“Σύντροφοι”, μάλλον νομίσατε ότι μετράμε ακόμα με τα δάχτυλα…

Γράφει ο Δευκαλίων

Στα δύο προηγούμενα άρθρα του  Δευκαλίωνα, με τίτλους «Πόσους τόκους πληρώναμε και πόσους θα πληρώνουμε από εδώ και πέρα» και «Σύντροφοι», τα σπάσατε τα computerάκια», επιχειρήσαμε να αποσαφηνίσουμε όσο δυνατόν περισσότερα από τα σημεία της νέας δανειακής συμφωνίας των 109 δις ευρώ μεταξύ της Ελλάδας και της ΕΕ.

Έτσι καταλήξαμε στα εξής συμπεράσματα:

1.   Θα υπάρξει εμπλοκή ιδιωτών ύψους 137 δις ευρώ, που θα κατανεμηθεί ως εξής: Ως το 2013 θα διατεθούν στο πρόγραμμα αντικατάστασης παλαιών ομολόγων περίπου 37 δις ευρώ. Από το 2013 έως το 2020 θα διατεθούν 98 δις ευρώ. Εάν συνυπολογίσουμε ότι έως το 2013, το μέσο επιτόκιο του προγράμματος αντικατάστασης παλαιών ομολόγων είναι 4,38% και τα παλαιά ομόλογα που λήγουν και έχουν επιτόκιο μικρότερο από 4,38%, είναι περίπου 34,67 δις ευρώ, τότε εύκολα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι  εφ’ όσον αυτά τα παλαιά ομόλογα ενταχθούν στο πρόγραμμα αντικατάστασης παλαιών ομολόγων, τότε θα πληρώνουμε γι’ αυτά τα ομόλογα περισσότερους τόκους.

2.   Έως το 2013 λήγουν επίσης ομόλογα ύψους 16,23 δις ευρώ που έχουν επιτόκιο μεγαλύτερο του 4,38%. Από τα 45 δις ευρώ που προέρχονται από το Μνημόνιο Νο.1 θα διατεθούν τα χρήματα λογικά έως το 2013, για την κάλυψη των λήξεων αυτών των παλαιών ομολόγων ύψους 16,23 δις ευρώ. Οι συγκεκριμένες λήξεις σήμερα εξυπηρετούνται με επιτόκια μεγαλύτερα του 4,38%. Για τα χρήματα που θα διατεθούν προς εξόφληση προβλέπεται ότι το επιτόκιο θα κυμαίνεται από 3,5% (βάση) έως 5% (οροφή), επίσης για  τα χρήματα αυτά θα υπάρξει 10-ετής περίοδος χάριτος και κατόπιν 15-ετής περίοδος αποπληρωμής. Σε αυτήν την περίοδο αφού πρώτα επιμεριστούν θα προστεθούν και οι τόκοι της 10-ετους περιόδου χάριτος. Δηλαδή από το 2021 θα αρχίσουν να πληρώνονται οι τόκοι των δανείων που θα πάρει η χώρα για να εξοφλήσει τις λήξεις 2011, 2012 και 2013. ...

3.   Τα σημεία Νο.1 & Νο.2 καλύπτουν πλήρως τις λήξεις παλαιών ομολόγων έως το 2013 και μας οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι η μείωση των δαπανών για πληρωμές τόκων είναι ίση περίπου με 400 εκατ. ευρώ περίπου (άρα υπολείπονται κατά πολύ από τα 2-3 δις ευρώ που προβάλουν οι Γκαιμπελίσκοι του Μαξίμου και του ΔΝΤ).

4.   Θα ήταν όμως δυνατόν να έχουμε μία σημαντικότατη μείωση των επιτοκίων άρα και πληρωμών τόκων, αν το σύνολο του προγράμματος ανταλλαγής ομολόγων για μετά το 2013, ύψους 98 δις ευρώ, υλοποιούνταν άμεσα. Συγκεκριμένα από το 2013 έως το 2020 λήγουν ομόλογα ύψους 66.807 δις ευρώ για τα οποία πληρώνουμε επιτόκια μεγαλύτερα από 4,38% και περίπου 31 δις ευρώ για τα οποία πληρώνουμε επιτόκια μικρότερα από 4,38%. Άρα για αυτά τα ομόλογα θα προκύψει ένα σοβαρό ετήσιο όφελος για τον κρατικό προϋπολογισμό από το πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων.

5.   Ακόμα και εάν η αντικατάσταση των ομολόγων, που λήγουν από το 2013 έως 2020, γίνει άμεσα οπότε από το 2016 θα πληρώνουμε ως τόκο για το πρόγραμμα αντικατάστασης 4,73% και πάλι θα προκύψει σημαντικό όφελος για τον κρατικό προϋπολογισμό.

6.   Υπό την προϋπόθεση λοιπόν ότι το πρόγραμμα αντικατάστασης ομολόγων θα υλοποιηθεί άμεσα για όλα τα ομόλογα που λήγουν από το 2011 έως το 2020, τότε θα υπάρξει σημαντικό ετήσιο όφελος για τον κρατικό προϋπολογισμό 

Όμως, όπως δηλώνει το Υπουργείο Οικονομικών «η διαδικασία αντικατάστασης θα διαρκέσει μέχρι το 2020. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα γίνει άπαξ μια γενική αντικατάσταση των ομολόγων με νέους τίτλους».

Άρα άνθρακες ο θησαυρός. Δεν πρόκειται επ’ ουδενί να προκύψει σημαντικό ετήσιο όφελος για τον κρατικό προϋπολογισμό από τις πληρωμές τόκων. Και πως θα ήταν αυτό δυνατόν. Δεν είναι κουτοί και ανόητοι οι δανειστές μας για να μας δώσουν την δυνατότητα μέσω της άμεσης μείωσης των πληρωμών τόκων να αποκτήσουμε εδώ και τώρα εθνική πολιτική.

Για να φύγει η χώρα από την κατηγορία selective default, θα πρέπει η ανταλλαγή των ομολόγων να γίνει σε σύντομο χρονικό διάστημα, μαζικά και άπαξ γενική αντικατάσταση. Αν γίνει σταδιακά και σε βάθος χρόνου, τότε κάθε φορά που θα γίνεται η χώρα θα μπαίνει σε κατηγορία selective default.

Με απλά ελληνικά, αν η αντικατάσταση γίνει άπαξ και μαζικά, οι δανειστές χάνουν τη δυνατότητα πίεσης, η χώρα βγαίνει αμέσως από την κατάσταση selective default και δαπάνες των τόκων μειώνονται σημαντικά.

Αν γίνει σταδιακά οι δανειστές συνεχίζουν να έχουν τη δυνατότητα πίεσης, η χώρα θα μπαίνει συνεχώς στην περιπέτεια selective default (αν βγει ποτέ...) και οι δαπάνες για τους τόκους δεν μειώνονται.

Τέρμα τα ψέματα! Αυτό αποδεικνύουν οι αριθμοί!

Άρα το μεγάλο επιχείρημα της μείωσης των επιτοκίων μάλλον πάει περίπατο. Θα δούμε...

“Σύντροφοι”, μάλλον νομίσατε ότι μετράμε ακόμα με τα δάχτυλα!

==========================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"