Γύρισε πίσω ηττημένος!

Γράφει ο Δευκαλίων

Θα επιχειρήσουμε σήμερα να συνδέσουμε τα όσα έχουμε πει τον τελευταίο καιρό, με τις τελικές αποφάσεις της κρίσιμης συνόδου κορυφής της ΕΕ που έγινε στις 25 Μαρτίου.

Αρχικά θα πρέπει να τονίσουμε ότι ήταν εκ των προτέρων γνωστό πως το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα διενεργούνταν βουλευτικές εκλογές στην Φιλανδία και ως εκ τούτου δεν ήταν δυνατόν να ληφθούν τελικές αποφάσεις. Οι τελικές αποφάσεις όμως δεν υπήρξαν γιατί δεν ήταν δυνατόν να λυθούν όλα τα τεχνικά προβλήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή του Γάλλο-Γερμανικού Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας, ή «Σύμφωνου για το Ευρώ», ή όπως θα το λέμε από εδώ και πέρα «Euro Plus Pact».

Η Απόφαση της ΕΕ της 25^ης Μαρτίου, ορίζει ότι ο μόνιμος Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) θα ίδια έχει κεφάλαια 80 δις ευρώ, η δανειακή του δυνατότητα θα φτάνει το 500 δις ευρώ και η κεφαλαιακή του επάρκεια τα 700 δις ευρώ.

Ας δούμε τώρα πως μία χώρα μπορεί να ενταχθεί στον ESM.

Το πρώτο κριτήριο που εξετάζεται από τον ESM, είναι αν το Χρέος της εν λόγω χώρας είναι βιώσιμο ή όχι. Εφ’ όσον το Χρέος κριθεί από τον ESM ως βιώσιμο, υπογράφεται μία σύμβαση μνημονιακής λογικής και η χώρα εντάσσεται (δηλ. δανειοδοτείται) από τον εν λόγω μηχανισμό.

Εάν το Χρέος κριθεί μη βιώσιμο, τότε η χώρα που επιθυμεί να ενταχθεί στον μηχανισμό ESM, πρέπει σε συνεργασία με τους δανειστές της να προχωρήσει σε επαναδιαπραγμάτευση (δηλ. σε κούρεμα-haircut) του Χρέους της, ώστε αυτό να καταστεί πρώτα και σύμφωνα πάντα με την κρίση του ESM, βιώσιμο και μετά να ενταχθεί στον εν λόγω μηχανισμό.

Τι συμπέρασμα βγαίνει από τα παραπάνω;

Εάν η Ελλάδα δεν έχει βγει στις αγορές μέχρι το 2013, θα υποχρεωθεί να ενταχθεί στον ESM. Αφού όμως πρώτα κριθεί αν το Χρέος της είναι βιώσιμο ή όχι. Στη δεύτερη περίπτωση η Ελλάδα θα υποχρεωθεί όπως προαναφέρθηκε, να προχωρήσει πρώτα σε επαναδιαπραγμάτευση (δηλ. σε κούρεμα-haircut) του Χρέους.

Σε πολύ απλά Ελληνικά…

Υπάρχει πολύ μεγάλη πιθανότητα να υποχρεωθεί η Ελλάδα το 2013, από την ίδια την ΕΕ, σε επαναδιαπραγμάτευση του χρέους της. Ήτοι να επιλέξει «εθελοντικά» την διαδικασία της ελεγχόμενης πτώχευσης (Orderly Default).

Πως δεν θα προκύψει αυτή η εξέλιξη;

Εφ’ όσον τηρηθεί με θρησκευτική ευλάβεια το μνημόνιο, για το υπόλοιπο χρονικό διάστημα 2011-2013. Δηλαδή, εάν μεταξύ άλλων υλοποιηθούν κατά 100 % τα προγραμματισμένα αντίστοιχα εισπρακτικά μέτρα και το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων. Και φυσικά να υλοποιηθούν επιτυχώς όλα τα προηγούμενα και να μην προκύψει κάποια διεθνής κρίση που θα μας συμπαρασύρει.

Θα πει κάποιος καλοπροαίρετος…

Είναι μεν δύσκολο, αλλά θα το πετύχουμε και θα μπούμε ξανά στον ίσιο δρόμο.

Αμ δε αγαπητέ φίλε.

Ξέχασες την ύφεση και την ανεργία.

Ποιος θα επενδύσει σε μία χώρα για την οποία ελλοχεύει πλέον θεσμικά κατοχυρωμένος ο κίνδυνος ελεγχόμενης πτώχευσης (Orderly Default) σε δύο χρόνια;

Ποιος θα αγοράσει σήμερα μία κρατική εταιρεία, όταν υπάρχει η βάσιμη πιθανότητα να την αγοράσει μετά από δύο χρόνια σε «κουρεμένη» τιμή;

Κανένας!

Δηλαδή, πάλι σε απλά Ελληνικά…

Εμείς καλοπροαίρετα και για την οικονομία της συζήτησης δεχόμαστε ότι όλα όσα έχουμε πει έως σήμερα για την όξυνση της ύφεσης και της αύξηση της ανεργίας είναι λάθος. Ποιος όμως θα διαφωνήσει ότι για όσο χρονικό διάστημα πάνω από το κεφάλι της χώρας θα κρέμεται η πιθανότητα της ελεγχόμενης χρεοκοπίας (Orderly Default) δεν θα είναι δυνατόν να προκύψει οποιαδήποτε άξια λόγου αναπτυξιακή διάσταση;

Άρα, ύφεση και ανεργία θα αυξάνονται.

Άρα, το μνημόνιο δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθεί με ευλάβεια για το χρονικό διάστημα 2011-2013, αφού οι στόχοι της ανάπτυξης και της μείωσης της ανεργίας δεν θα επιτευχθούν.

Ήδη οι εγχώριοι βρικόλακες του νεοφιλελευθερισμού αρχίζουν να ξεχνάνε τα όσα έλεγαν και διακήρυτταν για πέρασμα σε θετικούς αναπτυξιακούς ρυθμούς μέσα στο 2011. Τώρα το τοποθετούν μέσα στο 2012. Ας περιμένουμε να γίνουν γνωστά τα στοιχεία της ύφεσης (α’ δεκαήμερο του Μαΐου θα ανακοινωθεί η ύφεση του α’ τριμήνου και α’ δεκαήμερο του Αυγούστου η ύφεση του β’ τριμήνου) και τότε τα ξανά-λέμε.

Θα μας απασχολήσουν επί μακρόν και με μεγαλύτερη προσοχή τα παραπάνω στα επόμενα άρθρα μας. Προς το παρόν είμαστε υποχρεωμένοι και πρέπει να σχολιάσουμε την μετάθεση για την σύνοδο της ΕΕ του Ιουνίου των οριστικών αποφάσεων για την επιμήκυνση της εξόφλησης του Χρέους των 110 δις ευρώ και της μείωσης του επιτοκίου.

Αφού πρώτα ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα πανηγύρισαν, γιατί πήραν κάποιες υποσχέσεις στην άτυπη σύνοδο της 11^ης Μαρτίου, κατάπιαν στην σύνοδο της 25^ης Μαρτίου μία πολύ ηχηρή αναβολή η οποία μεταξύ άλλων περιείχε και το εξής μήνυμα. «Κύριοι κάντε πρώτα ότι έχουμε συμφωνήσει στα εισπρακτικά μέτρα και τις ιδιωτικοποιήσεις και μετά ελάτε να πάρετε αυτά που έχουμε συμφωνήσει για την επιμήκυνση και την μείωση του επιτοκίου».

Εν κατακλείδι και κλείνοντας για σήμερα… Ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα αναγκάζεται να προσυπογράψει μία απόφαση της ΕΕ, στην οποία περιέχεται και η πιθανότητα επαναδιαπραγμάτευσης του Χρέους. Θέση την οποία ακόμα και σήμερα απορρίπτει με φανατισμό και μετά βδελυγμίας, για να μην προκαλέσει προβλήματα στις Ελληνικές και Διεθνείς Τράπεζες. Γι’ αυτό άλλωστε και δηλώνει στις 23 Μαρτίου στο Stern «Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους μπορεί να οδηγήσει σε κατάρρευση των τραπεζών». Θέλει να προλάβει την αντίδραση των Ελλήνων Τραπεζιτών που επίσης απορρίπτουν σαν τις αμαρτίες τους την οποιαδήποτε πιθανότητα επαναδιαπραγμάτευσης του Χρέους. Κανένας δεν πιστεύει ότι η επικοινωνιακής λογικής επίθεση της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου εναντίον των διοικήσεων των Ελληνικών Τραπεζών, περιέχει έστω και ψήγμα ουσιαστικής πολιτικής αντιδικίας. Αυτός ο «καβγάς» στήθηκε για τα μάτια του πόπολου.

Όσο και τους ελάχιστους στόχους που ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου είχε υιοθετήσει και διακηρύξει.

Επιμήκυνση και μείωση επιτοκίου θα οριστικοποιηθούν τον Ιούνιο όταν, άμα και αφού η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου μαζέψει χρήματα από εισπράξεις και ιδιωτικοποιήσεις. Χρήματα όμως που θα αφαιρεθούν από τα ανύπαρκτα πια αποθέματα της χώρας.

Ουσιαστικά, o Γιώργος Παπανδρέου γύρισε πίσω Ηττημένος!

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"