Να μπει τέλος στην καταπάτηση των Δασών της Αττικής. ΓΙΝΕΤΑΙ(21-1-10)

Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από την Α’ Αθηνών κ. Παντελής Οικονόμου.*

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι η δικαίωση της κυβερνητικής πρόθεσης να παρουσιάσει το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου είναι απλώς να προσγειωθούμε με το αεροπλάνο στο αεροδρόμιο των Αθηνών και να δούμε από επάνω πώς έχει διαμορφωθεί ο νομός. Η Αττική κινδυνεύει να καταντήσει Χόνγκ Κόνγκ εντός ολίγου. Νομίζω ότι αυτό δεν πάει άλλο, πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει. Κατά συνέπεια, στις συγκεκριμένες ενστάσεις που ακούστηκαν από τις πτέρυγες της Αντιπολίτευσης, υπάρχουν σοβαρές αντενστάσεις.

Παραδείγματος χάριν, άκουσα μία ένσταση περί περιορισμού του δικαιώματος της ιδιοκτησίας. Εγώ, ως σοσιαλιστής, θα έλεγα περιορισμός του δικαιώματος της στέγασης. Να το ακούσω και να το δεχθώ. Ελπίζω να μην εννοούμε το δικαίωμα στην αυθαιρεσία. ‘Όταν υπάρχουν γνήσιες λαϊκές αντιθέσεις, δηλαδή υπάρχουν πληθυσμοί που θέλουν να στεγαστούν και άλλοι που θέλουν να έχουν δάση για να παίρνουν αέρα, απαιτείται η έγκαιρη παρέμβαση, πριν η αντίθεση λυθεί καταστροφικά για τις δύο πλευρές στην ζωή. Και υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα.

Έχω να σας πω, παραδείγματος χάριν, ότι η μάχη μεταξύ των εργατών της ξυλοβιομηχανίας στο Όρεγκον και των υπερασπιστών του δάσους κατέληξε στο να καταστραφούν και οι δύο, διότι δεν παρενέβη τότε η Κυβέρνηση των ΗΠΑ. Μέχρι αυτού του επιπέδου είχε φθάσει η αντίθεση. Δεν υπήρξε πολιτική παρέμβαση και επήλθε ολοσχερής καταστροφή. Και του δάσους και της βιομηχανίας. Έχασαν και οι δύο.

Εγώ ελπίζω να μη χάσει το δίκιο της η Κυβέρνηση, αν από τους χάρτες προκύψει ότι δεν είναι σωστά τα αποτελέσματα και προκύψουν άλλου είδους αντιθέσεις. Δεν εννοώ ανάμεσα σε αυθαιρετήσαντες, αλλά ανάμεσα σε ανθρώπους που νομίμως έχουν κατοικίες στις περιοχές αυτές.
Μία δεύτερη ένσταση που άκουσα είναι ότι το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο και οι υπάρχοντες διοικητικοί μηχανισμοί είναι επαρκείς. Νομίζω ότι δεν στέκει η ένσταση, διότι αυτά κρίνονται εκ του αποτελέσματος και το αποτέλεσμα είναι τραγικό. Από εκεί ξεκίνησα τη δική μου διαπίστωση, βλέποντας την εικόνα της Αττικής.

Και το τρίτον, άκουσα από μία συνάδελφο μόνον ότι φοβάται πως δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα. Χρειάζονται αλλαγές, νομοθετικές και διοικητικές λέει, αλλά φοβάται ότι δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα. Αυτό, ξέρετε, είναι λίγο υπαρξιακό. Δεν πρέπει να ασχολείται με την πολιτική η κυρία συνάδελφος που το είπε. Εμείς είμαστε εδώ για να γίνονται πράγματα, όχι να κάνουμε πράγματα και εκ των προτέρων να προδικάζουμε ότι δεν θα γίνει τίποτα. Αυτό είναι η αρχή της μη πολιτικής. Αν είναι λάθος, να τα διορθώσουμε.

Πηγαίνοντας στις διοικητικές ρυθμίσεις που κάνει το σχέδιο νόμου, την Ειδική Γραμματεία της Επιθεώρησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Γιατί δεν την ονομάζετε «Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Φυσικών Πόρων»; Το ίδιο το Υπουργείο έπρεπε να λέγεται έτσι κατά τη γνώμη μου. Δηλαδή ο αέρας, το νερό, το πόσιμο και θαλασσινό νερό, τα σκουπίδια, δεν χρήζουν επιθεώρησης ή δεν είναι φυσικοί πόροι; Θα παρακαλούσα αυτή την πρόταση να τη μελετήσετε και θα ήμουν ιδιαιτέρως ευτυχής, αν την υιοθετούσατε κιόλας. Οι ρύποι και οι θόρυβοι δεν πρέπει να επιθεωρούνται από τη Γραμματεία που συστήνετε; Εγώ το υποστηρίζω, σας συνιστώ να το υιοθετήσετε. Να σας πω ότι έχετε και αρμόδια διεύθυνση στο Υπουργείο σας. Οι παλιότεροι θα θυμούνται το ΠΕΡΠΑ. Δεν λέγεται πια έτσι, είναι Διεύθυνση, είναι σε μία καμένη πολυκατοικία, κάηκε από επεισόδια στην Πατησίων, είναι ένα τελείως ακατάλληλο κτήριο, εντάξτε το στη Γραμματεία. Εγώ δε σας ζητώ αυτή τη στιγμή να κάνετε το μείζον, δηλαδή να κάνετε μία ενιαία επιθεώρηση φύσης, δομών, υποδομών και έμβιων όντων, γιατί αυτό είναι πολύ προχωρημένο, είναι πολύ νωρίς να το ζητήσουμε. Μπορεί, νομίζω, η Κυβέρνηση να επιχειρήσει μια συνολική αναθεώρηση αρμοδιοτήτων και οργανισμών των Υπουργείων, ιδίως αυτών που είναι καινούργια, όπως το συγκεκριμένο. Θα οδηγούσε σε καλά αποτελέσματα.

Για να μη φύγω από το θέμα, άκουσα και άλλου είδους πολιτικές παρατηρήσεις. Ο αγαπητός –και εννοώ το «αγαπητός»- συνάδελφος κ. Κιλτίδης υποστήριξε ότι τα δάση θα έπρεπε να υπάγονται στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που είναι μία πολύ σοβαρή θέση. Θεωρεί τα δάση περισσότερο παραγωγικά και λιγότερο κοινωνικά. Απλώς δεν συμφωνούμε. Δεν σημαίνει ότι η θέση σας δεν έχει βάση, δεν συμφωνούμε. Άκουσα όμως και κάτι άλλο -όχι έτσι όπως θα σας το πω, αλλά αυτό ήταν το νόημα- ότι τα δάση πρέπει να ανήκουν και στους καταπατητές, διότι πρέπει να τονωθεί και η οικοδομή. Αυτά μας γυρίζουν πολύ πίσω. Όταν ακούω τέτοιες θέσεις, βλέπω τη διαφωνία που υπάρχει ανάμεσα στους φιλελεύθερους και σε μας τους σοσιαλιστές για την κλιματική αλλαγή γενικώς.

Οι φιλελεύθεροι λένε ότι δεν μπορεί να σταματήσει αυτή η δουλειά που γίνεται. «Η επιδείνωση είναι αναπόφευκτη, απλώς να την πάμε πιο σιγά για να ζήσουν οι άνθρωποι με τη βοήθεια της τεχνολογίας». Εμείς τους απαντάμε ότι εμείς επιθυμούμε πρώτα να επιβιώσουμε, γι’ αυτό πρέπει να σταματήσει η κλιματική επιδείνωση.

Ειδικότερα πάντως για την Αττική και τα δάση της –και θέλω να κλείσω μ’ αυτό- η καταλληλότητα και η επάρκεια των υπό συζήτηση διατάξεων και ρυθμίσεων -και νομοθετικών και διοικητικών- θα κριθεί από ένα πράγμα: Πόσος θα είναι ο πληθυσμός αυτής της περιοχής που είναι ζωτική για το έθνος σε ένα χρόνο, σε πέντε χρόνια, σε δέκα χρόνια; Ο πληθυσμός αυτός, όσος και αν είναι, πόσο θα μετέχει της ελληνικής παιδείας, δηλαδή πόσο θα καταλαβαίνει ότι καταπατώντας το δάσος κάνει ζημιά και στον εαυτό του; Και τέλος πώς θα έχει διαμορφωθεί και η ίδια αυτή η ελληνική παιδεία;

Σας ευχαριστώ πολύ.

Παντελής Οικονόμου

Βουλευτής Α Αθήνας, ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Βουκουρεστίου 40, 10673 Αθήνα.

Τηλέφωνο: 210 3634156-7  Fax: 210 3601610

www.poikonomou.gr

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"