Κυριακάτικη "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ", 30 Νοέμβρη 2008
Του ΝΙΚΟΥ ΚΛΕΙΤΣΙΚΑ*
Περίπου 5.000 σύνεδροι από 55 χώρες πήραν μέρος στη διάσκεψη στη συριακή πρωτεύουσα για το «δικαίωμα στην επιστροφή»
Προς τη Δαμασκό μέσω Κωνσταντινούπολης. Ενα ακόμη από τα συνήθη «συνέδρια» για το Παλαιστινιακό...
Η καρδιά των Παλαιστινίων χτύπησε στη Δαμασκό
Περίπου 5.000 σύνεδροι από 55 χώρες πήραν μέρος στη διάσκεψη στη συριακή πρωτεύουσα για το «δικαίωμα στην επιστροφή»
Προς τη Δαμασκό μέσω Κωνσταντινούπολης. Ενα ακόμη από τα συνήθη «συνέδρια» για το Παλαιστινιακό...
Σκέψεις για τα 60 χρόνια κατοχής, προσφυγιάς και απαρτχάιντ, γνωστές σε κάθε πολίτη αυτού του πλανήτη και πως η νέα Παγκόσμια Διάσκεψη με θέμα το «Δικαίωμα για Επιστροφή» των παλαιστινίων προσφύγων θα είναι μία ακόμη επετειακή εκδήλωση «ρουτίνας».
Το 1948, με μια διαδικασία που δεν έχει προηγούμενο στον πλανήτη και το διεθνές δίκαιο, ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ. Εκδιώχθηκαν από τη γη τους και τα σπίτια τους 750.000 Παλαιστίνιοι, διχοτομήθηκε η Ιερουσαλήμ σε ισραηλινή και ιορδανική ζώνη, και η Λωρίδα της Γάζας πέρασε στην Αίγυπτο.
Ισραηλινή επίθεση
Επειτα από σχεδόν είκοσι χρόνια (1967), το Ισραήλ εξαπέλυσε επίθεση εναντίον των αραβικών δυνάμεων στην περιοχή, καταλαμβάνοντας τη Δυτική Οχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ από την Ιορδανία, το Γκολάν από τη Συρία, το Σινά και τη Λωρίδα της Γάζας από την Αίγυπτο. Το αποτέλεσμα αυτού του αραβοϊσραηλινού πολέμου ήταν ακόμη 300.000 Παλαιστίνιοι στην προσφυγιά.
Η πορεία του μαρτυρικού λαού της Παλαιστίνης εξελίσσεται με πολλές διακυμάνσεις, κρίσεις, συγκρούσεις, πάντα υπό την ηγεσία της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και του Γιάσερ Αραφάτ. Μια πορεία που, μετά το θάνατο του Αραφάτ, προσλαμβάνει μια νέα διάσταση με τις εσωτερικές κρίσεις και συγκρούσεις.
Η μετά Αραφάτ περίοδος ήταν και παραμένει κρίσιμη για το Παλαιστινιακό. Μετά το θάνατό του (11 Νοεμβρίου 2004), ύστερα από δυόμισι δύσκολα χρόνια εγκλεισμού στο αρχηγείο του στη Ραμάλα, την ηγεσία αναλαμβάνει ο Μαχμούντ Αμπάς, ιδρυτικό μέλος της Φάταχ.
Οι νέες εξελίξεις, η κατάσταση σήμερα;
Ενα νέο σχήμα που αναδύεται από τα σπλάχνα της ιστορικής ΟΑΠ: Harakat al-Muqaχwama al-Islamiyya (Ισλαμικό Κίνημα Αντίστασης), η γνωστή Χαμάς.
Στις δημοκρατικές εκλογές της Παλαιστινιακής Αρχής, που διεξήχθησαν τον Ιανουάριο του 2006, ξεπερνώντας κάθε πρόβλεψη και παρά την φανερή υποστήριξη από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ στο πρόσωπο του Μαχμούντ Αμπάς, συνέτριψε τα παραδοσιακά σχήματα και απόκτησε την εμπιστοσύνη των Παλαιστινίων, κερδίζοντας 76 έδρες από τις 132 του παλαιστινιακού Κοινοβουλίου.
Μεγάλη ανατροπή
Μια συνολική ανατροπή του πολιτικού σκηνικού στην Παλαιστινιακή Αρχή, με το τέλος του πολιτικού μονοπωλίου της Φάταχ, αλλά και στον αραβικό κόσμο.
Για τη Δύση, που είχε επενδύσει στον Αμπάς, η κυριαρχία της Χαμάς αποτέλεσε «βιβλική καταστροφή». Οι κήρυκες της «Δημοκρατίας στη Μέση Ανατολή», αντί να σταθούν στο πρωτοφανές δημοκρατικής εκλογικής διαδικασίας, όπου ένα έθνος υπό κατοχή κατορθώνει να πραγματοποιήσει άψογες δημοκρατικές εκλογές - ανύπαρκτες στον αραβικό κόσμο -, κατασκεύασαν έναν τρομοκρατικό αντίπαλο.
Η εκλογική κυριαρχία της Χαμάς βασίζεται στα πολιτικά κενά που δημιούργησαν οι ίδιοι οι δυτικοί και το Ισραήλ, με την αδιάλλακτη στάση τους στην προοπτική ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους. Απέδειξε πως οι διακηρύξεις της Δύσης για την επίλυση του προβλήματος είναι ψευδείς και πως στόχος τους παραμένει η ενίσχυση του Ισραήλ, με όποιο κόστος.
Ο πρωταγωνιστικός ρόλος της Χαμάς στην Παλαιστίνη και τον αραβικό κόσμο οφείλεται στη Δύση και το Ισραήλ. Αντί ν' αναγνωρίσουν την πιο δημοκρατική εκλογική αναμέτρηση στη Μέση Ανατολή, ακόμη και σήμερα καταβάλλουν όλες τις «προσπάθειες» για τη διατήρηση της αστάθειας, κατασκευάζοντας το μύθο της ταύτισης της Χαμάς με την ισλαμική τρομοκρατία.
Ομως, για τους Παλαιστινίους η Χαμάς ενσαρκώνει την πολιτική του χαρισματικού ηγέτη τους Γιάσερ Αραφάτ. Η σημερινή ενδοτική πολιτική του Αμπάς δεν βρίσκει καμία απήχηση στους Παλαιστίνιους κι η επιλογή του ως προνομιακού συνομιλητή των δυτικών αποδεικνύει την πολιτική μυωπία, ή την επιλογή των δυτικών να μην επιθυμούν ειλικρινά μια λύση του προβλήματος.
Αραγε, πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί η εκλογή, στην πρωτεύουσα της Παλαιστινιακής Αρχής Ραμάλα, τεσσάρων βουλευτών της Χαμάς και μόλις ενός του Αμπάς;
Τέλμα και όξυνση
Ολα δείχνουν ότι το Παλαιστινιακό βρίσκεται σε τέλμα κι οι εσωτερικές συγκρούσεις οξύνονται. Οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν στη «μαύρη λίστα» των τρομοκρατικών οργανώσεων το κόμμα με την απόλυτη πλειοψηφία στην Παλαιστίνη, η μαρτυρική Γάζα σ' ένα δολοφονικό αποκλεισμό από το Ισραήλ και την Αίγυπτο, αδιάφορη η διεθνής κοινή γνώμη...
Μ' αυτή την παγιωμένη κατάσταση, οι οργανώσεις των Παλαιστινίων σ' ολόκληρο τον κόσμο προκηρύσσουν μια παγκόσμια διάσκεψη με θέμα το «Δικαίωμα για Επιστροφή» και η Συρία προσφέρεται να την φιλοξενήσει. Αρχικά, κανείς δεν πίστευε ότι θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί και πόσω μάλλον να έχει επιτυχία ένα τέτοιο συνέδριο.
Κι όμως, στη Δαμασκό φθάνουν 5.000 σύνεδροι, από 55 χώρες. Μεταξύ τους, ακόμη και βουλευτές από τρεις ευρωπαϊκές χώρες (Αγγλία, Ιταλία και Ελλάδα).
Κι εκεί, στη Δαμασκό το περασμένο Σαββατοκύριακο (23-24/11/2008) ξεκινούν οι εργασίες ενός συνεδρίου που πρώτη φορά βρίσκει στο ίδιο τραπέζι την «τρομοκρατική» Χαμάς, εκπροσώπους της ΟΑΠ κι όλες τις τάσεις του παλαιστινιακού κινήματος.
Η απόφαση της Συρίας να φιλοξενήσει αυτό το παγκόσμιο συνέδριο, σ' αυτή τη φάση που διέρχεται το Παλαιστινιακό, έχει τη δική της πολιτική σημασία, που της προσδίδει έναν ειδικό ρόλο μεταξύ των αραβικών χωρών.
Η ομόφωνη Διακήρυξη της Δαμασκού αποτελεί ένα ράπισμα σ' όσους επιθυμούν τη διάσπαση του κινήματος και επιβεβαίωση της θέλησης για αγώνα μέχρι την «επιστροφή».
Ολοι μαζί
Ολοι μαζί
Ο Φαρούκ Αλ-Καντούμι, το ιστορικό στέλεχος της Φατάχ, ο υπουργός Εξωτερικών της ΟΑΠ και δεξί χέρι του Αραφάτ, στο ίδιο τραπέζι με τον καταζητούμενο Χάλεντ Μεσάαλ, αρχηγό της Χαμάς και εκατοντάδες προσωπικότητες από τον αραβικό κόσμο! Ο Αμπάς έχει μείνει στη μοναξιά που επέλεξε.
Συγκλονιστικές οι τοποθετήσεις των άγγλων βουλευτών: της βουλευτή του Φιλελεύθερου Λαϊκού κόμματος βαρόνης Jennifer Louise Tonge και του βουλευτή των Εργατικών λόρδου Nazir Ahmed, που απαιτούν το σεβασμό της λαϊκής εντολής του παλαιστινιακού λαού και του ηγέτη της Χαμάς Χάλεντ Μεσάαλ. Στην ίδια κατεύθυνση και ιδιαίτερα σκληρός απέναντι στην Αίγυπτο ο ιταλός γερουσιαστής Ferdinando Rossi, που ανήκε στην Κομμουνιστική Επανίδρυση. Τη συμπαράστασή του στο «Δικαίωμα της Επιστροφής» μεταφέρει ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Τσιρώνης και το μήνυμα του Απόστολου Κακλαμάνη, προέδρου της διακοινοβουλευτικής επιτροπής φιλίας Ελλάδας - Παλαιστίνης.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως μόλις κάποιος στο περιθώριο του συνεδρίου καταλάβει ότι είσαι Ελληνας, αναφωνεί: Ανδρέας Παπανδρέου. Στην καρδιά των Παλαιστινίων έχει μείνει ανεξίτηλη η έξοδος της Βηρυτού, χάρη στον έλληνα πρωθυπουργό. Κι αυτό σε κάνει περήφανο που είσαι από την Ελλάδα.
* Ο ΝΙΚΟΣ ΚΛΕΙΤΣΙΚΑΣ είναι συγγραφέας, ιστορικός ερευνητής και μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Παγκόσμια Διάσκεψη για το Παλαιστινιακό στη Δαμασκό το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Περισσότερες φωτογραφίες στην Κυριακάτικη "Ελευθεροτυπία", 30 Νοέμβρη 2008
==========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.