Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Όταν η έννοια της "αξιοπιστίας" τίθεται σε εισαγωγικά..


                                                                                                                                 Του Αντώνη-Μάριου Παπαγιώτη

..Τότε τί να συζητήσεις πράγματι;
Όταν αυτόβουλα ο υπογράφων καθίσταται αναξιόπιστος και ζητά κατεξακολούθηση συγνώμη τί να γράψεις παραπάνω;! 
Όταν δεν επιδιώκεις άλλη, από σπόντα, έμμεση διαφήμιση να του κάνεις και να τον καταστήσεις άλλον έναν e-ράμπο ή e-ξεπερασμένο από την επιστήμη Φρόιντ, τί να σημειώσεις επιπλέον;
Τρεισήμισι χρόνια τώρα με το blogging, έχω κάνει πολλούς φίλους, ισάριθμους εχθρούς, αλλά υπάρχουν και αμέτρητοι αναγνώστες που απλά αδιαφορούν για τα γραφόμενά μου (δεν το λέω ούτε ειρωνικά, ούτε με παράπονο). Ίσως, να μην έχει τύχει να διαβάζουν τους διαδικτυακούς τόπους που φιλοξενούν την γραφή μου.
Έχω ακούσει τα εξ αμάξης, είτε για κάποιες αστοχίες μου, είτε για κάτι που απλά δε γίνεται να συμφωνούν όλοι, είτε για ελλιπή αίσθηση του χιούμορ. Συνηθισμένες εκφράσεις αυτών των διαφωνιών ή αντιθέσεων είναι οι ανώνυμες ύβρεις, η αμφισβήτηση της  σεξουαλικής φύσης μου, η παράφραση του επιθέτου μου.
Χαίρομαι, όμως, που είναι πολλοί εκείνοι οι επώνυμοι και "επίσημοι" που απαντούν στις κριτικές μου και νιώθουν την ανάγκη να το κάνουν. Ασχέτως, αν λανθασμένα ορισμένοι άλλοι προσωποποιούν και χρεώνουν σε ανθρώπινες μικρότητες την κριτική που ασκώ για χάριν της προάσπισης του διαδικτυακού επιπέδου. Ενός διαδικτύου, που τώρα εντόπια πια παρατηρώ μέσω της διδακτορικής μου διατριβής. 
Το όνομά μου είναι Αντώνης-Μάριος ΠαΠαγιώτης, είμαι υπαρκτό πρόσωπο, έχω σταθερό τηλέφωνο κατοχυρωμένο στο όνομά μου στην γενέτειρά μου και δεν κηρύσσω "ανένδοτο" κατά κανενός γραφίστα. Σημειώνω, απλά, τις αντιρρήσεις μου, τις απόψεις μου, τις θέσεις, τις κρίσεις μου, ΔΗΜΌΣΙΑ και ΕΠΏΝΥΜΑ. 

Έτσι, έκρινα και το κείμενο του Κώστα Παύλου στο portal που γράφει αποκλειστικά, έναντι αμοιβής και με την απαίτηση της αποκλειστικής συγγραφής κειμένων. Εκ τούτου, δεν είμαστε συνάδελφοι. Εγώ παραμένω blogger, εκείνος είναι έμμισθος γραφιάς ή γραφίστας όπως ο ίδιος λέει. Δεν θα σου πω πού το λέει και πού μου απαντά. Ψάξε να το βρεις. Δεν θα συμμετάσχω στο παιχνίδι της κοντρίτσας για την αποκομιδή των views και των clicks, που το αφεντικούλη του επίμονα μετρά. 

Δεν θα παίξω με τους όρους της εμπορικότητας στο blogging, γιατί τότε δεν θα δικαιούμαι να μιλώ στο όνομα της ελεύθερης γραφής των πολιτών, παρά για χάριν της ελεύθερης γραφής των όσων έχουν λιλιά να πληρώνουν τους τάχα σκεπτόμενους πολίτες να γράφουν, υπό τις οδηγίες των. Να παίζουν το παιχνιδάκια τους σε προσωπικές κοντρίτσες χρόνων και να καθιστούν φιλόδοξους νέους πιόνια σ' ένα παιχνίδι άκρατου κομπλεξισμού...

Ο "δόκτορας" στην απολογία του, για ευνόητους λόγους (μην ξεχνάτε η κ. Τζάκρη αθώωθηκε και τώρα θα συγκεντρώσει τί έχει γραφτεί παντού για εκείνη) με δικαιώνει σε όλες τις ενστάσεις που είχα για το κείμενό του. Δέχεται ότι κάνει άδικες αναφορές. Δέχεται ότι αναφέρεται στην εφημερίδα "Αποκαλύψεις" με υποτιμητικό και απαξιωτικό τρόπο, κάτι που δεν δικαιολογείται καθώς η εφημερίδα είναι καινούρια και δεν δικαιούται κανείς να την κρίνει πρόχειρα και βιαστικά και ενώ αυτή σημειώνει σημαντικές πωλήσεις. Δέχεται ότι αναφέρεται σε θέμα δίχως να είναι επαρκώς ενημερωμένος (πριν βγει το πόρισμα Κωστάκη, θεωρώ δεδομένο να γράφουμε με προσοχή την είδηση, για να μην καταστήσουμε την γραφή μας ποινικά κολάσιμη και επιλήψιμη, τόσο για εμάς, όσο και για την Α.Ε για την οποία γράφουμε και πληρωνόμαστε). Ζητά συγνώμη που δεν ήταν πιο σαφής. Ζητά συγνώμη στην περίπτωση που είναι υπερόπτης.
Χαίρομαι που είμαι η αιτία κάποιος που γράφει 2 χρόνια, τελικά τώρα με την εν λόγω αφορμή να παρουσιάζεται, να υπογράφει με το όνομά του και να γράφει στο κοινό του τοιουτοτρόπως: "Μου δίνεται μια ωραία ευκαιρία, όχι μόνο να απαντήσω στο Μάριο, αλλά και να διευκρινίσω κάποια πράγματα για την πάρτη μου. Να ξέρετε κι εσείς, ποιον διαβάζετε."
Παρενθετικά, εδώ, να γράψω ότι ο Αντώνης-Μάριος δεν χρειάστηκε ποτέ κάποια παρότρυνση τρίτου για να μιλήσει άμεσα και ΕΠΏΝΥΜΑ σε όσους τον διαβάζουν.
Οι παρατηρήσεις στο ατυχές και παραπλανητικό κείμενο του κ. Παύλου γράφτηκαν πολύ πριν βγει το πόρισμα του υπουργείου Πολιτισμού για την υπόθεση της Τζάκρη, το οποίο και δικαιώνει τις παρατηρήσεις μου αυτές. Σημειώνω ότι ούτε ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ έχω υπάρξει, ούτε συντοπίτης της κ. Τζάκρη είμαι. Επιπροσθέτω, ότι και εγώ έγραψα πριν τον κ. Παύλου επικριτικά κείμενα για την κ. Τζάκρη, τόσο στο portal που ο ίδιος γράφει, όσο και σε άλλα.
Είναι επικίνδυνο και αδιέξοδο πιστεύω να θεωρείται apriori ότι "δε γίνεται να αναρριχηθεί κάποιος στη πολιτική, τίμια και άξια". Δεν δικαιούται, δε, κάποιος εντός του συστήματος να μιλά δήθεν εκτός συστήματος όταν παίζει στο πιο συστημικό blog και στο πιο εξαρτώμενο portal. Στην πολιτική, επίσης, θα πρέπει να κάνει κάποιος που γράφει δημόσια έναν διαχωρισμό προσώπων, αλλιώς καλύτερα να μην κρίνει, αν μαζοποιεί και ενοχοποιεί αδιακρίτως. Επικίνδυνες για την υφιστάμενη μορφή δημοκρατίας που ασπάζεσαι είναι και απόψεις όπως "υπάρχουν πολιτικοί που είναι «καθαροί», από την άποψη πως δεν έχουν αναμειχθεί σε σκάνδαλα.  Το ότι συστεγάζονται όμως κάτω από κόμμα, στο οποίο έχουν περάσει (και περνούν ακόμα) τόσοι γνωστοί διεφθαρμένοι πολιτικοί (οι οποίοι είναι εκλεγμένοι από ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του κόσμου) και αυτοί -οι «καθαροί»- δεν έχουν καταγγείλει ποτέ τίποτα, αυτό τους κάνει συνυπεύθυνους. Έτσι απλά και… λαϊκίστικα.". Εκτός από άκρατος λαϊκισμός για να καταστεί κανείς αγαπητός στη μάζα, αποτελεί και εκμηδένιση του κοινοβουλευτισμού και της υπάρχουσας δημοκρατίας αυτή η δήθεν επαναστατική άποψη.
Νομικά κολάσιμη, τόσο για τον γράφοντα, όσο και για το portal που την φιλοξενεί είναι και η παρακάτω ψευτοαναρχίζουσα θέση: "Ξέρω πως κρίνεται η αξιοπιστία μου με τα γραφόμενά μου, αλλά ποιος χέστηκε για το αν αδικηθεί ένας πολιτικός, από τις απόψεις ενός blogger που στο παρελθόν έχει φάει πολλά σκατά από το… «σύστημα». Είμαι ακόμα πολύ πίσω στο σκορ…". Αλίμονο, αν ένας γιαλαντζί blogger που είδε αυτήν την ασχολία όχημα για να ξεφύγει από την επαρχιώτικη ανωνυμία και κίνητρο για χαρτζιλίκι ή κανονικό μεροκάματο, να καθίσταται αυτόβουλα και αναίτια αντισυστημικός και εικονικός πολέμιος του όποιου συστήματος. Σημειώνω, εδώ, ότι ο συγκεκριμένος γλύφει στη κυριολεξία για μια ανάρτηση στο όποιο συστημικό blog που κινείται από επιχειρηματικά συμφέροντα και μετέχει σε πολέμους συμφερόντων του πρόσκαιρου κεφαλαίου.
Ειδικά, ως προς το θέμα που έκρινα, είναι αφελής όποιος δεν κατανοεί την διαφορά του αν οι προσλήψεις έγιναν στο υπουργείο ή σ' ένα μουσείο, που ευλόγως ισχύουν και ιδιαίτεροι παράμετροι, όπως αυτοί της εντοπιότητας.
Μοιραίος και άβουλος όποιος προσπαθήσει να θεωρήσει εαυτόν υπαίτιο για το πιθανό φίμωτρο στα ελληνικά blogs. Οι λόγοι σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο είναι γνωστοί, οι στόχοι συγκεκριμένοι και γι΄αυτό οφείλουμε όλοι οι υπόλοιποι να είμαστε προσεκτικοί, να μην δίνουμε το "βούτυρο στο ψωμί" των διωκτών και να μην θεωρούμε ότι είμαστε φορείς της όποιας φιλελεύθερης ιδέας. Είτε αυτή ονομάζεται σάτιρα, είτε φερεγγυότητα. 
Ξεκαθαρίζω ότι η κριτική μου που στοχοποιήθηκε, αναφέρεται στον πρόλογο που ήταν καθαρά προσωπική άποψη του υπογράφοντος, συνδυαστικά με την φωτογραφία που βαφτίστηκε σάτιρα, αλλά ενείχε ανακριβή πληροφορία.
Παράπονα στη κ. Δεγινή δεν θα κάνω για τρίτους. Δεν υπάρχει λόγος. Εξάλλου, η κ. Διγενή έχει καταστεί στα μάτια μου ένας αήθης παίχτης του όλου διαδικτυακού σκηνικού και της το έχω πει επί προσωπικού και παρακινούμενος από λόγους πολλούς και σημαντικούς. Μην της πετάς το γάντι, Κώστα Παύλου, γιατί δεν πρόκειται να το πιάσει. Δεν την παίρνει. Θα καθίσει και θα το κοιτά αμέτοχη και σιωπηλή, διατηρώντας την ψεύτικη εικόνας της. Αυτή των "μπλε ματιών". Μόνο που τα δικά μου μάτια την είδαν όπως πραγματικά είναι. 
Αναφορικά με τη πάρτη μου, δηλώνω πώς ό,τι έχω να πω το γράφω ΔΗΜΌΣΙΑ και δεν χρησιμοποιώ τον έμμεσο τρόπο, πολύ δε περισσότερο όταν πρόκειται να αυτοχαρακτηριστώ. Προασπίζομαι μόνο την αξιοπρέπειά μου, την υπογραφή μου και τις όποιες καλές προθέσεις μου. Μακάρι όντως τα ελληνικά blogs να μην κινδυνεύουν από καμιά κυβέρνηση, παρά μόνο από το κριτικό μάτι των αναγνωστών. Θα ήταν ευτυχής και γόνιμη, μια τέτοια "απειλή".
Τέλος, αν και το «το αίμα, το σπέρμα και το στέμμα» αναφέρονταν σε άλλη ανάρτησή μου, επαυξάνω με τον γραφίστα-ψυχολόγο ερασιτέχνη που συμφωνεί μαζί μου ότι πουλάνε αμφότερα, αλλά προτιμώ να μην κρατώ το δεύτερο για πολύ. Καλύτερα να το διοχετεύω, γιατί κάνει κακό η διατήρησή του επί μακρόν...
ΥΓ Επειδή, θεωρώ ότι η πρώτη αντίδραση μετράει, κοινοποιώ το διάλογο που έλαβε χώρα μεταξύ του γραφίστα Κώστα Παύλου και εμού, στο προφίλ του στο facebook:

Antonis-Marios Papagiotis
Antonis-Marios Papagiotis 
Για άλλη μια φορά είσαι απρόσεκτος σε ό,τι γράφεις και όπου αναφέρεσαι.

"Κάποια εφημερίδα με το όνομα «Αποκαλύψεις» (πρώτη φορά ακούω αυτόν τον τίτλο), αναφέρθηκε στην υφυπουργό εσωτερικών, την Τζάκρη, και τη μεσολάβησή της σε προσλήψεις συγγενών της. Δεν ξέρουμε κατά πόσο αληθεύει η συγκεκριμένη πληροφορία, καθώς δε γνωρίζουμε την αξιοπιστία αυτ
ής της εφημερίδας"

Προσπερνώ τον υποτιμητικό και απαξιωτικό τρόπο με τον οποίο αναφέρεσαι στην εφημερίδα. Δεν μετέχω σ' αυτή και δεν με πολυνοιάζει, ασχέτως αν με ενοχλεί όταν βλέπω ανάλογες αναφορές, τις οποίες συνηθίζεις. Σου ζητώ, όμως, αν θέλεις να μου εξηγήσεις τί σημαίνει για σένα "αξιόπιστη" εφημερίδα και πόσο αναξιόπιστος καθίστασαι εσύ όταν κάνεις αναφορά σε ένα θέμα δίχως καν να το έχεις διαβάσει. Ο τίτλος σου είναι απόδειξη ότι δεν μπήκες καν στο κόπο να ασχοληθείς με τί γράφει η εφημερίδα, παρά ταύτα εκφράζεις δημόσια την άποψή σου. Δεν έγιναν σε υπουργείο οι προσλήψεις. Δεν βρίσκεις ολίγον επικίνδυνο να γράφονται αντίστοιχοι τίτλοι, δίχως προηγούμενη μικροέρευνα έστω?

May 22 at 8:20pm

Kostas Pavlou
Kostas Pavlou
Μάριέ μου το ξέρω πως έχω μεγάλη προκατάληψη και με τις εφημερίδες (αν και πρόκειται να συνεργαστώ με κάποια από αυτές) και με το πολιτικό σύστημα. Το ξέρω πως με ισοπεδωτική και πολλές φορές άδικη κριτική, χάνω κι εγώ ο ίδιος την αξιοπιστία μου.

Στην προκειμένη περίπτωση όμως υπέπεσα σε ένα απλό πταίσμα. Έγραψα ότι δε γνωρίζω κατά πόσο είναι αξιόπιστη η εφημερίδα, απλά με πιο... ειρωνικό ύφος.

Την αξιοπιστία της κάθε εφημερίδας την κρίνω από το όταν διαβάζω τι είπαν ερντογάν-παπανδρέου, ενώ ο πρώτος είχε ήδη ακυρώσει το ραντεβού (βλ. Βήμα) ή από τις "σημειώσεις" που έχουν ξεχαστεί μέσα σε ένα κείμενο (Καθημερινή) και δε σβήστηκαν από το διορθωτή. (απλά παραδείγματα που ωχριούν μπροστά σε άλλα "καλούδια" των εφημερίδων)

Όντως δε διάβασα όλο το ρεπορτάζ για την Τζακρή και ξέρω ότι οι προσλήψεις αφορούν κάποιο μουσείο. Με αφορμή αυτό, έκανα ένα απλό ποστ για την για την αξιοκρατία σε ένα σύγχρονο υπουργείο. ;)

Antonis-Marios Papagiotis

Antonis-Marios Papagiotis 
Kρίμα σου τότε διπλό..
May 22 at 9:06pm
Kostas Pavlou
Kostas Pavlou 
Υπάρχει σίγγουρα διάσταση απόψεων μεταξύ μας, αλλά ελπίζω η κριτική σου να αφορά καθαρά τον τρόπο σκέψης μου και τίποτα άλλο ;)
May 22 at 10:15pm


Antonis-Marios Papagiotis
Antonis-Marios Papagiotis 
Tί άλλο θα μπορούσε να αφορά;
Sunday at 3:53am
Antonis-Marios Papagiotis
Antonis-Marios Papagiotis 
Για να καλυφθούν τυχόν απορίες για το τί εννούσα και γιατί:


http://press-gr.blogspot.com/2010/05/blog-post_8595.html
Sunday at 10:03pm
==========================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

To μπλόκ " Στοχσμός-Πολιτική" είναι υπεύθυνο μόνο για τα δικά του σχόλια κι όχι για αυτά των αναγνωστών του...Eπίσης δεν υιοθετεί απόψεις από καταγγελίες και σχόλια αναγνωστών καθώς και άρθρα που το περιεχόμενο τους προέρχεται από άλλες σελίδες και αναδημοσιεύονται στον παρόντα ιστότοπο και ως εκ τούτου δεν φέρει οποιασδήποτε φύσεως ευθύνη.