Το 2010 ορίστηκε ως ευρωπαϊκό έτος καταπολέμησης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, τα αποτελέσματα είναι αμφίβολα και μόνο σοσιαλιστικές κυβερνήσεις μπορούν να υλοποιήσουν τις εξαγγελίες! Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών συνεχώς διευρύνεται.
«Έλληνες είναι οι της Ελληνικής παιδείας μετέχοντες». Ισοκράτης «Πανηγυρικός».
Η υπογεννητικότητα δεν μπορεί να αντικατασταθεί με ανεξέλεγκτες ελληνοποιήσεις!
Η αναλογία εισοδήματος του πλουσιότερου 20% προς το φτωχότερο 20% είναι περίπου 74 προς 1, το 2009 έναντι 30 προς 1 το 1960.
Οι ληστρικοί τραπεζίτες και οι φεουδάρχες έχουν κάνει υπερβολική συσσώρευση πλούτου την τελευταία εξαετία, εις βάρος του συνόλου των πολιτών-νεοσκλάβων στους τραπεζίτες και φεουδάρχες!
Η επανασύσφιξη των οικογενειακών δεσμών και...
...η επανεκτίμηση της επαρχίας θα είναι ένα φρένο στην οικονομική κρίση. Η πράσινη οικονομία, η νέα «σεισάχθεια» για τους υπερδανεισμένους, και η συμμετοχή του πολίτη μοναδική διέξοδος στα αδιέξοδα.
Στην Ελλάδα, το 20% των πολιτών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, με υπερχρεωμένο το 65% των νοικοκυριών, με κλιμακωμένη ανεργία των νέων και με εξαθλίωση των πολιτών.
Στην ΕΕ περίπου 78 εκατομμύρια άτομα (το 16% του πληθυσμού στην ΕΕ ) , μεταξύ των οποίων 19 εκατομμύρια παιδιά, εξακολουθούν να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.
Στον πλανήτη περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο τριακόσια εκατομμύρια άνθρωποι βιώνουν την απόλυτη φτώχεια και στέρηση. Η πείνα, ο αναλφαβητισμός, οι απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης, η έλλειψη πρόσβασης σε πόσιμο νερό και φάρμακα, η εξαθλίωση ολόκληρων πληθυσμών, συνιστούν πρόκληση για την ανθρώπινη κοινότητα.
Η αντιμετώπιση της φτώχειας είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα για τις ηγεσίες και τους Διεθνείς Οργανισμούς, Η φτώχεια, η ανισότητα και ο αποκλεισμός κοινωνικών ομάδων αλλά και ολόκληρων χωρών συντηρούνται από κερδοσκοπικές πρακτικές, την καταλήστευση και εκμετάλλευση των οικονομικά ασθενέστερων, την υπερχρέωση, τις εισβολές και τους πολέμους, την καταστροφή του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος, τις κλιματικές αλλαγές, τις ενδημίες και την αποδοχή της φτώχειας ως «φυσικού» φαινόμενου.
Οι λιγότερο εύπορες περιφέρειες, οι περιοχές με μόνιμα διαρθρωτικά μειονεκτήματα, οι εξόχως απόκεντρες περιφέρειες και τα νησιωτικά κράτη μέλη θα πρέπει να συγκαταλεχθούν μεταξύ των περιοχών που θα ευνοηθούν ιδιαίτερα κατά την διάρκεια του 2010. Οι ληστρικοί τραπεζίτες και οι φεουδάρχες έχουν κάνει υπερβολική συσσώρευση πλούτου την τελευταία εξαετία εις βάρος του συνόλου των πολιτών νεοσκλάβων στους τραπεζίτες!
H απόφαση για το Ευρωπαϊκό Έτος 2010 ενάντια στην φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό δίνει μια νέα ώθηση στην προσπάθεια για την αντιμετώπιση καταστάσεων που θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και εμποδίζουν την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα της ΕΕ.
H εξάλειψη της ένδειας και της περιθωριοποίησης είναι συλλογική ευθύνη και υπαγορεύεταιαπό το σεβασμό στις ευρωπαϊκές και ελληνικές αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας και της αλληλεγγύης.. Το Ευρωπαϊκό Έτος θα πρέπει επίσης να δρομολογήσει διαδικασία προβληματισμού σε εθνικό επίπεδο, σχετικά με την ανάγκη επίτευξης συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης για όλους ως μέσου πρόληψης της φτώχειας και προώθησης την ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών στο συγκεκριμένο τομέα, αναφέρει ακόμη η κοινοβουλευτική επιτροπή.
Οι στόχοι και οι κατευθυντήριες γραμμές του έτους συνίστανται στην αναγνώριση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των ατόμων που ζουν σε κατάσταση φτώχειας, στην κοινή ευθύνη των δημόσιων υπηρεσιών και της κοινωνίας των πολιτών για μια ευρύτερη κοινωνική συνοχή και στην ανανέωση της δέσμευσης για την από κοινού εξάλειψη της φτώχειας.
Η παγκοσμιοποίηση και η παγκόσμια οικονομική μεγέθυνση, σύμφωνα με τους υποστηρικτές της παγκόσμιας «βιώσιμης και αειφόρας» ανάπτυξης, θα μειώσουν «αργά ή γρήγορα» τη φτώχεια και θα ενισχύσουν την κοινωνική συνοχή. Παρόλα αυτά , ενώ ο παγκόσμιος πλούτος εξακολουθεί να αυξάνεται, την ίδια στιγμή ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού σε ολόκληρο τον πλανήτη στερείται ακόμα και των στοιχειωδέστερων μέσων επιβίωσης, ενώ οι ανισότητες συνεχώς διευρύνονται:
Η αναλογία εισοδήματος του πλουσιότερου 20% προς το φτωχότερο 20% είναι σήμερα 74 προς 1, έναντι 30 προς 1 το 1960. Σε απόλυτη φτώχεια (οριζόμενη ως ημερήσιο εισόδημα κάτω από 1 δολάριο) βρίσκονται πάνω από 1 δις συνάνθρωποί μας (22,7% του παγκόσμιου πληθυσμού), με ποσοστά που φτάνουν το 46,7% στην Υποσαχάρια Αφρική, 36,9% στη Ν. Ασία, έναντι 3,6% στην Ευρώπη και στην Κεντρική Ασία.
Επίσης εάν υπολογίσουμε τη σχετική φτώχεια (με βάση το όριο φτώχειας που χρησιμοποιεί κάθε χώρα), το ποσοστό των φτωχών παγκόσμια αυξάνεται σε 32,1%, με τα αντίστοιχα ποσοστά να ανεβαίνουν σε 25,6% στην Ευρώπη και στην Κεντρική Ασία το 1998 και σε 51,4% στη Λατινική Αμερική!
Παρατηρείται, συχνά, περιστασιακή έξαρση «γενναιοδωρίας» περισσότερο λόγων και εκκλήσεων, παρά ουσιαστικής πρόθεσης για μεταφορά πόρων, πόσο μάλλον για δικαιότερη διανομή του παγκόσμιου πλούτου, ορισμένων ανεπτυγμένων χωρών, για τον περιορισμό της απόλυτης φτώχειας στις χώρες που παρουσιάζουν τις πιο ακραίες μορφές ένδειας.
Αυτές οι φιλανθρωπικές παρεμβάσεις αποτελούν, στην καλύτερη περίπτωση, μόνο περιστασιακά μπαλώματα, αφήνοντας άθικτα τα γενεσιουργά αίτια της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Η αντιμετώπιση αυτών των αιτίων απαιτεί αντίθετα ισχυρό κοινωνικό Κράτος, ενιαίες και καθολικής εμβέλειας αναδιανεμητικές παρεμβάσεις, ευρύτερη κοινωνική ρύθμιση της παγκοσμιοποίησης και της παντοκρατορίας των αγορών και κοινωνική ευαισθησία τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Η φτώχεια των μεταναστών έχει φτάσει σε όρια εξαθλίωσης.
Πολλοί πιστεύουν ότι ενώ αναγνωρίζουμε τη διάσταση και το μέγεθος, είναι εξίσου σημαντικό να θυμόμαστε ότι η μετανάστευση μπορεί να λειτουργήσει και ως μηχανισμός ανάπτυξης για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη: τόσο για τις χώρες υποδοχής- προέλευσης όσο και για τους ίδιους τους εργαζόμενους μετανάστες. Βέβαια ο μετανάστης πρέπει να σέβεται τις αξίες της χώρας υποδοχής του.
Η πρόταση για την ανακήρυξη Ευρωπαϊκού Έτους για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, εκτός από τους γενικούς στόχους, εστιάζεται και σε τέσσερις ειδικούς στόχους:
α) Αναγνώριση του δικαιώματος των ατόμων που βρίσκονται σε κατάσταση φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού να ζουν με αξιοπρέπεια και να συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνία.
β) Ενίσχυση της συμμετοχής περισσότερων πολιτών σε πολιτικές και δράσεις που αφορούν θέματα κοινωνικής ένταξης και επισήμανση της συλλογικής ευθύνης στην αντιμετώπιση της φτώχειας και της περιθωριοποίησης.
γ) Προώθηση μιας συνεκτικότερης κοινωνίας, μέσω της μεγαλύτερης ευαισθητοποίησης ως προς τα πλεονεκτήματα που συνεπάγεται για όλους μια κοινωνία στην οποία έχει εξαλειφθεί η φτώχεια και όπου κανείς δεν είναι καταδικασμένος να ζει στο περιθώριο.
δ) Επανεπιβεβαίωση της σθεναρής πολιτικής δέσμευσης της ΕΕ για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού και την προώθησή της σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης.
Για την Ελλάδα μπορούμε να σημειώσουμε, ότι ο προϋπολογισμός που ψηφίστηκε ήδη - παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν - είναι ένα σημαντικό βήμα, μαζί με τα νομοσχέδια για τους δανειολήπτες, στην αφετηρία μιας μεγάλης και δύσκολης προσπάθειας να βγει η Ελλάδα από το τέλμα και το αδιέξοδο που την έφερε η συντηρητική κυβέρνηση την τελευταία πενταετία.
Για την επιτυχία αυτού του προϋπολογισμού πρέπει να υπάρξει σύμπνοια πολιτών και κυβέρνησης και να πούμε όχι στον τέλειο αποκλεισμό των μεταναστών Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό από πολλά μέλη της κυβέρνησης γιατί πολλοί πολίτες αισθάνονται περιθωριοποιημένοι την επαύριον των εκλογών. Η επανασύσφιξη των οικογενειακών δεσμών και η επανεκτίμηση της επαρχίας θα είναι ένα φρένο στην οικονομική κρίση.
Η πράσινη οικονομία, η νέα «σεισάχθεια» για τους υπερδανεισμένους, και η συμμετοχή του πολίτη μοναδική διέξοδος στα αδιέξοδα. Θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην καταπολέμηση της παιδικής φτώχειας, συμπεριλαμβανομένης της μετάδοσης της φτώχειας από γενιά σε γενιά.
Επίσης θα πρέπει να δοθεί έμφαση στην καταπολέμηση της υπογεννητικότητας, της ανεργίας, της φτώχειας στις ευπαθείς οικογένειες, με ιδιαίτερη έμφαση στις πολυμελείς, τις μονογονεϊκές οικογένειες και τις οικογένειες που φροντίζουν εξαρτώμενο άτομο.
Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στους άπορους ηλικιωμένους (γατί τα γηροκομεία είναι λίγα και πολύ ακριβά, πλέον), στους άστεγους. καθώς και στα φτωχά των παιδιών που ζουν σε διάφορα ιδρύματα και τα παιδιά «των φαναριών».
Οι έλληνες πολίτες και οι μετανάστες. Στην αρχαία Αθήνα οι μέτοικοι είναι εκείνοι που απαρτίζουν την πληθυσμιακή ομάδα των μη πολιτών. Πολιτικά δικαιώματα στην Αθήνα χορηγούνταν μόνο σε ειδικές περιπτώσεις κατά τις οποίες μη πολίτες πρόσφεραν σημαντικές υπηρεσίες στην πόλη και μπορούσαν να γίνουν ισοτελείς, αλλά όχι πολίτες.
Tη δυνατότητα να αποκτούν ελληνική ιθαγένεια όσοι μετανάστες δεύτερης γενιάς έχουν γεννηθεί ή έχουν φοιτήσει σε σχολεία της χώρας μας, δίνει νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών.
Ο μετανάστης δεν είναι εχθρός και η δημιουργία προϋποθέσεων αρμονικής συμβίωσης αποτελεί το καλύτερο αντίδοτο για το φόβο και την ανασφάλεια. Το μέτρο αφορά 250.000 μετανάστες που, αν ψηφιστεί το νομοσχέδιο θα αποκτήσουν ελληνική υπηκοότητα ενώ σε 250.000 υπολογίζονται και όσοι αποκτήσουν δικαίωμα ψήφου.
Παρόλα αυτά θα μπορούσε να μπει το κριτήριο «δύνανται να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια όταν συμπληρώσουν το 18ο έτος της ηλικίας τους και μετά από εισήγηση επιτροπής του Υπουργείου Εσωτερικών ότι μετέχουν της ελληνικής παιδείας και κουλτούρας», όπως έλεγε και ο Ισοκράτης στον «Πανηγυρικό», ότι ««Έλληνες εισίν οι μετέχοντες της ελληνικής παιδείας».
Για τους άλλους θα μπορούσε να παραχωρηθεί άδεια παραμονής - έστω με ισόβια δυνατότητα - αναθεωρημένη ανά πενταετία.
Η «νέα σεισάχθεια».
Με τη «νέα σεισάχθεια» και ο λαός θα ανακουφιστεί και μια σχετική ρευστότητα θα υπάρξει!!Πάγωμα των δανειακών υποχρεώσεων για τους ασθενέστερους οικονομικά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις έως το τέλος του 2009!!! Γιώργος Παπανδρέου.Πρόταση: Αυτόματη ενοποίηση όλων των δάνειων του κάθε πολίτη σε ένα σε μια μόνο τράπεζα και μείωση δόσης στο ένα τρίτο της σημερινής με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής)!! Πρόταση: η μηνιαία δόση δεν μπορεί να υπερβαίνει το ένα τρίτο των μηνιαίων αποδοχών του κάθε πολίτη γιατί αυτομάτως ο πολίτης μετατρέπεται σε «νεο-σκλάβο» των τραπεζιτών Πρόταση: Δεν μπορεί να υπάρχει επιτόκιο δανεισμού πάνω από 2% του αντίστοιχου επιτοκίου καταθέσεων ανά τράπεζα! Σήμερα όποια και να είναι η κυβέρνηση σε κάθε χώρα (δεξιά – κεντρώα - αριστερή) αναγκαστικά θα ακολουθήσει σοσιαλιστική πολιτική. Ήδη η κυβέρνηση της Βενεζουέλας (αποφάσισαν να ελέγξουν 7 ιδιωτικές τράπεζες της χώρας, όλες ιδιοκτησίας του «επιχειρηματία» Ricardo Fernández (τώρα στη φυλακή για απάτες).
Την ίδια ημέρα, ο πρόεδρος της χώρας Hugo Chávez εγγυήθηκε την ομαλοποίηση και κάλυψη των τραπεζικών αναγκών και υποχρεώσεων, με την νέα τράπεζα: την υπό ίδρυση Banco Bicentenario. Μάλιστα, απείλησε -στην κυριολεξία- με εθνικοποίηση όλες τις ιδιωτικές τράπεζες της χώρας, αν συνεχίζουν ν’ αρνούνται τη χορήγηση δανείων σε φτωχούς πολίτες. Έτσι η νέα σοσιαλιστική τράπεζα εγγυήθηκε για τις υποχρεώσεις των τραπεζών που κερδοσκοπούσαν σε βάρος του λαού και η κυβέρνηση της Βενεζουέλας, στις 16 Δεκέμβρη επέστρεψε στους 141.981 αποταμιευτές και συναλλασσόμενους με τις τράπεζες πολίτες, 228 εκατομμύρια bolívares (106 εκατομμύρια δολάρια). Η νεοϊδρυθείσα τράπεζα θ’ αποτελέσει μοντέλο «σοσιαλιστικής τράπεζας». Μια ιδέα στα πλαίσια της νέας σεισάχθειας.
Σήμερα οι δημοκρατικοί πολίτες ζητούν να προχωρήσει γρήγορα το κυβερνητικό έργο, να διοριστούν αμέσως οι καλύτεροι σε θέσεις κλειδιά, να ανοίξουν οι πόρτες των υπουργείων στους πολίτες και να διορθωθούν οι αδικίες της τελευταίας εξαετίας. Επίσης να στηριχθεί η ελληνική οικογένεια και η γέννηση νέων παιδιών. Δεν υπάρχουν άλλα χρονικά περιθώρια. Ο τολμών Νικά!
Μέσω (press-gr)
"O σιωπών δοκεί συναινείν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.