Ποια ευαισθησία έδειξαν όσοι διατείνονταν τις προηγούμενες μέρες ότι μπορεί να πουν ένα «έως εδώ, η συνείδηση μου δεν μου το επιτρέπει»;

Όχι, η συνείδηση του πασόκου βουλευτή τα επιτρέπει όλα! Τα καταπίνει όλα ο πασόκος: Μνημόνια, ΔΝΤ, ασφαλιστικά, ψεκασμούς με χημικά, τα πάντα.

Απ' την εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς"

Τζάμπα μάγκες ... Η έκφραση αυτή, που είχε χρησιμοποιήσει ο Σημίτης απευθυνόμενος προς τη Ν.Δ. του Κ. Καραμανλή πριν λίγα χρόνια, ταιριάζει γάντι για ολόκληρη την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, η οποία χωρίς αιδώ, χωρίς ντροπή ψήφισε (γκρέμισε καλύτερα) την κοινωνική ασφάλιση σε λίγη ώρα μέσα στο «ναό» της Βουλής.

Δίνουν 360 ευρώ σύνταξη, όταν στα βαθιά γεράματα -ίσως- θεμελιώσει ο εργαζόμενος «δικαίωμα», και σαν γνήσιοι ριζοσπάστες εξομοιώνουν τις γυναίκες με τους άνδρες στο «δικαίωμα» αυτό, προσθέτοντας τουλάχιστον άλλα 5 χρόνια εργασίας, ώστε τότε και μόνο τότε (κι ας έχει 3 παιδιά) να «θεμελιώσει» και αυτή συνταξιοδοτικό δικαίωμα, όταν θα έχει ξεθεμελιωθεί η ίδια.

Τόση κοινωνική ευαισθησία, από υπουργούς, από βουλευτές, από «ριγμένους» και «δυσαρεστημένους» του ΠΑΣΟΚ.

Η απλή σκέψη πως με κυβέρνηση Ν.Δ. θα ήταν αδύνατο να παρθούν τέτοια μέτρα, που παίρνει το ΠΑΣΟΚ, θα συνοδεύει ως κατάρα όλους τους επώνυμους βουλευτές που μαζί με Ντόρα και Κιλτίδη ψήφισαν το γκρέμισμα του ασφαλιστικού. Δεν είναι ότι δεν ήξεραν τι έκαναν. Δεν είναι ότι δεν συνειδητοποίησαν τι θα έφερνε αυτό το γκρέμισμα. Δεν είναι ότι πιστεύουν πως έτσι «σώζεται η πατρίδα». Δεν είναι ότι δεν έχουν ακούσει από ειδικούς πως τα μέτρα αυτά βουλιάζουν κι άλλο την Ελλάδα. Το κυρίαρχο είναι ότι κοιτάζουν μόνο το... τομάρι τους.

Το τομάρι τους και οι απολαβές τους είναι πιο πάνω από τον εργαζόμενο, το γέροντα, τα παιδιά....


Έτσι οι «σοσιαλιστές» δίνουν το καλύτερο παράδειγμα, δίνουν το «παρών» στο ριάλιτι της πολιτικής. Ποιο «γκρικ άιντολ», ποιο «Ελλάδα έχεις ταλέντο», ποιο «Ντάνσινγκ γουίθ δε σταρς», ποιο «Ξυστό», ποιο «στοίχημα», ποια κούρσα στα άλογα, ποιος τυχερός τζόγος μπορεί να συγκριθεί με το σώου και το θλιβερό θέαμα των 159 βουλευτών που «γκρέμισαν» μια κοινωνική κατάκτηση, για να συνεχίσουν να έχουν την έδρα τους, τις επαφές τους, το βουλευτικό τους γραφείο;

Ποια ευαισθησία έδειξαν όσοι διατείνονταν τις προηγούμενες μέρες ότι μπορεί να πουν ένα «έως εδώ, η συνείδηση μου δεν μου το επιτρέπει»;

Όχι, η συνείδηση του πασόκου βουλευτή τα επιτρέπει όλα! Τα καταπίνει όλα ο πασόκος: Μνημόνια, ΔΝΤ, ασφαλιστικά, ψεκασμούς με χημικά, τα πάντα. Και μετά ρίχνει ένα «ρέψιμο» ηχηρό και προσθέτει: «Έχω μεγάλη θλίψη για αυτό που γίνεται αλλά πρέπει να σώσουμε την Πατρίδα»... Σε άλλους καιρούς απέναντι σε τέτοια λαμόγια (γιατί και αυτά λαμόγια είναι) έπεφτε το σύνθημα: «Στον πάσσαλο της ατίμωσης!».

Δεν θα αποφύγουν τη λαϊκή οργή. Θα τους κυνηγάει διαρκώς. Θα είναι κάτι σαν τη μετεμφυλιακή δεξιά, που στεκόταν μόνο με το βούρδουλα του χωροφύλακα, ενώ η παρουσία των βουλευτών της γεννούσε πάντα τη σκέψη «πού ήταν τότε αυτός, και τι έκανε;». Θλιβεροί πασόκοι βουλευτές!

==========================================
"O σιωπών δοκεί συναινείν"