Ο Βενιζέλος είπε το αυτονόητο. Εκεί έχουμε φθάσει.

Πλήξη, του Δημήτρη Μητρόπουλου dolnet

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ Γιώργου Παπανδρέου που έζησαν από κοντά τη δύσκολη πενταετία 2004-2009 στο ΠΑΣΟΚ έχουν να λένε πως «ο Βενιζέλος έχει δείξει τον καλύτερό του εαυτό τους τελευταίους μήνες». Η ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ αφορά κυρίως την παρουσία του στο Υπουργικό Συμβούλιο. Ωστόσο και στο Πεντάγωνο η συγκατοίκηση με τον αναπληρωτή υπουργό Πάνο Μπεγλίτη δεν έχει βγάλει ειδήσεις. Αυτό αφορά ακόμη και τη διανομή αρμοδιοτήτων - που ολοκληρώθηκε πρόσφατα- για ένα θέμα τόσο λεπτό και εύκολα παρεξηγήσιμο όπως τα εξοπλιστικά.

Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι πως στο τρέχον υπουργικό σχήμα ο Βενιζέλος έχει τη μεγαλύτερη εμπειρία εξ όσων κάθονται στο τραπέζι. Βρέθηκε δίπλα στον Ανδρέα το δύσκολο 1989-90 κι έκτοτε έμεινε στο προσκήνιο. Υπήρξε σταθερά υπουργός και στέλεχος πρώτης γραμμής από το 1993. Στα χαρτιά, ακόμη κι ο Θεόδωρος Πάγκαλος έγινε υπουργός μετά τον Βαγγέλη. Οι άλλοι είναι πολύ- πολύ πίσω.


ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ το ταλέντο. Αλλά η εμπειρία κερδίζει πάντα στην πολιτική. Βετεράνος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ της τελευταίας εικοσαετίας, ο Βενιζέλος είναι προσεκτικός στις δηλώσεις και οικονομικός στη δημόσια παρουσία του. Η αλήθεια είναι πως το πρωθυπουργικό σύστημα τον προσέχει μεν, αλλά δεν τον «πολυπαίζει» στα μεγάλα θέματα. Μεγάλες πρωτοβουλίες- εντός ή εκτός- το Άμυνας μέχρι στιγμής δεν έχει αναπτύξει. Εξ ου και ο Βενιζέλος θα πρέπει να υποφέρει από αυτό που τρέμουν οι πολύ έξυπνοι άνθρωποι: την πλήξη.

ΑΠΟ ΤΗΝ άποψη αυτή έχει ενδιαφέρον η αντίδρασή του Βαγγέλη σε ερώτηση δημοσιογράφου για την τροπολογία περί τσιγάρων, ποτών και γονικών παροχών. Είπε ότι στη νομοθεσία, ιδίως δε στα φορολογικά, δεν μπορεί να υπάρχουν αναδρομικές εκπλήξεις. Είναι αλήθεια ότι η σπουδή του υπουργείου Οικονομικών να φορολογήσει με τα νέα μέτρα γονικές παροχές αφού έχουν γίνει πάει κόντρα στην ασφάλεια δικαίου. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς συνταγματολόγος για να καταλάβει ότι η πρωτοβουλία αυτή της κυβέρνησης προκαλεί αναστάτωση και ανασφάλεια στους απλούς πολίτες. Ή πως σε μια χώρα όπου ο καθένας, πλούσιος ή φτωχός, θέλει το κεραμίδι πάνω απ΄ το κεφάλι του να είναι δικό του και να μπορεί να το περάσει στο παιδί του, η φορολόγηση των γονικών παροχών είναι θέμα στο οικογενειακό τραπέζι. Κάτι που δεν ισχύει, ας πούμε, για τη διαβούλευση, το «οπενγκάβ», τον διοικητικό χάρτη και άλλα προσφιλή θέματα της διακυβέρνησης Παπανδρέου.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ο Βενιζέλος είπε το αυτονόητο. Εκεί έχουμε φθάσει.
========================================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"