Ζωγραφικός πίνακας με χάρτη της κατεχόμενης Κύπρου, δια χειρός Ιωάννη Περράκη (Πηγή: intheopatoron.blogspot.com)
24 Νοεμβρίου 2024
Από τα πανάρχαια χρόνια, η Κύπρος υπήρξε Ελληνική, παρ’ όλους τους κατακτητές που πέρασε, από τους Πέρσες, μέχρι και τους Τούρκους. Το 1878, με την συνθήκη του Βερολίνου, παραχωρήθηκε στους Άγγλους. Ωστόσο, οι Έλληνες της Κύπρου δεν έπαυσαν να ποθούν την απελευθέρωση και την Ένωση της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα. Γι’ αυτό, την 1η Απριλίου 1955, εξεγέρθηκαν εναντίον των Άγγλων. Η κίνηση αυτή πραγματοποιήθηκε με την έγκριση του τότε πρωθυπουργού της Ελλάδος, στρατάρχου Αλέξανδρου Παπάγου και υπό την ηγεσία του Συνταγματάρχη Γεωργίου Γρίβα – Διγενή, αρχηγού της Εθνικής Οργανώσεως Κυπρίων Αγωνιστών (Ε.Ο.Κ.Α.).
Στρατάρχης Αλέξανδρος Παπάγος (1883 – 1955) (Πηγή: el.wikipedia.org) και Γεώργιος Γρίβας Διγενής (1897 – 1974) (Πηγή: Εφημερίδα «Η Καθημερινή»)
Αίτημά τους, ήταν η Ένωση με την Ελλάδα. Τον Οκτώβριο του 1955, ο Αλέξανδρος Παπάγος, λόγω της στάσης του απέναντι στην Αγγλία[1], θα δολοφονηθεί[2] και θα αντικατασταθεί από τον φίλα προσκείμενό της, Κωνσταντίνο Καραμανλή[3]. Τα γεγονότα στην Κύπρο, όπως εξελίχθηκαν, έφεραν τους Άγγλους σε δυσμενή θέση, εμπρός στην διεθνή κοινότητα. Ουσιαστικά, κατέστησαν την Κύπρο ακυβέρνητη. Ακόμα και ο Φιντέλ Κάστρο της Κούβας, γοητευμένος από τον αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., είχε πει στον Γρίβα τα εξής: «Συνταγματάρχα, ο αγώνας σου με έχει γοητεύσει και μαζί χρησιμεύσει ως παράδειγμα και για την ελευθερία της δικής μου πατρίδας. Τα θερμά μου συγχαρητήρια. Εύχομαι να βασιλεύσει επιτέλους στον κόσμο Δημοκρατία και Δικαιοσύνη”.»[4] Τον αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α., όμως, τερμάτισαν τα πρωτόκολλα Ζυρίχης και Λονδίνου το 1959, βάσει των οποίων κατοχυρωνόταν η ανεξαρτησία της Κύπρου. Εγγυήτριες δυνάμεις της συνθήκης αυτής, τέθηκαν η Μεγάλη Βρετανία, η Ελλάδα, και η Τουρκία. Ωστόσο, ως όρος της ανεξαρτησίας της, ετέθη η απαγόρευση της Ενώσεώς της με την μητέρα Ελλάδα. Την . . .