Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, «Υπαρξιακές ερωταποκρίσεις»

Τι ωραίος που ήταν ο έρωτας!

Πολιορκούσε χωρίς ενοχές

πολεμούσε χωρίς αιχμές, χωρίς φιλοδοξίες.

Λιοπύρι τα μεσάνυχτα

καλοκαιριά στον πάγο

έρωτας, το αντίθετο του αληθινού

έδινε στο πραγματικό ουσία.

Ήταν ωραία η ευωδιά του ιδρώτα

σοφά τα συμπεράσματα της σάρκας τότε

της σάρκας, της πιο παραμελημένης θεάς.

Τη ζωή μου βλέπω τώρα

σαν ένα ντοκιμαντέρ

που δείχνει σπάνια της φύσης πουλιά

ξεχασμένες του κόσμου ακτές

απλησίαστες κορφές.

Τις κινήσεις της ψυχής μου

παρακολουθώ στην οθόνη.

Ποια μέθοδο ακολουθεί άραγε η ψυχή

για να επιζήσει για λίγο ακόμη χωρίς μέλλον;

Το ψέμα; Την αλήθεια;

Ή αφήνεται στη φυσικότητα του είναι;

Ποιανού «είναι»;

Πώς μπορεί να υπάρξει «είναι» χωρίς μέλλον;

Όταν πια μόνο μια κάποια ιδέα οδηγεί στο σώμα

μόνο τ’ όνειρο φέρνει το πάθος;

Όσο για τον έρωτα τον τελευταίο

είναι σαν τον πρώτο:

βλασταίνει στο χωράφι του Πλάτωνα.

Felice Casorati, Conversazione Platonica, 1925

Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ (22 Φεβρουαρίου 1939 – 21 Ιανουαρίου 2020)

https://kostasvakouftsis.blogspot.com/2020/01/blog-post_22.html

=====================
 "O σιωπών δοκεί συναινείν"

Tο δικαστήριο λειτουργούσε μέσα, μα η δικαιοσύνη ήταν απ’ έξω…

Η υπόθεση Βίννικ είναι μια υπόθεση ξεκάθαρης παραβίασης των βασικών συνταγματικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενός πολίτη άλλης χώρας που Δεν διώκεται για τίποτε στην Ελλάδα. Ο τρόπος που συνδέεται με την εκλογή της νέας προέδρου της Δημοκρατίας, Aικατερίνης Σακελλαροπούλου, είναι κατ’ ελάχιστον σκανδαλώδης. Ομως, δεν είναι αυτό το μόνο σκάνδαλο, ούτε το μικρότερο.

Οι καταγγελίες για τις αδιανόητες, συνεχείς και κραυγαλέες παραβιάσεις των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Αλεξάντερ Βίννικ διαδέχονται η μία την άλλη. Και θα μπορούσαν να γεμίσουν σελίδες επί σελίδων, όπως ήδη γεμίζουν έγγραφα επό εγγράφων, σε μια πρωτοφανή στα ελληνικά νομικά χρονικά υπόθεση, μια σελίδα γκρίζα, που γρήγορα βαδίζει προς το πιο βαθύ μαύρο.

*Συνεχής κράτηση επί διόμισυ χρόνια, κατά παράβαση κάθε έννοιας συνταγματικής τάξης, Δικαίου και, κυρίως, κατά παραβίαση όλων των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

*Δικαστήρια που επί διόμισυ χρόνια κρίνουν εαυτά αναρμόδια ή πιάνονται από ,,,

Το διαχρονικό όνειρο της εξάλειψης του χρόνου. Is It Time to Get Rid of Time?

Pawel Kuczynski, Time Passing. Ποια σχέση μπορεί υπάρχει μεταξύ του βιολογικά και ιστορικά καταγεγραμμένου χρόνου των ανθρώπων με τον μαθηματικοποιημένο αλλά άχρονο χρόνο της κλασικής Φυσικής και την αιωνιότητα των φυσικών νόμων, τη μεταφυσική-θεολογική εκδοχή του άχρονου χρόνου; The crisis inside the physics of time.

Ο χρόνος όχι μόνο δεν περιορίζεται σε ό,τι μετράνε τα ρολόγια μας, ούτε και αποτελεί μόνο μια ανθρώπινη ψευδαίσθηση, όπως πίστευε ακράδαντα ο Αϊνστάιν, αλλά ενυπάρχει και εξηγεί την ανάδυση όλων των πολύπλοκων φυσικών συστημάτων: από την οργάνωση και τη λειτουργία των ζωντανών οργανισμών μέχρι τη διαμόρφωση και την εξέλιξη των ουράνιων σωμάτων, όπως υποστήριζε ο Μπερξόν πριν από περίπου έναν αιώνα.

SLICING IT THIN: A hydrogen maser clock keeps time by exploiting the so-called hyperfine transition. Image: Wikimedia Commons

Η ανάγκη για μια ακριβέστερη καταμέτρηση του χρόνου οδήγησε τους ανθρώπους στην επινόηση και στην τελειοποίηση ολοένα και πιο σύνθετων ωρολογιακών μηχανών και πιο πρόσφατα στη δημιουργία ατομικών ρολογιών. Δεν πρόκειται για τα συνήθη ρολόγια που κοιτάμε καθημερινά, αλλά για χρονομετρικά συστήματα που καταγράφουν -με τις παλινδρομήσεις σε ατομικό επίπεδο- το πέρασμα του χρόνου. Το πρόβλημα ωστόσο με τα ατομικά ρολόγια δεν είναι η αξιοπιστία τους, αλλά αυτό που μετράνε με εντυπωσιακή ακρίβεια, δηλαδή ο χρόνος. Δεδομένου ότι, για πολλούς φυσικούς, ο χρόνος δεν υπάρχει.

Αν όμως ο χρόνος δεν υπάρχει πραγματικά στη φύση, τότε γιατί η βιολογική μας εξέλιξη δημιούργησε τους εγκεφαλικούς χρονομέτρες; Και ποια σχέση μπορεί υπάρχει μεταξύ του βιολογικά και ιστορικά καταγεγραμμένου χρόνου των ανθρώπων με τον μαθηματικοποιημένο αλλά άχρονο χρόνο της κλασικής Φυσικής και την αιωνιότητα των φυσικών νόμων, τη μεταφυσική-θεολογική εκδοχή του άχρονου χρόνου;

Φυσικές και μεταφυσικές παρανοήσεις περί αχρονικότητας. 

Albert Einstein (left) and French philosopher and writer Henri Bergson. Image: Keystone/Getty Images and STF/AFP/Getty Images ...

«Κλάδος Ελαίας» ο EastMed, κι ο «Μαύρος Κύκνος»

Του οικονομολόγου Παναγιώτη (Τάκη) Κ. Μυλωνά

Όσο περισσότερο μας εκπλήσσει η επικαιρότητα που αφορά στον σχεδιαζόμενο υποθαλάσσιο αγωγό του EastMed, άλλο τόσο αυξάνονται κι αυτοί που πιστεύουν πως στη διελκυστίνδα, γύρω απ’ το περιπεπλεγμένο γαϊτανάκι, που εξυφαίνεται με τη δέσμη των αγωγών που αναπτύσσονται γύρω απ’ τον ευρωπαϊκό χώρο, παίζεται ως και το βασικό «Γεωπολιτικό Σκάκι» για επικυριαρχία στην Υφήλιο. Μια αναμέτρηση για τα ενεργειακά που, ενώ δίχασε, αιματοκύλησε και διαμόρφωσε τον πολιτικό χάρτη, με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, συμπυκνώνει, σήμερα κι όλους τους άλλους ανταγωνισμούς. Όπως κι αυτούς που αρχίζουν, απ’ τους αγωγούς των υδρογονανθράκων και φθάνουν έως την αναμέτρηση των υπερδυνάμεων. Με τους ασίγαστους αυτούς ανταγωνισμούς, επιδιώκεται η απόσπαση μεγαλύτερων μερίδων στο διεθνή καταμερισμό ενεργειακών ροών, καθώς κι η μετατόπιση της σχετικής οικονομικοστρατηγικής ισχύος, υπέρ τους.

Το «παιχνίδι» της ενέργειας

Ιδού λοιπόν που, το είδος αυτό, που λέγεται πετρέλαιο ή/και υδρογονάνθρακες, γενικότερα, εκείνο που επέφερε το τελικό χτύπημα και στη Σ.Ε., στον ανταγωνισμό των υπερδυνάμεων (με τη σύμπραξη και της Σαουδικής Αραβίας, με τη βίαιη καθήλωση των τιμών πετρελαίου -τότε- κοντά στα 10 δολάρια το βαρέλι, στη 10ετία του 1980), παίζει, ξανά τώρα, τα ρέστα του. Παίζεται πάλι το ίδιο παιχνίδι, με όπλο την ενέργεια και με βάση τους ίδιους ή ανάλογους, γεωοικονομικούς σχεδιασμούς κι εργαλείο τους, το φυσικό αέριο. Εκτυλίσσεται μια νέα «γεωσκακιστική παρτίδα», με παλιές γνώριμες εταιρείες -όπως τις ExxonMobil, Total, ENI, BP κ.λπ,- μα κι άλλες, νεότερες. Το παιχνίδι, αυτή τη φορά, δεν είναι στον Περσικό Κόλπο. Είν’ ο «Περσικός Κόλπος, της Ε.Ε.», η Ανατολική Μεσόγειος. Όπου, με βάση τα ήδη ερευνημένα κοιτάσματα του Ζορ στην Αίγυπτο, του Λεβιάθαν στο Ισραήλ (που έχει τεθεί ήδη σε παραγωγική λειτουργία), της Αφροδίτης και του Γλαύκου στην Κύπρο, καθώς και τα εντοπισμένα κοιτάσματα Νότια της Κρήτης και της Δυτικής Ελλάδας, σε φυσικό αέριο, πετρέλαιο, αλλά και στο «υπερκαύσιμο» υδριτών, έχει αποφασιστεί η δημιουργία του νέου αγωγού, του EastMed. Αξίζει να σημειώσουμε πως, το φυσικό αέριο δεν χρησιμοποιείται για ηλεκτροπαραγωγή, θέρμανση και κίνηση μόνο, αλλά αποτελεί και βασικό υλικό της χημικής βιομηχανίας.

Ένας περίπλους στη Λίμνη των Κύκνων της Μεσογείου...

Το παρακάτω κείμενο του Τρότκσι είναι σαν να έχει γραφεί σήμερα: Για τους φοιτητές και τους διαννοούμενους

ΡΕΣΑΛΤΟ: Το παρακάτω κείμενο του Τρότκσι είναι σαν να έχει γραφεί σήμερα. Το σπουδαιότερο, όμως, είναι άλλο: Καταγράφει τις διαδικασίες εκφυλισμού και καπιταλιστικής ενσωμάτωσης του μικροαστικού ριζοσπαστισμού. Συνακόλουθα αντιλαμβάνεται κανείς το κατάντημα της σημερινής πολύχρωμης «αριστεράς», η οποία ανήγαγε σε θεότητα τον μικροαστικό ριζοσπαστισμό και τον κατέστησε το κέντρο της πολιτικής της… Έτσι μεταλλάχτηκε σε πρωτοπορία της Νέας Τάξης!!!

Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια συνέντευξη που έδωσε ο Τρότσκι σε μαθητές που τον είχαν προσκαλέσει στην Κοπεγχάγη.
Πρωτοδημοσιεύτηκε στις 9 Δεκέμβρη 1932 στο τεύχος "Studentebladet".
Ξανατυπώθηκε το Μάρτη του 1937 στο τεύχος "Fjerde Internationale" (Τέταρτη Διεθνής).
Η ελληνική μετάφραση είναι από το βιβλίο "Νέοι Μελετήστε Πολιτική", Ειδική Έκδοση του Νέου Σοσιαλιστή, Αθήνα 1986.
Η μεταγραφή έγινε από τον Νίκο Λούντο και η μορφοποίηση (HTML markup) από τον Αλφόνσο Πάγκα, τον Οχτώβρη του 2000.
________________________________________

Έτσι λοιπόν ο Τρότσκι έφθασε. Όποιος περίμενε να αντικρίσει ένα γέρικο, βάρβαρο φρικτό πρόσωπο θα απογοητευόταν. Ήταν ακριβώς το αντίθετο. Υπήρχε κάτι το φιλικό, το ιδιαίτερα καλλιεργημένο, το ευχάριστο και το αγαπητό σε αυτόν. Αφού χαιρέτισε όλους τους επισκέπτες του, κάθησε στην άδεια πολυθρόνα και περίμενε για τις ερωτήσεις μας.

Από που προέρχεται η επαναστατική προοπτική των φοιτητών -όταν αυτοί είναι πραγματικά επαναστάτες;

Στην προσθήκη αυτού του τελευταίου όρου ένα πολύ αποκαλυπτικό, και πονηρό χαμόγελο φανερώθηκε πάνω στα πολύ οικεία χαρακτηριστικά του προσώπου του.

"Τώρα θίγετε το ζήτημα".

Το οφείλουν αυτό στην κοινωνική και οικονομική τους θέση, ή πρέπει να επιστρέψουμε στη ψυχολογία, κι ακόμα στη ψυχανάλυση, για να το εξηγήσουμε;

"Πρώτα και κύρια πρέπει να καταλάβετε ότι οι φοιτητές δεν αποτελούν μια ξεχωριστή και ενοποιημένη ομάδα μέσα στην κοινωνία. Ανήκουν σε διάφορες ομάδες και η πολιτική τους συμπεριφορά ανταποκρίνεται πλήρως στην επικρατέστερη από τις διάφορες αυτές ομάδες στην κοινωνία.

Μερικοί φοιτητές είναι ριζοσπαστικά προσανατολισμένοι. Αλλά από αυτούς μόνο ένας πολύ μικρός αριθμός μπορεί να κερδηθεί στο επαναστατικό κόμμα.

Το γεγονός είναι ότι πολύ συχνά ο ριζοσπαστισμός είναι μια νεανική αρρώστια ανάμεσα σ'αυτούς που στην πραγματικότητα είναι μικροαστοί φοιτητές.

Υπάρχει μια γαλλική παροιμία:

Διαβα.Ζουμε | "1984", του Τζορτζ Όργουελ... Κι ας ευχηθούμε η νέα δεκαετία να μην φέρνει μαζί της το παρελθόν που προφήτευσε ο Όργουελ..

Διαβα.Ζουμε | "1984", του Τζορτζ Όργουελ

Το απόλυτο μανιφέστο υπέρ της ελεύθερης σκέψης!

Τον Όργουελ τον πρωτογνώρισα απ' το άλλο του βιβλίο, το πιο... προβοκατόρικο. Κι ωστόσο, όσο διάβαζα την πανέξυπνη "Φάρμα των Ζώων", όλοι μου λέγαν "και το 1984 να διαβάσεις. Αυτό κι αν είναι σπουδαίο". Mα πέρναγε ο καιρός κι εγώ, έχοντας στο μυαλό μου τα βασικά -κάμερες στα σπίτια, απολυταρχία, ο "Μεγάλος Αδερφός"- πίστευα πως, εντάξει, πάνω κάτω είναι σαν να το 'χω διαβάσει. Πόσο λάθος έκανα...

Πριν λίγα χρόνια λοιπόν, σ' ένα μπαζάρ, το βρήκα και λέω "γιατί όχι;". Λίγο καιρό μετά, το άνοιξα. Και κάπως έτσι γνώρισα ένα απ' τα ιδιοφυέστερα βιβλία που γράφτηκαν ποτέ. Κι έζησα για λίγο σ' ένα "μέλλον" που σε κανέναν άνθρωπο δεν αξίζει να το ζήσει στην πραγματικότητα. Βρέθηκα στο μελλοντικό 1984 (ο συγγραφέας έγραψε το βιβλίο το 1948 και χρησιμοποίησε ως μελλοντική ημερομηνία την εναλλαγή των δύο τελευταίων ψηφίων). Βρέθηκα στο Λονδίνο του Αγγλικού Σοσιαλισμού (ΑΓΓΣΟΣ). Εκεί που ο Μεγάλος Αδερφός φροντίζει για το καλό σου, και που 2+2 μας κάνει 5!

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΑΒΙΑ

Η ΑΓΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ

Με ψυχρή, ξερή, χειρουργική γλώσσα, ο Όργουελ περιγράφει ένα δυστοπικό μέλλον, άριστα στημένο και προσεγμένο μέχρι την τελευταία του λεπτομέρεια. Αν για τον Τόλκιν έχουν γραφτεί ύμνοι πάνω στην τελειότητα του κόσμου τον οποίο δημιούργησε, για τον Όργουελ αξίζει να γραφτούν τόσοι κι άλλοι τόσοι, καθώς το απολυταρχικό καθεστώς που συνέλαβε ο νους του είναι πρωτόγνωρα συμπαγές και οι μέθοδοι τις οποίες χρησιμοποιεί για να επικρατεί είναι αλάνθαστα απάνθρωπες και βασανιστικά ιδιοφυείς. ....

Πέντε υπαρξιακά στοιχήματα για την Ευρώπη στα χρόνια που έρχονται

Η δεκαετία το 2020 θα είναι καθοριστικής σημασίας τόσο για το μέλλον της ΕΕ, όσο και ολόκληρο τον κόσμο, καθώς τρεις κρίσιμοι αστάθμητοι παράγοντες, ήτοι η κλιματική αλλαγή, το μεταναστευτικό και η τεχνητή νοημοσύνη, θα καθορίσουν εν πολλοίς τις εξελίξεις που αναμένονται ανατρεπτικές. Σε κάθε περίπτωση η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει μια σειρά προκλήσεων που είτε θα οδηγήσουν στην πολιτική της ολοκλήρωση, είτε στην αποτελμάτωση της διεθνούς της προοπτικής, ή ακόμη και στην διάλυσή της.

Πρώτον, το Brexit και η εμπορική και αμυντική συμφωνία που θα ακολουθήσει για τις σχέσεις Βρετανίας-ΕΕ ενδέχεται να μετατρέψει τον υπαρκτό ευρωσκεπτικισμό σε φυγόκεντρες δυνάμεις. Αν η συμφωνία είναι τιμωρητική για τη Βρετανία με στόχο να τρομάξει όσους το σκέφτονται, τότε, θα έχουμε δραματική αύξηση της δυστοκίας στην λήψη σημαντικών αποφάσεων, καθώς τα βέτο θα πέφτουν βροχή. Αν είναι μια ευνοϊκή συμφωνία για τη Βρετανία, και πάλι τότε πολλές χώρες θα "εκβιάζουν" ρυθμίσεις αλά καρτ με την απειλή αποχώρησης.

Το κύριο σχέδιο της Βρετανίας είναι να εκμεταλλευτεί το απελευθερωμένο από τις ευρωπαϊκές (διάβαζε γερμανικές) νόρμες για το χρηματοπιστωτικό και τραπεζικό της σύστημα και να μετατρέψει το City σε μια παγκόσμια offshore, μαζεύοντας μεγάλο κομμάτι της παγκόσμιας ρευστότητας, νόμιμης και μη, καθιστώντας την κεντρικό παίκτη στον έλεγχο των επενδυτικών ροών. Γι' αυτό και οι Βρυξέλλες θέτουν ως προϋπόθεση στην εμπορική συμφωνία την αποδοχή από τη Βρετανία των ευρωπαϊκών κανόνων του χρηματοοικονομικού και τραπεζικού τομέα που ισχύουν και για τις άλλες χώρες-μέλη.

Η κρίση του γαλλογερμανικού άξονα...

2020: Χρόνος Ιστορικής Καμπής…

Το 2020 θα είναι κομβικό: Ένα έτος ιστορικής καμπής…
Το νέο έτος …υπόσχεται επαναστατικές ανατάσεις και εξάρσεις που θα επιφέρουν, όχι μόνο μεγάλες ρωγμές στο 4ο Ράιχ, αλλά και μεγάλες πολιτικές ανατροπές.Το Οικοδόμημα της ΕΕ (ένας πυλώνας του 4ου Ράιχ) έχει ήδη υποστεί μεγάλες ρωγμές και κλονίζεται, ολοένα και πιο ισχυρά και καταλυτικά, από τις Κινηματικές Αντιστάσεις των λαών της Ευρώπης…

Ο πολιτικός σεισμός στη Βρετανία ΥΠΕΡ του Brexit ένα θανατηφόρο κτύπημα στο οικοδόμημα της ΕΕ…

Το καθιστά (το οικοδόμημα) δραματικά ετοιμόρροπο και ταυτόχρονα ενισχύει και επιταχύνει τη ΔΥΝΑΜΙΚΗ εξόδου από την ΕΕ σε όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Η Δυναμική κατεδάφισης της ΕΕ και της Απελευθέρωσης των Εθνικών κρατών θα πάρει, μέσα στο νέο έτος, επαναστατικές διαστάσεις, δηλαδή διαστάσεις Μαζικών Κινημάτων…

Αυτό επιβεβαιώνεται και επικυρώνεται από τη ΣΥΝΕΧΙΣΗ του ρωμαλέου Κινήματος των «Κίτρινων Γιλέκων» στη Γαλλία…

Αλλά και από το γεγονός ότι στο κατώφλι του 2020 η Γαλλία έχει Κινηματικά αφυπνιστεί: Κατακλύζεται από ένα απεργιακό τσουνάμι ιστορικών διαστάσεων το οποίο θα αποτελέσει τοκ καταλύτη και τον πυροδότη επαναστατικών καταστάσεων σε όλους τους λαούς της Ευρώπης…

Η διπλή αυτή πυροδότηση εναντίον της ΕΕ (Βρετανία- Κίνημα Γαλλίας) θα εκφραστεί στη χώρα μας πιο εκρηκτικά, ακριβώς διότι η λαϊκή ΟΡΓΗ, εδώ είναι πολλαπλά συσσωρευμένη…

Ο Λαθρο-εποικισμός έχει πάρει τερατώδεις διαστάσεις και έχει συσσωρεύσει τεράστια αποθέματα λαϊκής ΟΡΓΗΣ…

Η λαϊκή έκρηξη είναι αναπόφευκτη και οι πυροδότες πολλοί…

Εξωτερικοί (Βρετανία- Γαλλία), αλλά και εσωτερικοί: Τα δωσίλογα ανδρείκελα του 4ου Ράιχ (πολιτικά, δημοσιογραφικά, ακαδημαϊκά) τα οποία συκοφαντούν και τρομοκρατούν ανηλεώς τον ελληνικό λαό επειδή εκφράζει ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ στη δικτατορία της ΕΕ…

Φλέρυ Νταντωνάκη - Αθανασία - Μάνος Χατζιδάκις

Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά

δεν μου δίνεις σημασία και η καρδιά μου πως βαστά

Σ' αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδες, ποιητές

κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τους χάρισες ποτές

Είσαι σκληρή σαν του θανάτου την γροθιά

μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψαμε βαθιά

Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς Ομορφονιά,

που δεν σε κέρδισε κανείς

Τι ζητάς αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά

ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά

Ήρθαν διψασμένοι Κροίσοι, ταπεινοί προσκυνητές

κι απ' του κήπου σου τη βρύση δεν τους πότισες ποτές

Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά,

μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά

Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς Ομορφονιά,

που δεν σε κέρδισε κανείς...

=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

Τὰ κάλαντα σὰν ἔθιμο εἶναι ἀρχαϊκὸ ἑλληνικὸ καὶ ῥωμαϊκό, καὶ μᾶλλον προϊστορικὸ καὶ γιὰ τὰ δύο ἔθνη. σὰν τωρινὸ ἑλληνικὸ εἶναι μιγαδικὸ ἑλληνορρωμαϊκό. ἡ λέξι κάλαντα εἶναι λατινική. στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τὰ κάλαντα ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς ἀγερμούς, δηλαδή τοὺς ἐράνους. καὶ λέγονταν ἔτσι ἀκριβῶς κι αὐτὰ ἀγερμοί, ἑνῷ εἶχαν καὶ τὶς ἰδιαίτερες ἐποχιακὲς ὀνομασίες εἰρεσιῶναι, χελιδονίσματα, καὶ κορωνίσματα. λέγονταν βέβαια ἀγερμοὶ (ἀπὸ τὸ ῥῆμα ἀγείρω, ποὺ θὰ πῇ ἀθροίζω, μαζεύω, ἐρανίζομαι) καὶ ὅλοι γενικῶς οἱ ἔρανοι. ὁ ἔρανος χορηγιῶν μεταξὺ τῶν ὑποστηρικτῶν ἑνὸς πολιτικοῦ γιὰ τὴν οἰκονομικὴ στήριξι τοῦ πολιτικοῦ ἀγῶνος του1, ἡ ζητιανιὰ τῶν φτωχῶν στ΄ ἀρχοντικὰ ποὺ γλεντοῦσαν2, ἢ στοὺς ναοὺς ποὺ πανηγύριζαν3, ἡ θρησκευτικὴ καὶ βακούφικη ζητεία σιτηρῶν καὶ ἄλλων ἀγροτικῶν προϊόντων γιὰ τοὺς ναοὺς καὶ τὰ μοναστήρια τῶν θηλυκῶν ἰδίως θεοτήτων Ῥέας, Εἰλειθυίας, Μητρός, Κυβέλης, Ἀρτέμιδος, Ἥρας, Νυμφῶν, καὶ πολλῶν ἄλλων4, ἀλλὰ κυρίως καὶ ἐν τέλει ἀγερμοὶ λέγονταν αὐτὰ ποὺ τώρα λέμε κάλαντα ἢ κόλιντα τῶν παιδιῶν. πρὶν ὅμως πῶ γιὰ τοὺς ἀγερμοὺς ἢ κάλαντα, πρέπει νὰ πῶ ὡρισμένα πράγματα γιὰ τὰ ἡμερολόγια τῶν ἀρχαίων. κατὰ τὴν ἀρχαιότητα τὰ ἡμερολόγια δὲν ἦταν ἀκριβῆ καὶ οἱ ἡμεροδεῖκτες, εἴτε σὰν κρεμαστάρια τοῦ τοίχου εἴτε σὰ σημειωματάρια ἐπιτραπέζια εἴτε σὰ βιβλιαράκια τῆς τσέπης, δὲν ὑπῆρχαν. τὸ ἀρχαιότερο ἡμερολόγιο τοίχου ἢ τραπέζης ἔγραψε κατὰ τὸν Δ΄ π.Χ. αἰῶνα ὁ σύγχρονος τοῦ Ἀριστοτέλους μαθηματικὸς καὶ ἀστρονόμος Εὔδοξος ὁ Κνίδιος. γι΄ αὐτὸ λεγόταν Εὐδόξου Τέχνη. πιὸ μπροστὰ ὁ ἁπλὸς λαὸς καὶ κυρίως ὁ ἀγρότης μάθαινε τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἔτους ἢ καὶ τοῦ μηνὸς ὡς ἄγγελμα ἀπὸ τὰ μικρὰ παιδιὰ ποὺ ἔλεγαν τὰ κάλαντα. ἀκριβέστερα τὶς ἡμερολογιακὲς ἀλλαγὲς στὸ λαὸ τὶς ἀνακοίνωναν μὲ τὰ παιδιὰ ἐκεῖνοι ποὺ ἀσχολοῦνταν μὲ τὸ ἡμερολόγιο, τὸ ὁποῖο, ὅπως λέει ὁ ποιητὴς Ἡσίοδος, ἦταν Ἔργα καὶ ἡμέραι, δηλαδὴ Καζαμίας, ἀγροτικὸ ἡμερολόγιο. τὰ παιδιὰ μετέφεραν στὸ λαὸ τὸ μήνυμα τῆς χρονικῆς ἀλλαγῆς μὲ μηνυτήρια κι εὐχετήρια τραγουδάκια, ὁ δὲ λαὸς ἔδινε στοὺς μικροὺς ἀγγελιοφόρους φιλοδωρήματα. στὴν ἀρχή, ποὺ δὲν ὑπῆρχε νόμισμα, τὰ φιλοδωρήματα ἦταν καρποί, ἰδίως ξηροὶ ἢ λιασμένοι, ἀμύγδαλα, καρύδια, ξυλοκέρατα, σῦκα, αὐγά, τυρί, κρέας, ψωμιά, κουλοῦρες, κρασὶ στὸ ποτήρι, σιτάρι, κριθάρι, μέλι, ἅλας, καὶ διάφορα ἄλλα καλούδια ἀπὸ τὸ κελλάρι τοῦ σπιτιοῦ. ἀργότερα ἦταν καὶ νομίσματα μικρῆς ἀξίας, ὀβολοὶ καὶ ἡμιώβολα ἢ ἤμαιθα.
Στοὺς ἀρχαίους ἑλληνικοὺς παιδικοὺς ἀγερμοὺς ἀναφέρονται οἱ κωμικοὶ ποιηταὶ Ἀριστοφάνης ( Ε΄ π.Χ. αἰ.) Ἔφιππος, καὶ Ἁγνοκλῆς ὁ Ῥόδιος, ὁ ἰαμβικὸς ποιητὴς Φοίνιξ ὁ Κολοφώνιος, ὁ ἱστορικὸς τῶν ἀλεξανδρινῶν χρόνων Θέογνις, οἱ λεξικογράφοι Πάμφιλος Ἀλεξανδρεύς, καὶ Ἡσύχιος Ἀλεξανδρεύς, ὁ λόγιος ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης Εὐστάθιος, ὁ Ἰωάννης Τζέτζης, καὶ κυρίως ὁ Πλούταρχος (Α΄-Β΄ μ.Χ. αἰ.), ὁ ἀνώνυμος συγγραφεὺς τοῦ Β΄ π.Χ. αἰῶνος ποὺ ἔγραψε τὸν ψευδηροδότειο Ὁμήρου βίον, ὁ συγγραφεὺς τοῦ Γ΄ αἰῶνος Ἀθήναιος, καὶ ἡ ἀρχαία ἐγκυκλοπαίδεια Σούμμα5. οἱ τέσσερες τελευταῖοι διέσωσαν καὶ τέσσερα πολὺ ἀρχαιότερά τους δημοτικὰ τραγούδια καλάντων, δύο στὴν ἰωνικὴ διάλεκτο τῆς Σάμου καὶ τῆς Κολοφῶνος, ἕνα στὴ δωρικὴ τῆς Ῥόδου, καὶ ἕνα στὴν πρότερη κοινὴ ἑλληνικὴ τὴ λεγομένη καὶ ἀττική. τὰ δύο εἶναι ἀρχαιότερα τοῦ 500 π.Χ. καὶ τ᾽ ἄλλα δύο νεώτερα. ...

Τέρμα τ’ αστεία: Ο Τζόκερ είναι ένας και τον λένε Χοακίν!

Μάγκες, κανείς δεν θέλει "έτσι απλά" να βυθίσει τον κόσμο στο χάος...

Όταν ο Νίκολσον έκανε Τζόκερ το μακρινό 1989, οι θεατές ήταν σίγουροι: Κανείς δεν θα μπορέσει να τον φτάσει. Όταν ο Λέτζερ έκανε Τζόκερ το 2008, οι θεατές ήταν βέβαιοι: ΚΑΝΕΙΣ δεν θα μπορέσει να τον φτάσει! Σήμερα, ο Χοακίν Φοίνιξ μπορεί ελεύθερα, σ' ένα κελί του Άρκαμ, να γελάει υστερικά μ' όλες αυτές τις σιγουριές και βεβαιότητες...

[Να ξεκαθαρίσουμε κάτι, μη και πνιγούν οι παρακάτω λέξεις σε γκρίνια και διαμαρτυρίες: πιο πάνω αναφέρθηκε ένα ιερό τέρας του παγκόσμιου σινεμά, κι ένας ηθοποιός που δεν πρόλαβε να γίνει όσα (πολλά!) μπορούσε. Κι ο κλόουν γκάνκστερ του Νίκολσον, υστερικός κι αδίστακτος, ήταν στ' αλήθεια υπέροχος στο καρτουνίστικο Γκόθαμ του Τιμ Μπάρτον. Κι ο παλιάτσος τρομοκράτης του Λέτζερ, με τη στιβαρή, βαθιά του ψυχασθένεια, ήταν στ' αλήθεια συγκλονιστικός στο νουάρ Γκόθαμ του Νόλαν. Αλλά] Ο Φοίνιξ, παρίας μιας πόλης που κρέμεται απ' την κλωστή, ψυχικά ασθενής, κλόουν κατ' επάγγελμα, κωμικός (;) από επιλογή και με μια πάθηση να εξηγεί το υστερικό του γέλιο, δεν ήταν ούτε παλιάτσος ούτε κλόουν. Ούτε τρομοκράτης ούτε γκάνκστερ. Ο Φοίνιξ ήταν...

...ο Τζόκερ!

Το πιο ψηλό βουνό που 'χε ν' ανέβει ο Τοντ Φίλιπς (σκηνοθέτης - σεναριογράφος της ταινίας) ήταν αυτό που 'χε χτιστεί με προσδοκίες. Οι προαναφερθέντες είχαν χτίσει ένα μύθο γύρω απ' το βαμμένο πρόσωπο του "μπαλαντέρ" της τράπουλας, κι ο "άτυχος" Τζάρετ Λέτο του ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥ "Suicide Squad" απογοήτευσε τόσο, που οι θεατές απαιτούσαν πια δικαίωση εδώ και τώρα. Βάλε και τ' όνομα του Σκορτσέζε στην παραγωγή. Βάλε και την ανάγκη του ίδιου του Φίλιπς να κάνει το βήμα άλμα πάνω απ' τα "Hangover" και τα "Road Trip" που ως σήμερα γέμιζαν το βιογραφικό του. Μα κι όλα αυτά να μη βάλεις, βάλε το πιο σημαντικό: origin story για τον απόλυτο κακό στην ιστορία των υπερηρώων. Πώς να γλυτώσεις τις προσδοκίες; ...

Επιχειρηματικά συμφέροντα προωθούν την ιδέα της κλιματικής αλλαγής

ΜΙΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ : Η ΓΚΡΕΤΑ, Η ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΠΡΑΣΣΕΙΝ ΑΛΟΓΑ…

Μια άβολη αλήθεια κρύβεται πίσω από τον μύθο της κλιματικής αλλαγής. Επιχειρηματικά συμφέροντα και βιομηχανίες προωθούν εκστρατείες και προπαγανδίζουν υπέρ της κλιματικής αλλαγής, με αποκλειστικό στόχο να αποκομίσουν ίδια κέρδη.

Αλήθεια;

Στην πραγματικότητα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.

Οι εκστρατείες αποδόμησης των επιχειρημάτων υπέρ της κλιματικής αλλαγής έχουν ως σημείο εκκίνησης το 1989, λίγο μετά τη σύσταση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή, όταν το Ινστιτούτο Marshall δημοσίευσε την πρώτη αναφορά που αμφισβητούσε την κλιματική επιστήμη. Σήμερα, στις ΗΠΑ, στο ‘κίνημα’ αυτό συμμετέχουν περίπου 118 οργανισμοί, που προέρχονται από πολυεθνικές εταιρείες, τους αντίστοιχους συνδέσμους επιχειρήσεων, ιδρύματα και think tanks συντηρητικών πολιτικών τοποθετήσεων. Σχετική μελέτη που διερεύνησε τις πηγές χρηματοδότησης αυτών των οργανισμών κατέληξε σε ένα συνολικό ποσό πάνω από $7 δις το οποίο υποστήριξε τη λειτουργία 91 από τους 118 οργανισμούς (για τους υπόλοιπους δεν βρέθηκαν στοιχεία) κατά το διάστημα 2003–2010. Η πραγματική προέλευση του μεγαλύτερου μέρους αυτού του ποσού, $78 εκ., παραμένει άγνωστη. Οι χορηγοί του, τα ιδρύματα Donors Trust και Donors Capital Fund, βασίζουν τη λειτουργία τους στην ανωνυμία: ιδιώτες ή άλλοι οργανισμοί, δωρίζουν ένα ποσό, και τα 2 ιδρύματα αναλαμβάνουν τη διάθεση του στους επιλεγμένους σκοπούς, αποκρύβοντας την ταυτότητα του δωρητή. Στην κορυφή των χρηματοδοτών βρίσκεται επίσης το ίδρυμα Koch, του ομίλου επιχειρήσεων Koch Industries, Inc, ενός από τους μεγαλύτερους των ΗΠΑ, με ετήσια έσοδα που φτάνουν τα $115 δις από τη δραστηριοποίηση του στον τομέα των ορυκτών καυσίμων, χημικών κλπ.

Η έρευνα για την προέλευση της χρηματοδότησης όσων αμφισβητούν τα δεδομένα της κλιματικής αλλαγής έχει φέρει στην επιφάνεια και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία. Όπως την πολύ ‘στενή σχέση’ -αξίας $2,3 δις…- που διατηρεί η μεγαλύτερη διεθνώς εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου ExxonMobile με μέλη του Κογκρέσου των ΗΠΑ που αντιτίθενται στις πολιτικές αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Ή την χρηματοδότηση ερευνών που αποσυνδέουν την κλιματική αλλαγή από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, ύψους $1,2 δις προερχόμενα από επιχειρήσεις πετρελαίου, φυσικού αερίου και άνθρακα.

Η ιστορία αποκτά ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον, καθώς στη λίστα των χορηγών των αρνητών της κλιματικής αλλαγής περιλαμβάνονται και επιχειρήσεις που δημοσίως στηρίζουν τις καθαρές πηγές ενέργειας! Όπως η Google, η οποία στήριξε τον αμερικάνο γερουσιαστή Inhofe που θεωρεί την κλιματική αλλαγή ως την «μεγαλύτερη απάτη εναντίον του αμερικάνικου λαού», ή την Ford Motor Company που στήριξε με $0,8 εκ. μέλη του αμερικάνικου κογκρέσου-αρνητών της κλιματικής αλλαγής, και την Microsoftπου, μαζί με την General Motors, στηρίζουν το Heartland Institute το οποίο σταθερά παράγει επιχειρήματα ενάντια στην κλιματική αλλαγή. ....

Κλιματική Αλλαγή: Πως ένα φυσικό φαινόμενο μετατράπηκε σε απάτη

Σχετικό: Global warming data FAKED by government to fit climate change fictions

Η Κλιματική Αλλαγή είναι ένα διαχρονικό φαινόμενο που εμφανίστηκε εδώ και εκατομμύρια χρόνια και μελετήθηκε από τους γεωλόγους του Τεταρτογενούς (Quaternary geologists). Αυτή η κατηγορία των γεω-επιστημόνων μελετούν το παλαιό-κλίμα και την παλαιό-εδαφολογία. Από τα τέλη του 17ου αιώνα μελέτησαν τις παλινδρομικές κινήσεις των παγετώνων που γινόντουσαν κάθε περίπου 120.000 χρόνια, αρχής γενομένης από τα μέσα του Τεταρτογενούς, ήτοι, περίπου, πριν 1.000.000 χρόνια. Την αιτία δεν την γνώριζαν.

Το 1942 οι Γερμανοί συνέλαβαν και φυλάκισαν στο Βελιγράδι έναν διάσημο Σέρβο αστροφυσικό ονόματι Milancovitch. Κατά την διάρκεια της παραμονής του στις φυλακές μελέτησε τις τροχιές της Γης γύρω από τον ήλιο και παρατήρησε ότι όταν η τροχιά της Γης μεταβάλλεται από κυκλική, που είναι σήμερα, σε ελλειψοειδή έχουμε τους παγετώνες των 120.000 ετών, εικόνα 1. Όταν ο άξονας περιστροφής αλλάζει κλίση κάθε 40.000 χρόνια, έχουμε πάλι μια παγετώδη περίοδο (εικόνα 1).

Εικόνα 1. εκκεντρότητα, αξονική απόκλιση και η μετάπτωση των τροπικών και εαρινών ισημεριών, κύκλοι Milancivitch, που δημιουργούν κλιματικές αλλαγές κάθε 120000 χρόνια, κάθε 40000 χρόνια και κάθε 20000 χρόνια αντιστοίχως, Σταύρος Αλεξανδρής, 2019.

Όταν ο ημερήσιος άξονας περιστροφής της Γης αλλάζει τοποθεσία επανέρχεται στην αρχική του θέση κάθε 20.000 χρόνια. Αυτός ο στροβιλισμός δημιουργεί κάθε 20.000 χρόνια μια παγετώδη περίοδο. Βλέπουμε ότι δεν υπάρχει η επίδραση ούτε του ανθρώπου ούτε του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα. Φυσικά, εκείνη την περίοδο, δεν κάναμε χρήση των υδρογονανθράκων. Παρόλα αυτά είχαμε κλιματικές αλλαγές. ...

Πλήθος κόσμου αποχαιρέτησε τον Θάνο Μικρούτσικο Σε κλίμα βαθιά συγκίνησης το στερνό «αντίο» στον μουσικοσυνθέτη

https://www.star.gr/tag/thanos-mikroytsikos

Σε κλίμα βαθιά συγκίνησης αποχαιρέτησαν συγγενείς, φίλοι, αλλά και απλός κόσμος τον Θάνο Μικρούτσικο, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 72 ετών, μετά από τη «μάχη» του με τον καρκίνο.

Ο συγκινητικός επικήδειος του Γιάννη Κούτρα 

Φωτογραφία NDP

Από τις 10.30 το πρωί της Δευτέρας, η σορός του σπουδαίου μουσικοσυνθέτη έχει εκτεθεί σε λαϊκό προσκύνημα στην αίθουσα τελετών του Α’ Νεκροταφείου της Αθήνας, ενώ στις 14.30 το μεσημέρι πραγματοποιήθηκε η πολιτική του κηδεία, προκειμένου να τον αποχαιρετήσουν όλοι εκείνοι που τον αγάπησαν.

Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, δε θα γίνει ταφή, μιας και επιθυμία του Θάνου Μικρούτσικου ήταν να αποτεφρωθεί. Το μεσημέρι της Τρίτης (31/12), η σορός του θα μεταφερθεί για αποτέφρωση στη Ριτσώνα, στο νέο αποτεφρωτήριο. ...

Θάνος Μικρούτσικος - Όσοι περπάτησαν μαζί μου (Θέατρο Βράχων, 7 & 8-6-2018)

Τη μεγάλη συναυλία που πραγματοποιήθηκε προς τιμή του Θάνου Μικρούτσικου στο Θέατρο Βράχων "Μελίνα Μερκούρη", τον Ιούνιο του 2018

Στη σκηνή είχαν παραβρεθεί και είχαν τιμήσει με την παρουσία τους τον Θάνο Μικρούτσικο καλλιτέχνες που βρέθηκαν δίπλα του όλα τα χρόνια της πορείας του στον χώρο της μουσικής: ο Γιώργος Νταλάρας, η Χάρις Αλεξίου, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Μίλτος Πασχαλίδης, ο Γιάννης Κότσιρας, ο Κώστας Θωμαΐδης, ο Γιώργος Μεράντζας, η Ρίτα Αντωνοπούλου, ο Χρήστος Θηβαίος και η Μαριάννα Πολυχρονίδη.

Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του συνθέτη: "Είμαι ιδιαιτέρως συγκινημένος και υπάρχουν πολλοί λόγοι. Θα μείνω όμως στο πιο σημαντικό. Κι αυτό είναι ότι θα βρεθώ στη σκηνή με πρόσωπα που περπάτησαν μαζί μου όλα αυτά τα χρόνια του ταξιδιού και της περιπέτειάς μου στο τραγούδι. Το σκέφτηκα, τους τηλεφώνησα κι όλοι άνοιξαν την αγκαλιά τους. Μία η απάντηση: 'Θα είμαι εκεί με όποιον τρόπο θέλεις'. Σας ευχαριστώ όλους και τον καθένα χωριστά. Θα αρχίσω από την αρχή".


=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Ο Τελευταίος Αποχαιρετισμός Στον Θάνο Μικρούτσικο

Πλήθος κόσμου συρρέει από το πρωί στην αίθουσα τελετών του Α’ νεκροταφείου Αθηνών για το ύστατο χαίρε στον Θανο Μικρούτσικο. Οι μεγαλύτερες γενιές που ταυτίστηκαν με τα τραγούδια του μεγάλου μουσικοσυνθέτη αλλά και οι νεότερες που γνώρισαν και αγάπησαν τις μουσικές του αγνόησαν το τσουχτερό κρύο προκειμένου να αποχαιρετήσουν τον κορυφαίο δημιουργό. Η πολιτική κηδεία του ξεκίνησε λίγο μετά τις 2:30 με τη μουσική από το «Για το φτωχό Β.Β.» και τον στίχο «εγώ ο Μπέρτολτ Μπρέχτ από τα μαύρα δάση», σύνθεση του ίδιου του Θάνου Μικρούτσικου, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα και του ΓΓ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα.

Στο Α' νεκροταφείο βρέθηκαν πολλοί για το "αντίο", ανάμεσά τους και εκπρόσωποι του πολιτικού και του καλλιτεχνικού κόσμου, μεταξύ των οποίων ο Νίκος Βούτσης, ο Νίκος Φίλης, η Λιάνα Κανέλλη, η Λίλα Καφαντάρη, ο Θόδωρος Ρουσσόπουλος, ο Γιάνης Βαρουφάκης και η Δανάη Στράτου, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, ο Κώστας Θωμαΐδης, ο Γιάννης Κούτρας, η Μαρία Φαραντούρη, ο Σταματης Κραουνάκης, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Γιώργος Νταλάρας, η Χρύσα Ρώπα και ο Πέτρος Φιλιππίδης.ΑΠΕ-ΜΠΕ/Σοροβός Κ.

Με ένα δυνατό και παρατεταμένο χειροκρότημα, τραγουδώντας το «Πάντα γελαστοί» και φωνάζοντας «αθάνατος», είπαν σήμερα το τελευταίο «αντίο» στον Θάνο Μικρούτσικο, η οικογένειά του, συγγενείς, φίλοι αλλά και πλήθος κόσμου στο Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών, όπου τελέστηκε δημοσία δαπάνη η πολιτική κηδεία του.

Ο δημοφιλής μουσικοσυνθέτης έφυγε το βράδυ του Σαββάτου από τη ζωή σε ηλικία 72 ετών, μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο, βυθίζοντας στη θλίψη το πανελλήνιο. Πνεύμα ανήσυχο, ευφυής, πρωτοποριακός, γενναιόδωρος, ο Θάνος Μικρούτσικος καθόρισε την ελληνική μουσική των τελευταίων 50 χρόνων. Αγωνιστής έως το τέλος, έζησε με πάθος, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο έργο και ανεξίτηλο το ίχνος του στον ελληνικό πολιτισμό.

Τέσσερις ώρες πριν από την κηδεία, η σορός του Θάνου Μικρούτσικου τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα, ώστε όσοι πολίτες επιθυμούσαν, να απευθύνουν το στερνό «αντίο» στον αγαπημένο τους δημιουργό. Το προσκύνημα ξεκίνησε στις 10:30 το πρωί, στην αίθουσα τελετών του Α’ Νεκροταφείου Αθηνών και παρά το τσουχτερό κρύο και τη βροχή, άνθρωποι του πολιτισμού, πολιτικοί και απλοί πολίτες όλων των ηλικιών έσπευσαν για να αποτίσουν φόρο τιμής στη μνήμη του μεγάλου δημιουργού.

Η πολιτική κηδεία του Θάνου Μικρούτσικου ξεκίνησε με τη μουσική από το έργο «Για το φτωχό Β.Β.». Σε κλίμα συγκίνησης ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, εκφώνησε επικήδειο λόγο αναφερόμενος στη ζωή και στο μεγάλο έργο του. Έκανε λόγο για έναν ανεπανάληπτο δημιουργό και συγκλονιστικό ερμηνευτή: «Ακριβέ μας σύντροφε, πραγματικά μας φαίνεται αβάσταχτο να μάθουμε να ζούμε, να αισθανόμαστε, να τραγουδάμε στις αυριανές συναυλίες μας, στα φεστιβάλ της ΚΝΕ, χωρίς εσένα στη σκηνή. Δεν είσαι μόνο ανεπανάληπτος δημιουργός, δεν υπήρξες μόνο συγκλονιστικός ερμηνευτής του έργου σου, αλλά πάνω απ’ όλα ήσουν ένα ιδιοφυές πνεύμα, ανήσυχο, ένας βαθιά καλλιεργημένος διανοητής. Ορκισμένος εχθρός της επανάπαυσης, της ρουτίνας, της παραίτησης. Ένας γενναίος μαχητής της ζωής, διεκδικητής του ακατόρθωτου, άφοβος χορευτής στο ‘φτερό του καρχαρία’… Μόνο αγάπη, θαυμασμό και μεγάλη ευγνωμοσύνη μπορούμε να σου εκφράσουμε όλοι εμείς.. Κοιμήσου ήσυχος, ‘όπως εκείνοι που έχουν κάνει το καθήκον τους’. Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς. Γιατί η αλήθεια είναι ότι εσύ το θάνατο τον νίκησες…. Το έργο σου είναι έξω και πάνω από χρόνο και τόπο, είναι ανεξάντλητο, αθάνατο. Αθάνατος, Θάνο, είσαι κι εσύ».

Ο στιχουργός Οδυσσέας Ιωάννου αναφέρθηκε στον «Θάνο της σπουδαίας τέχνης» που βρίσκεται στις ζωές και στα στόματα ενός ολόκληρου λαού, στον «άνθρωπο που τα κατάφερε παντού». «Τα κατάφερε σε όλα, στην τέχνη του, στη ζωή του, στην οικογένειά του, στα παιδιά του, στους φίλους του. Ήταν εκείνος που μας φρόντιζε όλους. Μας φύλαγε στα δύσκολα, μας έκανε καλά όταν χάναμε τη δύναμή μας, μας έσπρωχνε να επιστρέψουμε στο όνειρο με το ίδιο πάθος που μας πίεζε στο τραπέζι να δοκιμάσουμε οπωσδήποτε κάποιο συγκεκριμένο τυρί, γιατί ‘δεν γίνεται να στερήσεις από τη ζωή σου’, έλεγε, ‘αυτό το τυρί’… Έζησε ωραία, νοιάστηκε πολύ για όλους τους ανθρώπους και έφυγε μέσα σε μία φάτνη αγάπης, όπως είχε μετατραπεί το δωμάτιο του νοσοκομείου τις τελευταίες εβδομάδες. Νομίζω η πιο βαριά ευθύνη που άφησε ο Θάνος σε όλους μας, είναι να μην αφήσουμε κανέναν να πει κακή κουβέντα για το όνειρο. Να μην αφήσουμε κανέναν να μας πείσει πως ο κόσμος δεν μπορεί να γίνει ομορφότερος, και όπως έλεγε, να ζούμε την κάθε μας μέρα, το κάθε λεπτό μας τρυφερά και γενναία, όπως έκανε και ο ίδιος μέχρι τις τελευταίες του στιγμές».

Ο Γιώργος Κιμούλης μίλησε για τη φιλία του με τον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη που μετρά 43 χρόνια. ....

Ο «Ημεροδρόμος» αποχαιρετά τον Θάνο Μικρούτσικο

Έφυγε από τη ζωή ένας μεγάλος συνθέτης που με τη μουσική του και τις μελοποιήσεις του κατάφερε να καθορίσει γενιές και ανθρώπους. 

Είναι αδύνατο να επιλέξει κανείς από τη μεγάλη καλλιτεχνική πορεία του Θάνου Μικρούτσικου (διαβάστε εδώ μια σύνοψη της ζωής και του έργου του). 

Ο Μικρούτσικος είναι η μουσικο-ποιητική «συνύπαρξη» με τον Μπ. Μπρεχτ, τον Γ. Ρίτσο, τον Βλ. Μαγιακόφσκι, τον Ν.Καββαδία, τον Ν. Χικμέτ, τον Μ.Αναγνωστάκη, τον Αλκ. Αλκαίο, τον Μ. Ελευθερίου, τον Φώντα Λάδη. Είναι εκείνο το «άλλο» ηχητικό πάντρεμά του με τις φωνές που τον τραγούδησαν, από τη Μαρία Δημητριάδη και τον Δημήτρη Μητροπάνο μέχρι την Αλεξίου, τον Μητσιά, τον Νταλάρα, τον Κούτρα, τον Μεράτζα, τους Κατσιμίχα, τον Πασχαλίδη, την Αντωνοπούλου και τόσους άλλους. Είναι ο στρατευμένος πολιτικός συνθέτης, εκείνος που έκανε τραγούδι τους αγώνες και τις θυσίες του λαού και ταυτόχρονα ο μελωδός της αγάπης, του έρωτα, της ευτοπίας, του ονείρου. 

Ο «Ημεροδρόμος» αποχαιρετά τον ενιαίο και αδιαίρετο Θάνο Μικρούτσικο θυμίζοντας δύο μεγάλες και συμβολικές συναυλίες του. Η πρώτη είναι η συναυλία του συνθέτη για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και η δεύτερη η συναυλία «αποχαιρετισμού» πάνω στη σκηνή με τίτλο «Όσοι περπάτησαν μαζί μου». 

=====================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Οι μάσκες πέφτουν για τους «πατριώτες» προπαγανδιστές του 4ου Ράιχ...

Στις κρίσιμες καμπές της ιστορίας αποκαλύπτονται όλοι οι κάλπικοι παράδες…
Οι κάλπικοι της «αριστεράς» (οι πράκτορες της πλανητικής ιμπεριαλιστικής εξουσίας με αριστερό προσωπείο) έχουν ξεγυμνωθεί, ήδη, τελείως…Το δικό τους εθνομηδενιστικό ξεγύμνωμα ενίσχυσε τους εμπόρους του «πατριωτισμού»: λειτούργησε σαν ασπίδα στους εθνοκάπηλους…

Τα γιγάντια, ωστόσο, εθνικά μας ζητήματα βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού. Έτσι δεν αφήνουν ΚΑΝΕΝΑ περιθώριο ελιγμών στους απατεώνες πατριδοκάπηλους…

Οι μάσκες πέφτουν πλέον.

Ήδη γράψαμε: Ο αγωγός EastMed και οι «πατριώτες» σιωνιστές…
Εδώ: http://resaltomag.blogspot.com/2019/12/eastmed.html
Παραπέμπουμε επίσης και εδώ:
https://mandataapoekso.blogspot.com/2019/12/east-med_29.html
Συνεχίσουμε και με ένα μικρό σχόλιο, από δω:
https://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2019/12/timing.html

tillthehalt.blogspot.gr

Οι πράκτορες προπαγάνδας ως γνωστόν δεν αποκαλύπτονται από αυτά που λένε αλλά από το timing που χρησιμοποιούν όταν τα λένε. 

Ένας υπερεπαναστάτης που ακούει στο όνομα Όθωνας Κουμαρέλλας βγάζει ένα "ξαφνικό" κείμενο υποβάθμισης του Αγωγού East Med λίγες μέρες πριν από την άφιξη Νετανιάχου στην Αθήνα.

Η γνωστή προπαγάνδα των Σιωνιστών μετά την...

«Μῦθος ὁ τῆς αἰγός παραινῶν μὴ κρύπτειν τὰ πρόδηλα»: Γιατί ’ναι ανόητος πολύ όποιος ποθεί να κρύψει ό,τι η ζωή κάποια στιγμή θα το αποκαλύψει

(ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ ΕΝΟΣ IL MOTO PERPETUO ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΟΜΕΝΟΥ ΑΡΓΟΣΧΟΛΟΥ ΜΕΛΛΟΘΑΝΑΤΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥ, ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ, ΑΡΓΟΣΧΟΛΙΟ)

«Μόνος κυβέρνησα * τη θλίψη μου…

Είπα: δε θα ‘ναι η μαχαιριά * βαθύτερη από την κραυγή

Και είπα: δε θα ‘ναι το Άδικο * τιμιότερο απ’ το αίμα!

Το χέρι των σεισμών * το χέρι των λιμών

Το χέρι των εχτρών * το χέρι των δικών

Μου, εφρένιασαν εχάλασαν * ερήμαξαν αφάνισαν

Μία και δύο * και τρεις φορές

Προδόθηκα κι απόμεινα * στον κάμπο μόνος…» (Ελύτης)

Μια και δυο και τρεις φορές προδόθηκα στις «αξιολογήσεις»…

Παρακολουθώντας τα αιγοπροβατοβοοειδή του πολιτικού ποιμνίου να διαπραγματεύονται, δήθεν, σκληρά, αναμασώντας ως μηρυκαστικά την υποκρισία και τον κυνισμό με χωνευτικό το θαυματουργό νερό της αυταπάτης και στη συνέχεια να παραδίδουν τα οπίσθιά τους, δυστυχώς, μαζί με τα δικά μας στους δανειστές, για να κλείσει η λεγόμενη διαπραγμάτευση και αξιολόγηση, σκέφτηκα τον μύθο «Αἶξ καί αἰπόλος» (Η γίδα και ο τσομπάνης) του Αισώπου, για τον οποίο μύθο ο ρήτορας και συγγραφέας του 3ου-4ου μΧ αιώνα, ο εξ Αντιοχείας Αφθόνιος, σημειώνει: