Για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της Ιταλίας, η σοσιαλιστική και κομμουνιστική αριστερά δεν εκπροσωπείται στην ευρωβουλή
Η μεγάλη και ιστορική ιταλική αριστερά (σοσιαλιστές, κομμουνιστές και σοσιαλδημοκράτες), δεν εκλέγει ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ευρωβουλευτή.
Η ιταλική αριστερά των μεγάλων αγώνων και παραδόσεων, των Antonio Gramsci, Palmiro Togliatti, Enrico Berlinguer, Filippo Turati, Alessandro Pertini, Pietro Nenni, Giacomo Mancini, Ricardo Lombardi, Lelio Basso και τόσων άλλων, είναι εξωκοινοβουλευτική, τόσο στο εθνικό κοινοβούλιο, όσο και στο ευρωπαϊκό!
Κανείς ιταλός ευρωβουλευτής για τη Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του 2009!
Πρόκειται για ένα «μάθημα» ιστορίας, που πρέπει ν’ αποτελέσει αντικείμενο μελέτης για την προοδευτική Ευρώπη (ότι έχει απομείνει από την απόλυτη κυριαρχία και ηγεμονία της δεξιάς στις ευρωεκλογές του Ιούνη).
Στα ελληνικά ΜΜΕ, αλλά και στα πολιτικά κόμματα της ελληνικής δημοκρατικής αριστεράς (ειδικότερα στο ΠΑΣΟΚ, που μέχρι σήμερα θέλει να θεωρεί «αδελφό» πολιτικό κόμμα, το ιταλικό «Δημοκρατικό Κόμμα»), το γεγονός αποσιωπείται εντέχνως.
Οι πρωτομάστορες-ινστρούχτορες του δήθεν «εκσυγχρονισμού» συνεχίζουν προετοιμάζουν και για την Ελλάδα την ίδια κατάντια.
Η υπεράσπιση δικαιωμάτων και κατακτήσεων είναι συνεχής αγώνας. Οι «εκπτώσεις» της εκσυγχρονιστικής «αριστεράς» δεν αποτελούν σωσίβιο επιβίωσης του καπιταλισμού, αλλά δεκανίκι της αντίδρασης… Κι αυτό θα έπρεπε ν’ αποτελέσει «μάθημα» και για την ελληνική αριστερά (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις). Εκσυγχρονισμός δεν σημαίνει ταύτιση πολιτικών.
Μιας και οι έλληνες δημοσιογράφοι και ΜΜΕ αποσιωπούν αυτές τις «εξελίξεις» και για του λόγου το αληθές, ας το διαπιστώσουμε στην επίσημη σελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το 2009, η “χρησιμοποίηση” των όρων σοσιαλιστής και σοσιαλισμός αποτελεί “ιεροσυλία”, όταν σωπαίνεις απέναντι στις βασικές πολιτικές της Ε.Ε.
Η μεγάλη και ιστορική ιταλική αριστερά (σοσιαλιστές, κομμουνιστές και σοσιαλδημοκράτες), δεν εκλέγει ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ευρωβουλευτή.
Η ιταλική αριστερά των μεγάλων αγώνων και παραδόσεων, των Antonio Gramsci, Palmiro Togliatti, Enrico Berlinguer, Filippo Turati, Alessandro Pertini, Pietro Nenni, Giacomo Mancini, Ricardo Lombardi, Lelio Basso και τόσων άλλων, είναι εξωκοινοβουλευτική, τόσο στο εθνικό κοινοβούλιο, όσο και στο ευρωπαϊκό!
Κανείς ιταλός ευρωβουλευτής για τη Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο του 2009!
Πρόκειται για ένα «μάθημα» ιστορίας, που πρέπει ν’ αποτελέσει αντικείμενο μελέτης για την προοδευτική Ευρώπη (ότι έχει απομείνει από την απόλυτη κυριαρχία και ηγεμονία της δεξιάς στις ευρωεκλογές του Ιούνη).
Στα ελληνικά ΜΜΕ, αλλά και στα πολιτικά κόμματα της ελληνικής δημοκρατικής αριστεράς (ειδικότερα στο ΠΑΣΟΚ, που μέχρι σήμερα θέλει να θεωρεί «αδελφό» πολιτικό κόμμα, το ιταλικό «Δημοκρατικό Κόμμα»), το γεγονός αποσιωπείται εντέχνως.
Οι πρωτομάστορες-ινστρούχτορες του δήθεν «εκσυγχρονισμού» συνεχίζουν προετοιμάζουν και για την Ελλάδα την ίδια κατάντια.
Η υπεράσπιση δικαιωμάτων και κατακτήσεων είναι συνεχής αγώνας. Οι «εκπτώσεις» της εκσυγχρονιστικής «αριστεράς» δεν αποτελούν σωσίβιο επιβίωσης του καπιταλισμού, αλλά δεκανίκι της αντίδρασης… Κι αυτό θα έπρεπε ν’ αποτελέσει «μάθημα» και για την ελληνική αριστερά (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις). Εκσυγχρονισμός δεν σημαίνει ταύτιση πολιτικών.
Μιας και οι έλληνες δημοσιογράφοι και ΜΜΕ αποσιωπούν αυτές τις «εξελίξεις» και για του λόγου το αληθές, ας το διαπιστώσουμε στην επίσημη σελίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το 2009, η “χρησιμοποίηση” των όρων σοσιαλιστής και σοσιαλισμός αποτελεί “ιεροσυλία”, όταν σωπαίνεις απέναντι στις βασικές πολιτικές της Ε.Ε.
Πως μπορεί να είναι σήμερα κάποιος σοσιαλιστής και να αποσιωπά το διεθνές έγκλημα του αποκλεισμού της Γάζας; Πως μπορεί να σωπαίνει όταν στρατεύματα της Ε.Ε. στέλνονται στις θερμές για τις ΗΠΑ περιοχές του πλανήτη, ως χωροφύλακες καταστολής και κατοχής; Πως μπορεί να αποδέχεται ενοικιαζόμενους εργαζόμενους και καταστρατήγηση εργασιακών, ασφαλιστικών δικαιωμάτων; Πως μπορεί να αποδέχεται εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας.
Συνεπώς, στην ανυπαρξία αριστερής πρότασης, μπροστά στην επιλογή ίδιων πολιτικών, μπροστα στην επιλογή σκανδάλων "αριστερών" και δεξιών, οι λαοί "οδηγούνται" στη μοναδική σταθερή πολιτική: «καθαρόαιμη» δεξιά!
Συνεπώς, στην ανυπαρξία αριστερής πρότασης, μπροστά στην επιλογή ίδιων πολιτικών, μπροστα στην επιλογή σκανδάλων "αριστερών" και δεξιών, οι λαοί "οδηγούνται" στη μοναδική σταθερή πολιτική: «καθαρόαιμη» δεξιά!
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.