Γιατί Καρατζαφέρης & Παπανδρέου θέλουν Μπακογιάννη ?(taseis)
Εξίσου μεγάλη αγωνία για την ανάδειξη του νέου αρχηγού στη Ν.Δ., περνάει και η ηγεσία του ΛΑΟΣ. Γιώργος Καρατζαφέρης και οι Βουλευτές του, αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά στις προοπτικές του κόμματος τους από την εκλογή της Μπακογιάννη ή του Σαμαρά.
Διότι αν μεν εκλεγεί η Μπακογιάννη, τότε όλοι αναμένουν ότι θα υπάρξει μια σχεδόν διμέτωπη άρθρωση της πολιτικής τακτικής του ΛΑΟΣ, με στόχο τόσο των Παπανδρέου όσο και την Μπακογιάννη, με στόχευση μια σειρά από αδύνατα σημεία της τελευταίας, όπως τα θεωρεί και τα έχει αναπτύξει στο παρελθόν ο Καρατζαφέρης.
Ακόμη πιο ελκυστική γίνεται η προοπτική εκλογής Μπακογιάννη για το ΛΑΟΣ, καθώς ελπίζουν ότι θα μπορούν να έχουν μια προσέγγιση με την δεξιά πτέρυγα της Ν.Δ. η οποία και θα τους αιμοδοτεί σταθερά σε βάθος χρόνου και στο επίπεδο στελεχών αλλά και σε αυτό των ψηφοφόρων.
Αντιθέτως η ενδεχόμενη και πιθανότερη για πολλούς εκλογή Σαμαρά, ενέχει τον κίνδυνο μετά τις γιορτές ο Αντώνης Σαμαράς να κάνει το αυτονόητο.
Δηλαδή : να απευθύνει ανοιχτή πρόσκληση προ του Γιώργο Καρατζαφέρη και τον ΛΑΟΣ, για συστράτευση – σύμπτυξη δυνάμεων.
Στην περίπτωση αυτή, τα περιθώρια ελιγμών και η δικαιολογητική βάση διμέτωπης άρθρωσης πολιτικής, σε μεγάλο βαθμό, θα εκλείψουν.
Έτσι δικαιολογούνται και εξηγούνται απολύτως οι εμφανείς προσπάθειες Καρατζαφέρη για ενίσχυση της τελευταίας στιγμής προς την Ντόρα Μπακογιάννη.
Η εμφανής όμως αυτή προσπάθεια έχει γίνει αντιληπτή και στο στρατόπεδο της Μπακογιάννη φοβούνται ότι δρα αποσυσπειρωτικά για εκείνους που θα πάνε στην κάλπη και θεωρούν εαυτούς ως ανήκοντες στην κλασσική «καλή» και παραδοσιακή δεξιά.
Εντελώς αντίθετες είναι οι κεκαλυμμένες επιθυμίες της ηγετικής ομάδας του Γιώργου Παπανδρέου που αντιλαμβάνεται ότι η νίκη Σαμαρά θα λειτουργήσει ως καταλύτης ενδεχόμενης αποδέσμευσης και αναζήτησης νεότευκτης πολιτικής στέγης σημαντικής μερίδας των κεντρώας λογικής στελεχών της Ν.Δ.
Σχετικό και ενδιαφέρον:
Εκατό ημέρες είναι. Υπομονή περνάνε. . .
Για πρώτη φορά, ίσως, μετά τη Μεταπολίτευση μια κυβέρνηση έχει καταφέρει να χάσει ένα σημαντικό μέρος από το πολιτικό της κεφάλαιο, από τη δυναμική που την ανέδειξε στην εξουσία.
Η αρχική εικόνα ετοιμότητας έδωσε πολύ γρήγορα τη θέση της σε μια κυβέρνηση ανέτοιμη να χειριστεί τα μεγάλα ζητήματα και ένα σύστημα με πολλά εσωτερικά προβλήματα που δείχνει να ξοδεύει το πολιτικό της κεφαλαίο με πολύ πιο ταχείς ρυθμούς από ότι υπολόγιζε
Είναι ενδεικτικό ότι κανένα ζήτημα δεν έχει ανοίξει χωρίς προβλήματα, ακόμα και εκείνα που είχαν σχεδιαστεί για να παρουσιαστούν ως απολύτως θετικές πρωτοβουλίες.
Ο Παπανδρέου δεν ζήτησε περίοδο χάριτος και είπε ότι σε 100 ημέρες θα αλλάξει πολλά πράγματα στη χώρα. Εγκλωβίστηκε έτσι σε μια υπόσχεση –ή εσκεμμένα υποσχέθηκε – την οποία είναι αδύνατον να εκπληρώσει. Ο κόσμος περιμένει λύσεις στα προβλήματά του και αντί αυτών εισπράττει επιπλέον φόρους.
Η ανάληψη της ευθύνης, η διαφάνεια, η συμμετοχική δημοκρατία, η φορολογική δικαιοσύνη, η ριζική αλλαγή στο πολιτικό σύστημα, ο σεβασμός της πολιτείας προς τον πολίτη παραμένουν υποσχέσεις για το μέλλον.
Δεν αποτελεί δικαιολογία για το ΠΑΣΟΚ, ούτε «ατυχία» όπως λένε κάποια στελέχη του η κατάσταση της οικονομίας (διαλυμένη). Όφειλε να προβλέψει τα χειρότερα και να μην μιλά για σχέδια 100 ημερών, για λεφτά που υπάρχουν και δεν είναι πρόβλημα, για «μη πάγωμα» των μισθών και για εκκίνηση της οικονομίας με παροχές.
Οι προεκλογικές υποσχέσεις σχεδόν πάντα λειτουργούν ως μπούμερανγκ, κυρίως όσες έχουν να κάνουν με την τσέπη του κόσμου
Το ΠΑΣΟΚ κατάφερε μέσα σε 45 ημέρες να έλθει αντιμέτωπο με το σώμα των ψηφοφόρων που πίστεψε περισσότερο σ’ αυτό. Η κοινωνική αντίδραση δεν είναι εμφανής διότι είναι νωρίς, γιατί δεν υπάρχει αντιπολίτευση και γιατί ακόμη δε βάλαμε ακόμη το χέρι στην τσέπη μας. Όμως πολύ γρήγορα φτιάχτηκε μια μαγιά που κάποια στιγμή θα φέρει κοινωνική έκρηξη.
Πολλοί μιλούν για παλινωδίες ανάμεσα στις προεκλογικές υποσχέσεις και τις μετεκλογικές ανάγκες, άλλοι λένε για έλλειψη σχεδίου και απουσία πολιτικής αποφασιστικότητας, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι, που προβλέπουν ότι η κυβέρνηση δεν θα μπορέσει τελικά να εφαρμόσει καμία δύσκολη πολιτική, υπό το φόβο του πολιτικού κόστους.
Οι πρώτες μέρες της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είναι στη λογική του «βλέποντας και κάνοντας».
Το τελικό συμπέρασμα είναι ότι το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται εξαιρετικά πιεσμένο μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και παίρνει λάθος αποφάσεις.
Ο κόσμος έχει κουραστεί να ακούει για «καμένη γη», θέλει άμεσες αλλαγές, δεν ξεχνά τόσο εύκολα και τιμωρεί ακαριαία.
========================================================"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.