Θεοτοκολατρεία και “Ορθόδοξη” ειδωλολατρία

Δεκαπενταύγουστος και η Ελλάδα βράζει. Όχι τόσο λόγω ζέστης αλλά εξ αιτίας θρησκευτικού παροξυσμού, κοινώς έξαρσης της θρησκοληψίας και θεοτοκο-καπηλείας. Το παγανιστικό και απαράδεκτο με πνευματικά κριτήρια σκηνικό, λιτανείες εικόνων, στρατιωτικά αγήματα, κλπ., το έχουμε απολαύσει και στο παρελθόν, θα το ξαναδούμε και του χρόνου, και τον άλλο χρόνο, ζωή νάχουμε. Διότι, όπως λέει και η παροιμία, πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι. Αυτό ισχύει τόσο και για άτομα όσο και για λαούς.

Κι ενώ οι θρησκευτικές παραδόσεις τρέφουν το συναίσθημα, είναι άκρως επιζήμιες για την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου όταν αφήνουν το πνεύμα του να λιμοκτονεί. Αυτό έχει συμβεί στη χώρα μας, χώρα των ευφάνταστων θρησκευτικών παραδόσεων, που όμως δε μπορούν να λιώσουν τους πάγους του πνευματικού χειμώνα στην ψυχή. Αυτός είναι ο λόγος που καταπιάνομαι με το θέμα και σας διαβεβαιώνω δε μου είναι καθόλου ευχάριστο να συγκρούομαι με το θρησκευτικό συναίσθημα των πιστών...

Ας όψονται οι εγγράμματοι κληρικοί και οι θεολόγοι που έχουν παραπλανήσει τα λογικά πρόβατα, ώστε να τα μαντρώνουν ευκολότερα και να τα αρμέγουν κανονικά. Εκείνοι γνωρίζουν τις Γραφές – όφειλαν να τις γνωρίζουν, αφού πληρώνονται γι’ αυτό από τον ιδρώτα του λαού – και είναι εντεταλμένοι να καθοδηγούν πνευματικά το ποίμνιο, κι όχι να το βυθίζουν στο θρησκευτικό σκοταδισμό ρίχνοντάς του, αντί για άρτο, πέτρες. Είναι οι σύγχρονοι υποκριτές και Φαρισαίοι που κάνουν τους μακριούς σταυρούς ενώ εσωτερικά είναι λύκοι άρπαγες. Είναι αυτοί που από πνευματικοί ταγοί που είχαν ταχθεί να είναι, έχουν καταντήσει απλοί τεχνοκράτες για να τελούν μηχανικά βαφτίσια, γάμους, κηδείες και μνημόσυνα, ενώ οι παπαγαλίστικες "προσευχές" τους δε διαπερνούν ούτε το ταβάνι της εκκλησίας... Είναι όλοι εκείνοι που αν ποτέ γινόταν «Δευτέρα Παρουσία» και καθολική κρίση – μια ουτοπική προσδοκία σε κάθε περίπτωση – θα άκουγαν από τον Ιησού το: «Ουδέποτε σας γνώρισα»!

Σε όλους αυτούς αφιερώνω τούτο το άρθρο κι όχι στους αθώους πιστούς που είναι τα παραπλανημένα θύματά τους. Λοιπόν, αθεολόγητοι θεολόγοι μου, τι λένε οι Γραφές για τη λατρεία; Σε ποιον και μόνο λένε ότι πρέπει ν’ απευθύνεται η δόξα, η τιμή και η προσκύνηση; Τι λέει η Παλαιά Διαθήκη γι’ αυτό; Τι είπατε; "Εμείς δεν ακολουθούμε την Παλαιά Διαθήκη αλλά μόνο την Καινή και τους Πατέρες της Εκκλησίας"; Α, δε μου τα λέτε καλά! Εδώ βλέπω διγλωσσία. Παίξτε επιτέλους το χαρτί σας σωστά, αν θέλετε να μη γελοιοποιείστε στα μάτια των σκεπτόμενων ανθρώπων και ειδικότερα της νεολαίας που δε μασάει κουτόχορτο. Ναι, σ’ εσάς τους καλαμαράδες με τις περγαμηνές μιλάω, τους ρασοφόρους με τις πανεπιστημιακές έδρες και σπουδές στο εξωτερικό, που βγαίνετε στις τηλεοράσεις πότε-πότε και ποζάρετε ως καρδινάλιοι.

Ώστε δεν ακολουθούν την Παλαιά Διαθήκη οι "Ορθόδοξοι" Χριστιανοί; Κι αυτά που γράφετε στα θρησκευτικά βιβλία και διαβάζουν οι μαθητές, ποιοι τα έγραψαν; Ψέματα είναι; Και γιατί δεν επεμβαίνει η "Ιερά Σύνοδος" να τα αναθεωρήσει; Τι λένε τα θρησκευτικά; Αμέσως να σας παραθέσω σχετικές παραγράφους που σας διαψεύδουν. Αντιγράφω από τα Θρησκευτικά της Α´ Γυμνασίου (Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων- Παιδαγωγικό Ινστιτούτο), σελίδα 15:

«Η Παλαιά Διαθήκη αχώριστα δεμένη με την Καινή στη ζωή της Εκκλησίας», είναι ο τίτλος του κεφαλαίου αυτού. Και συνεχίζω την παράθεση: «Γιατί άραγε τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, οι ιερές δηλαδή γραφές του ισραηλιτικού λαού, είναι και για τους χριστιανούς ιερά; Γιατί περιέχονται στη χριστιανική Αγία Γραφή αχώριστα δεμένα με τα βιβλία της Καινής Διαθήκης;
(…) (…)
Ως χριστιανικό βιβλίο, λοιπόν, η Παλαιά Διαθήκη κατέχει σημαντική θέση στη λατρεία της Εκκλησίας. Στις ακολουθίες διαβάζονται κείμενά της. Πολλοί ύμνοι αναφέρονται σε πρόσωπα και γεγονότα που βρίσκουμε στις σελίδες της. Στην εικονογράφηση των ναών συναντάμε πολλά θέματά της.
(...) (…)
Όσα εξηγήσαμε παραπάνω μπορούμε να τα συμπυκνώσουμε στην πρόταση: η Παλαιά Διαθήκη είναι βιβλίο θεόπνευστο (= λόγος εμπνευσμένος από το Θεό), αλλά και έργο ανθρώπινο (= από τα χέρια και με τα λόγια ανθρώπων).»

Μπράβο! Σωστά τα γράψατε "θεολόγοι" μου! Και να σας ρωτήσω κι εγώ τώρα με τη σειρά μου: Οι Δέκα Εντολές που δόθηκαν στο Μωυσή πάνω στο όρος Σινά και περιέχονται στην Παλαιά Διαθήκη είναι θεόπνευστες ή όχι; Και αν είναι θεόπνευστες, τότε γιατί τηρείτε σιγήν ιχθύος, κυρίως για την πρώτη και δεύτερη εντολή; Προφανώς για να μη χαλάσετε την ειδωλολατρική σούπα που έχετε φτιάξει και την ονομάσατε με περισσή υποκρισία, «Ορθοδοξία» και «μονοθεϊστική θρησκεία.»

Να σας θυμίσω, λοιπόν, τι λέει η πρώτη και δεύτερη εντολή (Έξοδος 20: 2-5):
1.«Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου,(…). Μην έχεις άλλους θεούς πλην εμού.
2. Μην κάμεις στον εαυτό σου είδωλο, μηδέ ομοίωμά τινός, όσα είναι εν τω ουρανώ άνω, ή όσα εν τη γη κάτω, ή όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης. Μην προσκυνήσεις αυτά μηδέ λατρεύσεις αυτά.(…)»

Και σας ερωτώ εγώ η αφελής και κατά την άποψή σας “αιρετική”: Είναι σαφείς και ξεκάθαρες οι εντολές αυτές; Όχι τίποτε άλλο, αλλά επειδή διδάσκετε τους μαθητές ότι η Παλαιά Διαθήκη είναι θεόπνευστη και αναπόσπαστο μέρος της Εκκλησίας! Είναι οι εικόνες είδωλα και ομοιώματα; Προσκυνούνται και λατρεύονται από τους πιστούς κατά παράβαση της πρώτης και δεύτερης θεόπνευστης εντολής; Όχι μόνο προσκυνούνται, αλλά υπάρχουν και τροπάρια που ρίχνουν κατάρες σε όποιον δεν προσκυνήσει την εικόνα της “Παναγίας”. «Άλαλα τα χείλη των ασεβών, των μη προσκυνούντων την εικόνα σου τη σεπτή», βάζετε τους πιστούς να ψέλνουν στην εκκλησία. Σα δε ντρέπεστε! Μωρέ τι ψυχή θα παραδώσετε αθεόφοβοι;

Κάποιες φορές στο παρελθόν που είχα την αφέλεια ν' ανοίξω συζήτηση επί του θέματος με Ορθόδοξους υποκριτές μου αντέτειναν: «Μα δεν προσκυνάμε την Παναγία. Μόνο την τιμάμε.» Όμως οι στίχοι που παρέθεσα τους διαψεύδουν. Κι όχι μόνο την προσκυνούν στις διάφορες “θαυματουργικές” εικόνες που έχουν στήσει στους υψηλούς τόπους ειδωλολατρίας, όπως στην Τήνο και στη Σουμελά, αλλά προσεύχονται σ’ αυτή ως να ήταν Θεός. Οι καθημερινές «Παρακλήσεις» το Δεκαπενταύγουστο είναι αδιάψευστος μάρτυρας.

Όσο για τους διάφορους μύθους που έχουν επινοηθεί από πλανώντες και πλανώμενους ρασοφόρους για τις υποτιθέμενες θαυματουργικές εικόνες, είναι και για γέλια και για κλάματα. Δείτε ένα μαργαριτάρι από το βιβλιαράκι που μοιράζεται στην Τήνο με τον τίτλο: «Περιγραφή της ευρέσεως της θαυματουργού αγίας εικόνας της Ευαγγελιστρίας στην Τήνο κατά το έτος 1823». Αντιγράφω απόσπασμα από τις σελίδες 3 και 4:

«Στις 9 Ιουλίου του 1822, ενώ το όραμα του Πολυζώη είχε ξεχαστεί, παρουσιάστηκε στον ύπνο της Πελαγίας μια γυναίκα με λαμπρή περιβολή, με θαυμάσια μορφή και ακτινοβολία. Πλησίασε το φτωχό κλινάρι της μοναχής και της είπε: "Πήγαινε στον επίτροπο της Μονής Σταματέλο Καγκάδη και πες του να σκάψουν και να ανακαλύψουν το σπίτι μου στο κτήμα του Αντωνίου Δοξαρά και να επιστατήσει στο κτίσιμο του ναού μου." (….)
Την επόμενη Κυριακή το όνειρο επαναλήφθηκε. Η Πελαγία ήταν ταπεινός άνθρωπος και δε νόμιζε ότι ήταν σε θέση να δει την Παναγία.
Στις 23 Ιουλίου του 1822 παρουσιάστηκε η ίδια μεγαλόπρεπη γυναίκα. Αυτή τη φορά ήταν οργισμένη. Της είπε ότι αν δεν υπακούσει θα πέσει χολέρα στο νησί. Στον προστακτικό τόνο της φωνής της η Πελαγία ξύπνησε έντρομη. Έβλεπε πια με τα μάτια ανοιχτά τη γυναίκα. Συνδύαζε τη μεγαλοπρέπεια με τη γλυκύτητα.»

Βλέπετε λοιπόν σε ποια ιστορία για αγρίους, με απειλές και κατάρες της υποτιθέμενης Παναγίας, έχει θεμελιωθεί ο υψηλός τόπος ειδωλολατρίας της Τήνου; Με ποιο δικαίωμα, όμως, η "Παναγία" απαιτεί ναό για να λατρεύεται ως θεός; Ο ίδιος ο Ιησούς στην Καινή Διαθήκη είπε: «Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνούν.» (Κατά Ιωάννη 4:24) Τι δουλειά, λοιπόν, έχουν οι εικόνες ανθρώπων στη λατρεία των Χριστιανών; Είναι ή δεν είναι αυτό η αυθεντική μορφή ειδωλολατρίας; Εξάλλου, σύμφωνα με την Αποκάλυψη (19:10), ο άγγελος φέρεται να είπε στον Ιωάννη τη στιγμή που γονάτισε για να τον προσκυνήσει : «Πρόσεχε μη κάμης τούτο· εγώ είμαι σύνδουλός σου και των αδελφών σου, οίτινες έχουσι την μαρτυρίαν του Ιησού· τον Θεόν προσκύνησον.»

Αλλά και στην Παλαιά Διαθήκη έχουμε αυστηρή προειδοποίηση κατά της ειδωλολατρίας: «Εάν εγερθεί εν μέσω σου προφήτης ή ενυπνιαζόμενος ενύπνια και δώσει εις σε σημείο ή τεράστιο, και αληθεύσει το σημείο ή το τεράστιο, περί του οποίου ελάλησε προς σε, λέγων, “Ας υπάγομε κατόπιν άλλων θεών τους οποίους δεν γνώρισες, και ας λατρεύσουμε αυτούς”, δεν θέλεις δώσει ακρόαση εις τους λόγους του προφήτου εκείνου ή εκείνου του ενυπνιαζομένου ενύπνια· διότι δοκιμάζει εσάς Κύριος ο Θεός σας, διά να γνωρίσει εάν αγαπάτε Κύριον τον Θεόν σας εξ όλης της καρδίας σας και εξ όλης της ψυχής σας.
Κύριο τον Θεό σας θα ακολουθείτε και αυτόν θα φοβάστε, και τις εντολές αυτού θα φυλάσσετε, και εις την φωνή αυτού θέλετε υπακούει, και αυτόν θέλετε λατρεύει, και εις αυτόν θα είσθε προσκολλημένοι.» (Δευτερονόμιο 13: 1-4)

Τι χρειάζεται όμως να παραθέσω και άλλα εδάφια από τις Γραφές όταν οι υποκριτές έχουν κάνει την επιλογή τους και καμώνονται πως είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, παρασύροντας στην πλάνη και στο σκοτάδι αθώους πιστούς; Είμαι λάθος, λοιπόν, να πιστεύω πως η ρίζα της κακοδαιμονίας των Ελλήνων βρίσκεται στο θρησκευτικό τους σκοταδισμό; Η πνευματική συννεφιά που δε λέει να φύγει από τούτη τη χώρα είναι απλά η αντανάκλαση του μαύρου ράσου, και τανάπαλιν. Έχουν άδικο, άραγε, τα παιδιά στα σχολεία να γυρίζουν την πλάτη τους στα θρησκευτικά; Μη διαμαρτύρεστε αθεολόγητοι θεολογούντες. Θα έρθει στιγμή, και ίσως δεν είναι μακριά, που θα βρεθείτε όλοι εσείς στα αζήτητα. Και θα είναι άξιος ο μισθός σας…

Αχ, και να ξέρατε πόσο λυπάμαι που αναγκάζομαι να γράψω αυτές τις γραμμές… Εσείς δε λυπάστε που πλανάτε και καπηλεύεστε ό,τι πιο ιερό υπάρχει στον άνθρωπο, την ίδια την ψυχή του και τη δίψα της για το Θεό, που είναι Πνεύμα και, όπως επιβεβαιώνει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης (Α´ Ιωάννου 4:12) "Τον Θεό ουδείς είδε πώποτε";

Και μη βιαστείτε κάποιοι από σας, όπως συνηθίζετε, να με κατατάξετε στη μια αίρεση ή την άλλη, απλά επειδή δε μπορείτε ν' αντικρούσετε τα επιχειρήματά μου. Για να σας βγάλω από τον κόπο να ψάχνετε να βρείτε πού ανήκω, σας δηλώνω ότι δεν ανήκω πουθενά διότι είμαι ελεύθερο πνεύμα και όχι πράγμα, και διότι έχω την κακιά συνήθεια να σκέπτομαι και να ερευνώ. Δε θα απεμπολήσω ποτέ αυτό το θείο δικαίωμα αναθέτοντας σε άλλους να σκέπτονται για λογαριασμό μου. Όπως έχω αποκηρύξει τους "ορθόδοξους", έτσι έχω αποκηρύξει και τους Ευαγγελικούς, τους Πεντηκοστιανούς, τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, κλπ., που είναι κι αυτοί μαντρωμέμοι από κάποιους άλλους λύκους άρπαγες, κι έχουν πλανηθεί σε άλλα σημεία της πίστης, όπως στη θεοποίηση του Ιησού, στη δήθεν στιγμιαία σωτηρία δια πίστεως, στην ουτοπική "χιλιετή βασιλεία", και άλλα.

Έχω ανακαλύψει, άλλωστε, πριν από 22 χρόνια, ότι πίσω από όλους αυτούς κρύβονται σκοτεινά πολιτικά σχέδια που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα. Τι κρίμα που οι "Ορθόδοξοι" όχι μόνο δε διαθέτουν το πνευματικό ανάστημα να τους αντιμετωπίσουν αλλά, σε πυκνότερο σκοτάδι ευρισκόμενοι και άσχετοι με τις Γραφές όντες, έχουν καταντήσει εύκολη λεία για προσηλυτισμό...
===========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"