1. Η αδυναμία
των εισροών από το περιβόητο μνημόνιο,
για να καλύψουν τις ετήσιες λήξεις των πληρωμών του Δημόσιου Χρέους. Δεδομένο
που εξαναγκάζει τον Γιώργο Παπανδρέου και την υπό αυτόν ηγετική ομάδα, να
υιοθετήσουν και να υλοποιήσουν ένα ευρύ πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων την επόμενη
5-ετία ύψους 50 δις ευρώ.
2. Η υποχρέωση
που έχει αναλάβει ο Γιώργος Παπανδρέου
και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα, να σχεδιάσει, υιοθετήσει και υλοποιήσει πρόσθετα
μέτρα 20 δις ευρώ, την επόμενη 5-ετία, προκειμένου να μειωθεί το Έλλειμμα στα
επιθυμητά από το περιβόητο μνημόνιο επίπεδα. Μέτρα που όταν ψηφίσθηκε το
περιβόητο μνημόνιο δεν είχαν δημοσιοποιηθεί ούτε καν ως “κακό σενάριο”.
3. Άμεσες
συνέπειες των παραπάνω αποφάσεων, θα
είναι να βαθύνει η ύφεση (Ήδη, την στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές,
ανακοινώθηκε η επίσημη ύφεση του δ’ τριμήνου του 2010 που ανήρθε στο 6,6% του ΑΕΠ. Τις επόμενες ημέρες θα
επαναφέρουμε στην μνήμη των αναγνωστών μας τι έλεγαν οι Υπουργοί για την
επάνοδο της ανάπτυξης, στην συζήτηση για τον προϋπολογισμό). Είναι απόλυτα
κατανοητό ότι αυτή η εξέλιξη μειώνει ακόμα παραπάνω τα εισοδήματα όλων των
κοινωνικών τάξεων, που δεν συμμετέχουν στο παιχνίδι της εξουσίας και στο
μοίρασμα του εγχώριου ΑΕΠ.
4. Τέλος
επισημάνθηκε το αυτονόητο. Ότι ο
Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα, πριμοδοτούν την ηττημένη
Ελληνική πολιτικοοικονομική και πνευματική ελίτ με ακόμα 30 δις ευρώ, κρατικές
εγγυήσεις προκειμένου να ενισχυθεί η ρευστότητα του Ελληνικού Τραπεζικού
Συστήματος. Επισημάνθηκε δε κατά κόρον το παράλογο: Ότι ακόμα και στις ΗΠΑ
πατρίδα του νέο-φιλελευθερισμού το πρόγραμμα ενίσχυσης του απείρως μεγαλύτερου
τραπεζικού συστήματος ήταν 240 δις ευρώ (το Ελληνικό φθάνει ήδη τουλάχιστον στα
105 δις ευρώ και κανείς δεν ξέρει που θα σταματήσει), έχει ήδη τελειώσει και τα
χρήματα επιστράφηκαν με κέρδος 22 δις δολάρια για το δημόσιο των ΗΠΑ.
Συνεχίζοντας
σήμερα, πρέπει να τονίσουμε ότι οι
συζητήσεις στην ΕΕ για την ενίσχυση και τον ρόλο του Ταμείου Διάσωσης (ESFS) και του Νέου Μηχανισμού Στήριξης (ESM), δεν θα προσχωρήσουν σε πρακτικά και ουσιαστικά
ζητήματα, όσο οι ευρωπαίοι ηγέτες διαφωνούν με την κοινή θέση του
Γάλλο-Γερμανικού Άξονα, για συνταγματική κατοχύρωση των όρων του Μάαστριχτ
(Δημόσιο Έλλειμμα μικρότερο του 3% του ΑΕΠ, Δημόσιο Χρέος μικρότερο του 60% του
ΑΕΠ).
Το γεγονός
αυτό παραπέμπει, προς το παρόν, στις
καλένδες τα αιτήματα του Γιώργου Παπανδρέου και της υπό αυτόν ηγετικής ομάδας,
για επιμήκυνση του χρονοδιαγράμματος αποπληρωμής του δανείου των 110 δις ευρώ
του περιβόητου μνημονίου και της μείωσης του επιτοκίου στα επίπεδα του
Ιρλανδικού (άλλη μία τεράστια διπλωματική επιτυχία του Γιώργου Παπανδρέου που
υπέγραψε για μεγαλύτερο επιτόκιο και όταν είδε ότι οι Ιρλανδοί πέτυχαν πολύ
μικρότερο το ζητάει και αυτός). Και οι στόχοι της επιμήκυνσης της εξόφλησης του
δανείου του μνημονίου και της μείωσης του επιτοκίου πάνε στην κατηγορία. Άντε
γεια…
Ταυτόχρονα, η ΕΚΤ και ο κ. Ζ. Κ. Τρισέ έχουν αρχίσει και πιέζουν,
τουλάχιστον λεκτικά τις Ελληνικές Τράπεζες, να επιστρέψουν τα χρήματα που έχουν
πάρει ενεχυριάζοντας Ελληνικά Κρατικά και Εταιρικά Ομόλογα και κρατικές
εγγυήσεις. Ενώ η κυβέρνηση, όπως έχουμε ήδη αναφέρει, δίνει επί πλέον
ρευστότητα στις Ελληνικές τράπεζες με μορφή κρατικών εγγυήσεων ύψους 30 δις
ευρώ. Δηλαδή, από την μια μεριά η ΕΚΤ και ο κ. Ζ. Κ. Τρισέ που έχουν τα χρήματα,
διαμηνύουν στον Γιώργο Παπανδρέου και τους Έλληνες Τραπεζίτες «επιστρέψτε
τα χρήματα και πάρτε πίσω τα ομολογά σας και τις εγγυήσεις σας» και από
την άλλη μεριά ο Γιώργος Παπανδρέου λέει στους Έλληνες Τραπεζίτες «πάρτε
και άλλες κρατικές εγγυήσεις, ενεχυριάστε τα στην ΕΚΤ και πάρτε χρήματα».
Είναι προφανές ότι πρόκειται για δύο απολύτως αντικρουόμενες πολιτικές, στην
οποία θα κερδίσει αυτός που έχει το ταμείο.
Γιατί όμως
γίνονται όλα αυτά;
Μάλλον οι ισχυροί της Ευρώπης αποφάσισαν ότι ο Γιώργος
Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα, πρέπει να γίνουν ακόμα πιο
συνεργάσιμοι και να αφήσουν τα επικοινωνιακά παιχνίδια. Επιστρατεύουν έτσι τα μεγάλα
μέσα. Το Ελληνικό Τραπεζικό Σύστημα που ελέγχει κατά 100% μέσω των δανείων, που
έχει δώσει τα Ελληνικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Λένε πάρα πολύ απλά στους
Έλληνες Τραπεζίτες: «Αν θέλετε να κρατήσετε την ρευστότητα που σας έχουμε
παραχωρήσει ελέγξτε την κυβέρνηση σας».
Είναι ένα δικό τους «παιχνίδι εξουσίας» στο
οποίο ο μεγάλος χαμένος θα είναι τελικά ο Ελληνικός Λαός. Είτε ο Γιώργος
Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα προχωρήσουν σε πρόωρες εκλογές, είτε
όχι, το σίγουρο είναι ότι κάποια στιγμή θα καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι όλοι
μαζί (Έλληνες και Ευρωπαίοι) και θα εφαρμόσουν αυτά που έχουν συμφωνήσει. Τα
έχουν συμφωνήσει και τα έχουν υπογράψει. Απλά παίζουν επικοινωνιακά παιχνίδια
για το ποιος θα χρεωθεί πολιτικά την απόφαση. Το βασικό πρόβλημα είναι για
όλους αυτούς τα συμφέροντα τους και πως θα τα προασπίσουν μέσα σε αυτήν την
οικονομική θύελλα.
Και φυσικά, μέσα σε όλα αυτά, δεν πρέπει ποτέ να
ξεχνάμε και τους περιβόητους σορτάκηδες, που παραμονεύουν να
εκμεταλλευθούν την πολιτική συγκυρία για να ρίξουν μέσα από μία προβοκάτσια την
πατρίδα μας στην χρεοκοπία, ώστε να εισπράξουν τα παράνομα υπερκέρδη τους από
τα CDS.
Αλήθεια, Γιατί ο Γιώργος Παπανδρέου που υπεραμύνεται
της διαφάνειας δεν προχωράει άμεσα σε εξεταστική για την Οικονομία με στόχο να
διερευνηθεί και να ενημερωθεί υπεύθυνα ο Ελληνικός Λαός για το ποιοι έχουν
σήμερα στην κατοχή τους τα CDS
και από πού τα αγόρασαν μαζικά και σε καλές τιμές.
Για όλους εμάς, που βλέπουμε την πατρίδα μας να
κινδυνεύει με συρρίκνωση, τις ζωές μας να κατρακυλάνε στην απόλυτη
αναξιοπρέπεια και το μέλλον των οικογενειών μας να κινδυνεύει, η επιλογή της
πολιτικής θέσης και τοποθέτησης θα προκύψει μετά την απάντηση στο ερώτημα: Ποιο
είναι σήμερα το Πολιτικά Ορθό;
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.