Την είχα αναζητήσει. Κάποια στιγμή έφτασα στο σημείο να της μιλήσω στο τηλέφωνο. Η αλήθεια είναι ότι δεν την πίεσα ιδιαίτερα, να μου μιλήσει, να σπάσει τη σιωπή της.
Άκουγα τη φωνή της και δεν μπορούσα να την αντιμετωπίσω δημοσιογραφικά. Καταλάβαινα τον πόνο της μάνας, αλλά και την δύναμη να αντιμετωπίζει το χαμό του παιδιού της με μια ψυχραιμία και γαλήνη. Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση η στάση της. Κλείσαμε το τηλέφωνο με την βεβαιότητα πως ποτέ δεν θα μιλήσει δημόσια γι’ αυτό. Δεν τη ξαναενόχλησα.
Το ιδιόχειρο σημείωμα της Τζίνας Τσαλικιάν
Μια σπουδαία γυναίκα, μια διαμαντένια ύπαρξη!
Έγραψα την συνέντευξη με μια ανατριχίλα σε όλο μου το σώμα.
Αυτός ήταν ο Αλέξανδρος. Η αυθόρμητη ανατριχίλα μιας ολόκληρης γενιάς.
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.