16 ημέρες ο Θ. Τενέζος συνεχίζει έναν μοναχικό δρόμο, Ένας άνθρωπος ξαφνικά τρελάθηκε και άρχισε την απεργία πείνας ;

16 ημέρες ο Θ. Τενέζος συνεχίζει έναν μοναχικό δρόμο, έναν δρόμο δύσβατο και γεμάτο αγκάθια, ένα δρόμο όπου φαίνεται να τον οδηγεί στο κέντρο του πουθενά, όπου τα ΜΜΕ αδυνατούν να προσεγγίσουν, οι δι/ακυβερνητές αδιαφορούν ένοχα έως προκλητικά, με μία αντιπολίτευση μάλλον να κωφεύει αλλά σίγουρα να σιωπά.

Τι τελικά συμβαίνει ;

Ένας άνθρωπος ξαφνικά τρελάθηκε και άρχισε την απεργία πείνας ;

Υπάρχει πολύ υλικό που διστάζω να το βγάλω στον αέρα . . . περιμένω τις πιθανές καλές εξελίξεις . . . το μείζον θέμα πρώτα είναι να ακουστεί αυτή η καταταλαιπωρημένη φωνή.

Το πρόβλημα αυτού του ανθρώπου είναι και δικό μου πρόβλημα.

Όπως και πρόβλημα όλων μας.

Πρέπει να ακούσετε αυτόν,τον αξιοπρεπή άνθρωπο που σε κερδίζει με το βλέμμα του και μόνο.

Όταν τον ακούσετε τότε θα καταλάβετε ότι ανάμεσα μας υπάρχουν συνάνθρωποι μας οι οποίοι αγωνίζονται τίμια και ειλικρινά.

Προσπαθώ αυτή την ώρα να ΜΗΝ γράψω αυτά που θέλω, αλλά σε συντομία τούτο :

Όταν έμαθα για τον αγώνα του, ήταν σχετικά αργά. Ήταν η 8^η ημέρα της απεργίας του. Κάθισα και μελέτησα το πρόβλημα του και αποφάσισα πριν πάρω επίσημη θέση να τον γνωρίσω από κοντά.

Πήγα λοιπόν και του μίλησα καθαρά και ξάστερα.

- Θοδωρή ήρθα να σε κοιτάξω στα μάτια και να διαβάσω μέσα από αυτά την αλήθεια σου.

Μου μίλησε . . . και τα κατέγραψα. >>>

Στο τέλος με κέρδισε και τον αγάπησα σαν αδελφό μου, για τον ωραίο και τίμιο αγώνα που διεξάγει με υπεράνθρωπη δύναμη και καταπληκτικό κουράγιο

Ο θόδωρος ο Τενέζος, θα μπορούσε αντί αυτής της υπέροχης συμπεριφοράς, με πρακτική τη σύνεση και την υπομονή για έναν ανοιχτό διάλογο με την εξουσία, να αρχίσει να ασχημονεί ή να πετάει μολότωφ και πέτρες στο μπαλκόνι αυτής της ανύπαρκτης αρχής.

Τότε ίσως τα ΜΜΕ είχαν το θέμα που ήθελαν . . . τότε ίσως κάθε βράδυ θα είχαμε στα λεγόμενα μονοθεματικά δελτία ειδήσεων, με τους πανέξυπνους δημοσιολόγους να μας εξηγούν από τα πλούσια παράθυρα τους τα τεκταινόμενα της άδικης αυτής συμπεριφοράς του.

Τότε θα είχανε να λένε – χωρίς να εστιάζονται στα αιτήματα του – ότι θα έπρεπε να συμπεριφέρεται όπως ακριβώς τώρα (ήρεμα και υπομονετικά χωρίς να φοράει κουκούλα ή να σπάσει και να καίει τις περιουσίες των νοικοκυραίων και των έντιμων καταστηματαρχών ή των καλόπιστων τραπεζιτών) όπως δηλαδή τώρα !!! δηλ. τώρα που τον αγνοούν.

Είμαστε στη χώρα του παραλογισμού και της αξίας των εξειδικευμένων τεχνοκρατών και των διαπλεκόμενων πολιτικών του τίποτα.

Όλα είναι χρήμα και όλα έχουν τη τιμή τους και πληρώνεις το αντίστοιχο τίμημα.

Ο θόδωρος ο Τενέζος μου έδωσε αυτό που μου έλειπε όταν άνοιξα αυτό το ιστολόγιο.:

" . . .Δεν λυπάμαι τους ποιητές που μείνανε χωρίς κοινό... Λυπάμαι το κοινό που έμεινε χωρίς ποιητές. . ."(Ελύτης)

Ο Ελύτης το έγραψε σε χαρτί . . . αυτός όμως το βίωσε και μας διδάσκει ότι ο θόδωρος ο Τενέζος είναι σίγουρα ένας έντιμος αγωνιστής και ποιητής της αξιοπρέπειας, του φιλότιμου και της ντομπροσύνης στο δίκαιο αγώνα του.

Το θέμα το δικό μας είναι να συνειδητοποιήσουμε και να ψάξουμε αλλού. . . για τις πομπώδες εκφράσεις, στην απρόσιτη χλιδάτη λεωφόρο, στην άλλη μεριά του δρόμου . . . στην άνθρωπο/έρημο στην οποία κρύβονται αυτοί που πρέπει να λογοδοτήσουν σαν ύπουλα ερπετά και γλοιώδη σαλιγκάρια, είναι όλοι αυτοί που του κατέστρεψαν τη ζωή και σιγά – σιγά ξεζουμίζουν και τη δική μας . . .

Με αρετή και τόλμη και μοναδικό του σκοπό το δίκαιο σε αυτόν το μοναχικό του αγώνα . . . τον αγώνα όλων εμάς που κάνει έκκληση :

Ν.Ζ.

"O σιωπών δοκεί συναινείν"