Γράφει ο Δευκαλίων
Στα 3 προηγούμενα άρθρα μας (Δευκαλίων 17, 18 & 19 Οκτωβρίου) αναφέραμε αρχικά τις δύο κυρίαρχες προβλέψεις για την εξέλιξη της διεθνούς οικονομικής κρίσης καθώς και τις προσωπικές μας θέσεις. Σε αυτά τα άρθρα γίνεται απολύτως σαφές ότι ο Δευκαλίων τοποθετείται με την πλευρά των απαισιόδοξων αφού πιστεύει ότι οι αναδυόμενες οικονομίες:
· Δεν έχουν τον απαραίτητο χρόνο αλλά και τους διαθέσιμους πόρους για να δημιουργήσουν την δική τους μεσαία καταναλωτική τάξη που θα απορροφά τα προϊόντα τους προτού τις πλήξει η οικονομική κρίση. Συνεπώς δεν θα μπορέσουν να σύρουν ακόμα για αρκετό χρόνο το άρμα της παγκόσμιας ανάπτυξης ώστε να ξεπεράσει η παγκόσμια οικονομία την παρούσα οικονομική κρίση.
Ταυτόχρονα σε αυτά τα άρθρα αναδείχθηκαν και οι κυβερνητικές ευθύνες, αφού το υπό τον Γιώργο Παπανδρέου ακραίο νεοφιλελεύθερο κυβερνητικό επιτελείο δεν ασχολείται με το τι πιθανώς θα συμβεί στην παγκόσμια οικονομία, ποιους κινδύνους αντιμετωπίζει η χώρα σε μία αρνητική εξέλιξη και πως θα αντιμετωπιστεί το πιθανό αρνητικό πρόβλημα. Η λύση όλων αυτών των σημαντικών προβλημάτων έχει ανατεθεί από τον Γιώργο Παπανδρέου στον φίλο Γενικό Διευθυντή του ΔΝΤ Dominique Strauss-Kahn.
Στις 19 Οκτωβρίου 2010, η Κεντρική τράπεζα της Κίνας ανακοίνωσε ότι αυξάνει τα ετήσια επιτόκια καταθέσεων και δανεισμού κατά 0,25 %. Η προηγούμενη αύξηση επιτοκίων έγινε τον Δεκέμβριο του 2007.
Έτσι τα ετήσια επιτόκια καταθέσεων διαμορφώθηκαν στο 2,5 % (από 2,25 %) και τα επιτόκια δανεισμού στο 5,56 % (από 5,31 %).
Η απόφαση εξέπληξε δυσάρεστα τις χρηματαγορές. Τα χρηματιστήρια γύρισαν αρνητικά, οι τιμές του πετρελαίου υποχώρησαν και το δολάριο ενισχύθηκε.
Γιατί όμως η Κίνα πήγε κόντρα σε όλη την παγκόσμια κοινότητα;
Γιατί όμως προκλήθηκε αυτή η δυσάρεστη έκπληξη;
Το φάντασμα του πληθωρισμού απειλεί την Κινέζικη Οικονομία. Μέχρι εχθές οι Κινεζικές αρχές διαβεβαίωναν ότι ελέγχουν τον πληθωρισμό (3,5 % τον Αύγουστο), αλλά τελικά η εσπευσμένη και πέρα από κάθε πρόβλεψη αύξηση των επιτοκίων δείχνει ότι δεν τον ελέγχουν.
Υπέρ-απλουστευμένα. Η προσφορά προϊόντων είναι μικρότερη από την ζήτηση, γι’ αυτό ανεβαίνουν οι τιμές. Θυμίζουμε ότι στην αρχή του έτους η Κινεζική ηγεσία ανακοίνωσε την εφαρμογή της πολιτική της σύσφιγξης η οποία αποσκοπούσε στον περιορισμό της λιανικής υπέρ κατανάλωσης. Υπέρ της κατανάλωσης που τροφοδοτούνταν από καταναλωτικά δάνεια. Η Κεντρική Τράπεζα της Κίνας στα πλαίσια αυτής της πολιτικής υποχρέωσε τις εμπορικές τράπεζες να μειώσουν τα κεφάλαια που ήταν προγραμματισμένα να δοθούν για καταναλωτικά δάνεια. Η πολιτική της σύσφιγξης είναι φανερό ότι απέτυχε αφού η κατανάλωση συνεχίζει να παραμένει μεγαλύτερη από την προσφορά προϊόντων και γι’ αυτό ανεβαίνει ο πληθωρισμός.
Όμως, άνοδος του πληθωρισμού σε συνδυασμό με την πιθανή έστω και μικρή ανατίμηση του ρενμίμπι έναντι του δολαρίου δημιουργεί προβλήματα στα ξένα κεφάλαια που έχουν επενδυθεί στην Κίνα. Τα πρώτα μαύρα σημάδια για την Κινέζικη Οικονομία εμφανίζονται στον ορίζοντα…
Στις 21 Οκτωβρίου 2010, θα ανακοινωθούν το Κινεζικό ΑΕΠ του γ’ τριμήνου. Εκεί θα δούμε αν το πρώτο αρνητικό συμπέρασμα θα ενισχυθεί. Θυμίζουμε ότι το Κινεζικό ΑΕΠ του β’ τριμήνου ήταν 10,3 %.
Στον χθεσινό Δευκαλίωνα θεωρήσαμε την Κίνα ως το πλέον πιθανό θύμα της οικονομικής κρίσης και τα πρώτα διεθνή νέα ήδη μας επιβεβαιώνουν. Δεν επιθυμούμε όμως να επιβεβαιωθούμε γιατί μια τέτοια εξέλιξη (κατάρρευση της Κίνας), που θα έχει τραγικές συνέπειες στην χώρα μας. Το οικονομικό μέγεθος της Κίνας είναι τεράστιο, με αποτέλεσμα η Διεθνής Κρίση Χρέους να ενταθεί κατά μείζονα κλίμακα με απρόβλεπτες συνέπειες για οικονομίες που βρίσκονται σε βαθιά ύφεση όπως η Ελληνική.
Όμως ένα ελάχιστα αξιοπρεπές οικονομικό επιτελείο λαμβάνει πάντα υπ’ όψιν του το ενδεχόμενο μίας χρηματοπιστωτικής κατάρρευσης της Κίνας. Το σύνδρομο της Κίνας δεν είναι μόνο μία θεωρητική απειλή. Αν προκληθεί θα αφήσει πίσω του μόνο ανθρώπινα θύματα. Και τα ελάχιστα αξιοπρεπή επιτελεία σκέπτονται και συνυπολογίζουν πάντα . Δεν αντέχει κανείς το βάρος των ανθρώπινων θυμάτων.
Το ερώτημα είναι ποια σχέση είναι δυνατόν να υπάρχει μεταξύ ελάχιστης αξιοπρέπειας και του σημερινού ακραία νέο-φιλελεύθερου οικονομικού επιτελείου που έριξε την χώρα στα νύχια του ΔΝΤ εν μέσω της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης των τελευταίων 70 ετών.
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.