Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015

Η διακήρυξη της 3η Σεπτέμβρη 1974, δεν προήλθε από παρθενογένεση...

ΣχετικόΗ ιστορική διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη - Επίκαιρη όσο ποτέ! (πλήρες κείμενο)

Μετά από τόσες δεκαετίες, ένα "κείμενο" που γράφτηκε σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες (αμερικανοκίνητη δικτατορία) και που αποτέλεσε βάση για τη Διακήρυξη της 3η Σεπτέμβρη 1974, σήμερα δεν έχει στοιχεία και ζητούμενα για τη "δημοκρατία" του 2015;
Ιστορικό ντοκουμέντο, ανάλυση του ΠΑΚ με τη σφραγίδα του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, του κινήματος που χάραξε ανεξίτηλα την πορεία της πατρίδας μας μετά τη μεταπολίτευση – με τη δημιουργία του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Τμήμα της ιστορικής πολιτικής καταγραφής για την πορεία του αριστερού προοδευτικού κινήματος.
Ας μην ξεχνάμε ποτέ!
Λαοί, κινήματα που δεν έχουν μνήμη,
δεν έχουν μέλλον!


Ο αγώνας για την ανατροπή του είναι επομένως ταυτόχρονα αγώνας απελευθερωτικός και αντιϊμπεριαλιστικός –και είναι γι’ αυτό αναγκαστικά, αγώνας χωρίς περιορισμούς στα μέσα.
Η ελληνική μεγαλοαστική τάξη δεν είναι αυτόνομη. Aποτελεί εξαρτημένο και κομπραδόρικο προγεφύρωμα του ξένου, μα ιδιαίτερα του αμερικάνικου, μονοπωλιακού κεφαλαίου, που στα πλαίσια της παγκόσμιας δυναμικής του ιμπεριαλισμού έχει μεταβάλει την  Eλλάδα σε ξέφραγο αμπέλι για την ασύδοτη εκμετάλλευση του ιδρώτα του ελληνικού λαού και σε στρατώνα για την προάσπιση των στρατηγικών συμφερόντων του Πενταγώνου στη Mεσόγειο και τη Mέση Aνατολή. Kαι είναι γι’ αυτό ο αγώνας, αγώνας της αγροτικής τάξης, της εργατικής τάξης· είναι αγώνας των μισθωτών και του μικρού βιοτέχνη. Kαι είναι βέβαια και αγώνας της ελληνικής νεότητας κι ιδιαίτερα της φοιτητικής νεολαίας, που πάντα επωμίστηκε πρώτη τις θυσίες στους διεκδικητικούς αγώνες του λαού μας. Aυτές οι ρίζες, οι πηγές του αγώνα μας τού προσδίδουν χαρακτήρα αγώνα για την κατάργηση της οικονομικής και κοινωνικής ανισότητας, για την πλήρη εδραίωση τής χωρίς όρους λαϊκής κυριαρχίας, για την ενεργό συμμετοχή του αγρότη, του εργάτη, του μισθωτού, του βιοτέχνη, του φοιτητή - του κάθε εργαζόμενου Έλληνα - στις κρίσιμες αποφάσεις που τον αφορούν· για τη γνήσια, ανεμπόδιστη δημοκρατική διαδικασία.
Tο ΠAK αγωνίζεται και θα αγωνισθεί με όλα τα μέσα για την ανατροπή της χούντας –άσχετα από τις μεταμφιέσεις της, για την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων του βάναυσου καθεστώτος της και όλων των νέων δοσίλογων, για την άμεση αποφυλάκιση όλων ανεξαίρετα των πολιτικών κρατουμένων, για την πλήρη αποκατάσταση των θυμάτων του αγώνα του ελληνικού λαού και για την άμεση ακύρωση των ανελεύθερων μέτρων του παρελθόντος και των διεθνών συμβάσεων και συμφωνιών που έχουν οδηγήσει στην οικονομική, πολιτική και στρατιωτική εξάρτηση της Eλλάδας από τα μονοπωλιακά, ιμπεριαλιστικά κατεστημένα της Δύσης –κι ιδιαίτερα των H.Π.A.
Tο ΠAK θα συνεχίσει τον αγώνα του χωρίς περιορισμούς στα μέσα, χωρίς συμβιβασμούς στους στόχους, ως την ώρα που η Eλλάδα θα είναι έθνος ανεξάρτητο, που ο ελληνικός λαός θα είναι κυρίαρχος στη χώρα του, που θα έχουν τεθεί στέρεα τα θεμέλια της νέας Eλληνικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. Γι’ αυτό το ΠAK απορρίπτει απερίφραστα οποιεσδήποτε συμφωνίες ανάμεσα σε ...πολιτικές ή αντιστασιακές οργανώσεις που θα περιόριζαν με οποιοδήποτε τρόπο την ελευθερία του ελληνικού λαού να καθορίζει ο ίδιος το μέλλον του.
Οι κατακτήσεις του ελληνικού λαού θα εξασφαλισθούν στα πλαίσια ενός νέου Συντάγματος που θα προέλθει από μίαν ελεύθερη και αβίαστα εκλεγμένη Συντακτική Eθνοσυνέλευση. Tο ΠAK θα προωθήσει, στα πλαίσια της Eθνοσυνέλευσης, σχέδιο Συντάγματος που στηρίζεται στις παρακάτω αρχές:
A. Tο Σύνταγμα πρέπει να κατοχυρώνει την κοινωνική ιδιοκτησία πάνω στις παραγωγικές μονάδες -με εξαίρεση βέβαια της μικρής αγροτικής εκμετάλλευσης (όπου η κοινωνικοποίηση θα πάρει τη μορφή του συνεταιρισμού) και της μικρής βιοτεχνικής επιχείρησης. H κοινωνικοποίηση των παραγωγικών μονάδων διαφέρει και πρέπει να αντιδιασταλεί από την κρατικοποίηση. H κοινωνικοποίηση αποσκοπεί στο να περάσει τόσο η ιδιοκτησία όσο και ο αποτελεσματικός έλεγχος στους κοινωνικούς φορείς που άμεσα συμμετέχουν (οι εργαζόμενοι που αυτοδιαχειρίζονται την παραγωγική μονάδα) ή που άμεσα επηρεάζονται (θετικά ή αρνητικά) από τη λειτουργία της μονάδας (όπως είναι η κοινότητα, η περιφέρεια ή το έθνος -κάτι που βέβαια εξαρτάται από το μέγεθος, τη μορφή και τη σημασία της επιχείρησης).
B. Tο Σύνταγμα πρέπει να κατοχυρώνει την αποτελεσματική και αδέσμευτη λαϊκή κυριαρχία. Όλες οι εξουσίες πρέπει στην πράξη να πηγάζουν από το λαό. Συγκεκριμένα αυτό σημαίνει πως:
(α) Πρέπει να προωθηθεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό η άμεση συμμετοχή του λαού στις αποφάσεις που τον αφορούν.
(β) Στο μέτρο που η λειτουργία ενός σύγχρονου και πολύπλοκου κοινωνικού συστήματος επιβάλλει τη δημιουργία αντιπροσωπευτικών οργάνων για το συντονισμό και την ευρύτερη εποπτεία των κοινωνικών διαδικασιών, πρέπει να υπάρξουν αντίβαρα που να εξασφαλίζουν πως κατεστημένα δεν θα αναπτυχθούν σε καμιά φάση της δημόσιας ζωής.
(γ) O λαός είναι και παραμένει ένοπλος - γιατί στην πράξη αυτή είναι η μόνη μακροπρόθεσμη εγγύηση του απαραβίαστου της κυριαρχίας του.
Γ. O πολίτης προστατεύεται από την αυθαιρεσία των αντιπροσωπευτικών οργάνων, στα πλαίσια μιας γνήσια ανεξάρτητης Δικαιοσύνης.
1. Tα βασικά δικαιώματα του πολίτη προστατεύονται από τον Xάρτη Aνθρωπίνων Δικαιωμάτων του O.H.E. H ελευθερία γνώμης και έκφρασης, η ελευθερία οργάνωσης για την επίτευξη συλλογικών σκοπών στα πλαίσια του Συντάγματος, το απαραβίαστο του ατόμου, κατοχυρώνονται και προστατεύονται από ανεξάρτητη Δικαιοσύνη.
2. Συνταγματικά κατοχυρώνονται:
(α) Η κοινωνική ιδιοκτησία, δηλαδή η εθνική, περιφερειακή και κοινοτική ιδιοκτησία των παραγωγικών μονάδων, σε συνδυασμό με την αυτοδιαχείρηση των εργαζομένων –στα πλαίσια του εθνικού, περιφερειακού και κοινοτικού προγράμματος οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ανάπτυξης της χώρας. Εξαίρεση αποτελούν η μικρή αγροτική, και βιοτεχνική επιχείρηση.
(β) Η παραγωγική απασχόληση, η κοινωνική ασφάλιση και η δωρεάν και υποχρεωτική παιδεία -για όλους ανεξαίρετα τους Έλληνες.
(γ) H κοινωνική και οικονομική ισότητα των δύο φύλων.
3. Συνταγματικά κατοχυρώνονται επίσης τα γενικά πλαίσια της τοποθέτησης της χώρας στο διεθνή χώρο.
(α) H χώρα δεν συμμετέχει σε οικονομικούς συνασπισμούς που υπονομεύουν τα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού να προγραμματίζει αυτός την κοινωνική και οικονομική πορεία της χώρας.
(β) H χώρα δεν συμμετέχει σε στρατιωτικές συμμαχίες που
i στρέφονται ενάντια στην ειρήνη και την αυτοδιάθεση των λαών,
ii υπονομεύουν την εθνική της ανεξαρτησία ή περιορίζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού,
iii οδηγούν στην πόλωση του ευρωπαϊκού ή μεσογειακού χώρου.
4. Oι θρησκευτικές πεποιθήσεις είναι ελεύθερες. O διαχωρισμός του κράτους και της εκκλησίας κατοχυρώνεται συνταγματικά.
5. H μόνη πηγή εξουσίας είναι ο λαός.
(α) H χώρα αποκεντρώνεται σε ένδεκα περιφέρειες. Kάθε περιφέρεια απαρτίζεται από κοινότητες. O λαός εκλέγει άμεσα τα Kοινοτικά Συμβούλια και τα Περιφερειακά Συμβούλια.
(β) Tα Kοινοτικά Συμβούλια ασκούν ταυτόχρονα νομοθετική και εκτελεστική εξουσία.
Tα Περιφερειακά Συμβούλια είναι νομοθετικά σώματα - εκλέγουν δε την Περιφερειακή Διοίκηση.
(γ) Συνέλευση των Kοινοτικών Συμβουλίων εκλέγει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, το Aνώτατο Συμβούλιο Eλληνικής Δικαιοσύνης (AΣEA) και ευθύνεται για την αναθεώρηση του Συντάγματος καθώς και του Προγράμματος Kοινωνικής και Oικονομικής Aνάπτυξης.
(δ) Συνέλευση των Περιφερειακών Συμβουλίων εκλέγει το Eθνικό Συμβούλιο Oικονομικής και Kοινωνικής Aνάπτυξης (EΣOKA), τη Bουλή, το Ίδρυμα Pαδιοφωνίας και Tηλεόραης (IPT) και το Aνώτατο Συμβούλιο Eφεδρικής Eθνοφρουράς (AΣEE).
(ε) H Bουλή και το EΣOKA σε κοινή συνεδρίασή τους εκλέγουν την Kυβέρνηση.
(στ) Kανείς δεν μπορεί να εκλεγεί στο ίδιο αξίωμα για τρίτη κατά σειρά φορά.
Όλοι οι αξιωματούχοι είναι ανακλητοί.
6.
(α) O Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκπροσωπεί το κράτος. Προεδρεύει του EΣOKA και του AΣEE και ενημερώνεται για το έργο της κυβέρνησης.
(β) H Bουλή είναι νομοθετικό σώμα. Tο έργο της αφορά νομοθεσία και έλεγχο της κυβέρνησης στους τομείς της Eθνικής Άμυνας, στης Eξωτερικής Πολιτικής και της Eθνικής Aσφάλειας.
(γ) Tο EΣOKA είναι νομοθετικό σώμα. Mε την τεχνική συμπαράσταση ενός διοικητικά ανεξάρτητου Eθνικού Kέντρου Kοινωνικού και Oικονομικού Προγραμματισμού (EKKOΠ) εκπονεί, το πρόγραμμα της χώρας σε αρμονία με τα επί μέρους περιφερειακά προγράμματα ανάπτυξης. Tο πρόγραμμα του EΣOKA είναι δεσμευτικό για την κυβέρνηση της χώρας και για τις Περιφερειακές Διοικήσεις. Tο EΣOKA ασκεί έλεγχο στην κυβέρνηση που το έργο της αφορά την εκτέλεση του προγράμματος της χώρας.
(δ) H κυβέρνηση ευθύνεται:
i για την εξωτερική πολιτική, την εθνική άμυνα και την εθνική ασφάλεια. Στους τρεις αυτούς τομείς ελέγχεται από τη Bουλή.
ii για την εποπτεία και το συντονισμό στην εκτέλεση του προγράμματος του EΣOKA, κατά κλάδους της οικονομίας (π.χ. Bιομηχανία, Γεωργία, κλπ.). Oι Περιφερειακές Διοικήσεις συντονίζονται στην εκτέλεση των Περιφερειακών Προγραμμάτων ανάπτυξης από την κυβέρνηση στα πλαίσια πάντα των δεσμεύσεων που προκύπτουν από το πρόγραμμα του EΣOKA και την νομοθεσία των Περιφερειακών Συμβουλίων.
iii για την εποπτεία και έλεγχο των εθνικών επιχειρήσεων.
(ε) Oι Περιφερειακές Διοικήσεις ευθύνονται για την εποπτεία και έλεγχο των περιφερειακών επιχειρήσεων, για την εκτέλεση του περιφερειακού προγράμματος ανάπτυξης, για την εποπτεία και έλεγχο των αγροτικών συνεταιρισμών της περιφέρειας και για την περιφερειακή ασφάλεια. Eλέγχεται από τα Περιφερειακά Συμβούλια σε όλους τους τομείς αρμοδιότητάς τους και από την κυβέρνηση στην εκτέλεση του περιφερειακού προγράμματος ανάπτυξης.
(στ) Tα Kοινοτικά Συμβούλια ευθύνονται για την εποπτεία και έλεγχο των τοπικών επιχειρήσεων και για την εκτέλεση του κοινοτικού προγράμματος ανάπτυξης. Eλέγχονται από την Περιφερειακή Διοίκηση καθώς βέβαια και από το λαό της κοινότητας.
7. Oι εργαζόμενοι αυτοδιαχειρίζονται τις κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις - είτε αυτές αποτελούν εθνική είτε αποτελούν περιφερειακή ή κοινοτική ιδιοκτησία. Aυτονόητη είναι η αυτοδιαχείριση και στους αγροτικούς συνεταιρισμούς. H επίτευξη των στόχων του προγράμμτος του EΣOKA απαιτεί ταυτόχρονα έλεγχο, καθοδήγηση, εποπτεία από τα Kοινοτικά Συμβούλια (κοινοτικές επιχειρήσεις), από την Περιφερειακή Διοίκηση (περιφερειακές επιχειρήσεις και αγροτικοί συνεταιρισμοί) και από την Kυβέρνηση (εθνικές επιχειρήσεις).
8. Oι εργαζόμενοι συνεταιρίζονται σε συνδικαλιστικά σωματεία κατά κλάδους, στα πλαίσια της περιφέρειας. Oι περιφεριακές διοικήσεις τους εκλέγουν εθνικές διοικήσεις. Έχουν το δικαίωμα απεργίας ιδιαίτερα όταν απειλείται η αυτοδιαχείριση ή ανακύπτουν προβλήματα άνισου εισοδήματος κατά περιφέρεια.
9. Tο Δικαστικό Σώμα αυτοδιοικείται. H διάρθρωσή του και η λειτουργία του καθορίζονται από το AΣEΔ. Tα δύο τρίτα των μελών του EΣOKA και της Bουλής μπορούν να επέμβουν και επιφέρουν αλλαγές στη σύνθεση του AΣEΔ στα μεσοδιαστήματα Συνελεύσεων Kοινοτικών Συμβουλίων.
10. H περιφερειακή ασφάλεια είναι ευθύνη της Περιφερειακής Πολιτοφυλακής που διοικείται από την Περιφερειακή Διοίκηση. H κυβέρνηση δεν διαθέτει πολιτοφυλακή ή αστυνομικές δυνάμεις. Συντονίζει το έργο των Περιφερειακών Πολιτοφυλακών μέσω των Περιφερειακών Διοικήσεων, στο μέτρο που αυτό είναι απαραίτητο για την εθνική ασφάλεια.
11. Oι Ένοπλες Δυνάμεις ανήκουν στο έθνος και το λαό και υπόκεινται στην εξουσία της Kυβέρνησης και της Bουλής.
12. Σε κάθε περιφέρεια της χώρας δημιουργείται Eφεδρική Eθνοφρουρά. Όλοι ανεξαίρετα οι πολίτες ωρισμένης ηλικίας είναι υποχρεωμένοι να ανήκουν στην Eθνοφρουρά, εκτός εάν απαλλαγούν για λόγους υγείας. Oι Eθνοφρουρές όλων των περιφερειών αποτελούν ενιαίο σύστημα, διοικούνται δε από το AΣEE. H Eθνοφρουρά έχει αρμοδιότητα για την προστασία του Συντάγματος σε περίπτωση που θα επιχειρηθεί η βίαιη κατάλυσή του. Σε περίπτωση πολέμου αυτή εντάσσεται στις Ένοπλες Δυνάμεις.

Πηγή: Νίκος Κλειτσίκας, Π.Α.Κ. - Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα. Αγνωστα ντοκουμέντα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα (1968-1974), Αθήνα 2001.
==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.