Πίσω απ’ τη κουρτίνα..

Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

Κατά την 95^η ημέρα, μετρώντας αντίστροφα το πρόγραμμα επανένταξης του Απλού Πολίτη στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της πολιτικής ζωής, μαθαίνω εκ των έσω διάφορα παραπολιτικά για ένα πρωτοεμφανιζόμενο στέλεχος της Κυβέρνησης. Πριν προχωρήσω όμως και επειδή ακούω συχνά τον όρο από τους πολιτικούς, έχω μια απορία τύπου «Ελένης Μενεγάκη».. Αφής στιγμής λοιπόν, οι επίλεκτοι εκλεγμένοι χρησιμοποιούν τον όρο διαχωρισμού και λένε «Απλός Πολίτης» σημαίνει ότι υπάρχει και ο «Σύνθετος». Σωστά; Άρα, λοιπόν οι ίδιοι με περισσή αλαζονεία αυτοκατηγοριοπούνται ως «σύνθετοι». Σωστά; Μπορούν άραγε να ορίσουν και τα κριτήρια αυτής της ελιτίστικης και υπεροπτικής διάκρισης για να γνωρίζω σε ποια κατηγορία πολιτών ανήκω και να είναι όλα σωστά και εντάκτως ερριμμένα στη ζωή μου, γιατί νιώθω αιωρούμενος;;

Μαθαίνω λοιπόν ότι νέος και ωραίος, φέρων την ελπίδα στο Νέο ΠΑΣΟΚ, ανέλαβε θώκο που ούτε ο ίδιος πίστευε και ένιωσε ιδιαίτερη ανακούφιση, δικαιολογημένα. Φοβούμενος το λάθος που γνωρίζει ότι θα του στοιχήσει ακριβά γιατί πολλοί τον έχουν υπό στενή παρακολούθηση, δε θα στελεχώσει το γραφείο του και τους περιβάλλοντες χώρους με «δικά» του άτομα, αλλά θα διατηρήσει το ήδη υπάρχον έμψυχο δυναμικό. Κάνω μια παύση εδώ και δηλώνω παρών. Δυο μεταπτυχιακά έχω, χτυπήστε μου. Μια κόντρα άποψη, πάντα φέρνει τη δημιουργία.

Συνεχίζοντας τα νέα για το νέο, έμαθα ότι ζήτησε από την γραμματέα του να σκίσει τις φωτογραφίες από την ορκωμοσία όπου δεν τον πέτυχε ο φακός σε ευπαρουσίαστη πόζα. Σημειώστε εσείς ότι ο ναρκισσισμός του μπορεί να μας χαρίσει στιγμές ψυχαγωγίας στο μέλλον, αν γίνει «κατά τύχη» αντιληπτός από κάποιο τηλεοπτικό φακό. Εκείνο όμως που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί επίμονα θέλει να κρύβει την ελληνική σημαία πίσω από τις κουρτίνες. Ok, με τις κακόγουστες και démodé εικόνες του Χριστού και της Παναγίας. Αλλά τόσο απέχθεια στο ελληνικό μέγιστο Σύμβολο;;

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"