Ακόμη και αν οι τρομοκράτες δεν υπήρχαν, θα έπρεπε να τους είχε εφεύρει το σύστημα που υποτίθεται ότι αντιμάχονται...

Πολιτικές προεκτάσεις μιας άνανδρης δολοφονίας, 

του Σ. Κούλογλου

Το παγιδευμένο ,δολοφονικό δέμα που έσκασε χθες βράδυ στο γραφείο του Μ.Χρυσοχοΐδη μοιάζει με εκδικητική πράξη μετά την εξάρθρωση του «Επαναστατικού Αγώνα» και τις συλλήψεις υπόπτων για συμμετοχή στην «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς» αλλά σε πολιτικό επίπεδο οι συνέπειες είναι πολύ μεγαλύτερες : 

από την μια πλευρά το υπουργείο ΔημόσιαςΤάξης, όπου υποτίθεται ότι βρίσκεται το επιτελείο του αγώνα εναντίον της τρομοκρατίας, εμφανίζεται να μην μπορεί να προστατεύσει ούτε το γραφείο του υπουργού. Από την άλλη πλευρά, η δολοφονική επίθεση στρέφει την προσοχή της κοινής από το ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις στην τρομοκρατία. 

Ένα από τα βασικά ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν ώστε να φωτιστεί πλήρως η υπόθεση, είναι πως ένας τόσο ισχυρός μηχανισμός, που θα μπορούσε να σκοτώσει και άλλους συνεργάτες του υπουργού, οι οποίοι από σύμπτωση βρίσκονταν εκείνη την ώρα έξω από το δωμάτιο της έκρηξης, κατάφερε να περάσει τους ελέγχους ασφαλείας του υπουργείου.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Tvxs, η επικρατέστερη υπόθεση εργασίας ήταν ότι το πακέτο, που έμοιαζε με κουτί για παπούτσια, είχε μεταφερθεί το απόγευμα, όπως γίνεται πολύ συχνά,
από το πολιτικό γραφείο του κ. Χρυσοχοΐδη στην Βασιλίσσης Σοφίας στο υπουργείο της οδού Κατεχάκη. Επειδή επρόκειτο για καθημερινή ρουτίνα, ο συνεργάτης του υπουργού που μετέφερε το πακέτο, παρέκαμψε τον αστυνομικό έλεγχο και κουβάλησε το μοιραίο δέμα στο υπουργικό γραφείο.

Σε αυτή την περίπτωση ο στόχος ήταν το πολιτικό γραφείο Χρυσοχοΐδη, όπως συχνά γίνεται τους τελευταίους μήνες με βομβιστικές επιθέσεις σε πολιτικά γραφεία υπουργών και βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτός που θα άνοιγε το δέμα θα έχανε την ζωή του και στο πολιτικό γραφείο, χωρίς όμως την φιλοδοξία να πληγεί η καρδιά του επιτελείου της Κατεχάκη. Αυτή η εκδοχή δεν μειώνει την διάσταση του πολιτικού φιάσκου, το αντίθετο: αν δέματα βόμβες σκάνε από σπόντα αφού έχουν μεταφερθεί από αστυνομικούς-βαποράκια, καταλαβαίνει κανείς τι μπορεί να γίνει αν το υπουργείο αποτελέσει και κανονικό στόχο. Αν δεν είναι γυμνός, ο βασιλιάς είναι σίγουρα πολύ ευάλωτος. 

Όμως η άλλη πτυχή του δράματος είναι ότι σε μια περίοδο όπου η κυβέρνηση βρίσκεται σε δύσκολη θέση και οι εργασιακές σχέσεις είναι κυριολεκτικά στην ημερήσια διάταξη, η τυφλή, άνανδρη δολοφονία ενός αθώου υπασπιστή στρέφει την προσοχή της κοινής γνώμης στην τρομοκρατία. Οπως ακριβώς έγινε και με την δολοφονία των τριών υπαλλήλων της Μαρφίν την ημέρα των μεγάλων διαδήλωσεων για το πακέτο του ΔΝΤ. 

Ακόμη και αν οι τρομοκράτες δεν υπήρχαν, θα έπρεπε να τους είχε εφεύρει το σύστημα που υποτίθεται ότι αντιμάχονται. 

==========================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"