Οι τέσσερις εποχές των κομμάτων και το κομματικό κίνημα του ΠΑΣΟΚ.

Οι τέσσερις εποχές των κομμάτων

Tου Πασχου Μανδραβελη kathimerini.gr

O μεγάλος θεωρητικός της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης (Weimar) Heinrich Triepel ξεχώρισε τέσσερις ιστορικές φάσεις από όπου διήλθε το κομματικό φαινόμενο στη Δύση. Η φάση της καταπολέμησής του, η φάση της αγνόησής του, η φάση της νομιμοποίησής του και η φάση της συνταγματικής του ενσωμάτωσης. Οπως παρατηρεί ο καθηγητής Δημήτρης Θ. Τσάτσος στο βιβλίο του «Εσωκομματική Δημοκρατία» (εκδ. Γαβριηλίδης) «οι τέσσερις αυτές φάσεις τελικά ανταποκρίνονται στη σταδιακή μετάβαση από τον υπήκοο στον πολίτη, από την πολιτική σιωπή του λαού στην πολιτική του άρθρωση».

Εχει ενδιαφέρον η περιγραφή της πρώτης, από τις «τέσσερις εποχές του κομματικού φαινομένου» από τον Τρίπελ: «Οσο κυριαρχούσε στην Ευρώπη η απόλυτη μοναρχία, η πολιτική ως διαχείριση των δημόσιων πραγμάτων, αποτελούσε αποκλειστικό προνόμιο του μονάρχη. Η πολιτεία της απόλυτης μοναρχίας στηρίχτηκε στο ιδεολόγημα της αυστηρής πολιτικής ουδετερότητας του κράτους χάριν της “ενότητάς” του... Η ταύτιση κράτους και κοινωνίας με διατήρηση του προνομίου της πολιτικής αποκλειστικά υπέρ του κράτους δεν αφήνει περιθώριο για την πολιτική ως μορφή συλλογικής δράσης κοινωνικών ομάδων».

Στην Ελλάδα, θεσμικά, το κομματικό φαινόμενο έχει περάσει στην τέταρτη φάση, της «συνταγματικής του ενσωμάτωσης». Αν προσέξουμε, όμως, κοινωνικά αντιμετωπίζεται σαν να είναι στην πρώτη του φάση, εκείνη «της καταπολέμησής του». Οχι θεσμικά, όπως συνέβαινε στα καθεστώτα της απόλυτης μοναρχίας, αλλά πολιτικά. Οι κομματικές διαφωνίες θεωρούνται επιβλαβείς διχόνοιες, οι οποίες πλήττουν την ενότητα του «πολιτικά ουδέτερου» κράτους.

Η κοινωνία ταυτίζεται με το κράτος και το πάνδημο αίτημα της συναίνεσης ακόμη και για τα πιο μικρά κατ’ ουσίαν προσπαθεί πολιτικά να κατοχυρώσει τον εξοστρακισμό της συλλογικής δράσης των κοινωνικών ομάδων.

Αυτό που αργότερα οι δυτικές δημοκρατίες θεώρησαν πλούτο, δηλαδή τη διαφωνία και την επίλυση των διαφορών μέσα σε συνταγματικό πλαίσιο, στην Ελλάδα θεωρείται επιβλαβές και αφορίζεται με το λαϊκιστικό :

«αν μόνιαζαν όλοι, η Ελλάδα θα μεγαλουργούσε».

Ξεχνάμε δηλαδή ότι το κομματικό φαινόμενο είναι προϊόν της αντικειμενικής αδυναμίας μιας κοινωνίας «να μονιάσει» και η Δημοκρατία είναι η βασική συναίνεση σε ένα βασικό μηχανισμό επίλυσης των αντικειμενικών διαφορών.

Σχόλιο (και το κομματικό κίνημα του ΠΑΣΟΚ).: Ο Πάσχος είναι από τους σύγχρονους δημοσιογράφους που ξεχωρίζει. Κάθε κείμενό του σε παρασύρει να ψάξεις και να βρεις σχετική βιβλιογραφία ή αν έχεις τη σχετική γνώση να ξεφυλλίσεις τις σημειώσεις σου ή να ανατρέξεις στη βιβλιοθήκη σου.

Κάθε άρθρο του είναι για μένα και μία νέα αναζήτηση μία νέα μελέτη.

Twentieth-century German political thought

Το θέμα του κομματισμού στην Ελλάδα αρχίζει από ιδρύσεως του Ελληνικού Κράτους. Είναι η κακοδαιμονία που μας βαρύνει όλους μας και ειδικότερα αυτούς που υποτίθεται μας κυβερνούν σωστά.

Βλέπε : Ρωσικό κόμμα Γαλλικό κόμμα Αγγλικό κόμμα

Η συνέχεια λοιπόν στα ίδια και τα ίδια . . . δανεισμός, ιδεολογικός από προσανατολισμός και υποτέλεια. Ήταν τότε η ευκαιρία να ασχοληθούν με τη πολιτική της πολιτικής και ΟΧΙ με τη κομματική της πολιτικής που κατά κερματίζει και διχάζει το λαό σε ομάδες.

ΣΗΜ: Με τη ευκαιρία αυτή μία διευκρίνηση (για να ΜΗΝ παρεξηγούμαστε) Υπάρχουν σήμερα πολλοί που κατηγόρησαν το παρόντα ιστοχώρο αντικομματικό και πολέμιο του ΠΑΣΟΚ. Βεβαίως και ισχύει αυτό . . . αλλά με την εξής ποιοτική διαφορά : Υποστηρίζουμε το ΠΑΣΟΚ ως Σοσιαλιστικό Κίνημα και ΟΧΙ ως κόμμα. Άρα είμαστε με κάθε κίνηση σκεπτόμενων πολιτών που θέλουν να αλλάξουν τη κοινωνία με προοπτική το δίκαιο κράτος μέσα στα πλαίσια που έχει ορίσει το κίνημα. Τίποτα περισσότερο - Τίποτα λιγότερο. (ΝΖ)

Σήμερα η Ελλάδα διέρχεται τη χειρότερη περίοδο της ιστορίας της. Ο κομματισμός έγινε κυρίαρχο όπλο δύο τάσεων, ο λαός για μια ακόμη φορά θα εγκλωβιστεί σε ψευτο- διλήμματα και ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Το ΠΑΣΟΚ αυτή τη φορά πρέπει να προτάξει τη δυναμική του κινήματος της αλλαγής για τη κοινωνία. Είναι η τελευταία ίσως φορά που δίνεται αυτή η ευκαιρία στο Γιώργο Παπανδρέου.

Ο σημερινός ΓΑΠ και θέλει και μπορεί. Το πρόβλημα είναι ότι ακόμη ΔΕΝ έχει πείσει τη κοινωνία ότι μπορεί. Τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων, όσο και να "μαγειρεύονται" από δεξιά παραπλανητικά μυαλά και παλαιοκομματικές αντιλήψεις, διάφορων συμφερόντων, μπορεί ίσως και να αποκρύπτουν και μεγαλύτερα ποσοστά, αλλά πιθανόν ΔΕΝ καταγράφουν και μεγαλύτερη δυναμική (για να αποκρύψουν). Ο λαός έχει απογοητευθεί. Το ΠΑΣΟΚ δηλώνει ότι μπορεί. Τότε τι είναι αυτό που ΔΕΝ κάνει τη κοινωνία μας να ξεσηκωθεί και να απαιτήσει άμεσες εκλογές και "Εδώ και τώρα Αλλαγές";

Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι σχετικά απλή. Ο ΓΑΠ είναι μόνος του, δυστυχώς. Τον περιμένουν πολλές "γωνίες" έτοιμες για καινούριες παρουσίες και αναδείξεις προσωπικών ικανοτήτων.

Το λάθος του ΓΑΠ είναι αυτό και θα το πληρώσει, να το θυμάστε αυτό. ΔΕΝ ξεκαθάρισε τις τάσεις και τα πρόσωπα από την αρχή. Ένα ΠΑΣΟΚ σήμερα με αυτά που έχει ως πολιτική πρόταση, έπρεπε να έχει ποσοστά αποδοχής πάνω από 85% της κοινωνίας και ένα καταμετρημένο ποσοστό δημοσκοπήσεων από 45-50%

Πολλοί στο ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να ωραιοποιούν καταστάσεις και να δικαιολογούν συμπεριφορές. Το λάθος λοιπόν επαναλαμβάνεται και συντηρείται σε κομματική πρακτική. . . ΟΧΙ λοιπόν σε νοοτροπία κόμματος !!! αυτό είναι το λάθος !!!
Εκεί είναι το πρόβλημα, εκεί και η κακοδαιμονία.

Το μέσο ψηφοφόρο του κινήματος τον ενδιαφέρει η κοινωνία της αλλαγής και το κράτος δικαίου. Δυστυχώς ο ΓΑΠ διατηρεί έμμισθους "τεχνοκράτες" οι οποίοι τον παρασύρουν σε συστράτευση προσώπων με τη λογική των δημοκόπων - δημοσκόπων και αντίληψης ΜΜΕ και ΟΧΙ κοινωνικών ομάδων που θέλουν να ανατρέψουν το σημερινό κατεστημένο.

Σήμερα στο ΠΑΣΟΚ γίνεται η μάχη της εκλόγιμης θέσης των ευρωβουλευτών, μας αφήνει αδιάφορους στα πρόσωπα και ποιο θα έχει δημόσια τηλεοπτική αποδοχή. Αυτό που μας νοιάζει είναι οι μάχες και η πολιτική που θα κληθούν να δώσουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Πολιτικές . . . ΟΧΙ πρόσωπα . . .

Τελευταία προκαλέσαμε τον ΓΑΠ στη περίπτωση Τενέζου. (Υπάρχουν τα σχετικά στοιχεία και εν καιρώ θα τα δημοσιεύσουμε). Τι διαπιστώσαμε ως ιστοχώρος εδώ ;

Ότι τα καρτέλ σταμάτησαν να απασχολούν το κόμμα και αναδεικνύουν το >>>γιαουρτάκι του χρυσοχοίδη<<<. Σύντροφοι και φίλοι του ΠΑΣΟΚ η περίπτωση Τενέζου έχει υποεκτιμηθεί και δείχνει τη κομματική αντίληψη των στελεχών του ΠΑΣΟΚ. Από την άλλη η κοινωνία που ΔΕΝ έχει πρόσβαση σε κόμματα και ρουσφέτι αδιαφορεί και αυτό καταγράφεται.

Ευχαριστώ το Πάσχο που για μια ακόμη μια φορά, μου ενέπνευσε τη ξεχασμένη μας οργή για τα κόμματα και μας θύμισε τη δύναμη που διαθέτουμε ώστε να οπλιστούμε με μεγαλύτερη θέρμη για αυτό που λέγεται κοινωνικός μετασχηματισμός της κοινωνίας μας με ανθρώπινο πρόσωπο . . . έπεται συνέχεια . . . ΝΖ.
==============================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"