"Οι αγρότες είχαν προειδοποιήσει.."

ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΖΕΤΤΑΣ ΜΑΚΡΗ

Οι αγρότες είχαν προειδοποιήσει εγκαίρως την κυβέρνηση ότι, αν δεν σκύψει με προσοχή και κατανόηση στα προβλήματά τους, θα αναγκαστούν να καταφύγουν σε δυναμικές μορφές πάλης, προκειμένου να ακουστούν από την κοινωνία. Από τη μεριά της η κυβέρνηση, διά της αρμόδιας υπουργού, παραδέχεται τη σοβαρότητα της κατάστασης, επικαλείται ωστόσο την αρνητική διεθνή και εγχώρια συγκυρία, το σκληρό ανταγωνισμό τρίτων χωρών και ζητά πίστωση χρόνου.

Εσχάτως, πάντως, άρχισε να διακινείται το γνωστό επιχείρημα, ότι πίσω από τις κινητοποιήσεις βρίσκονται τα κόμματα της αντιπολίτευσης για να πιέσουν την κυβέρνηση, να υπονομεύσουν τα ερείσματα του ΠΑΣΟΚ στην περιφέρεια και να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους με τους αγρότες, οι οποίες τραυματίστηκαν, όπως φάνηκε και στο πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα.

Πρέπει, όμως, να πούμε ότι η συγκεκριμένη προσέγγιση «υποφέρει» και της ουσίας. Πρώτα και κύρια σ΄ ότι αφορά τη Νέα Δημοκρατία, είναι πρόδηλο ότι οι κυβερνητικές αιτιάσεις την αδικούν κατάφωρα. Η νέα ηγεσία της έχει δώσει δείγματα συνετής στάσης σε όλα τα ανοιχτά μέτωπα που έχει η χώρα και δεν προσπαθεί να εκμεταλλευτεί καταστάσεις μετερχόμενη δημαγωγικά μέσα και λαικιστική ρητορική.

Δεν θα απαλλοτριώσει φυσικά το δικαίωμά της να ασκεί εποικοδομητική και προγραμματική αντιπολίτευση, όμως, δεν είναι στις προθέσεις της να υιοθετήσει ανεδαφικές πολιτικές. Αυτό πρέπει να της πιστωθεί και μόνο κακόπιστοι δεν θέλουν να το δουν. Η θεωρία ότι όλες οι κινητοποιήσεις είναι καθοδηγούμενες από εξωτερικούς παράγοντες είναι πολύ βολική για τις κυβερνήσεις , αλλά έχει αποδειχτεί λανθασμένη. Στην ίδια παγίδα έχουν πέσει στο παρελθόν και οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας.

Τα προβλήματα κινητοποιούν τους πολίτες και όχι οι κομματικοί στρατοί. Η αδυναμία των κυβερνήσεων να τα λύσουν είναι η καύσιμος ύλη που πυροδοτεί τις κοινωνικές εντάσεις. Δεν υπάρχει περίπτωση να συντηρηθεί επί μακρόν μία αναταραχή, χωρίς αιτία, μόνο και μόνο γιατί έτσι το θέλουν κάποιοι συνδικαλιστές. Γρήγορα θα εκφυλιστεί, απαξιώνοντας τους εμπνευστές της.

Φαντάζομαι ότι ουδείς θα διανοηθεί να ισχυριστεί ότι οι αγρότες κατεβαίνουν στους δρόμους άνευ λόγου. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε τα καθημερινά προβλήματά τους, τα οποία από μόνα τους αρκούν για να τους κινητοποιήσουν. Η αβεβαιότητα που αισθάνονται για το μέλλον τους και η οποία θα ενταθεί αμέσως μόλις κλείσει ο κύκλος της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, είναι το ισχυρότερο κίνητρο.

Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα :

- Πότε άραγε θα συζητήσουμε ως πολιτικό σύστημα τις προοπτικές της αγροτικής οικονομίας;
- Δεν πρέπει να καταστρώσουμε ένα σχέδιο προστασίας και επιβίωσης των αγροτών;
- Θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε ως χώρα με τη λογική «βλέποντας και κάνοντας»;
- Δεν πρέπει να τελειώνουμε με το καθησυχαστικό αλλά εξόχως παραπλανητικό ιδεολόγημα ότι η «Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει και πάντοτε ο από μηχανής Θεός θα βάλει το χέρι του για να μας σώσει»;

- Στις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης με τον ανταγωνισμό να διαλύει χώρες και να περιθωριοποιεί οικονομίες η καθυστέρηση είναι αυτόχρημα εγκληματική συμπεριφορά.

========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"