Η ανεργία και η φτώχεια θα νικήσουν τον νεοφιλελευθερισμό και την παγκοσμιοποίηση

Γράφει ο Δευκαλίων

Αναλύσαμε στον χθεσινό Δευκαλίωνα, πως λειτουργούν τα φαινόμενα.

·                            Outsourcing (μετανάστευση εργασιών, όχι ανθρώπων), ως μηχανισμός της παγκοσμιοποίησης που μεταφέρει παραγωγικές-βιομηχανικές εργασίες από χώρες με υψηλά ημερομίσθια σε χώρες με πολύ χαμηλά εργατικά κόστη.

·                            Jobless recovery (ανάπτυξη με ανεργία) στις οικονομίες των περιφερειακών χωρών, πως δηλαδή ενώ αυξάνεται η ανάπτυξη, λόγω της λειτουργίας εξαγωγικών βιομηχανιών που παράγουν για λογαριασμό δυτικών πολυεθνικών προϊόντα, δεν μειώνεται η ανεργία, διότι οι αμοιβές όσων εργάζονται δεν επαρκούν για να τονώσουν την εγχώρια λιανική κατανάλωση αφού είναι πολύ χαμηλές.

Στο σημερινό μας άρθρο, θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε το φαινόμενο jobless recovery από την πλευρά των μητροπολιτικών χωρών.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα, σε μικρογραφία, είναι η Ελλάδα και η Περιφέρεια της Μακεδονίας την δεκαετία του 2000. Η Ελληνική Οικονομία την δεκαετία 2000-2010 αναπτύσσονταν με πολύ μεγάλους ρυθμούς. Παρ’ όλα αυτά, στην Περιφέρεια της Μακεδονίας αυξάνονταν η ανεργία και καταγράφονταν χαμηλοί έως και αρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης.

Γιατί συνέβαινε αυτό;

Διότι, το μεγαλύτερο μέρος της μεταποιητικής βιομηχανίας-βιοτεχνίας της Βορείου Ελλάδας, ενώ διατήρησε την διοικητική και οικονομική της έδρα στην Ελλάδα, μετέφερε την παραγωγική διαδικασία στην Βουλγαρία και την ΠΓΔΜ (επιχειρηματική λογική του outsourcing) όπου τα εργατικά κόστη ήταν υπό-δεκαπλάσια των αντίστοιχων Ελληνικών. ...

Μεσοπρόθεσμο αποτέλεσμα: Να παράγονται μεν φθηνά προϊόντα αλλά να μην έχουν τοπική αγορά για να καταναλωθούν αφού η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων που τους κατέτρεχε η ανεργία αλλά και των Βουλγάρων και Σκοπιανών που αμείβονταν με ελάχιστα χρήματα δεν ήταν ικανή να απορροφήσει αξιόλογες ποσότητες ενώ ταυτόχρονα οι διεθνείς αγορές είχαν αρχίσει να κατακλύζονται από τα ακόμη φθηνότερα κινέζικα προϊόντα.

Μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα: Οι Ελληνικές βιομηχανίες-βιοτεχνίες που λειτουργούσαν διοικητικά-οικονομικά στην Μακεδονία, ενώ την παραγωγική διαδικασία την είχαν μεταφέρει (μέθοδος outsourcing) στις Βουλγαρία και ΠΓΔΜ, είτε έκλεισαν είτε συρρίκνωσαν κατά μείζονα κλίμακα τον κύκλο εργασιών τους. Η ανάπτυξη μειώθηκε ακόμα περισσότερο στην Μακεδονία, αλλά και στην Βουλγαρία και την ΠΓΔΜ, και η ανεργία αυξήθηκε σε όλη την περιοχή.

Εάν εκείνη την εποχή, που η μέθοδος outsourcing εφαρμόζονταν μαζικά στις Βιομηχανίες-Βιοτεχνίες της Βορείου Ελλάδας, θέταμε υπ’ όψιν της τότε νεοφιλελεύθερης πολιτικής και οικονομικής ηγεσίας που κυβερνούσε την χώρα μας -η οποία άνηκε και τότε πάλι στο ΠΑΣΟΚ (κυβέρνηση Σημίτη)-, το φαινόμενο jobless recovery ως αρνητική θεωρητική πρόβλεψη, θα μας απαντούσαν με περισσό κομπασμό και αλαζονεία.

·                            «Είστε δογματικοί. Θα υπάρξουν περισσότερα κέρδη τα οποία θα επαναπατρισθούν στην Ελλάδα, θα εισπραχθούν περισσότεροι φόροι και θα επανα-επενδυθούν σε νέες επιχειρήσεις»

Η Βουλγαρία και η ΠΓΔΜ, όμως, πρόλαβαν και ανακοίνωσαν πολύ χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές. Απολύτως φυσιολογικά, τα όποια κέρδη υπήρξαν τα πρώτα χρόνια δεν επαναπατρίσθηκαν, δεν εισπράχθηκαν περισσότεροι φόροι και ευνόητα δεν επανα-επενδύθηκαν σε νέες επιχειρήσεις. Αφού φορολογήθηκαν σε αυτές τις χώρες, με πολύ χαμηλούς συντελεστές, στην συνέχεια κατευθύνθηκαν απολύτως νόμιμα (αφού οι φόροι είχαν καταβληθεί) στις επενδυτικές τράπεζες της Ε.Ε. και της Ελβετίας.

Αυτά συνέβησαν την δεκαετία του 2000 σε μία μητροπολιτική χώρα (για τα Βαλκάνια) την Ελλάδα και αυτά τα δυσμενή αποτελέσματα προέκυψαν. Οι απανταχού νεοφιλελεύθεροι θα μπορούσαν να ανταπαντήσουν.

·                            «Αυτά έγιναν στην περιφερειακή Ελλάδα διότι η οικονομία δεν έχει απελευθερωθεί και δεν έχει εκσυγχρονισθεί πλήρως.»

Σήμερα, μπορούμε να απαντήσουμε πάρα πολύ πειστικά. Πως θα γίνει αυτό;

Ας δούμε λοιπόν τι έγινε στην Γαλλία, που είναι χώρα 100% μητροπολιτική και η οικονομία της έχει απελευθερωθεί και εκσυγχρονισθεί πλήρως. Η εργασία αυτή θα γίνει από την ανάλυση της λειτουργίας της Carrefour.

Όπως θυμούνται οι αναγνώστες μας από τον χθεσινό Δευκαλίωνα, για κάθε κινέζικο σουτιέν που πωλείται, η Carrefour εισπράττει 10,81 ευρώ. Αφού αφαιρεθούν όλα τα πιθανά έξοδα απομένουν κέρδη προ φόρων 4,15 ευρώ. Τα κέρδη αυτά είναι δυνατόν, είτε να φορολογηθούν στην Γαλλία, είτε να εξαχθούν ως έξοδα σε ένα φορολογικό παράδεισο όπου και θα φορολογηθούν με πάρα πολύ χαμηλό φορολογικό συντελεστή.

Η Γαλλική κυβέρνηση μείωσε σημαντικά τους φορολογικούς συντελεστές, για να μην φύγουν τα 4,15 ευρώ από την Γαλλία και η Carrefour ευνόητα δεν έχει λόγο να εξάγει τα κέρδη της από την χώρα. Απλά τα αποταμιεύει στις Γαλλικές επενδυτικές τράπεζες.

Άμεση όμως συνέπεια της μείωσης των φορολογικών συντελεστών, είναι να μην επαρκούν πλέον τα φορολογικά έσοδα για να χρηματοδοτήσουν κοινωνικές παροχές και αναπτυξιακές πολιτικές.

Η Carrefour βλέπει κάθε χρόνο τα κέρδη της να αυξάνονται, το Γαλλικό ΑΕΠ αυξάνεται επίσης με μικρότερους ρυθμούς από έσοδα τύπου Carrefour, αλλά η φαλκίδευση του κοινωνικού κράτους και η ανεργία θερίζουν την Γαλλική κοινωνία, μιας και οι Γαλλικές πολυεθνικές εταιρείες, όπως η Carrefour, κλείνουν τα εργοστάσια τους στην Γαλλία και τα ξανανοίγουν στην Κίνα.

Τι συμπέρασμα βγαίνει από αυτά τα δύο παραδείγματα;

Και στην Ελλάδα και στην Γαλλία υπάρχει ανάπτυξη, αλλά ταυτόχρονα η ανεργία αυξάνεται, αφού η παραγωγική διαδικασία μεταφέρεται σε χώρες με πολύ φθηνά μεροκάματα.

Φαινόμενο jobless recovery στην περιφερειακή και στην μητροπολιτική δύση.

Ευνόητα έρχεται η πρόβλεψη ότι και η Carrefour, εάν δεν αλλάξει πολιτική, θα ακολουθήσει κάποια στιγμή την τύχη των βιομηχανιών-βιοτεχνιών της Βόρειας Ελλάδας.

Γιατί θα συμβεί αυτό;

Γιατί και η Carrefour θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα να μην έχουν την οικονομική δυνατότητα, οι συνεχώς περισσότεροι άνεργοι Γάλλοι, να αγοράσουν τα προϊόντα της.

Τελικό συμπέρασμα: «Η ανεργία και η φτώχεια θα νικήσουν τον νέο-φιλελευθερισμό και την παγκοσμιοποίηση»

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"