕΝ αρέσω στους αναγνώστες μου και στο τηλεοπτικό κοινό."


Είναι μία ενδιαφέρουσα εκδοχή και προσεγγίζει, να δεχθώ, σε κάποια ποιοτικά κριτήρια και λογικές παραδοχές.


Για να πω όμως και του στραβού το δίκιο που λένε :


Βλέπουμε συνέχεια τις ίδιες και τις ίδιες ατάλαντες φάτσες που επιβάλλουν οι καναλάρχες . . . γιατί να συμβαίνει αυτό ;


Οι άλλοι δοκιμάστηκαν και για λόγους ανεπάρκειας απορρίφθηκαν ή ενδεχομένως αρνήθηκαν τα διάφορα κελεύσματα των επιχειρηματιών εκδοτών – καναλαρχών.


Ιδού η απορία ! ! ! . . . μια φουκαριάρα κοπελίτσα . . . συμπαθητική κατά τα άλλα την εξαναγκάζουν να μαϊμουδίζει, σε ένα κακόγουστο ρόλο τάχα θηλυκού μετεωρολόγου.

Βλέπεις πάνω της τη πικρία της για τον ατάλαντο ρόλο για το μεροκάματο . . . και αναλογίζεσαι τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήσει τελικά.

Προσωπικά η κοπελίτσα αυτή θύμα των Media έχει ημερομηνία λήξης και στη συνέχεια αφού κουράσει θα αφανιστεί όπως και τόσοι άλλοι που αποδέχθηκαν τέτοιους άχαρους και κακόγουστους ρόλους.


Τα παραδείγματα πάρα πολλά και ανεξάντλητα . . . όπως και ανεργία και το αίσθημα της φτώχειας να χτυπάει απειλητικά τη πόρτα σε πολλά επαγγέλματα . . . δυστυχώς το επάγγελμα του δημοσιογράφου, έπαψε όπως παλιά να είναι λειτούργημα και να γράφουν άρθρα αξιόλογοι πνευματικοί άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών.


Στην εποχή μας τα γράμματα έγιναν τηλεοπτική εικόνα και η τέχνη έγινε του εφήμερου του ευτελούς και της αρπαχτής.


Νάσος Ζαγγογιάνης


Αλλά ας προσέξουμε τη κραυγή απελπισίας ενός νέου ανθρώπου της δημοσιογραφίας :

Συνάδελφοι δημοσιογράφοι...

Αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι. Τον τελευταίο καιρό παρακολουθώ με απορία αλλά και προβληματισμό τα τεκταινόμενα στο χώρο μας. Και κυρίως τον εμφύλιο που έχει ξεσπάσει ανάμεσα σε συναδέλφους, μέσω ανωνύμων διαδικτυακών τόπων και μη... Ειλικρινά, αυτό που παρατηρώ με τρομάζει. Ο ένας συνάδελφος “τρώει τις σάρκες” του άλλου με την ένταση ενός άγριου θηρίου που δεν θηρεύει για να επιζήσει μα για να διασκεδάσει.

Όμως απορίας άξιο είναι ό,τι έχουμε ξεχάσει τον κλάδο μας. Τα προβλήματα συσσωρεύονται επικίνδυνα και απειλητικά και εμείς ασχολούμαστε με τα του οίκου μας. Λες και ομφαλός της κοινωνίας είναι οι προσωπικές αντιπαραθέσεις διακοσίων-τριακοσίων δημοσιογράφων.

Και εδώ ερχόμαστε στο επίμαχο ερώτημα:


Η συνέχεια : Άνεργοι Δημοσιογράφοι [Ο ιστότοπος αυτός δημιουργήθηκε για να καταγράφονται και να δημοσιεύονται τα προβλήματα και η αγωνία των δημοσιογράφων εκείνων που πέρασαν την πόρτα της ανεργίας. Επειδή λένε οτι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, ελπίζουμε οτι μπορεί να αλλάξει το θολό τοπίο για τους άνεργους δημοσιογράφους, αρκεί να υπάρχει θέληση και διάθεση.]

==========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.