Στη Σμύρνη συνωστιζόμασταν, στην Ολυμπιάδα ξεπαραδιαζόμασταν, σήμερα με τρέλα και κορδέλα ξεφεύγουμε απο την καθημερινότητα έχοντας μνήμες χωριστές.

του Μιχάλη Χαιρετάκη

200 χρόνια συμπληρώνονται το 2021 από τότε που ξεκίνησε η ελληνική επανάσταση. Η επανάσταση αυτή δεν ήταν ταξική όπως η γαλλική, ήταν ο ξεσηκωμός ενός ολόκληρου λαού απέναντι σε ένα κατακτητή που δεν κατάφερε μέσα σε 400 περίπου χρόνια να ξεριζώσει την ψυχή του και την εθνική του συνείδηση. Αυτό που προσπαθούν λυσσαλέα τα τελευταία χρόνια να καταφέρουν τα τσιράκια της παγκοσμιοποίησης.

Της πατρίδας μου η Σημαία δεν έχει χρώμα γαλανό, σύμφωνα με ένα κακόγουστο εντελώς άκυρο βιντεάκι που κυκλοφόρησε πρόσφατα, αλλά 3 γραμμές, μια κορδέλα που ξεχύνεται σαν φίδι μέχρι να φτάσει στον αριθμό 1 που σαν κρεατομηχανή την πολτοποιεί κανοντάς την πολυπολιτισμική σημαία-κιμά, ένα βιντεάκι δηλαδή με τρέλα και κορδέλα αλλά χωρίς σταυρό, χωρίς ψυχή.

Αυτό είναι το πνεύμα της γιορτής γιά τα 200 χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης; Το κανουμε για να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα, κάτι σαν τους Ολυμπιακούς αγώνες του 2004 που τα χρέη τους θα πληρώνουν και τα δισεγγονά μας; Λέτε να έχουμε μνήμες χωριστές όπως μας λένε κάποιοι; Δηλαδή τι ακριβώς;

Μπορεί να ήταν οι πρόγονοι κάποιων με τον Οδυσσεα Ανδρούτσο και άλλων με τον Ομέρ Βρυώνη; Μπορεί αυτές οι χωριστές μνήμες κάποιων να περιλαμβάνουν αποκεφαλισμούς απίστων σε κοντινές χώρες μέχρι και πρίν λίγους μήνες; Μπορεί αυτές οι χωριστές μνήμες να περιλαμβάνουν ληστείες, κλοπές, βιασμούς, βασανισμούς γερόντων;

Δε μας λέτε εσείς οι ταγοί της πολυπολιτισμικότητας για ποιο λόγο ακριβώς σούβλισαν τον Αθανάσιο Διάκο; Για ποιό λόγο ο καλόγερος Σαμουήλ ανατίναξε το Κούγκι; Μήπως θέλετε να καταργήσουμε και τον Εθνικό Ύμνο; γιατί ο στίχος «από τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά» δεν είναι πολιτικά ορθός; Μήπως θέλετε να καταργήσουμε και το σταυρό από τη σημαία για να μη βγάζουν εξανθήματα οι έποικοι και οι πάτρωνές τους;

Η δική μας η γή, τα χώματα ολόκληρης της χώρας είναι ποτισμένα απο άκρη σε άκρη με το αίμα των προγόνων μας. Κουβαλάμε τις πονεμένες μνήμες μας στα βάθη των αιώνων και είναι το λιγότερο άθλιο για κάποιους που σήμερα πλουτίζουν απο το trafficking ανθρώπων, να παρομοιάζουν τους συνωστισμένους” Ελληνες της Σμύρνης, τη σφαγή, τον ξεριζωμό και την προσφυγιά του 22 με τους σημερινούς παράνομους οικονομικούς μετανάστες που με ψεύτικα στοιχεία, χαμένα έγγραφα αλλά ακριβά κινητά έρχονται κατα χιλιάδες για να ζήσουν με επιδόματα και να επιβάλουν τον πολιτισμό της μαντήλας, του χιτζάμπ, της μπούργκας, της κλειτοριδεκτομής και του Αλλαχού Ακμπάρ.

200 χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821 η Ελλάδα χάνει την ταυτότητά της, χάνει την ιστορία της, σκοπιανοί κλέβουν τον Μέγα Αλέξανδρο και την ιστορία της Μακεδονίας, οι Τούρκοι με τον Ερντογάν κλέβουν την Ωραία Ελένη τον Όμηρο και την Ιλιάδα. Να δείτε που στο τέλος ο μόνος που θα μας μείνει,εθνική κληρονομιά, θα είναι ο Καραγκιόζης, πικρό αποτέλεσμα των χατζηαβάτηδων της πολιτικής ζωής.

ΥΓ.
Κι όμως ο Ερντογάν έχει δίκιο. Ο Priam (Πρίαμο τον είπαμε εμείς) έτρωγε ψητά ανακατεμένα λαχανικά και οι Ελληνες για να εξευμενίσουν τους θεούς μετά την πτώση της Τροίας έδωσαν το όνομά του στο φαγητό. (Μ)Πριάμ. Τον Omar τον τυφλό Τούρκο ποιητή τον εξελληνίσαμε και τον κάναμε Όμηρο, ενώ προς τιμή της τουρκάλας βασίλισσας Ekav (Εκάβη στα ελληνικά) κάναμε το ΕΚΑΒ. Οι αρχαίοι Τούρκοι πάλι αντί να το πουν μπριάμ, τσατισμένοι με τον Priam που έχασε τον πόλεμο, το ονόμασαν turlu turlu που παναπεί ανακάτεμα, συνωστισμός. Πχ το τουρλου τουρλου της Σμύρνης. Νομίζω ότι πάω dugru για το 1ο βραβείο “ιστορίας”.

Κι αν γελάτε σήμερα με αυτό, σε λίγο καιρό δε θα γελάτε καθόλου γιατί όπως πάει θα μας σερβίρουν ανάλογης ποιότητας και σοβαρότητας “ιστορία” για να μη στενοχωρούμε τους “φίλους” μας, οι ανθέλληνες Εφιάλτες που έχουν ανοίξει διάπλατες τις κερκόπορτες του αφανισμού της χώρας;

===================== "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Η Αβέβαιη Πραγματικότητα - Η επίδραση της Φυσικής στη Φιλοσοφία: Η αρχή της απροσδιοριστίας

1. Η επίδραση της Φυσικής στη Φιλοσοφία
2. Εξέλιξη ιδεών στη φυσική

Αναζητώντας, στο σκοτάδι, τα σύνορα του πνεύματος με την ύλη.

https://tinyurl.com/yx4bztc3

Γεννηθήκαμε σ’ ένα κόσμο που δεχόμαστε ως πραγματικό. Πολλοί λένε ότι δε τους ρώτησε κανείς αν το ήθελαν, άλλοι ότι καλύτερα να μην είχανε γεννηθεί ποτέ και μερικοί χαίρονται να ζούνε σ’ αυτό το όνειρο. Ο κόσμος που αντιλαμβανόμαστε παρατηρώντας τον είναι και αυτός στον οποίο υπάρχουμε. Το περιβάλλον, οι άνθρωποι, τα όνειρά μας, οι σχέσεις μας με τους άλλους και με τα πράγματα, η ίδια η πραγματικότητά μας, τούτα είναι όσα αναπαρίστανται μέσα μας, γεννώντας έτσι τον ‘κόσμο’ στον οποίο υπάρχουμε, ένα εσωτερικό περιβάλλον όπου κατοικεί ο παρατηρητής, το Εγώ μας. Από την άλλη πάλι, ο κόσμος τον οποίο φανταζόμαστε ίσως και να είναι αυτός στον οποίο όχι μόνο θέλουμε να υπάρχουμε αλλά και πράγματι υπάρχουμε. Ωστόσο όμως ίσως.

Είναι γεγονός ότι υπάρχει μια αλληλεπίδραση δια της οποίας ο εξωτερικός κόσμος διαμορφώνει τον εσωτερικό και το αντίστροφο. Δεν αναφέρομαι εδώ σε περίεργες μεταφυσικές δράσεις, μιλώ για τα απλά περιστατικά της καθημερινότητας. Όπως ο αγγειοπλάστης, όπου μορφοποιεί το πυλό σύμφωνα με το εσωτερικό του πρότυπο, έτσι όπως το φαντάστηκε ή από την άλλη, την συναισθηματική αλλαγή που συμβαίνει στη θέα μιας επιθετικής κίνησης κάποιου ζώου. Για τούτη την αλληλεπίδραση επιθυμώ να μιλήσω σε τούτο το κείμενο, προσεγγίζοντας το δυνατότερο ορθολογιστικά και επιστημονικά. Ξεκινώντας από «απλές καθημερινές» σκέψεις και φθάνοντας στο όποιο βάθος προκειμένου να βρεθεί η χρυσή τομή αυτής της αλληλεπίδρασης.

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που πράγματι επιθυμούν να υπάρχουν σε ένα κόσμο άλλο, ένα κόσμο διαφορετικό από το γνωστό καθημερινό μας. Διαφορετικό από ελάχιστα έως ακραία πολύ. Από το «να είμαι ομορφότερος» ή «το να είχα ένα τέτοιο αυτοκίνητο» έως το φανταστικά διαφορετικό κόσμο του «’ρχοντα των δαχτυλιδιών» ή του «Matrix». Πράγματι κάποιοι φαντάζονται τον κόσμο και τις καταστάσεις γύρω τους όπως θα τις ήθελαν να είναι. Τέτοιοι είναι αυτοί που κατά περίεργο τρόπο εμφανίζονται ως οι τυχεροί, ως αυτοί που η μοίρα ή ο Θεός τους βοηθά. Είναι αυτοί που κάνουν πράγματα και πετυχαίνουν πράγματα και δημιουργούν πράγματα και όχι μόνο αλλά εξίσου εύκολα καταστάσεις, γεγονότα, την ίδια τη πραγματικότητα. Προσαρμόζοντας έτσι σιγά σιγά το εξωτερικό τους περιβάλλον κατ’ εικόνα και ομοίωση του εσωτερικού τους.

Ξεκινώντας από το «Ποια Πραγματικότητα» ...

Πόσιμο νερό: Δικαίωμα ή προϊόν;

Το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό και την αποχέτευση (HRWS) αναγνωρίστηκε ως ανθρώπινο δικαίωμα από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 28 Ιουλίου 2010. [1] [1] https://undocs.org/A/RES/64/292 του Μιχάλη Χαιρετάκη Θα σας διηγηθώ μια μικρή ιστοριούλα που οι μεγαλύτεροι από εμάς την έχουν ζήσει με διαφορετικές παραλλαγές τα τελευταια 50 χρονια. Σε ένα νησί του Αιγαιου πριν πολλά πολλά χρόνια οι κάτοικοι είχαν ο καθένας το δικό του πηγάδι από όπου έπαιρνε το νερό που χρειαζόταν. Κάποια χρόνια μετά έγινε το μοναδικό υδραγωγείο του νησιού, όπου το νερό συγκεντρωνόταν από το νερό ενός ποταμού και από γεωτρήσεις. Πολλοί κάτοικοι ασχολούνταν με τη γεωργία, όμως η χρήση του ποταμού για την ύδρευση του νησιού λιγόστεψε το διαθέσιμο νερό και τους οδήγησε στο να κάνουν οι περισσότεροι τις δικές τους γεωτρήσεις Το νησί έγινε δημοφιλής προορισμός για τους τουρίστες και μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα άρχισαν να ξεφυτρώνουν σα μανιτάρια σε κάθε γωνιά του ενώ κάποιες πηγές με εξαιρετική ποιότητα νερού πουλήθηκαν σε εναν ιδιώτη που έκανε εργοστάσιο εμφιάλωσης. ¨Όμως εκτός από το εργοστάσιο εμφιάλωσης τα τελευταία χρόνια είχαν δημιουργηθεί μικρά εργοστάσια και βιοτεχνίες που κι αυτά κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες νερού. Μερικές απο αυτές με τα απόβλητά τους καθώς και λίγοι μεγαλοαγρότες μόλυναν σε κάποιες περιοχές του νησιού τον υδροφόρο ορίζοντα. Κάποιοι μάλιστα κάτοικοι του νησιού που είχαν πλουτίσει τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούσαν ποσότητες νερού για να ποτίζουν τους κήπους τους, να πλένουν τα αυτοκίνητά τους και να γεμίζουν τις πισίνες τους. Τα καλοκαίρια τα ξενοδοχεία γεμίζαν απο τουρίστες και ο πληθυσμός του νησιού διπλασιάζόταν ενώ οι τουρίστες κατανάλωναν σημαντικά περισσότερες ποσότητες νερού απο τους μόνιμους κατοίκους. Κάποια στιγμή τα ψέματα τελειώνουν, το νερό τελειώνει, πολλές γεωτρήσεις αντλούν κακής ποιότητας νερό, άλλες υφάλμυρο από την υπεράντληση, άλλες μολυσμένο και ακατάλληλο για οικιακή χρήση. Ποια είναι η λύση που βρίσκουν; Αρχικά μειώνουν τις ποσότητες νερού που είναι διαθέσιμες για κάθε πολίτη. Εκ περιτροπής ύδρευση σε περιοχές, αυξάνουν την τιμή του νερού κλιμακωτά εφαρμόζοντας διαφορετικά τιμολόγια και προσπαθούν να αυξήσουν την ποσότητά του με διάφορους τρόπους. Μια λύση είναι η αφαλάτωση που όμως δημιουργεί άλλα σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα, ειδικά όταν γίνεται ανεξέλεγκτα από ιδιώτες. https://earther.gizmodo.com/the-dirty-truth-about-turning-seawater-into-drinking-wa-1831768754 Σα να μη φτάνει όμως αυτό, η διαχείριση όλης αυτής της υδάτινης μπίζνας με τα διαφορετικά τιμολόγια γίνεται πλέον προσοδοφόρα και μαζεύει αρκετούς ενδιαφερόμενους που είναι διατεθειμένοι να αγοράσουν κοψοχρονιάς την διαχείριση της δημόσιας επιχείρηση ύδρευσης του νησιού. Πάμε τώρα να δούμε το αποτέλεσμα: Οι κάτοικοι του νησιού απογοητευμένοι απο την κακή ποιότητα του νερού που αγοράζουν σε ακριβές τιμές λόγω της περιορισμένης ποσότητας και της μεγάλης ζήτησης καταφεύγουν στο εμφιαλωμένο νερό. Ο μικρός αγρότης που αναγκάζεται πλέον να αγοράσει το νερό σε ακριβές τιμές έχοντας να ανταγωνιστεί τον μεγαλοξενοδόχο, αναγκάζεται να σταματήσει την καλλιέργεια της γής γιατί πλέον είναι ασύμφορη. Ο βιομήχανος συνεχίζει να ρυπαίνει, ο μεγαλοαγρότης να μολύνει και ο πλούσιος να γεμίζει την πισίνα του. Η ασύδοτη και ανεξέλεγκτη αφαλάτωση ιδιωτών συνεχιζει να κατααστρέφει το περιβάλλον ενώ ο ιδιώτης ιδιοκτήτης πηγών εμφιαλώνει και εξάγει άριστης ποιότητας νερο. Φυσικά το ανθρώπινο δικαίωμα στο νερό πάει περίπατο και ο φτωχός κάτοικος έχει μόνο 2 επιλογές. Είτε να πληρώσει φθηνά και να καταναλώσει κακής ποιότητας νερό απο το δίκτυο ύδρευσης ή να πληρώσει ακριβά και να αγοράσει εμφιαλωμένο νερό. Το νερό δεν είναι ένα φθηνό καταναλωτικό προϊόν που το καταναλώνουν τζαμπατζήδες, καταντάει όμως έτσι αν δεν υπάρχει για χρόνια ένας μεγαλύτερος σχεδιασμός για την περιοχή. Φυσικά δεν είναι η λύση στο να δοθεί σε κάποιον ιδιώτη η διαχείριση του νερού της περιοχής, τη στιγμή που η βασική αιτία του πρόβληματος δεν ειναι η οικονομική διαχείριση αλλά η άναρχη ανάπτυξη και η έλλειψη κανόνων. Η λύση στο πρόβλημα του νερού θα βρεθεί μόνο στην περίπτωση που δεν αντιμετωπιστεί ως μαθηματικό πρόβλημα, δηλαδή πως θα κάνουμε καλύτερη διαχείριση με το αζημίωτο και πως θα μοιράσουμε την ίδια ή λίγο μεγαλύτερη ποσότητα νερού σε ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις και δράσεις αλλά ως ανθρώπινο δικαίωμα και δημόσιο αγαθό που πρέπει πρωτίστως να προσφερεται σε αναγκαία ποσότητα και ικανοποιητική ποιότητα στους πολίτες για να καλύψει τις βασικές και θεμελιώδεις τους ανάγκες. ΥΓ Τροφή για σκέψη: Είναι το νερό προϊόν; Είναι ανθρώπινο δικαίωμα; Τι συμβαίνει στη Χιλή; Τι είναι τα δικαιώματα νερού; https://www.youtube.com/watch?v=3H91Qqtzp5A Από που προέρχεται το νερό Fiji. Γιατί το 53% των κατοίκων των νησιών Fiji ενώ έχουν το καλύτερο εμπορικά νερό του κόσμου δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό; https://blogs.ei.columbia.edu/2011/06/24/clean-water-for-fiji/ Σε ποιόν ανήκουν τα δικαιώματα για το νερό Fiji; https://el.wikipedia.org/wiki/Fiji_Water Γιατί έχει αποτύχει η ιδιωτικοποίηση του νερού στην Γερμανία; https://www.theguardian.com/sustainable-business/2015/aug/14/germanys-hypocrisy-over-greece-water-privatisation Γιατί η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ έχουν μεταφερθεί στο Υπερταμείο;

===================== "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Το “μεγάλο κόλπο” με την αιολική ενέργεια, όλα όσα κρύβει η δήθεν “ευαισθησία” ορισμένων…

Πριν 3-4 ημέρες, έπεσαν στα χέρια μου οι φωτογραφίες από την πρόσφατη κακοκαιρία “Ηφαιστίων” στη νότια Εύβοια. Είναι από τη θέση “Κατσαρώνι” στην Καρυστία. Αυτό που μπορεί να σκεφτεί κανείς είναι ότι η σφοδρότητα της κακοκαιρίας ήταν τέτοια, που ούτε οι πυλώνες των ανεμογεννητριών δεν άντεξαν. Διαδικτυακοί σχολιαστές, έγραφαν αστειευόμενοι ότι είναι σαν να λιώνουν οι θερμοσίφωνες από τον πολύ ήλιο (!). Βέβαια, προφανώς, οι πυλώνες των ανεμογεννητριών είναι σχεδιασμένοι ώστε να αντέχουν τόσο μεγάλες εντάσεις και είναι πολύ εύκολη λύση να κατηγορείς τον καιρό.

Η αρχή του 2020 μας βρήκε με δυσάρεστες ειδήσεις από την άλλη άκρη του πλανήτη. Τεραστίων διαστάσεων καταστροφικές πυρκαγιές κατέκαψαν εκτάσεις όσο η μισή Ελλάδα στην Αυστραλία. Η καταστροφή αυτή συσχετίζεται φυσικά και με το ακραίο επεισόδιο καύσωνα στην περιοχή και μας έκανε να προβληματιστούμε για το μέλλον του πλανήτη.

Το “pray for Australia” έκανε το γύρο του διαδικτύου. Αν τα ακραία κύματα καύσωνα συσχετίζονται με τη διαρκή άνοδο της μέσης θερμοκρασίας και η δραστηριότητα του ανθρώπου (που δεν είναι μόνο η παραγωγή ενέργειας) προκαλεί ή εντείνει το συγκεκριμένο φαινόμενο, μήπως να επιταχύνουμε το πέρασμά μας σε πιο “καθαρές” μορφές παραγωγής;

Οι άνθρωποι λειτουργούμε κυρίως οπτικά. Βλέποντας από τη μία την ανεμογεννήτρια να γυρίζει και από την άλλη μια τεράστια λιγνιτική μονάδα να αφήνει μαύρο καπνό και καρκίνο στην ατμόσφαιρα, είναι προφανές τι θα επιλέγαμε για το μέλλον. Η εικόνα μιας ανεμογεννήτριας έχει γίνει σύμβολο “καθαρής ενέργειας”. Είναι όμως τα πράγματα έτσι;

Σχεδιασμός και χωροθέτηση ανεμογεννητριών – The Greek Way

Θα τα γράψω λίγο “χύμα”, γιατί έτσι γίνονται τα πράγματα στην Ελλάδα. Με αφορμή το περιστατικό στη Νότια Εύβοια, αξίζει να αναφέρουμε ότι η περιοχή διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα αιολικά δυναμικά της Ευρώπης. Δεν θα έπρεπε λοιπόν να γίνει η (αιολική) “μπαταρία” της Ελλάδας; Και με τη σειρά της η Ελλάδα, με τόσο ήλιο και άνεμο, να γίνει η “μπαταρία” της Ευρώπης; Ο διάβολος όμως κρύβεται στις λεπτομέρειες και αυτό δεν είναι απλά μια ουτοπία. Είναι ένα χυδαίο ψέμα.

Ας τα πάρουμε απ την αρχή. Τι γίνεται στην πραγματικότητα: Άρχονται οι “αιολικάδες” οι οποίοι συνήθως δεν έχουν ΙΔΕΑ από μετεωρολογία και κλιματολογία, αγνοώντας πολλές λεπτομέρειες σχετικά με κλιματικές παραμέτρους, θα πουν απλά: «Εκεί φυσάει, ας βάλουμε κι άλλες ανεμογεννήτριες».

Καταθέτουν μελέτες – παρωδία παίρνοντας στοιχεία από μοντέλα πρόγνωσης με ανάλυση 50 ή 80 χλμ (δηλαδή στην καλύτερη περίπτωση να υπάρχει 1 ή 2 μόνο σημεία σε όλη αυτήν την πολύπλοκη περιοχή) και τη μέθοδο της παρεμβολής, πάνω σε υψηλής ανάλυσης terrain βγάζουν έναν χάρτη υψηλής ανάλυσης (στα 50-100-200μ). Τα συμπεράσματα αυτά, είναι όπως λέμε “ο,τι να ‘ναι”.

Στην καλύτερη περίπτωση βάζουν και 6μηνα στοιχεία (επειδή έστησαν μερικά ανεμόμετρα) και ιδού η μελέτη. Όσο για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αρκεί μια πληρωμένη υπογραφή και ο φάκελος φεύγει για τη ΡΑΕ όπου συνήθως εγκρίνεται.

Κατ’ αυτό τον τρόπο, η νότια Εύβοια (για παράδειγμα) έγινε ένα απέραντο ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ, με ανεξέλεγκτη εγκατάσταση ανεμογεννητριών ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ, επειδή απλώς “εδώ φυσάει”. Υπάρχουν ήδη 352 εγκατεστημένες τουρμπίνες και τα επόμενα χρόνια ο αριθμός τους θα διπλασιαστεί.

Το γεγονός ότι γύρω εκεί υπάρχουν πολύ σημαντικές (και ανεξερεύνητες!) αρχαιολογικές θέσεις, οικισμοί και ιστορικά χωριά, περιοχές NATURA, περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και τεράστιας βιοποικιλότητας, αγροτική και ήπια τουριστική δραστηριότητα (οι μοναδικοί πόροι αυτής της φτωχής και στα αλήθεια ανεκμετάλλευτης περιοχής), δεν έχει καμία σημασία.

Αρκεί να αναφέρω απλώς ότι ο απαράδεκτος νόμος ορίζει την ελάχιστη απόσταση από οικισμό τα 500μ. Προσπαθείστε να ζήσετε 500μ μακριά από μία ανεμογεννήτρια ύψους 50 και 80μ έστω για μία εβδομάδα και θα δείτε την ζωή σε διαμέρισμα στην Πατησίων με άλλο μάτι. Οι φωτογραφίες από την περιοχή σοκάρουν.

Το θέμα μας όμως δεν είναι μόνο η νότια Εύβοια. Εάν δει κάποιος τον χάρτη της ΡΑΕ θα διαπιστώσει ότι το πάνω από το 50% των ορεινών περιοχών της ηπειρωτικής χώρας, είτε έχει αδειοδοτηθεί ή θα αδειοδοτηθεί για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων.

Είναι στα αλήθεια καθαρή και βιώσιμη ενέργεια;

Ancient Greek Love Poems

Ancient Greek love poems have been found in every corner of Greece, on the islands and the mainland, in cities covered by the dust of time. Not surprisingly though.

Poetry has always been associated with feelings. What could poetry express better than love? Since the antiquity, many erotic poems have been created in Greece, expressing both platonic and intimate love. Greeks are known, since the earlier centuries, to be erotic and sensual people, prone to love and passion.

Until today, thus, ancient Greek love poems fascinate, revealing angles of human relationships that we obviously did not know about.

Ancient Greek Love Poems from Sappho

Sappho, the most important lyric poet of the antiquity in Greece and one of the most significant poets worldwide wrote, many centuries ago, tantalized by her love for one of her female students:

Again love, the limb-loosener, rattles me
bittersweet,
irresistible,
a crawling beast.
As a wind in the mountains
assaults an oak,
Love shook my breast.
You came, Atthis, you did so good
You refreshed my heart that was burned by desire
Whiter than milk
Fresher than water
Softer than the finest veil.
I loved you, Atthis, long ago
even when you seemed to me
a small child.
It was you that enchanted the mortals,
Child of Aphrodite,
You the best of stars
And whiter than milk…

This poem written by Sappho was set to music by Spiros Vlassopoulos and was sung by Aleka Kanellidou. The song is entitled Atthis and you may listen to it in the featured video.

To my hetaeras ...

Against all odds – Phil Collins, Mariah Carey

Το Against All Odds είναι ένα από τα πιο γνωστά ξένα ερωτικά τραγούδια του Phil Collins, εδώ σε μια ερμηνεία από τη Mariah Carey.

Το Against All Odds το γνωρίζουμε και με το δεύτερο τίτλο του, το Take a Look at Me Now. To τραγούδι ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1984, και πήρε τον τίτλο του από την ομώνυμη ταινία με τον Jeff Bridges και τη Rachel Ward.

To Against All Odds έγινε ένα από τα πιο επιτυχημένα ερωτικά τραγούδια όλων των εποχών σκαρφαλώνοντας στα charts των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου για πολλές εβδομάδες.  Κέρδισε το βραβείο Grammy καλύτερου τραγουδιού το 1985, αλλά και μια υποψηφιότητα βραβείων Όσκαρ για καλύτερο τραγούδι ταινίας.

Η ιστορία του τραγουδιού είναι αρκετά ενδιαφέρουσα: Οι παραγωγοί της ομώνυμης ταινίας είχαν προσεγγίσει τον Collins για να γράψει ένα τραγούδι για την ταινία, που θα αποτελούσε το μουσικό θέμα της. Εκείνος ήταν ακόμα ο τραγουδιστής των Genesis εκείνη την εποχή και έκανε τουρνέ με το συγκρότημα, αναγκάζοντας το σκηνοθέτη της ταινίας να τον κυνηγά στην Αμερική για να του ζητήσει το τραγούδι. Ο Φιλ Κόλινς αφού παρακολούθησε την ταινία στην πρώιμη εκδοχή της δέχτηκε και έγραψε το τραγούδι που αρχικά είχε τίτλο  «How Can You Just Sit There?»

Το Against All Odds εμπνεύστηκε από τον πρόσφατο χωρισμό του τραγουδιστή, αφού η γυναίκα του τον άφησε. Ο Collins έγραψε αρκετά τραγούδια για το χωρισμό του. Στο Against All Odds  ο τραγουδιστής ζητά από την πρώην του να τον κοιτάξει πάλι, γνωρίζοντας ότι αν και η συμφιλίωση και η επανασύνδεση είναι ενάντια στις πιθανότητες, αξίζει τον κόπο, για χάρη του παλιού έρωτα.

Against all odds, στίχοι στα Ελληνικά – Phil Collins, Mariah Carey...

Κυριότεροι σταθμοί των ελληνο-αμερικανικών (και κυπρο-αμερικανικών) σχέσεων μετά το 1947

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Αναρωτιέμαι αν γινόταν αύριο ένα γκάλοπ, πόσοι ‘Ελληνες θα αποδεικνυόταν ότι γνωρίζουν πως οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν τη δικτατορία της 21ης Απριλίου ή ότι ήταν πίσω από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο του 1974. Πόσοι γνωρίζουν ότι ο Πρόεδρος Κλίντον ζήτησε συγνώμη για την επιβολή της δικτατορίας στην Ελλάδα ή ότι ο Χόλμπρουκ έκανε το ίδιο σχετικά με την αμερικανική πολιτική στο κυπριακό; Πόσοι Έλληνες άραγε γνωρίζουν τον ρόλο της αμερικανικής τράπεζας Goldman Sachs στο ελληνικό ζήτημα, αλλά και των ΗΠΑ στην επιβολή των Μνημονίων και Δανειακών δια του ΔΝΤ το 2010, αλλά και στην επίθεση κατά της Κύπρου και των τραπεζών της το 2013;

Και τα αναρωτιέμαι αυτά λόγω της έντασης και της μαζικότητας της επιχείρησης συστηματικής αποβλάκωσης και διαστροφής της συλλογικής ιστορικής μνήμης, που δέχεται επί χρόνια ο ελληνικός λαός, δια των μέσων «ενημέρωσης», των υποτιθέμενων «διανοούμενων» και των εκπαιδευτικών του ιδρυμάτων. ‘Οσο φεύγουν οι γενηές που έζησαν τα γεγονότα του 1967 και του 1974, και είναι πιο δύσκολο να τις ξεγελάσεις, τόσο γίνεται πιο εύκολο να θολώσει η ματιά.

Συζητώντας τις προάλλες με μια ομάδα φοιτητών που ενδιαφέρονται για θέματα εξωτερικής και διεθνούς πολιτικής, διαπίστωσα την έκταση της άγνοιας που έχουν, αλλά και τη δίψα τους να πληροφορηθούν τα πιο βασικά γεγονότα της ιστορίας της χώρας τους.

Μου ζήτησαν λοιπόν οι φοιτητές και τους ετοίμασα έναν κατάλογο των βασικών σταθμών στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις μετά το 1947, όταν η Ουάσιγκτων διαδέχεται το Λονδίνο ως εποπτεύουσα νεοαποικιακή δύναμη της Ελλάδας. Χωρίς τη γνώση αυτών των γεγονότων είναι απλώς αδύνατο να γίνει κατανοητή η ελληνική ιστορία. Τον δημοσιεύω προς χρήσιν οποιουδήποτε ενδιαφέρεται για το θέμα.

Δεν είμαι φυσικά ιστορικός, ούτε επιδιώκω να γράψω μια πραγματεία για τη νεώτερη ιστορία μας. Περιορίζομαι στην καταγραφή των βασικών προσδιοριστικών γεγονότων. Μακάρι νέοι ιστορικοί, που δεν ενδιαφέρονται μόνο να κάνουν καριέρα προδίδοντας την επιστήμη τους, να ασχοληθούν συστηματικά για να προσφέρουν στις νέες γενηές έναν μπούσουλα στην ιστορική αλήθεια και, άρα, στο μέλλον της χώρας τους.

Απαγορεύοντας την Αλήθεια

Να κλείσουμε την εισαγωγή αυτή, υπενθυμίζοντας ότι, εδώ και κάμποσα χρόνια, γίνονται δύο πολύ συστηματικές προσπάθειες αναθεώρησης της ιστορικής αλήθειας και βίαιης μεταβολής της μαζικής ιστορικής συνείδησης του ελληνικού λαού, που πάνε παράλληλα με την αποικιοποίηση της χώρας μας. Η μία αντανακλά τις νεοφιλελεύθερες, παγκοσμιοποιητικές ελίτ, τύπου Σόρος και εκδηλώνεται με τις θεωρίες τύπου Ρεπούση για «συνωστισμό» στη Σμύρνη ή με την επιχείρηση κατάργησης κάθε εμφάνισης εθνικών και θρησκευτικών συμβόλων και ταυτοτήτων.

Για τον ανερχόμενο ολοκληρωτισμό του παγκόσμιου Χρηματιστικού Κεφαλαίου, οι παραδοσιακές ιδεολογίες και θρησκείες, το εθνικό αίσθημα, η ταξική συνείδηση και κάθε αίσθημα ανήκειν σε κοινωνικές ή εθνικές ομάδες, είναι αντίπαλοι γιατί εμποδίζουν την ανάδυση του ανθρώπου – Δούλου, του Ηomo Economicus.

Η δεύτερη προσπάθεια αναθεώρησης αντανακλά τις νέο-ολοκληρωτικές, νεοσυντηρητικές, εθνικιστικές και ακροδεξιές τάσεις, που αποβλέπουν να επικρατήσουν όχι δια της επιβολής μιας άμορφης «πολυεθνικότητας» τύπου Σόρος, αλλά με τα μέσα του «Διαίρει και Βασίλευε», τους Πολέμους των Πολιτισμών του Χάντινγκτον, τη στρατηγική του Χάους, την μαζική αποκτήνωση του ανθρώπου, την πολιτική που εκφράζουν σήμερα προπάντων οι Τραμπ και Νετανιάχου.

Στη χώρα μας η δεύτερη αυτή σχολή αντανακλάται στη μαζική επανεμφάνιση, ιδίως μετά το 2015, όλης της παραφιλολογίας των οπαδών του Μεταξά, της εμφυλιοπολεμικής ακροδεξιάς και των νοσταλγών της Χούντας. (Το ότι μπορεί να υπάρχουν και τίμιοι ή πατριώτες άνθρωποι μεταξύ όσων, παραπλανημένοι, ακολούθησαν τον Γρίβα, τον Παπαδόπουλο ή τον Βασιληά σε μια ορισμένη ιστορική στιγμή, δεν μεταβάλλει τον ιστορικό ρόλο αυτών των ρευμάτων, που υπήρξαν ιστορικά οι κατ’ εξοχήν αποφύσεις των αμερικανικών και ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών).

Εμφύλιος Πόλεμος. ...

Ρωμαίος & Ιουλιέτα | Για κάθε λέξη σου εγώ πεθαίνω... Άμα σε χάσω θα χαθώ...

Ένας έρωτας καταδικασμένος από τ` αστέρια...Στις 30 Ιανουαρίου του 1595, η αριστουργηματική τραγωδία του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ κάνει πρεμιέρα στο Λονδίνο.-Από τη Μανταλένα Μαρία Διαμαντή

"Καλή σου νύχτα, χίλιες φορές καλή σου νύχτα. 

-Χίλιες φορές κακή χωρίς το φως σου. 

-Καληνύχτα καληνύχτα τούτη η πίκρα του χωρισμού έχει μια γλύκα τόση που καληνύχτα θα σου λέω μέχρι να ξημερώσει. 

-Ύπνος να ‘ρθει στα μάτια σου και στην καρδιά σου ειρήνη. 

-Ύπνος και ειρήνη θα θελα για σένα να ‘χα γίνει." 

Όσο πιο πίσω ανατρέξουμε σε εποχές, τόσο πιο μεγάλη πιθανότητα να συναντήσουμε ένα γενναίο, αληθινό έρωτα σαν και τον δικό τους. Αλήθεια, υπάρχει άνθρωπος που να μην γνωρίζει την ιστορία τους; Δεν είναι τυχαίο ότι συχνά οι χαρακτήρες του τίτλου θεωρούνται ως αρχέτυπο των δύο εραστών.

Το έργο ξεκινά με έναν καυγά στο δρόμο  ανάμεσα στους υποστηρικτές των δύο αντίπαλων οικογενειών. Ο Εσκάλους, Πρίγκιπας της Βερόνας, αναγγέλλει τιμωρία με θάνατο αν συνεχιστεί αυτή η πολύχρονη βεντέτα.  Ο  Κόμης Πάρης ζητά το χέρι της κόρης του Καπουλέτου, της Ιουλιέτας, όμως ο Καπουλέτος του ζητά να περιμένει δύο χρόνια. ...

O εξαίρετος ήχος της Επιδαύρου οφείλεται στην μοναδικότητα της Ελληνικής γλώσσας

Η εξαίρετη ακουστική για την οποία το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου είναι διάσημο, οφείλεται στα πέτρινα εδώλια του (στα καθίσματα των θεατών), καθώς το σχήμα και η διάταξή τους είναι ιδανικά για το φιλτράρισμα των θορύβων χαμηλής συχνότητας, καταδεικνύει η έρευνα ειδικών επιστημόνων.

Ήδη από τον 1ο π.Χ αιώνα, ο Ρωμαίος αρχιτέκτονας Βιτρούβιος θαύμαζε το πώς οι αρχαίοι Ελληνες είχαν διαρυθμίσει τα καθίσματα της Επιδαύρου «σύμφωνα με την επιστήμη της αρμονίας» για να ακούγονται καθαρότερα οι φωνές των ηθοποιών. Ακόμα και ο παραμικρότερος ψίθυρος στη σκηνή του θεάτρου ακούγεται πεντακάθαρα στις τελευταίες θέσεις σε απόσταση 60 μέτρων.

Εκτός από τις αρχαίες πηγές, «σύγχρονες ακουστικές έρευνες αποδεικνύουν ότι στα αρχαία θέατρα έχουν εφαρμοστεί βασικές αρχές σχεδιασμού που εξασφαλίζουν ηχοπροστασία, ακουστική ζωντάνια, διαύγεια και καταληπτότητα του θεατρικού λόγου.

Μια από τις βασικότερες αρχές είναι η ενίσχυση της φωνής με έγκαιρες, θετικές ηχοανακλάσεις επάνω σε στοιχεία του θεάτρου (δάπεδο ορχήστρας, πρόσοψη κτιρίου σκηνής, λογείο), για την εξασφάλιση ενός φυσικού, αυτοδύναμου (παθητικού) μεγαφώνου, που αναπληρώνει τις ενεργειακές απώλειες, κυρίως στα υψηλότερα καθίσματα του κοίλου».

Oι υπολογισμοί τους έδειξαν ότι οι κλιμακωτές θέσεις του θεάτρου λειτουργούν ως ηχητικό φίλτρο, καθώς το σχήμα τους είναι ιδανικό για να καταστέλλει τους ήχους χαμηλής συχνότητας, κύριο συστατικό του θορύβου. ...

Πότε ανοίγει η πλατφόρμα για αδήλωτα-μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα

Τη δυνατότητα να δηλώνουν ηλεκτρονικά τα πραγματικά τετραγωνικά μέτρα των ακινήτων τους, αποφεύγοντας την ταλαιπωρία με την αυτοπρόσωπη παρουσία τους στους δήμους, θα έχουν οι ιδιοκτήτες σε περίπου 10 ημέρες, οπότε αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία η ηλεκτρονική πλατφόρμα της ΚΕΔΕ.

Αυτό ανέφερε ο υπουργός Εσωτερικών, Τάκης Θεοδωρικάκος στο 37ο συνέδριο της ΠΟΜΙΔΑ, αναφερόμενος στο θέμα που αφορά τη δήλωση έως τις 31 Μαρτίου 2020 της διαφοράς που υπάρχει ανάμεσα στα δηλωθέντα τετραγωνικά στο Ε9 και στους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Η σχετική ρύθμιση που απαλλάσσει από πρόστιμα για τυχόν αδήλωτα τετραγωνικά την τελευταία πενταετία, αφορά και το ΤΑΠ (Τέλος Ακίνητης Περιουσίας), διευκρίνισε στον χαιρετισμό του ο κ. Θεοδωρικάκος.

Για όσους πολίτες έσπευσαν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους πριν από την ψήφιση της ρύθμισης, ο υπουργός Εσωτερικών είπε ότι βρίσκεται σε συνεννόηση με την ΚΕΔΕ και αναμένει την εισήγησή της για το θέμα.

Σε ό,τι αφορά στα κενά και μη ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα, ο κ. Θεοδωρικάκος ανακοίνωσε ότι παρατείνεται μέχρι την 30η Ιουνίου 2020 η δυνατότητα τακτοποίησης της διαδικασίας ώστε οι ιδιοκτήτες τους να απαλλαγούν από τα δημοτικά τέλη.

Ο ίδιος ανακοίνωσε επίσης ότι την προσεχή Παρασκευή θα κατατεθεί η νομοθετική ρύθμιση που θα δίνει το δικαίωμα στην ΕΕΤΑΑ να υπογράφει συμβάσεις έργου στους μηχανικούς του ΤΕΕ, ώστε οι τελευταίοι να εκτελούν μελέτες και να εποπτεύουν την κατασκευή τεχνικών έργων στους δήμους και παράλληλα να στηρίζουν τεχνικά τις υπηρεσίες δόμησης και τις πολεοδομίες.

=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, «Υπαρξιακές ερωταποκρίσεις»

Τι ωραίος που ήταν ο έρωτας!

Πολιορκούσε χωρίς ενοχές

πολεμούσε χωρίς αιχμές, χωρίς φιλοδοξίες.

Λιοπύρι τα μεσάνυχτα

καλοκαιριά στον πάγο

έρωτας, το αντίθετο του αληθινού

έδινε στο πραγματικό ουσία.

Ήταν ωραία η ευωδιά του ιδρώτα

σοφά τα συμπεράσματα της σάρκας τότε

της σάρκας, της πιο παραμελημένης θεάς.

Τη ζωή μου βλέπω τώρα

σαν ένα ντοκιμαντέρ

που δείχνει σπάνια της φύσης πουλιά

ξεχασμένες του κόσμου ακτές

απλησίαστες κορφές.

Τις κινήσεις της ψυχής μου

παρακολουθώ στην οθόνη.

Ποια μέθοδο ακολουθεί άραγε η ψυχή

για να επιζήσει για λίγο ακόμη χωρίς μέλλον;

Το ψέμα; Την αλήθεια;

Ή αφήνεται στη φυσικότητα του είναι;

Ποιανού «είναι»;

Πώς μπορεί να υπάρξει «είναι» χωρίς μέλλον;

Όταν πια μόνο μια κάποια ιδέα οδηγεί στο σώμα

μόνο τ’ όνειρο φέρνει το πάθος;

Όσο για τον έρωτα τον τελευταίο

είναι σαν τον πρώτο:

βλασταίνει στο χωράφι του Πλάτωνα.

Felice Casorati, Conversazione Platonica, 1925

Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ (22 Φεβρουαρίου 1939 – 21 Ιανουαρίου 2020)

https://kostasvakouftsis.blogspot.com/2020/01/blog-post_22.html

=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Tο δικαστήριο λειτουργούσε μέσα, μα η δικαιοσύνη ήταν απ’ έξω…

Η υπόθεση Βίννικ είναι μια υπόθεση ξεκάθαρης παραβίασης των βασικών συνταγματικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενός πολίτη άλλης χώρας που Δεν διώκεται για τίποτε στην Ελλάδα. Ο τρόπος που συνδέεται με την εκλογή της νέας προέδρου της Δημοκρατίας, Aικατερίνης Σακελλαροπούλου, είναι κατ’ ελάχιστον σκανδαλώδης. Ομως, δεν είναι αυτό το μόνο σκάνδαλο, ούτε το μικρότερο.

Οι καταγγελίες για τις αδιανόητες, συνεχείς και κραυγαλέες παραβιάσεις των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Αλεξάντερ Βίννικ διαδέχονται η μία την άλλη. Και θα μπορούσαν να γεμίσουν σελίδες επί σελίδων, όπως ήδη γεμίζουν έγγραφα επό εγγράφων, σε μια πρωτοφανή στα ελληνικά νομικά χρονικά υπόθεση, μια σελίδα γκρίζα, που γρήγορα βαδίζει προς το πιο βαθύ μαύρο.

*Συνεχής κράτηση επί διόμισυ χρόνια, κατά παράβαση κάθε έννοιας συνταγματικής τάξης, Δικαίου και, κυρίως, κατά παραβίαση όλων των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

*Δικαστήρια που επί διόμισυ χρόνια κρίνουν εαυτά αναρμόδια ή πιάνονται από ,,,

Το διαχρονικό όνειρο της εξάλειψης του χρόνου. Is It Time to Get Rid of Time?

Pawel Kuczynski, Time Passing. Ποια σχέση μπορεί υπάρχει μεταξύ του βιολογικά και ιστορικά καταγεγραμμένου χρόνου των ανθρώπων με τον μαθηματικοποιημένο αλλά άχρονο χρόνο της κλασικής Φυσικής και την αιωνιότητα των φυσικών νόμων, τη μεταφυσική-θεολογική εκδοχή του άχρονου χρόνου; The crisis inside the physics of time.

Ο χρόνος όχι μόνο δεν περιορίζεται σε ό,τι μετράνε τα ρολόγια μας, ούτε και αποτελεί μόνο μια ανθρώπινη ψευδαίσθηση, όπως πίστευε ακράδαντα ο Αϊνστάιν, αλλά ενυπάρχει και εξηγεί την ανάδυση όλων των πολύπλοκων φυσικών συστημάτων: από την οργάνωση και τη λειτουργία των ζωντανών οργανισμών μέχρι τη διαμόρφωση και την εξέλιξη των ουράνιων σωμάτων, όπως υποστήριζε ο Μπερξόν πριν από περίπου έναν αιώνα.

SLICING IT THIN: A hydrogen maser clock keeps time by exploiting the so-called hyperfine transition. Image: Wikimedia Commons

Η ανάγκη για μια ακριβέστερη καταμέτρηση του χρόνου οδήγησε τους ανθρώπους στην επινόηση και στην τελειοποίηση ολοένα και πιο σύνθετων ωρολογιακών μηχανών και πιο πρόσφατα στη δημιουργία ατομικών ρολογιών. Δεν πρόκειται για τα συνήθη ρολόγια που κοιτάμε καθημερινά, αλλά για χρονομετρικά συστήματα που καταγράφουν -με τις παλινδρομήσεις σε ατομικό επίπεδο- το πέρασμα του χρόνου. Το πρόβλημα ωστόσο με τα ατομικά ρολόγια δεν είναι η αξιοπιστία τους, αλλά αυτό που μετράνε με εντυπωσιακή ακρίβεια, δηλαδή ο χρόνος. Δεδομένου ότι, για πολλούς φυσικούς, ο χρόνος δεν υπάρχει.

Αν όμως ο χρόνος δεν υπάρχει πραγματικά στη φύση, τότε γιατί η βιολογική μας εξέλιξη δημιούργησε τους εγκεφαλικούς χρονομέτρες; Και ποια σχέση μπορεί υπάρχει μεταξύ του βιολογικά και ιστορικά καταγεγραμμένου χρόνου των ανθρώπων με τον μαθηματικοποιημένο αλλά άχρονο χρόνο της κλασικής Φυσικής και την αιωνιότητα των φυσικών νόμων, τη μεταφυσική-θεολογική εκδοχή του άχρονου χρόνου;

Φυσικές και μεταφυσικές παρανοήσεις περί αχρονικότητας. 

Albert Einstein (left) and French philosopher and writer Henri Bergson. Image: Keystone/Getty Images and STF/AFP/Getty Images ...

«Κλάδος Ελαίας» ο EastMed, κι ο «Μαύρος Κύκνος»

Του οικονομολόγου Παναγιώτη (Τάκη) Κ. Μυλωνά

Όσο περισσότερο μας εκπλήσσει η επικαιρότητα που αφορά στον σχεδιαζόμενο υποθαλάσσιο αγωγό του EastMed, άλλο τόσο αυξάνονται κι αυτοί που πιστεύουν πως στη διελκυστίνδα, γύρω απ’ το περιπεπλεγμένο γαϊτανάκι, που εξυφαίνεται με τη δέσμη των αγωγών που αναπτύσσονται γύρω απ’ τον ευρωπαϊκό χώρο, παίζεται ως και το βασικό «Γεωπολιτικό Σκάκι» για επικυριαρχία στην Υφήλιο. Μια αναμέτρηση για τα ενεργειακά που, ενώ δίχασε, αιματοκύλησε και διαμόρφωσε τον πολιτικό χάρτη, με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, συμπυκνώνει, σήμερα κι όλους τους άλλους ανταγωνισμούς. Όπως κι αυτούς που αρχίζουν, απ’ τους αγωγούς των υδρογονανθράκων και φθάνουν έως την αναμέτρηση των υπερδυνάμεων. Με τους ασίγαστους αυτούς ανταγωνισμούς, επιδιώκεται η απόσπαση μεγαλύτερων μερίδων στο διεθνή καταμερισμό ενεργειακών ροών, καθώς κι η μετατόπιση της σχετικής οικονομικοστρατηγικής ισχύος, υπέρ τους.

Το «παιχνίδι» της ενέργειας

Ιδού λοιπόν που, το είδος αυτό, που λέγεται πετρέλαιο ή/και υδρογονάνθρακες, γενικότερα, εκείνο που επέφερε το τελικό χτύπημα και στη Σ.Ε., στον ανταγωνισμό των υπερδυνάμεων (με τη σύμπραξη και της Σαουδικής Αραβίας, με τη βίαιη καθήλωση των τιμών πετρελαίου -τότε- κοντά στα 10 δολάρια το βαρέλι, στη 10ετία του 1980), παίζει, ξανά τώρα, τα ρέστα του. Παίζεται πάλι το ίδιο παιχνίδι, με όπλο την ενέργεια και με βάση τους ίδιους ή ανάλογους, γεωοικονομικούς σχεδιασμούς κι εργαλείο τους, το φυσικό αέριο. Εκτυλίσσεται μια νέα «γεωσκακιστική παρτίδα», με παλιές γνώριμες εταιρείες -όπως τις ExxonMobil, Total, ENI, BP κ.λπ,- μα κι άλλες, νεότερες. Το παιχνίδι, αυτή τη φορά, δεν είναι στον Περσικό Κόλπο. Είν’ ο «Περσικός Κόλπος, της Ε.Ε.», η Ανατολική Μεσόγειος. Όπου, με βάση τα ήδη ερευνημένα κοιτάσματα του Ζορ στην Αίγυπτο, του Λεβιάθαν στο Ισραήλ (που έχει τεθεί ήδη σε παραγωγική λειτουργία), της Αφροδίτης και του Γλαύκου στην Κύπρο, καθώς και τα εντοπισμένα κοιτάσματα Νότια της Κρήτης και της Δυτικής Ελλάδας, σε φυσικό αέριο, πετρέλαιο, αλλά και στο «υπερκαύσιμο» υδριτών, έχει αποφασιστεί η δημιουργία του νέου αγωγού, του EastMed. Αξίζει να σημειώσουμε πως, το φυσικό αέριο δεν χρησιμοποιείται για ηλεκτροπαραγωγή, θέρμανση και κίνηση μόνο, αλλά αποτελεί και βασικό υλικό της χημικής βιομηχανίας.

Ένας περίπλους στη Λίμνη των Κύκνων της Μεσογείου...

Το παρακάτω κείμενο του Τρότκσι είναι σαν να έχει γραφεί σήμερα: Για τους φοιτητές και τους διαννοούμενους

ΡΕΣΑΛΤΟ: Το παρακάτω κείμενο του Τρότκσι είναι σαν να έχει γραφεί σήμερα. Το σπουδαιότερο, όμως, είναι άλλο: Καταγράφει τις διαδικασίες εκφυλισμού και καπιταλιστικής ενσωμάτωσης του μικροαστικού ριζοσπαστισμού. Συνακόλουθα αντιλαμβάνεται κανείς το κατάντημα της σημερινής πολύχρωμης «αριστεράς», η οποία ανήγαγε σε θεότητα τον μικροαστικό ριζοσπαστισμό και τον κατέστησε το κέντρο της πολιτικής της… Έτσι μεταλλάχτηκε σε πρωτοπορία της Νέας Τάξης!!!

Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια συνέντευξη που έδωσε ο Τρότσκι σε μαθητές που τον είχαν προσκαλέσει στην Κοπεγχάγη.
Πρωτοδημοσιεύτηκε στις 9 Δεκέμβρη 1932 στο τεύχος "Studentebladet".
Ξανατυπώθηκε το Μάρτη του 1937 στο τεύχος "Fjerde Internationale" (Τέταρτη Διεθνής).
Η ελληνική μετάφραση είναι από το βιβλίο "Νέοι Μελετήστε Πολιτική", Ειδική Έκδοση του Νέου Σοσιαλιστή, Αθήνα 1986.
Η μεταγραφή έγινε από τον Νίκο Λούντο και η μορφοποίηση (HTML markup) από τον Αλφόνσο Πάγκα, τον Οχτώβρη του 2000.
________________________________________

Έτσι λοιπόν ο Τρότσκι έφθασε. Όποιος περίμενε να αντικρίσει ένα γέρικο, βάρβαρο φρικτό πρόσωπο θα απογοητευόταν. Ήταν ακριβώς το αντίθετο. Υπήρχε κάτι το φιλικό, το ιδιαίτερα καλλιεργημένο, το ευχάριστο και το αγαπητό σε αυτόν. Αφού χαιρέτισε όλους τους επισκέπτες του, κάθησε στην άδεια πολυθρόνα και περίμενε για τις ερωτήσεις μας.

Από που προέρχεται η επαναστατική προοπτική των φοιτητών -όταν αυτοί είναι πραγματικά επαναστάτες;

Στην προσθήκη αυτού του τελευταίου όρου ένα πολύ αποκαλυπτικό, και πονηρό χαμόγελο φανερώθηκε πάνω στα πολύ οικεία χαρακτηριστικά του προσώπου του.

"Τώρα θίγετε το ζήτημα".

Το οφείλουν αυτό στην κοινωνική και οικονομική τους θέση, ή πρέπει να επιστρέψουμε στη ψυχολογία, κι ακόμα στη ψυχανάλυση, για να το εξηγήσουμε;

"Πρώτα και κύρια πρέπει να καταλάβετε ότι οι φοιτητές δεν αποτελούν μια ξεχωριστή και ενοποιημένη ομάδα μέσα στην κοινωνία. Ανήκουν σε διάφορες ομάδες και η πολιτική τους συμπεριφορά ανταποκρίνεται πλήρως στην επικρατέστερη από τις διάφορες αυτές ομάδες στην κοινωνία.

Μερικοί φοιτητές είναι ριζοσπαστικά προσανατολισμένοι. Αλλά από αυτούς μόνο ένας πολύ μικρός αριθμός μπορεί να κερδηθεί στο επαναστατικό κόμμα.

Το γεγονός είναι ότι πολύ συχνά ο ριζοσπαστισμός είναι μια νεανική αρρώστια ανάμεσα σ'αυτούς που στην πραγματικότητα είναι μικροαστοί φοιτητές.

Υπάρχει μια γαλλική παροιμία: