Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Δεν υπάρχουν ασύμμετρες απειλές. Αυτός που αποσταθεροποιεί την κυβέρνηση, είναι η ίδια η κυβέρνηση και οι πολιτικές της. . .

Θρηνούμε και αισθανόμαστε οργή για την δολοφονία του Αλέξανδρου. Ο τόπος βιώνει μία βαθιά κρίση, οικονομική, κοινωνική, πολιτική. Κρίση αξιών. Θύμα η νέα γενιά και όλη η κοινωνία μας.

1. «Συνεδριάζουμε σήμερα σε μια πολύ δύσκολη στιγμή για την πατρίδα. Την ώρα που μέσα μας θρηνούμε και αισθανόμαστε οργή. Οργή για τη δολοφονία ενός παιδιού, του Αλέξανδρου. Οργή για την εκτεταμένη βία…Στη χώρα κυριαρχεί ο φόβος. Ανασφάλεια παντού διάχυτη. Ο τόπος περνάει μια βαθιά κρίση. Κρίση κοινωνική, οικονομική, κρίση θεσμών, κρίση πολιτικών».

2. «Τη σημερινή κρίση τη βιώνει ίσως πιο έντονα από κάθε άλλον και η νέα γενιά. Χρειάζεται να είμαστε σήμερα κοντά στη νέα γενιά. Πρέπει να εξοπλίσουμε, να βοηθήσουμε τη νέα γενιά να μπορεί με αυτοπεποίθηση να απαντά στις μεγάλες προκλήσεις της εποχής. Όμως σήμερα η νέα γενιά βιώνει την ασυδοσία, την αυθαιρεσία, βιώνει τη βία. Ζει τη βία.

  • Τη βία του ευτελισμού της προσωπικότητάς της όταν της ζητούν κομματική υποταγή για μια δουλειά, του ευτελισμού των πτυχίων που δεν έχουν αντίκρισμα στα όνειρά της, στην προοπτική εργασίας, στην προοπτική να φτιάξει οικογένεια.
  • Τη βία της εκμετάλλευσης των 400 με 700 ευρώ, της αδήλωτης και ανασφάλιστης εργασίας, της εργασίας χωρίς προοπτική.
  • Τη βία της αδικίας, τη βία των δυο μέτρων και δυο σταθμών, των ισχυρών που μπορούν να τα ξεπερνούν όλα: νόμους αρχές πολιτεία. Και των αδύναμων που όλα τα υποφέρουν: γραφειοκρατία, αυθαιρεσία, ρουσφέτι, διαφθορά.
  • Τη βία μιας πολιτείας που αντί να είναι κοντά της, να νοιάζεται, να έχει συμπόνια, να την προστατεύει όταν χρειάζεται να της δίνει δυνατότητες όταν μπορεί, να τη σέβεται και να την αγαπά, την αντιμετωπίζει ως εχθρό, ως κακοποιό, ως ύποπτη.
  • Τη βία της ισοπέδωσης και βεβαίως η βία τόσων και τόσων που θέλουν να μιλούν εξ ονόματός της, χωρίς να της δίνουν το δικαίωμα να μιλά η ίδια: από τους κουκουλοφόρους, μέχρι τα Μέσα Ενημέρωσης ακόμη και τους πολιτικούς».

3. «Σήμερα όμως ολόκληρη η κοινωνία ζει τη βία. Τη βία της ανασφάλειας, τη βία μιας ακυβέρνητης πολιτείας που την εξουσιάζουν μικρά ή μεγάλα συμφέροντα, αλλά όχι το δημόσιο συμφέρον, όχι το συμφέρον του πολίτη. Τη βία της έλλειψης πρόνοιας, συμπόνιας, ανθρωπιάς στα νοσοκομεία μας, στη δημόσια διοίκηση, στους δρόμους, στις πόλεις μας. Τη βία του κράτους, τη βία της καθημερινότητας, τη βία της αλαζονείας, της διαφθοράς, της απαξίωσης των ατομικών δικαιωμάτων, της απαξίωσης δυστυχώς των πάντων. Τη βία της προπαγάνδας, της ψευτιάς, της αδικίας και της ανομίας, της βαρβαρότητας».

Η σημερινή θλιβερή κατάσταση είναι αποτέλεσμα μίας αντίληψης εξουσίας, που έχει κάνει την ανασφάλεια εργαλείο πολιτικής και ποτέ δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της. Κατάντησε τη χώρα ανοχύρωτη πολιτεία. Τα άλλοθι τελείωσαν.

1. «Δυστυχώς η σημερινή θλιβερή κατάσταση είναι αποτέλεσμα μιας αντίληψης άσκησης και πρακτικής άσκησης εξουσίας. Κάκιστης άσκησης εξουσίας. Είναι αποτέλεσμα μιας εξουσίας που θεώρησε ότι ο φόβος είναι καλύτερος σύμμαχος από την ελπίδα. Είναι αποτέλεσμα μιας εξουσίας που ήρθε για να εξουσιάσει και όχι να υπηρετήσει…Aυτή η Κυβέρνηση έχει κάνει το φόβο εργαλείο πολιτικής της και παντού χρεώνει ευθύνες χωρίς ποτέ να αναλάβει τις δικές της».

2. «Είναι αυτή η Κυβέρνηση που καλλιέργησε αυτή την αντίληψη της αυθαιρεσίας, της ασυδοσίας, του αυταρχισμού. Θυμίζω τους βασανισμούς των μεταναστών στα αστυνομικά τμήματα, την περιβόητη “ζαρντινιέρα”, την κομματική χειραγώγηση των πυροσβεστικών Σωμάτων και των Σωμάτων Ασφαλείας. Για όλα αυτά και πολλά άλλα τα οποία γίνονταν και έγιναν αυτά τα χρόνια, ουδείς από την Κυβέρνηση θέλει να αναλάβει την πολιτική ευθύνη. Είτε παραιτούνται εικονικά, είτε παραιτούνται μετά από το ξέσπασμα της λαϊκής οργής».

3. «Δεν είναι δυνατό να βλέπουμε την εικόνα μιας ανοχύρωτης πολιτείας. Οι πολίτες πρέπει να νιώθουν ασφάλεια και σιγουριά για τη ζωή τους, τις περιουσίες τους, τη ζωή τους».

4. «Δεν υπάρχουν ασύμμετρες απειλές. Αυτός που αποσταθεροποιεί την κυβέρνηση, είναι η ίδια η κυβέρνηση και οι πολιτικές της. Τα άλλοθι έχουν τελειώσει. Η μετάθεση ευθυνών έχει τελειώσει. Το «πάντα κάποιος άλλος φταίει», έχει τελειώσει».

Η Δημοκρατία δεν κρύβεται πίσω από τις κουκούλες. Η Δημοκρατία έχει πρόσωπο. Καταδικάζουμε κάθε μορφή βίας.

1. «Σε μια Δημοκρατία η ελευθερία και η υπεράσπιση του δικαιώματος δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από κουκούλες. Η Δημοκρατία έχει πρόσωπο. Η βία των καταστροφών, οι επιθέσεις, οι καταστροφές περιουσιών, η καταστροφή πολιτιστικών μνημείων δεν μπορεί να έχει σχέση -δεν έχει σχέση- με τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων, την πραγματική αντίδραση της νέας γενιάς που υπάρχει απέναντι στις πολιτικές αυτές της Κυβέρνησης. Απέναντι σε κάθε βία, είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι. Την καταδικάζουμε με τον πιο έντονο τρόπο».

Διεκδικούμε την εξουσία. Ποια εξουσία όμως; Για μας η εξουσία εξασφαλίζει σιγουριά, δυνατότητες και προοπτική για όλους.

1. «Tο Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα έχει μεγάλη ευθύνη διεκδικώντας την εξουσία. Αλλά ποια εξουσία; Υπάρχει η εξουσία που κινητοποιεί υπάρχει και η εξουσία που καθηλώνει. Υπάρχει η εξουσία που φωτίζει υπάρχει και η εξουσία που αμαυρώνει. Υπάρχει η εξουσία που εμπνέει και υπάρχει και η εξουσία που εξοργίζει. Υπάρχει η εξουσία που αποκεντρώνει δίνει δυνατότητες στον πολίτη και η εξουσία που συγκεντρώνει πελατειακά αυτές τις δυνατότητες στα γραφεία Υπουργών ή κομματικών παραγόντων».

2. «Για μας η εξουσία έχει τελείως διαφορετικό πρόσωπο. Να εξασφαλίζει σιγουριά και προστασία σε όλους. Να δίνει με σχέδιο κατεύθυνση στην πατρίδα. Να ορίζει και να εξασφαλίζει τις σχέσεις αναμεταξύ μας σχέσεις ισότητας και ισονομίας. Ένα κράτος δικαίου. Να δίνει δυνατότητες συμμετοχής, προοπτικής, δημιουργίας σε όλους».

3. «Εμείς οι Σοσιαλιστές, εμείς οι Δημοκράτες ξέρουμε πολύ καλά ότι όσο δημιουργούμε ένα ευνομούμενο κράτος, μια κοινωνία ανθρωπιάς που αναδιανέμει δίκαια τον πλούτο που εξασφαλίζει βασικά κοινωνικά, πολιτικά δικαιώματα υγεία, παιδεία, πρόνοια, που εξασφαλίζει ποιότητα στο περιβάλλον και στις πόλεις μας, που εγγυάται διαφάνεια και δημοκρατία και συμμετοχή, που εγγυάται προοπτική και προκοπή, όσο αυτά εγγυόμαστε τόσο θα περιορίζονται θα απομονώνονται θα εξαφανίζονται τα φαινόμενα αυτά βίας».

Η χώρα δεν διαθέτει κυβέρνηση. Είναι επικίνδυνη για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Το μόνο που μπορεί να προσφέρει πια είναι η αποχώρησή της. Για να δώσει τη λύση ο λαός.

1. «Όλοι ξέρουμε ότι με την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν υπάρχει μέλλον. Είπα σήμερα στον κ. Καραμανλή ότι η κοινωνία μας, οι πολίτες, οι πολίτες της χώρας μας, βιώνουν μια πολλαπλή κρίση. Και η κυβέρνηση αδυνατεί να αντιμετωπίσει αυτή την κρίση. Έχει απολέσει την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού».

2. «Κάθε μέρα που περνά γίνεται όλο και πιο φανερό ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει τίποτα να προσφέρει άλλο στον τόπο. Το αντίθετο. Κάθε μέρα που περνά επιβαρύνει με τις επιλογές της, επιβαρύνει με τις πρακτικές της μια κατάσταση που είναι ήδη ιδιαίτερα δύσκολη για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Το μόνο που μπορεί να προσφέρει πια, το μόνο που μπορεί να προσφέρει πια αυτή η κυβέρνηση, είναι η αποχώρησή της. Η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία για να δώσει τη λύση ο λαός».


ΤΟΜΕΑΣ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ Μ.Μ.Ε. ΑΘΗΝΑ, 9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2008

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

==========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.