Μια φωτογραφία, χίλιες λέξεις... ένα θλιμμένο προσωπάκι , κόλαφος στην αδιαλλαξία των ισχυρών ...

PALESTINE ~~ ‘THE LAND THAT NEVER WAS’

All my life, all the years that I have spent with you
Were they a dream made sweeter by your smile?
All of those days I think of now Wondering when will I see you again

Now and then I speak out just as if you were there
And all the music of your voice that echoes
Through my heart and fills my mind Somehow makes the
silence aerier to bear But there are times when
I think of what life will be like When the children have
grown and I'm afraid to be alone

Looking at them I can see everything I treasured in you
They have your way of speaking with their eyes,
They have your laughter now and then I look at them and I see you again

Oh my love, how I loved you, you'll just never know
And in my heart I just grow older every day that were apart
With all the memories of long ago And all the beautiful
things that I wanted to say And that stayed in my head
Somehow never got said

So much to learn, there is so much to learn about love
And I'll wait until then, till the day when I see you again
When will I see you again

Ο Sonja Karkar ανέβασε ένα μικρό ιστορικό Παλαιστίνη Pre-1947
(Μουσική Joaquin Rodrigo, στίχοι Helmut Lotti)

Σχετικά με αυτό το βίντεο

Το παλιό ψεύδος ότι η Παλαιστίνη ήταν μια ξηρή έρημος
αναμονής για ένα άλλο λαό είναι απλώς . . . ένα ψέμα.

Αυτό το Video clip αναφέρεται με φωτογραφικό υλικό έως το 1947
στους κατοίκους και την ομορφιά της τότε Παλαιστίνης.

Τα άτομα αυτά και η ύπαρξη τους, μετά το 1948, ή αγνοήθηκε παντελώς
από τη διεθνή κοινότητα ή οι πλέον "τυχεροί" παρέμειναν ως
πρόσφυγες στην ίδια τη πατρίδα τους. . .

the beauty of palestine, palestinian cities and life, song of life for occupied country


Αφιερωμένο σε εκείνα τα θλιμμένα ματάκια . . . με ένα Μεγάλο συγγνώμη . . .

Νάσος

Σχετικό: International Day of Solidarity with the Palestinian People 29 November

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"